merhaba bayanlar.. çok uzun zamandır siteyi takip ediyordum. kısmet bugünmüş artık dayanamadım üye oldum.
4 yıllık bir beraberliğin sonunda 2 aylık nişanlıyım. birbirimizi deli gibi seviyoruz. 4 yıl oldu ama sevgimizde hiç eksilme olmadı. nişanlımla farklı şehirlerdeyiz malum sürekli görüşemiyoruz.
bu kadar geçen zaman içinde başlarda beni çok kıskanıyordu (terazi burcu bide siz yorun artık kıskançlığı). bense benim üstüme gelme deyip uyarmaya başlayınca kontrolü eline aldı ve kıskançlıklarını azalttı.
ancak son bir yıldır artık roller değişti ve artık ben onu deli gibi kıskanmaya başladım. arkadaşlarıyla beraber çok aktiftir. hafta içi sürekli görüşen biz haftasonu gelince tüm gün boyunca sadece bir kez telefonlaşabiliyoruz. tüm arkadaşları bizim birlikteliğmizi, nişanlandığımızı falan biliyor. ama onların yanında samimi konuşmaktan çekiniyor. artık öyle bi duruma geldik ki arkadaşlarıyla beraberken tlfnda ben 'napiyorsun?' diye bile sorsam nişanlım, ona hesap soruyormuşum gibi algılıyor.
arkadaşlarıylada tanıştım. Allahım hiç biri içime sinmedi deli olcaam :S çok samimi 4-5 kişilik bi gruplar. bir tanesi evli içleriden. evli olan eşini ewde bırakıp okey oynamaya çıkabiliyor ki onlarda bikaç aylık evliler. diğer arkadaşlarıda bana güven vermediler. çok çapkın ve laubali geldiler bana... nişanlım haftanın 6 günü çok yoğun çalışan biri ve her haftasonu bu grupla beraber dışardalar.
dün akşam bunu gündeme getirdim. arkadaşlarından duyduğum hoşnutsuzluğu.. zaten onu kıskanıyorum, onu üstüne gidiyorum konusu sıcaklığını korurken bunuda duyunca çok sinirlendi. meğer arkadaşları onu için ne kadar değerliymiş, arkadaşları konusunda nasıl hassasmış..
tutturdu biz evlenince onlarla sürekli görüşcez sen yüzünü asıp oturcak mısın onların yanında, yok bende senin arkadaşlarını istemiyorum, istersen evlendiğimizde sen evde oturursun ben çıkarım falan....
nasıl üzüldüm anlatamam..mafoldumben
ne yapmalıyım? duygularımı nasıl kontrol altına alcam bilemedim..
ayrıca kızlar ALINTI YAPILMASIN lütfen..
4 yıllık bir beraberliğin sonunda 2 aylık nişanlıyım. birbirimizi deli gibi seviyoruz. 4 yıl oldu ama sevgimizde hiç eksilme olmadı. nişanlımla farklı şehirlerdeyiz malum sürekli görüşemiyoruz.
bu kadar geçen zaman içinde başlarda beni çok kıskanıyordu (terazi burcu bide siz yorun artık kıskançlığı). bense benim üstüme gelme deyip uyarmaya başlayınca kontrolü eline aldı ve kıskançlıklarını azalttı.
ancak son bir yıldır artık roller değişti ve artık ben onu deli gibi kıskanmaya başladım. arkadaşlarıyla beraber çok aktiftir. hafta içi sürekli görüşen biz haftasonu gelince tüm gün boyunca sadece bir kez telefonlaşabiliyoruz. tüm arkadaşları bizim birlikteliğmizi, nişanlandığımızı falan biliyor. ama onların yanında samimi konuşmaktan çekiniyor. artık öyle bi duruma geldik ki arkadaşlarıyla beraberken tlfnda ben 'napiyorsun?' diye bile sorsam nişanlım, ona hesap soruyormuşum gibi algılıyor.
arkadaşlarıylada tanıştım. Allahım hiç biri içime sinmedi deli olcaam :S çok samimi 4-5 kişilik bi gruplar. bir tanesi evli içleriden. evli olan eşini ewde bırakıp okey oynamaya çıkabiliyor ki onlarda bikaç aylık evliler. diğer arkadaşlarıda bana güven vermediler. çok çapkın ve laubali geldiler bana... nişanlım haftanın 6 günü çok yoğun çalışan biri ve her haftasonu bu grupla beraber dışardalar.
dün akşam bunu gündeme getirdim. arkadaşlarından duyduğum hoşnutsuzluğu.. zaten onu kıskanıyorum, onu üstüne gidiyorum konusu sıcaklığını korurken bunuda duyunca çok sinirlendi. meğer arkadaşları onu için ne kadar değerliymiş, arkadaşları konusunda nasıl hassasmış..
tutturdu biz evlenince onlarla sürekli görüşcez sen yüzünü asıp oturcak mısın onların yanında, yok bende senin arkadaşlarını istemiyorum, istersen evlendiğimizde sen evde oturursun ben çıkarım falan....
nasıl üzüldüm anlatamam..mafoldumben
ne yapmalıyım? duygularımı nasıl kontrol altına alcam bilemedim..
ayrıca kızlar ALINTI YAPILMASIN lütfen..