- 8 Eylül 2013
- 2.322
- 3.501
olayı aynen olduğu gibi anlatıyorum.
kızlar nişanlım geldi askere gidene kadar benim yaşadığım şehirde iş buldu 3-4 ay burada yaşayacak.sırf 2-3 bin kenara koyabilmek için annesi babası ağladı gitme diye ama o buraya geldi iş bulduğu için.
dün geldi çok uykusuzdu geldiğinde.
annemle babam ayrı.yeni boşandılar 1 sene falan oldu.
ben babamda yaşıyorum işim burda kardeşim de annemde okulu orda.
nişanlım da babamda kalacak 3 aylığına aynı ilçede olcaz.
haftasonları bi gün annemde bi gün babamda kalıyoruz.
annem oy kullanmak için babamın yaşadığı ilçeye geldi gelmişken de bizimle oturmak istedi haliyle.
neyse akşam 7 oldu anneme hadi anne geç oldu akşam neyle döneceksin karanlığa kalma dedim akşam 9a kadar kalktım kalkacam diye oyalandı.
nişsnlımla beraber annemi otobüslerin kalktığı yere bıraktık eve dönüyoduk gözleri kapanıyo araba sürerken bir de kaza yaptı 2 sene önce gece araba sürerken çok tedirgin bunu da bizimkiler biliyor.
annem aradı 2 dakika sonra bu otobüs 1 saat sonra kalkacakmış bekleyemem ben burda dedi beni eve götürün dedi gideceğimz yer 45 dk gidiş dönüş 1.5 saat..
tamam anne geliyoruz dedim.
çok moralim bozuldu ama bişey demedim yol boyu bişeyler konuşuyo iş için 1 hafta şehirdışına çıkcam kardeşin yalnız kalmasın nasılsa araba var gelin bende kalın 1 hafta burdan gidersiniz işe diyo.
ki akrdeşim 17 yaşında ve zaten annemde babam da bazen eve gelmez yalnız kalabilir.
ki o gelip bizim yanımıza kalabilir.neyse annemi bıraktık baktım benimkinin sinirden gözü dolmuş.
sıkma kendini noldu falan dedim sizinkiler beni resmen kullanıyo dedi.
bu bir kez olmadı sürekli beni kullanıyolar.
annen 1 saat erken çıksa ben şuan uyuyo olacaktım yarın işe başlıyorum bu kadar bencillik olur mu dedi?
ben kendi kardeşimi bu kadar düşünmüyorum senin kardeşin yalnız kalmasın diye ben her sabah 45 dakika yol mu gelcem dedi.
benim annem asla böyle bişey için beni bu saatte yola çıkarmaz tedirgin olduğumu bilmiyomusun dedi neden ben gelmeden ailenle konuşmuyosun dedi.
uşağınız mıyım ben sizin dedi.
hiç bişey diyemedim.
ben buraya para biriktirmeye geldim sürekli annenle baban arasında bu şekilde gidip gelirsek nasıl para biriktircem dedi.
madem kazandığım parayı bu şekilde harcayağız o zaman keşke gelmeseydim orda iş bulur bari kendi aileme yedirirdim dedi.
ben orda ağlamaya başladım.
yol boyunca hiç bişey söylemedim ağladığmıda ona göstermedim çok bozuldum ama.
bu arada babam çok dağınıktır tuvaleti falan özensiz kullanır hep peşinden ben temizlerim.
nişanlımda hastalık derecesinde titizdir.aynı evde 3 ay nasıl yaşayacağız bilmiyorum.
ayrıca ben evlenene kadar aileme biraz yardımcı olamak istiyorum ama aldığım para 800 lira ve evlencem babam ben seni okuttum düğün yapamam sana eşyada alamam dedi gerçekten şuan bunları yapacak durumda değil nişanlımada herşeyi yükleyemem bu yüzden bu parayı biriktirmem lazım.
nişanlımın planına göre ikimizde 3 ay boyunca alacağımız maaştan en ez 500 tl kenara koyabilmeliyiz ki 3 bin kenara koymuş olalalım.
neyse eve geldik odaya geçtim üstümü değiştim babamla sohbet ettik uyumak için odasına geçti beni çağırdı.
söylediklerim için üzgünüm çok şerefsizce davrandım sen benim eşimsin oda annem ama çok bencillik etti.
koktuğumu bile bile bu saatte beni oralara sürükledi dedi.
ben burda para biriktirebileceğime inanmıyorum dedi.
bende istersen git biz seninle kötü olcaz bu gidişle dedim.
yok olmayız merak etme dedi.
sonra nasıl para biriktireceğimizi konuşmaya başladı bak sen olmasan da bu ev bi şekilde döner lütfen aldığın parayı biriktir dedi.
sonra nasıl o durma geldik bilmiyorum ama ben 2 sene sonra aileme yardım ederim falan dedi bende sen ailene yardıme diyosun ama bana aldığın tüm parayı sakla diyosun ne kadar kötüsün falan dedim.
zamanı gelince sende edersin onlara şuan senin daha çok ihtiyacın var dedi.
ielerde kardeşin üni okurken yollarsın annenle baban zaten başının çaresine bakar dedi.
kızlar çok kötüyüm sanki onun ailesi değerli benim ki değil gibi.
ayrıca haklılık payı olsa dahi çok kırıldım söylediklerine.
şimdi aynı evde kalcaz ama ben buna sevinemiyorum bile.
annemle babam çok rahat insanlardır.
ben bunu yapsam karşımda ki ne düşünür diye düşünmezler kötü niyetli değiller kesinlikle nişanlım daha detaylı düşünür karşısında ki de öyle düşünsün ister.
babamla nişanlım çok zıt temizlik konusunda benim sürekli arayı bulmam gerekicek ayrıca ben anneme babama maaşımdan biraz da olsa yardım etmek istiyorum kardeşime falan bu sefer herşeyim eksik kalacak.ki şuan elimde hiç bişeyim yok.
resmen arada kaldım.
bugün ilk maaşımı alcam sevinemiyorum şuan.
aldığım para belli eskiden hayallerim vardı ilk maaşımla gidip istediğim şeyleri alcam diye üni bitti işim var sevdiğim adamla beraberim ailem yanımda ama çok mutsuzum.
denge kuramıyorum ve hiç bi istediğimi gerçekleştiremiyorum.
sizce ne yapayım kime nasıl davranamam lazım.
bi yol gösterin.
kızlar nişanlım geldi askere gidene kadar benim yaşadığım şehirde iş buldu 3-4 ay burada yaşayacak.sırf 2-3 bin kenara koyabilmek için annesi babası ağladı gitme diye ama o buraya geldi iş bulduğu için.
dün geldi çok uykusuzdu geldiğinde.
annemle babam ayrı.yeni boşandılar 1 sene falan oldu.
ben babamda yaşıyorum işim burda kardeşim de annemde okulu orda.
nişanlım da babamda kalacak 3 aylığına aynı ilçede olcaz.
haftasonları bi gün annemde bi gün babamda kalıyoruz.
annem oy kullanmak için babamın yaşadığı ilçeye geldi gelmişken de bizimle oturmak istedi haliyle.
neyse akşam 7 oldu anneme hadi anne geç oldu akşam neyle döneceksin karanlığa kalma dedim akşam 9a kadar kalktım kalkacam diye oyalandı.
nişsnlımla beraber annemi otobüslerin kalktığı yere bıraktık eve dönüyoduk gözleri kapanıyo araba sürerken bir de kaza yaptı 2 sene önce gece araba sürerken çok tedirgin bunu da bizimkiler biliyor.
annem aradı 2 dakika sonra bu otobüs 1 saat sonra kalkacakmış bekleyemem ben burda dedi beni eve götürün dedi gideceğimz yer 45 dk gidiş dönüş 1.5 saat..
tamam anne geliyoruz dedim.
çok moralim bozuldu ama bişey demedim yol boyu bişeyler konuşuyo iş için 1 hafta şehirdışına çıkcam kardeşin yalnız kalmasın nasılsa araba var gelin bende kalın 1 hafta burdan gidersiniz işe diyo.
ki akrdeşim 17 yaşında ve zaten annemde babam da bazen eve gelmez yalnız kalabilir.
ki o gelip bizim yanımıza kalabilir.neyse annemi bıraktık baktım benimkinin sinirden gözü dolmuş.
sıkma kendini noldu falan dedim sizinkiler beni resmen kullanıyo dedi.
bu bir kez olmadı sürekli beni kullanıyolar.
annen 1 saat erken çıksa ben şuan uyuyo olacaktım yarın işe başlıyorum bu kadar bencillik olur mu dedi?
ben kendi kardeşimi bu kadar düşünmüyorum senin kardeşin yalnız kalmasın diye ben her sabah 45 dakika yol mu gelcem dedi.
benim annem asla böyle bişey için beni bu saatte yola çıkarmaz tedirgin olduğumu bilmiyomusun dedi neden ben gelmeden ailenle konuşmuyosun dedi.
uşağınız mıyım ben sizin dedi.
hiç bişey diyemedim.
ben buraya para biriktirmeye geldim sürekli annenle baban arasında bu şekilde gidip gelirsek nasıl para biriktircem dedi.
madem kazandığım parayı bu şekilde harcayağız o zaman keşke gelmeseydim orda iş bulur bari kendi aileme yedirirdim dedi.
ben orda ağlamaya başladım.
yol boyunca hiç bişey söylemedim ağladığmıda ona göstermedim çok bozuldum ama.
bu arada babam çok dağınıktır tuvaleti falan özensiz kullanır hep peşinden ben temizlerim.
nişanlımda hastalık derecesinde titizdir.aynı evde 3 ay nasıl yaşayacağız bilmiyorum.
ayrıca ben evlenene kadar aileme biraz yardımcı olamak istiyorum ama aldığım para 800 lira ve evlencem babam ben seni okuttum düğün yapamam sana eşyada alamam dedi gerçekten şuan bunları yapacak durumda değil nişanlımada herşeyi yükleyemem bu yüzden bu parayı biriktirmem lazım.
nişanlımın planına göre ikimizde 3 ay boyunca alacağımız maaştan en ez 500 tl kenara koyabilmeliyiz ki 3 bin kenara koymuş olalalım.
neyse eve geldik odaya geçtim üstümü değiştim babamla sohbet ettik uyumak için odasına geçti beni çağırdı.
söylediklerim için üzgünüm çok şerefsizce davrandım sen benim eşimsin oda annem ama çok bencillik etti.
koktuğumu bile bile bu saatte beni oralara sürükledi dedi.
ben burda para biriktirebileceğime inanmıyorum dedi.
bende istersen git biz seninle kötü olcaz bu gidişle dedim.
yok olmayız merak etme dedi.
sonra nasıl para biriktireceğimizi konuşmaya başladı bak sen olmasan da bu ev bi şekilde döner lütfen aldığın parayı biriktir dedi.
sonra nasıl o durma geldik bilmiyorum ama ben 2 sene sonra aileme yardım ederim falan dedi bende sen ailene yardıme diyosun ama bana aldığın tüm parayı sakla diyosun ne kadar kötüsün falan dedim.
zamanı gelince sende edersin onlara şuan senin daha çok ihtiyacın var dedi.
ielerde kardeşin üni okurken yollarsın annenle baban zaten başının çaresine bakar dedi.
kızlar çok kötüyüm sanki onun ailesi değerli benim ki değil gibi.
ayrıca haklılık payı olsa dahi çok kırıldım söylediklerine.
şimdi aynı evde kalcaz ama ben buna sevinemiyorum bile.
annemle babam çok rahat insanlardır.
ben bunu yapsam karşımda ki ne düşünür diye düşünmezler kötü niyetli değiller kesinlikle nişanlım daha detaylı düşünür karşısında ki de öyle düşünsün ister.
babamla nişanlım çok zıt temizlik konusunda benim sürekli arayı bulmam gerekicek ayrıca ben anneme babama maaşımdan biraz da olsa yardım etmek istiyorum kardeşime falan bu sefer herşeyim eksik kalacak.ki şuan elimde hiç bişeyim yok.
resmen arada kaldım.
bugün ilk maaşımı alcam sevinemiyorum şuan.
aldığım para belli eskiden hayallerim vardı ilk maaşımla gidip istediğim şeyleri alcam diye üni bitti işim var sevdiğim adamla beraberim ailem yanımda ama çok mutsuzum.
denge kuramıyorum ve hiç bi istediğimi gerçekleştiremiyorum.
sizce ne yapayım kime nasıl davranamam lazım.
bi yol gösterin.
