- 31 Mart 2015
- 381
- 70
-
- Konu Sahibi caresizkiz
- #21
Canım değerli yorumların için teşekkür ederim. Kimseyi küçümsemiyorum. ama biz görücü usulu tanıştık. Bana sahipsizmişim muamelesi yaptı. herkesler düğünü sorarken bitti demek çok acı
Ya önce şu "evde kalmış" "yaş geçmiş" psikolojisini bir atın ya.. bir kurtulun şundan!!!
İnsan yeter ki mutlu olsun 90 yaşında da evlenebilir. Neye göre, kime göre zaman geçmiş..
gerilemiyoruz ilerliyoruz.. önümüze bakalım ya!!!
Konuya gelirsek bir nişanlı olarak.. öncelikle bu nişanlılık dönemini çıkartanlara ne diyeyim ben.. sitresi ayrı derdi ayrı..
Ama senin durumun çok vahim resmen ailece sana kumpas kurulmuş.. sen nişanlın yüzüğü attı diye kurban keseceğine, neden bitti diye üzülüyor musun yoksa? Şu yazdıklarını baştan bir oku ( başka biriymiş gibi )
Bir ömür diyoruz.. geçer mi kv ve oğluyla.
Ayrıca ortada kalmış falan da değilsin.. nişanlılık ne kadar sevmesem de anlamı budur aileler ve çiftler birbirini iyice tanır.. olursa olur olmazsa olmazdır.. nikah kıyıp 3 çocuk mu yaptın da ortada kaldın?
Canım bak yaşın daha çok genç.. ıvır zıvır insanlara üzülüp kendini boş yere mahfetme..
Hayatın kurtulmuş şükür et :)
Ve Pastanede, sinemada, kafede hatta yolda tanışıp da çok mutlu evlilikleri olan çok insan var.. kimseyi küçümseme.
Ayyyy! Hayatımda böyle şey ne gördüm ne de duydum. Adamların pinti olduğu ayan beyan ortada. Şu saatten sonra dönse ne olacak? Rezillik içinde kalır boşanırdınız. Her şeyi bedavaya getirmeye çalışmışlar. Bohçanın modası geçmişmiş. Yok canım! Her yerin bir adeti, geleneği göreneği var. Almamak için bahane aramışlar. Hem nişan atmakta bir şey yok ki. Boşanmaktan iyidir yani. Böyle insanlar için kendinizi üzmeniz hiç hoş bir şey değil. Beddua etme yine de. Kimsenin ahı kimsede kalmaz. Ben buna tüm kalbimle inanıyorum. Bu zamana kadar benim ahım kimsede kalmadı. Sizinki de kalmaz merak etmeyin. O gelsin, dönsün diye de kendinizi yıpratmayın. Millet 37 yaşında 40 yaşında ilk evliliğini yapıyor. Bunda üzülecek hiç bir şey yok inan bana. Hayırsız olacağına geç olsun daha iyi.
Yapacak başka birşey de yok zaten. Pinti insanlarla ömür geçmez zaten boşverTeşekkür ediyorum. Çok haklısın. Ortada hiçbirşey yokken bırakılmak çok acı. Evet tam bir pinti. Tam bir cimri aile. Ve maddi durumları gayet iyiydi. 2 tane yüzüğün lafını ettiler. Çok hayallerle başladım. Hiçbir sebep yokken eften püften şeylerden bitirdi. Hakkımı helal etmiyorum. Beddua da etmiyorum. Ah ettim. Çünkü annem hasta yatağında bunu bildikleri halde bunu yaptılar(
Teşekkür ediyorum. Çok haklısın. Ortada hiçbirşey yokken bırakılmak çok acı. Evet tam bir pinti. Tam bir cimri aile. Ve maddi durumları gayet iyiydi. 2 tane yüzüğün lafını ettiler. Çok hayallerle başladım. Hiçbir sebep yokken eften püften şeylerden bitirdi. Hakkımı helal etmiyorum. Beddua da etmiyorum. Ah ettim. Çünkü annem hasta yatağında bunu bildikleri halde bunu yaptılar(
Ah etmekle beddua etmek arasındaki fark ne.Sen nişanlına kızacaksın.Burda kızı veya annesini bağlayan bir durum yok ki.Kız karışmak istemiyorsa karışmaz.Ya da abisi karışmayın demiştir.Aile içndeki yaşanılanları onlar bilir.Kızına araba almasında bir sakınca göremiyorum.Abisinin kardeşine destek bermesi de problem değil.Kusura bakma da 40 yaşına gelmiş adam hala ana babadan maddi destek bekleyip nişan yapıyorsa sorun var.
Sen başından beri anlaşamadığın konuları saymışsın.Adamın kendinde problem var.Hala anlaşamadığımız konu yoktu diyorsun.Düğün yüzünden tartışıp gnlerce seni aramadı demedin mi.Seni pastane köşesinde bırakan adam.Ailesi değil.Önce suçu onda arayacaksın.Karakterli olsa farklı olurdu herşey.
Ya önce şu "evde kalmış" "yaş geçmiş" psikolojisini bir atın ya.. bir kurtulun şundan!!!
İnsan yeter ki mutlu olsun 90 yaşında da evlenebilir. Neye göre, kime göre zaman geçmiş..
gerilemiyoruz ilerliyoruz.. önümüze bakalım ya!!!
Konuya gelirsek bir nişanlı olarak.. öncelikle bu nişanlılık dönemini çıkartanlara ne diyeyim ben.. sitresi ayrı derdi ayrı..
Ama senin durumun çok vahim resmen ailece sana kumpas kurulmuş.. sen nişanlın yüzüğü attı diye kurban keseceğine, neden bitti diye üzülüyor musun yoksa? Şu yazdıklarını baştan bir oku ( başka biriymiş gibi )
Bir ömür diyoruz.. geçer mi kv ve oğluyla.
Ayrıca ortada kalmış falan da değilsin.. nişanlılık ne kadar sevmesem de anlamı budur aileler ve çiftler birbirini iyice tanır.. olursa olur olmazsa olmazdır.. nikah kıyıp 3 çocuk mu yaptın da ortada kaldın?
Canım bak yaşın daha çok genç.. ıvır zıvır insanlara üzülüp kendini boş yere mahfetme..
Hayatın kurtulmuş şükür et :)
Ve Pastanede, sinemada, kafede hatta yolda tanışıp da çok mutlu evlilikleri olan çok insan var.. kimseyi küçümseme.
Haklısınızüzüldüğüm şu ki ortada bir sebep yoktu. Ve herşey hazırdı. Kayınvalidem kendi gördü beğendi ve kendi bozdu yine. Dilerim onun da bekar kızı var hasta anneme ve bana yaşattıkları bir bir çıkksın (((
ayyy hala yaşım geçti diyorsunnn yaaaa..Canım çok haklısın ama bizim nişanlımla bir problemimiz olduğunda çözüyordukyaşım geçti ve ben de hayırlı bir yuva kurmak için bu yola çıkıp beklemediğim bir şekilde hüsrana uğrayınca travma geçirdim Pişman olup geri gelmesini istiyorum derken gelse de zaten kabul etmyeceğim. ama bana yaaşttıkları onca acıdan sonra bunu görmek biraz içimi rahatlacak
Arkadaşlar merhaba;
Ben de sizler gibi acı çeken biriyim ve çok ciddi travmatik durumlar geçirdim. Görücü usulu ile bir bey ile tanıştım. O beyin annesi ve babası beni sevmiş beğenmiş ve oğulları ile yakıştırmıştı. Sonra biz birbirimizi gördük ve resmiyete dökme kararı aldık.Gel gelelimki herşey çok güzel iken benim görüştüğüm bu bey beni görüştüğümüzde aç getiriyordu evime.düşünün, sabah kahvaltı sonrası çıkıyoruz ve akşam 19:00'da eve dönüyoruz ve bana tek bir yemek bile ısmarlamıyor içecekle geçiştiriyordu. Ben de gururlu olduğum için söyleyemiyordum acıktığımı. Hadi bunu geçtim. Sonrasında yüzük aldık ve ben tek taş ile sıralı pırlanta istemiştim. Onları aldık (ne olduysa sanırım ondan sonra oldu.) sözlendik ve söz gününde beni görüp beğenen annesinin bakışlarını size anlatamam. Ben ve ailem durumu anlamış olmamıza rağmen hep iyiye yormaya çalıştık. Nişan olmadan bunlar bize geldi. 11 sat oturdular ve annem hasta, ciddi bir ameliyat geçirmiş olan annemin sağlk durumunu düşünmeden 11 saat oturdular ve annesi olacak kadın nişan ile ilgili neler istediğimzi sormadı hiç açmadı konuyu bile. Sonrasında nişan olacağı zaman bohça denilen gelenek için ses etmediler. Ben baktım bunların alacağı yok ben sözlüme dedim nişan çeyizi almayacakmıyız diye. annesine sormuş annesi bohçanın modasının geçtiğini söyleyince ben aldığım cevap karşısında şok oldum ve gelin adayı olarak kırıldım. Sonra nişan günümüzde biz en güzel daveti vermek üzere istanbulun en nezih semtinde çok nezih bir mekanda şık bir nişan yemeği verdik. orada nişanlancağım ailesininden annesi ve babasının bize ne kadar negatif baktıklarını size anlatamam. Meğer beni üzerimdeki kıyafetimle almayı planlamışlar. Beni görmeğe geldiklerinde üzerimde sıradan bir kıyafet vardı. Çünkü görücüye geldiklerini bilmiyordum. Benim o durumumdan çıkarım yaparak nasıl olsa bu kız böyle gelir yaşı da geçmiş oğlumu her türlü kabul eder diye düşünmüş olmalı ki bana ne sözde ne nişanda hiçbişey takmadılar. Sadece sözlenmeden önce aldığımız tek taş pırlanta ve sıralıyı nişanlım taktı. Zaten dediğim gibi olanlar bu aldıkları 2 parçacık yüzükten oldu. Kayınvalidemin gözü kaldı ve artık yüzüme gülen beni isteyen kayınvalidem oğlunu yavaş yavaş kanına girdi. Ama işin daha üzücü tarafı nişanlım da benimle ilgilenmeyeye ve bana incitici konuşmaya başlamıştı. Nişanlandıktan sonra konu düğüne gelince ben şık bir düğün istedim ve nişanlım sadece nikah yapalım dedi. Ben direttim sonrasında ise tartıştık mesajda. Birbirimizi incittik ve 3 gün konuşmadık. sonrasında ben kendisine yazdım düğün istemiyorum ben çok üzülüyorum bu olanlara diye ama yanıt gelmedi. Aradan 15 gün geçti hiç görüşmedik. 20. günün sonunda aradım yine açmadı ve ben mesaj attm böyle susarak olmaz diye kararın değiştirdinmi diye anında cevap geldi konuşalım diye. buluştuk ve benim bu bana çok sevdiğini söyleyen adam parmağında yüzüksüz geldi. Oysa benim hala parmağımda yüzük vardı. Meğer nişan yüzüğünü çoktan atmış. Ve bana bizim birbirimize uyumlu olmadığımızı mutlu olamayacağımızı söyleyip bir kalemde beni terketti. Oysa ben nedir sorun dediğimde uzlaşalım dediğimde uzlaşırız ama uyumlu değiliz deyip beni oracıkta bıraktı.
İşin daha acı yanı bu kişinin babası babamı 4 gün önce görmüş ve hiçbişey olmamış gibi davranmıştı. Eminim ailece verilen bir karar. Ne annesi annemi ne babası babamı aramadı. Kendisi başıboş gibi sanki biz pastanede tanışmışız gibi kendi kendimize oracıkta bitirdik. Benim bildiğim erkeğin ailesi arar bakın kısmet olmadı ama biz çok üzüldük biz yine ahbabız deyip devreye girer. ama onlardan hiç ses gelmedi. Biz serseri gibi kendi kendimize görüştük bitti. Ben eve geldiğimde arabayı kullanırken donakaldım. Dönerken bir şok yaşamıştım. Parmağımda yüzük yoktu artık.Günlerce ağladım ve ah ettim. Sevgili kardeşlerim buradan anlattıklarımı okuyynca düz yazılar gibi gelebilir ama yaşadıklarımı buradaki satırlara aktarmak sığmaz. Çok acı çekiyorum. Neden bitti bilmiyorum.Evet tartıştık ve incittik ama çözülmeyecek şeyler değildi. Her evlilik sürecinde yaşanan durumlar. Nişanlım 39 ben ise 33 yaşındayım. nişandan tam 10 ün sonra bitti. Nişanlım nişanda çok iyiydi mutluydu bir anda ne olduysa bitti. Allah aşkına size soruyorum nedir bu?Bu adam annesinin laflarıyla böyle oldu. ama demekki kişiliksizmiş ki 39 yaşında halen anneci. Ben kızkardeşi da olan bu adamı ve ailesini Allah'a havale ettim ve ah ettim. annem hasta iken beni ve annemi böylesine bir durumla karşı karşıya bırakması beni çok yaraladı. Oysa annem iyileşsin diye hemen evlenelim annen mürüvvetimizi görsün diyordu bir anda bitirmesi beni çok şok etti. ciddi bir kurumda çalışan iyi bir çevrem vardı beni çok mahcup etti herkese. Seven var sevmeyen var. İnsanlar çok şaşırdılar. Çünkü benim kararlı bir kız olduğumu bildikleri için nişanımın da emin adımlarla olduğunu biliyorlardı. Bitmesi beni toplumda çok yaraladı. Çok mutsuzum kızlar. Ne düşünüyorsunuz? Ben pişman olmasını geri gelmesini çok istiyorum sanmıyorum gelmez çünkü çok soğuk ve sevimsiz bir şekilde ayrıldı. ama y,ne de bi umut geri dönsün istiyorum. Ya da bana ve bilhassa hasta anneme yaşattıkları bu acıyı yaşasınlar isyorum ah ettim. Çıkar mı ahım ((((((
Arkadaşlar merhaba;
Ben de sizler gibi acı çeken biriyim ve çok ciddi travmatik durumlar geçirdim. Görücü usulu ile bir bey ile tanıştım. O beyin annesi ve babası beni sevmiş beğenmiş ve oğulları ile yakıştırmıştı. Sonra biz birbirimizi gördük ve resmiyete dökme kararı aldık.Gel gelelimki herşey çok güzel iken benim görüştüğüm bu bey beni görüştüğümüzde aç getiriyordu evime.düşünün, sabah kahvaltı sonrası çıkıyoruz ve akşam 19:00'da eve dönüyoruz ve bana tek bir yemek bile ısmarlamıyor içecekle geçiştiriyordu. Ben de gururlu olduğum için söyleyemiyordum acıktığımı. Hadi bunu geçtim. Sonrasında yüzük aldık ve ben tek taş ile sıralı pırlanta istemiştim. Onları aldık (ne olduysa sanırım ondan sonra oldu.) sözlendik ve söz gününde beni görüp beğenen annesinin bakışlarını size anlatamam. Ben ve ailem durumu anlamış olmamıza rağmen hep iyiye yormaya çalıştık. Nişan olmadan bunlar bize geldi. 11 sat oturdular ve annem hasta, ciddi bir ameliyat geçirmiş olan annemin sağlk durumunu düşünmeden 11 saat oturdular ve annesi olacak kadın nişan ile ilgili neler istediğimzi sormadı hiç açmadı konuyu bile. Sonrasında nişan olacağı zaman bohça denilen gelenek için ses etmediler. Ben baktım bunların alacağı yok ben sözlüme dedim nişan çeyizi almayacakmıyız diye. annesine sormuş annesi bohçanın modasının geçtiğini söyleyince ben aldığım cevap karşısında şok oldum ve gelin adayı olarak kırıldım. Sonra nişan günümüzde biz en güzel daveti vermek üzere istanbulun en nezih semtinde çok nezih bir mekanda şık bir nişan yemeği verdik. orada nişanlancağım ailesininden annesi ve babasının bize ne kadar negatif baktıklarını size anlatamam. Meğer beni üzerimdeki kıyafetimle almayı planlamışlar. Beni görmeğe geldiklerinde üzerimde sıradan bir kıyafet vardı. Çünkü görücüye geldiklerini bilmiyordum. Benim o durumumdan çıkarım yaparak nasıl olsa bu kız böyle gelir yaşı da geçmiş oğlumu her türlü kabul eder diye düşünmüş olmalı ki bana ne sözde ne nişanda hiçbişey takmadılar. Sadece sözlenmeden önce aldığımız tek taş pırlanta ve sıralıyı nişanlım taktı. Zaten dediğim gibi olanlar bu aldıkları 2 parçacık yüzükten oldu. Kayınvalidemin gözü kaldı ve artık yüzüme gülen beni isteyen kayınvalidem oğlunu yavaş yavaş kanına girdi. Ama işin daha üzücü tarafı nişanlım da benimle ilgilenmeyeye ve bana incitici konuşmaya başlamıştı. Nişanlandıktan sonra konu düğüne gelince ben şık bir düğün istedim ve nişanlım sadece nikah yapalım dedi. Ben direttim sonrasında ise tartıştık mesajda. Birbirimizi incittik ve 3 gün konuşmadık. sonrasında ben kendisine yazdım düğün istemiyorum ben çok üzülüyorum bu olanlara diye ama yanıt gelmedi. Aradan 15 gün geçti hiç görüşmedik. 20. günün sonunda aradım yine açmadı ve ben mesaj attm böyle susarak olmaz diye kararın değiştirdinmi diye anında cevap geldi konuşalım diye. buluştuk ve benim bu bana çok sevdiğini söyleyen adam parmağında yüzüksüz geldi. Oysa benim hala parmağımda yüzük vardı. Meğer nişan yüzüğünü çoktan atmış. Ve bana bizim birbirimize uyumlu olmadığımızı mutlu olamayacağımızı söyleyip bir kalemde beni terketti. Oysa ben nedir sorun dediğimde uzlaşalım dediğimde uzlaşırız ama uyumlu değiliz deyip beni oracıkta bıraktı.
İşin daha acı yanı bu kişinin babası babamı 4 gün önce görmüş ve hiçbişey olmamış gibi davranmıştı. Eminim ailece verilen bir karar. Ne annesi annemi ne babası babamı aramadı. Kendisi başıboş gibi sanki biz pastanede tanışmışız gibi kendi kendimize oracıkta bitirdik. Benim bildiğim erkeğin ailesi arar bakın kısmet olmadı ama biz çok üzüldük biz yine ahbabız deyip devreye girer. ama onlardan hiç ses gelmedi. Biz serseri gibi kendi kendimize görüştük bitti. Ben eve geldiğimde arabayı kullanırken donakaldım. Dönerken bir şok yaşamıştım. Parmağımda yüzük yoktu artık.Günlerce ağladım ve ah ettim. Sevgili kardeşlerim buradan anlattıklarımı okuyynca düz yazılar gibi gelebilir ama yaşadıklarımı buradaki satırlara aktarmak sığmaz. Çok acı çekiyorum. Neden bitti bilmiyorum.Evet tartıştık ve incittik ama çözülmeyecek şeyler değildi. Her evlilik sürecinde yaşanan durumlar. Nişanlım 39 ben ise 33 yaşındayım. nişandan tam 10 ün sonra bitti. Nişanlım nişanda çok iyiydi mutluydu bir anda ne olduysa bitti. Allah aşkına size soruyorum nedir bu?Bu adam annesinin laflarıyla böyle oldu. ama demekki kişiliksizmiş ki 39 yaşında halen anneci. Ben kızkardeşi da olan bu adamı ve ailesini Allah'a havale ettim ve ah ettim. annem hasta iken beni ve annemi böylesine bir durumla karşı karşıya bırakması beni çok yaraladı. Oysa annem iyileşsin diye hemen evlenelim annen mürüvvetimizi görsün diyordu bir anda bitirmesi beni çok şok etti. ciddi bir kurumda çalışan iyi bir çevrem vardı beni çok mahcup etti herkese. Seven var sevmeyen var. İnsanlar çok şaşırdılar. Çünkü benim kararlı bir kız olduğumu bildikleri için nişanımın da emin adımlarla olduğunu biliyorlardı. Bitmesi beni toplumda çok yaraladı. Çok mutsuzum kızlar. Ne düşünüyorsunuz? Ben pişman olmasını geri gelmesini çok istiyorum sanmıyorum gelmez çünkü çok soğuk ve sevimsiz bir şekilde ayrıldı. ama y,ne de bi umut geri dönsün istiyorum. Ya da bana ve bilhassa hasta anneme yaşattıkları bu acıyı yaşasınlar isyorum ah ettim. Çıkar mı ahım ((((((