- 3 Nisan 2014
- 36.008
- 146.548
-
- Konu Sahibi nightwish_black
- #41
Altın sayısı söylemeyelim dediniz, mecbur kalıp söylediniz, sonra kuyumcuya gidip tarttırıp ayarına mı baktırdınız? Sonra bir de bunu nişanlınıza mı söylediniz? Hayretler içindeyim.
Şöyle oldu, nişanlımın annesi bilezik ölçüsü için beni kuyumcuya götürdü. Hem de model seçmek için. Ben de model beğendim. Nişanlımın annesi sordum daha önce aldıklarınız da bunun gibi 22 ayar mıydı diye. Kuyumcu oradan atladı hayır 14 ayar 20 gramdı dedi. Nişanlımın annesi bozuldu tabii o anladım maalesef. Yani ayarı da dediği gibi çıkmadı. Onu da yazmadım ilk mesajda.e tamam o zaman kınayı o beğendiğiniz yerde yapın kına sizdeyse istediğiniz yerde yaparsınız
aldıkları altınların istediğiniz gram olmadığını nasıl anladınız kuyumcuya gidip tarttırdınız mı?
Şöyle oldu, nişanlımın annesi bilezik ölçüsü için beni kuyumcuya götürdü. Hem de model seçmek için. Ben de model beğendim. Nişanlımın annesi sordum daha önce aldıklarınız da bunun gibi 22 ayar mıydı diye. Kuyumcu oradan atladı hayır 14 ayar 20 gramdı dedi. Nişanlımın annesi bozuldu tabii o anladım maalesef. Yani ayarı da dediği gibi çıkmadı. Onu da yazmadım ilk mesajda.
Yok daha düğün olmadı ki bileziklerin bende işi yok nasıl tarttırayım?keşke yazsaydınız çünkü kendiniz kuyumcuya gidip tarttırmış gibi anlaşıldı böyle.
Oğula da yapmak zorunda değiller. 20 gram olsa yeter demiş ayrıca. Almışlardır 25 er gram bence. Konu sahibinin gidip tarttırması normal mi?5 eviim olsa kızıma yapmam ben fazla şey. Görevim okutmak iyi beslemek bir de psikolojisini düzgün tutmak. Hesabını soramaz evladım bile olsa malımın mülkümün.Ben zaten zorundalar demedim. Ama yapacağım deyip de, (ki aşağılarak yapacağım demek ( 20 gr olur mu, en az 30 olsun gibi) ) yapmamak, iyi niyetin suistimali. Ben buna kızıyorum. Eğer karşılarında 60 gr isteyen görselerdi ( ki öyle birşey var mı onu da bilmiyorum), bak bakim nasıl yapıyorlardır.
Evet ayrıca oğullarına yapıyorlar. Çünkü bunu yapmalarının nedeni denklemde oğullarının olması.
Ben hayal aleminde yaşamayı hiç sevmem. İyi niyet önemli ama gerçekleri hep akılda tutmak lazım. Konu sahibi o aileye gelin olarak katılacak ve hep gelin olacak. Asla oğulları kadar kıymetli olmayacak. O ailenin yaptığı her şey oğulları için. O yüzden biri minnet edecekse oğulları etsin.
Ben tarttırmadım yukarıda anlattım nasıl öğrendiğimi.Oğula da yapmak zorunda değiller. 20 gram olsa yeter demiş ayrıca. Almışlardır 25 er gram bence. Konu sahibinin gidip tarttırması normal mi?5 eviim olsa kızıma yapmam ben fazla şey. Görevim okutmak iyi beslemek bir de psikolojisini düzgün tutmak. Hesabını soramaz evladım bile olsa malımın mülkümün.
Velev ki yalan söyleyen bir aile , o zaman evlenmesin. Eşi almalı altınları eş ailesi değil. İsterlerse 10 gram bile takabilirler.okumuş iş sahibi olmuş erkek. Kendi evlenemiyorsa evlenmesin derdim ben.Altın sayısı söylemeyelim dediniz, mecbur kalıp söylediniz, sonra kuyumcuya gidip tarttırıp ayarına mı baktırdınız? Sonra bir de bunu nişanlınıza mı söylediniz? Hayretler içindeyim.
Bütçeleri neyse aradaki farkı nişanşınla siz verin pahalı yer olsunTabii ki ekonomilerini düşünmeleri normal. O yüzden ben de çok bir şey talep etmedim. Altın konusunu bile onlara bıraktım ki mehir olarak istediler. Onlara uygun seçtim. Eşya konusunda da öyle. Onlara nasıl kolay olacaksa öyle seçtim. Ama en azından düğün salonu konusunda içime sinen bir şey olsun istiyorum. Umarım anlaşılmışımdır.
Benim altınlarımı da eşim aldı. Ama kaynanam kendi almış gibi herkese şov yaparak taktı. Orada burada falanca otele balayına göndercem diye konuşmuş. Ayrıca eşim çocukluğundan beri çalışmış, liseden itibaren eve bakmış evin erkeği gibi. Bu süreçte kendinden büyük kardeşleri de varken. Bu durumda altinlari bari ailesinin almasını isterdim açıkçası. Kimseden bana şunu takin diye istekte bulunmadim. Anneme soruldu, neye gücünüz yeterse dedi annem. Bana da altinlari eşin alacaksa hiç borca girmesin gerekirse sahte taksın dedi. Yıllar oldu evleneli, borç bitmiyor. İcralarla uğraşıyoruz. Eşim çocukluğundan beri çile çekiyor. Bir iki bilezik mi bizi kurtaracaktı hayır. En azindan bilecektim ki ailesi onca çileyi çektirdi ama yine de o günlerin telafisini ettiler. Telafi etmek şöyle dursun, maddi olarak batmadan önceki lüks hayatını anlatır durur kv. 1 sene giydiklerini bir daha giymediğini, çeyiz bohcasındaki ipek satenleri bilmem nelerini...Velev ki yalan söyleyen bir aile , o zaman evlenmesin. Eşi almalı altınları eş ailesi değil. İsterlerse 10 gram bile takabilirler.okumuş iş sahibi olmuş erkek. Kendi evlenemiyorsa evlenmesin derdim ben.
Sanırım herkesin bu konularda birikmiş dertleri var, Allah kolaylık versin sizlere deBenim altınlarımı da eşim aldı. Ama kaynanam kendi almış gibi herkese şov yaparak taktı. Orada burada falanca otele balayına göndercem diye konuşmuş. Ayrıca eşim çocukluğundan beri çalışmış, liseden itibaren eve bakmış evin erkeği gibi. Bu süreçte kendinden büyük kardeşleri de varken. Bu durumda altinlari bari ailesinin almasını isterdim açıkçası. Kimseden bana şunu takin diye istekte bulunmadim. Anneme soruldu, neye gücünüz yeterse dedi annem. Bana da altinlari eşin alacaksa hiç borca girmesin gerekirse sahte taksın dedi. Yıllar oldu evleneli, borç bitmiyor. İcralarla uğraşıyoruz. Eşim çocukluğundan beri çile çekiyor. Bir iki bilezik mi bizi kurtaracaktı hayır. En azindan bilecektim ki ailesi onca çileyi çektirdi ama yine de o günlerin telafisini ettiler. Telafi etmek şöyle dursun, maddi olarak batmadan önceki lüks hayatını anlatır durur kv. 1 sene giydiklerini bir daha giymediğini, çeyiz bohcasındaki ipek satenleri bilmem nelerini...
İçimi dökesim vardı herhalde. Özetle diyeceğim şu ki eğitimini muntazam almasını sağladığımız, sosyal, duygusal, psikolojik olarak gelişmesini sağladığımız çocuklar evlenmek isterse tabii ki kendileri evlenirler. Benim malım öldükten sonra onun olur ancak. Ama her çocuk bu kadar şanslı değil. Sorumsuz aileler bir noktada bir şeyleri telafi etmeli.
Eşine üzüldüm. Ergenliğini evlatlılığını yaşayamadan baba rolüne büründürülmüş. Sadece çocuk bana baksın diye yapılan çocuklar var . Her ailede de bir kurban vardır. O aile de eşin olmuş. Biraz da vicdanına oynamışlardır. Çok iyi insan olmayacaksın eziliyorsun o zaman. Bundan sonra mutlu bir hayatı olsun en önce kendine değer versin.Benim altınlarımı da eşim aldı. Ama kaynanam kendi almış gibi herkese şov yaparak taktı. Orada burada falanca otele balayına göndercem diye konuşmuş. Ayrıca eşim çocukluğundan beri çalışmış, liseden itibaren eve bakmış evin erkeği gibi. Bu süreçte kendinden büyük kardeşleri de varken. Bu durumda altinlari bari ailesinin almasını isterdim açıkçası. Kimseden bana şunu takin diye istekte bulunmadim. Anneme soruldu, neye gücünüz yeterse dedi annem. Bana da altinlari eşin alacaksa hiç borca girmesin gerekirse sahte taksın dedi. Yıllar oldu evleneli, borç bitmiyor. İcralarla uğraşıyoruz. Eşim çocukluğundan beri çile çekiyor. Bir iki bilezik mi bizi kurtaracaktı hayır. En azindan bilecektim ki ailesi onca çileyi çektirdi ama yine de o günlerin telafisini ettiler. Telafi etmek şöyle dursun, maddi olarak batmadan önceki lüks hayatını anlatır durur kv. 1 sene giydiklerini bir daha giymediğini, çeyiz bohcasındaki ipek satenleri bilmem nelerini...
İçimi dökesim vardı herhalde. Özetle diyeceğim şu ki eğitimini muntazam almasını sağladığımız, sosyal, duygusal, psikolojik olarak gelişmesini sağladığımız çocuklar evlenmek isterse tabii ki kendileri evlenirler. Benim malım öldükten sonra onun olur ancak. Ama her çocuk bu kadar şanslı değil. Sorumsuz aileler bir noktada bir şeyleri telafi etmeli.
Bilmiyorum bu maddi konularda sürekli bir sıkıntı çıkıyor dediğim gibi. Bir yandan çok kardeşler masrafları da çok diyorum ama bir yandan da sizin gibi düşünüyorum. Gerçekten üzülüyorum ve ne yapacağımı bilmiyorum.Valla herkes konu sahibine yüklenmiş ama erkek tarafı hiç de masum gelmedi bana.
Birkere laf ağızdan birkere çıkar hem altın ne istersiniz diye sorup hem de ısrarla gramı fazla olsun deyip sonra da gidip düşük almaları ayıp resmen yalancılık.
Ki doğuda takılan altın miktarları da malum ayrica.
Bu aile benim içime hiç sinmedi.
Yarın öbür gün her şeyi biz aldık deyip sürekli evinize gelmek isteyebilirler.
Çok kardeşler diyorsunuz her hafta bir kardeş gelse evde hergun misafir olur mesela.
Siz bunlara hazır mısınız ?
Nişanlıniza ısrarla içinize sinen düğün salonunu söylüyorsunuz ama o sallamiyor.
Durumu iyi İstanbul da dairesi olan insanlar için 10 bin lira büyük bı para değil.
Tuvaletten çıkarken elini yıkamayan, kapı kulbunu tuttuğunda kirleten insanlardan çok şey bekliyorsun bence. Kendilerine hayırları yok, bi şekilde yaşamışlar bu hayatı, yuvarlana yuvarlana gelmişler gidiyorlar işte. Bayramdan bayrama gelirler, ardlarından bi evi kırklarsın. Onların oluru o işte. Boşver gerçekten. Ben öyle yapıyorum.Benim altınlarımı da eşim aldı. Ama kaynanam kendi almış gibi herkese şov yaparak taktı. Orada burada falanca otele balayına göndercem diye konuşmuş. Ayrıca eşim çocukluğundan beri çalışmış, liseden itibaren eve bakmış evin erkeği gibi. Bu süreçte kendinden büyük kardeşleri de varken. Bu durumda altinlari bari ailesinin almasını isterdim açıkçası. Kimseden bana şunu takin diye istekte bulunmadim. Anneme soruldu, neye gücünüz yeterse dedi annem. Bana da altinlari eşin alacaksa hiç borca girmesin gerekirse sahte taksın dedi. Yıllar oldu evleneli, borç bitmiyor. İcralarla uğraşıyoruz. Eşim çocukluğundan beri çile çekiyor. Bir iki bilezik mi bizi kurtaracaktı hayır. En azindan bilecektim ki ailesi onca çileyi çektirdi ama yine de o günlerin telafisini ettiler. Telafi etmek şöyle dursun, maddi olarak batmadan önceki lüks hayatını anlatır durur kv. 1 sene giydiklerini bir daha giymediğini, çeyiz bohcasındaki ipek satenleri bilmem nelerini...
İçimi dökesim vardı herhalde. Özetle diyeceğim şu ki eğitimini muntazam almasını sağladığımız, sosyal, duygusal, psikolojik olarak gelişmesini sağladığımız çocuklar evlenmek isterse tabii ki kendileri evlenirler. Benim malım öldükten sonra onun olur ancak. Ama her çocuk bu kadar şanslı değil. Sorumsuz aileler bir noktada bir şeyleri telafi etmeli.
aynen daha büyük sorunlara gebe konu sahibi , annesiyle zaman geçirmesi gerekn bi kişi , koca yok başka çocuk yok . kızıda koca ailesiyle . zor durumlar.Valla herkes konu sahibine yüklenmiş ama erkek tarafı hiç de masum gelmedi bana.
Birkere laf ağızdan birkere çıkar hem altın ne istersiniz diye sorup hem de ısrarla gramı fazla olsun deyip sonra da gidip düşük almaları ayıp resmen yalancılık.
Ki doğuda takılan altın miktarları da malum ayrica.
Bu aile benim içime hiç sinmedi.
Yarın öbür gün her şeyi biz aldık deyip sürekli evinize gelmek isteyebilirler.
Çok kardeşler diyorsunuz her hafta bir kardeş gelse evde hergun misafir olur mesela.
Siz bunlara hazır mısınız ?
Nişanlıniza ısrarla içinize sinen düğün salonunu söylüyorsunuz ama o sallamiyor.
Durumu iyi İstanbul da dairesi olan insanlar için 10 bin lira büyük bı para değil.
Haklısın. Ne yapıyorsa beklenti yapıyor işte. Bir tarafım onları seviyor. Oğlunu doldurmaz, kuyumu kazmaz falan. Bdv deki kaynanalarin çoğundan iyidir. Ama, ama işte.Tuvaletten çıkarken elini yıkamayan, kapı kulbunu tuttuğunda kirleten insanlardan çok şey bekliyorsun bence. Kendilerine hayırları yok, bi şekilde yaşamışlar bu hayatı, yuvarlana yuvarlana gelmişler gidiyorlar işte. Bayramdan bayrama gelirler, ardlarından bi evi kırklarsın. Onların oluru o işte. Boşver gerçekten. Ben öyle yapıyorum.
Ben olmasam hala pençeler sırtındaydı. 200 lira için arayip para istiyorlardı. Gideyim bir merdiven sileyim, ev temizleyeyim de çocuğa ağız eğmeyeyim diyen yok. Şimdi yalandan evlat düşünür olmuşlar. Sözde sadece.Eşine üzüldüm. Ergenliğini evlatlılığını yaşayamadan baba rolüne büründürülmüş. Sadece çocuk bana baksın diye yapılan çocuklar var . Her ailede de bir kurban vardır. O aile de eşin olmuş. Biraz da vicdanına oynamışlardır. Çok iyi insan olmayacaksın eziliyorsun o zaman. Bundan sonra mutlu bir hayatı olsun en önce kendine değer versin.
En azından çabalıyor sizinkiler. Bir de öyle bakın. Salon mahalle salonu demeyin. Şimdi size ne yaparlarsa geride bekleyen çocuklara da aynısını yapmaları gerekecek. O sebeple harcamalari minimumda tutuyorlardir. Değer vermemekle ilgisi yok yani.Sanırım herkesin bu konularda birikmiş dertleri var, Allah kolaylık versin sizlere de
İşte tam olarak sorununuz burda ( gibi geliyor kısmı fazla ). Nişanlı da güven vermedi bana. Durumları da fena değilmiş. Neden bu kadar değersizleştiriyorsunuz kendinizi ? Buradan okuyunca ne olursa olsun evleneyim kafasında gibi davranmışsınız gibi hissettim.Biz mütevazi oldukça istediğim içime sinen hiçbir şey olmuyor gibi geliyor. Bunları dile getirdikçe, nişanlım da tavır yapıyor