Merhabalar,
Ben uzun süredir burada yazılanları takip ediyorum. Nişanım atıldı ve cidden çok zor bir dönemden geçiyorum. Objektif yorumlara ihtiyacım var yardımlarınızı bekliyorum.
Benim 2 senelik bir ilişkim vardı bunun 1 senesi nişanlılık dönemiydi. Bir kez daha ayrılık yaşamıştık be 1.5 ay sonra ben aramıştım öyle barışmıştık ama bu sefer farklı. Benim nişanlımın ailesinin ve kendisinin durumu pek iyi değildi. Bize düğünde yardımcı olamayacaklardı zaten eski nişanlımın abisine de olmamışlar. Ben bunu hiç problem yapmadım çünkü çok aşık olmuştuk birbirimize öyle karar vermiştik evlenmeye. Başlarda benim ailemle arası çok iyiydi.biz nişanlımla ayrı şehirlerde yaşıyorduk. Bizim isteme ve nişan oldu yengesi ve ailesinden kimse gelmedi bir tek anne baba abi benim bütün ailem oradaydı hadi dedim farklı şehir olur. Nişandan sonra 1 sene boyunca bir kere bile ailemin yanına gelmedi nişanlım işini bahane etti hep ama 1 günde olsa gelmesi gerekliydi yine de annemler üstüne gitme çalışsın tabi iş daha önemli dediler. Ben sustum bir şey demedim. Daha sonra baktık maddiyatta işin içinden çıkamıyoruz annemler destek olmak istediler başlarda laf etmedi tabi. Daha sonra konuştuk karar verdik benim onun şehrinden iş bulmam ve herşeyi kendimizin yapması daha iyi olacaktı. Ben iş arama sürecine girdim hep dedi herşey çok güzel olacak iş bulacaksın felan ama bu süreçte de ben hep onu görmeye gittim ailesinin evinde kaldım bir kere saygısızlığım olmadı anne baba dedim bu insanlara. Beni iş görüşmesine çağırdılar Ben kalktım onun yaşadığı şehire gittim ve işten kabul aldım onu aradım hep biz bunun için uğraştık kabul et tabi dedi ve ben iii kabul ettim. Artık yopun ve zor bir döneme girmiştik çünkü ben 3 haftadır ailesiyle kalıyordum iki göz oda akşam ev arıyoruz ben kayınvalideme yardım ediyorum ama akşam olunca dinlenemiyorum bile işim 1 saat uzaklıkta evde kayınpeder çok zorlanıyorum. Dedim evi benim işe yakın tutalım bu dedi ailemin yanında olsun hem ben nasıl gideceğim işe dedi. Ben 1 saat yol gidiyorum düşünmedi bile yine de tamam dedim. Ev bakmaya başladık bir türlü ev bulamıyoruz.Cumartesi günü de çalışıyorum ben gene ev bakamıyoruz abisi aradı covid olmuş ama belirti yokmuş annemde annesiyle konuştu çok iyi anlamadı bile dedi evde tv izliyor dedi. Abisi aradı neyse bizden market malzemeleri istedi bizde cumartesi götürdük. Pazar günü ev baktık akşam oldu annemler sürekli bize ev atıyorlar diyorlar bütçeniz yetmezse hani biz yardımcı olalım bir süre diye çünkü ben deneme sürecini atlattığımda maaşım artacaktı bir süre sadeve oda çok sağolun demiş zaten. neyse pazar günü abisi aradı dedim ya işte gene market malzemesi istedi bir de ağrı kesici felan pazar akşamı saat 7 o arada yoldayız bırakmaya gidiyoruz annem aradı bir emlakçıyla konuşmuş dedi gidin görün beğenirseniz tutarsınız dedi bende dedim önce eve bakalım sonra bırakalım kavga çıktı aramızda. Bende dedim bir sürü uygulama var eczaneler bu süreçte herşeyi getiriyorlar biz de riskliyiz bu durumda kurye miyiz biz dedim. Kavga devam etti sonra bu dedi ki bana kendini haklı mu görüyorsun haksız mi dedi bende bu bu sebeplerden haklı görüyorum dedim bana dedi ki pılını pırtını topla defol git benim hayatımdan benim abime kimse bunu yapamaz dedi. Ben demedim ki ona bırakmayalım zaten bir gün önce güle oynaya gidip taşıdık bıraktık.Ayrıca benim aileme dediğim gibi değer verdiğini söyler ama asla göstermedi. Nişanlılıpımın 1 senesi dolmuştu bir kere ailemi görmeye gelmedi.Düğünü konuşmadılar bile ki bizimkiler onların şehrine gittiler düğün konuşalım diye konuyu sürekli kapattılar. Kayınvalidem torun bakıyordu benim ailem geldi şehri ben gezdirdim anneannesiyle dönüşümlü bakıyorlardı ona bile bir günlük siz bakın demediler. Nişanlım ailem ziyarete geldiğinde işte gece yola çıkacaklar diye eve gidip uyudu görüşmedi bile ailemle.Babam hep diyordu çocukta para yoktur ne yapsın sakın üstüne gitme karşında beni bulursun diye. Ben herşeyin hep en ucuzuna baktım hep destek olmaya çalıştım iyi yerlere gelsin diye tatile gittik kendi paramı kendim verdim yeri geldi çünkü umurumda bile değildi. Beyazeşyanın en ucuzunu seçiyordum birlikte çalışır alırız dedim düğün yapamayız dediler tamam olsun dedim yeter ki biz birlikte olalım diye . Ben onun şehrine iş bulup bir valizim bile gittim herşeyi biz yapalım mutlu olalım istedim ama o ilk kavgada daha işimin ilk haftasında bana defol git benim hayatımdan dedi. 3 gün bekledim siniri geçsin diye konuştum özür diledim yalvardım yüzüme baktı istemiyorum dedi ailenden destek istemedim dedi sen kurye gibi dedin sivri dillisin değişmedin dedi( ben kendimi törpülemeue çalışacağım demiştim ama bu hemen olacak bir şey değil çabaladığımı bundan memnun olduğunu hep söylerdi.). Abime bunu yapan insanla işim yok benim dedi. Ama abisi ben 1 yıldır nişanlıyım toplasanız 5 saat görmemişimdir bile. Bir hayırlı olsun işin demediler hoşgeldin demediler. Bir kaç kez laf da söylemişlerdi bana bunları söyledim. Bağırdı çağırdı bana abimle yengem senden daha değerli dedi.arabası yoktu nişanlımın abisi onu bile vermezdi bize evin önünde dururken biz kiralık ev bakmaya yürüyerek giderdik. Ben onlara nazaran çok daha iyi bir aileden geliyorum ama asla problem etmedim kendime 1 alırsam ona 5 aldım kargo gönderdim kendimi hiç düşünmedim bile. Annem aramış neden defol git dedin oğlum bak yolun sonuna geldiniz belki oda incinmiştir bazı şeylere demiş anneme bağırmış kimse aileme yapamaz demiş. Ben 3 gün bekledim işimi bırakmadan aradım ne yapacağım işimi bilmiyorum dedim senin vereceğin bir karar dedi. Bitti biz yapamayız dedi heryönden farklıyız dedi evet farkıylıydık o çok küfür ederdi ben tam tersi hep bana prenses derdi ama ben hiç sorun etmedim. nişan atıldı ailemin yanına döndüm aradı sürekli Amacın ne dedim kavga ettik her yerden sildi beni daha sonra kardeşime sordu 1 hafta sonra iyi mi diye ondan sonra da biz daha 6 aylık nişanlıyken ben onun birini eklemesini görmüştüm konuştunuz mu kim o dedim liseden arkadaşım konuşmadık dedi ama ben yakaldım konuşmuşlardı sonra Kavga ettik diye korkup söylemediğini söyledi barıştım bende Nişan attıktan ayrıldıktan 2 hafta sonra tekrar bu kızla ekleştiğini gördüm dayanamadım aradım dedim içinde mi kaldı dedim demek ki arkadaş olarak düşünmedin sen o kızı ayrılır ayrılmaz geri ekledin niyetin kötüydü dedim sen bana geçmişin de geleceğin de hesabını spramazsın dedi kapattı. Geçen hafta da çok kötü oldum aradım açmadı sonra yazdı biraz konuştuk sende mi kötüsün dedim ben iyiyim sende iyi ol dedi öyle bitti ben cidden çok zor bir dönemden geçiyorum resmen ailemi arkadaşlarımı sevdiğim insanları memeleketimi bıraktım bir iş buldum sırtımı dayandım ilk haftada bana defol git dedi orada ki işimden de oldum memleketimde ki işimden de oldum. Mahvoldum ben
Ben uzun süredir burada yazılanları takip ediyorum. Nişanım atıldı ve cidden çok zor bir dönemden geçiyorum. Objektif yorumlara ihtiyacım var yardımlarınızı bekliyorum.
Benim 2 senelik bir ilişkim vardı bunun 1 senesi nişanlılık dönemiydi. Bir kez daha ayrılık yaşamıştık be 1.5 ay sonra ben aramıştım öyle barışmıştık ama bu sefer farklı. Benim nişanlımın ailesinin ve kendisinin durumu pek iyi değildi. Bize düğünde yardımcı olamayacaklardı zaten eski nişanlımın abisine de olmamışlar. Ben bunu hiç problem yapmadım çünkü çok aşık olmuştuk birbirimize öyle karar vermiştik evlenmeye. Başlarda benim ailemle arası çok iyiydi.biz nişanlımla ayrı şehirlerde yaşıyorduk. Bizim isteme ve nişan oldu yengesi ve ailesinden kimse gelmedi bir tek anne baba abi benim bütün ailem oradaydı hadi dedim farklı şehir olur. Nişandan sonra 1 sene boyunca bir kere bile ailemin yanına gelmedi nişanlım işini bahane etti hep ama 1 günde olsa gelmesi gerekliydi yine de annemler üstüne gitme çalışsın tabi iş daha önemli dediler. Ben sustum bir şey demedim. Daha sonra baktık maddiyatta işin içinden çıkamıyoruz annemler destek olmak istediler başlarda laf etmedi tabi. Daha sonra konuştuk karar verdik benim onun şehrinden iş bulmam ve herşeyi kendimizin yapması daha iyi olacaktı. Ben iş arama sürecine girdim hep dedi herşey çok güzel olacak iş bulacaksın felan ama bu süreçte de ben hep onu görmeye gittim ailesinin evinde kaldım bir kere saygısızlığım olmadı anne baba dedim bu insanlara. Beni iş görüşmesine çağırdılar Ben kalktım onun yaşadığı şehire gittim ve işten kabul aldım onu aradım hep biz bunun için uğraştık kabul et tabi dedi ve ben iii kabul ettim. Artık yopun ve zor bir döneme girmiştik çünkü ben 3 haftadır ailesiyle kalıyordum iki göz oda akşam ev arıyoruz ben kayınvalideme yardım ediyorum ama akşam olunca dinlenemiyorum bile işim 1 saat uzaklıkta evde kayınpeder çok zorlanıyorum. Dedim evi benim işe yakın tutalım bu dedi ailemin yanında olsun hem ben nasıl gideceğim işe dedi. Ben 1 saat yol gidiyorum düşünmedi bile yine de tamam dedim. Ev bakmaya başladık bir türlü ev bulamıyoruz.Cumartesi günü de çalışıyorum ben gene ev bakamıyoruz abisi aradı covid olmuş ama belirti yokmuş annemde annesiyle konuştu çok iyi anlamadı bile dedi evde tv izliyor dedi. Abisi aradı neyse bizden market malzemeleri istedi bizde cumartesi götürdük. Pazar günü ev baktık akşam oldu annemler sürekli bize ev atıyorlar diyorlar bütçeniz yetmezse hani biz yardımcı olalım bir süre diye çünkü ben deneme sürecini atlattığımda maaşım artacaktı bir süre sadeve oda çok sağolun demiş zaten. neyse pazar günü abisi aradı dedim ya işte gene market malzemesi istedi bir de ağrı kesici felan pazar akşamı saat 7 o arada yoldayız bırakmaya gidiyoruz annem aradı bir emlakçıyla konuşmuş dedi gidin görün beğenirseniz tutarsınız dedi bende dedim önce eve bakalım sonra bırakalım kavga çıktı aramızda. Bende dedim bir sürü uygulama var eczaneler bu süreçte herşeyi getiriyorlar biz de riskliyiz bu durumda kurye miyiz biz dedim. Kavga devam etti sonra bu dedi ki bana kendini haklı mu görüyorsun haksız mi dedi bende bu bu sebeplerden haklı görüyorum dedim bana dedi ki pılını pırtını topla defol git benim hayatımdan benim abime kimse bunu yapamaz dedi. Ben demedim ki ona bırakmayalım zaten bir gün önce güle oynaya gidip taşıdık bıraktık.Ayrıca benim aileme dediğim gibi değer verdiğini söyler ama asla göstermedi. Nişanlılıpımın 1 senesi dolmuştu bir kere ailemi görmeye gelmedi.Düğünü konuşmadılar bile ki bizimkiler onların şehrine gittiler düğün konuşalım diye konuyu sürekli kapattılar. Kayınvalidem torun bakıyordu benim ailem geldi şehri ben gezdirdim anneannesiyle dönüşümlü bakıyorlardı ona bile bir günlük siz bakın demediler. Nişanlım ailem ziyarete geldiğinde işte gece yola çıkacaklar diye eve gidip uyudu görüşmedi bile ailemle.Babam hep diyordu çocukta para yoktur ne yapsın sakın üstüne gitme karşında beni bulursun diye. Ben herşeyin hep en ucuzuna baktım hep destek olmaya çalıştım iyi yerlere gelsin diye tatile gittik kendi paramı kendim verdim yeri geldi çünkü umurumda bile değildi. Beyazeşyanın en ucuzunu seçiyordum birlikte çalışır alırız dedim düğün yapamayız dediler tamam olsun dedim yeter ki biz birlikte olalım diye . Ben onun şehrine iş bulup bir valizim bile gittim herşeyi biz yapalım mutlu olalım istedim ama o ilk kavgada daha işimin ilk haftasında bana defol git benim hayatımdan dedi. 3 gün bekledim siniri geçsin diye konuştum özür diledim yalvardım yüzüme baktı istemiyorum dedi ailenden destek istemedim dedi sen kurye gibi dedin sivri dillisin değişmedin dedi( ben kendimi törpülemeue çalışacağım demiştim ama bu hemen olacak bir şey değil çabaladığımı bundan memnun olduğunu hep söylerdi.). Abime bunu yapan insanla işim yok benim dedi. Ama abisi ben 1 yıldır nişanlıyım toplasanız 5 saat görmemişimdir bile. Bir hayırlı olsun işin demediler hoşgeldin demediler. Bir kaç kez laf da söylemişlerdi bana bunları söyledim. Bağırdı çağırdı bana abimle yengem senden daha değerli dedi.arabası yoktu nişanlımın abisi onu bile vermezdi bize evin önünde dururken biz kiralık ev bakmaya yürüyerek giderdik. Ben onlara nazaran çok daha iyi bir aileden geliyorum ama asla problem etmedim kendime 1 alırsam ona 5 aldım kargo gönderdim kendimi hiç düşünmedim bile. Annem aramış neden defol git dedin oğlum bak yolun sonuna geldiniz belki oda incinmiştir bazı şeylere demiş anneme bağırmış kimse aileme yapamaz demiş. Ben 3 gün bekledim işimi bırakmadan aradım ne yapacağım işimi bilmiyorum dedim senin vereceğin bir karar dedi. Bitti biz yapamayız dedi heryönden farklıyız dedi evet farkıylıydık o çok küfür ederdi ben tam tersi hep bana prenses derdi ama ben hiç sorun etmedim. nişan atıldı ailemin yanına döndüm aradı sürekli Amacın ne dedim kavga ettik her yerden sildi beni daha sonra kardeşime sordu 1 hafta sonra iyi mi diye ondan sonra da biz daha 6 aylık nişanlıyken ben onun birini eklemesini görmüştüm konuştunuz mu kim o dedim liseden arkadaşım konuşmadık dedi ama ben yakaldım konuşmuşlardı sonra Kavga ettik diye korkup söylemediğini söyledi barıştım bende Nişan attıktan ayrıldıktan 2 hafta sonra tekrar bu kızla ekleştiğini gördüm dayanamadım aradım dedim içinde mi kaldı dedim demek ki arkadaş olarak düşünmedin sen o kızı ayrılır ayrılmaz geri ekledin niyetin kötüydü dedim sen bana geçmişin de geleceğin de hesabını spramazsın dedi kapattı. Geçen hafta da çok kötü oldum aradım açmadı sonra yazdı biraz konuştuk sende mi kötüsün dedim ben iyiyim sende iyi ol dedi öyle bitti ben cidden çok zor bir dönemden geçiyorum resmen ailemi arkadaşlarımı sevdiğim insanları memeleketimi bıraktım bir iş buldum sırtımı dayandım ilk haftada bana defol git dedi orada ki işimden de oldum memleketimde ki işimden de oldum. Mahvoldum ben
