Ben eskiden her şeye değer verirdim.Gittiğim her şehirden bir paketli kupseker alır üstüne şehir/ tarih yazardım.
Sonra bıraktım ya, saçma sapan istifcilik. Evde şeker bittikçe kullandim hep onları da
Hatıra dediğim fotoğraflar, mektuplar, beynimizdeki anılar, el ile yapılmış hediyeler artık benim için. Kalan şeyleri imkan olduğunca atmaya çalışıyorum . Hoş böyle diyorum ama bir yıldır yatağımın başında şu salak taş var, hatırası var diye
Eki Görüntüle 3222149 Yani sen kendini daha iyi bilirsin, yokluğu bir şey değiştirmeyecekse at, pişman olurum dersen de kredi kartıyla taksitle al istediğin yüzüğü, bir şekilde ödenir. Bu yüzüğü de ileride emin olunca satarsin