- 28 Şubat 2007
- 427
- 279
-
- Konu Sahibi nightwish_black
- #301
Valla tüm lafı ağzımdan almşsınız en doğrusuBiz sadece bize anlattığınız bu kısımlarını biliyoruz. Ama size şunu kesinlikle söyleyebilirim ki nişanlınızın öfke problemi evlenince geçmeyecek çok büyük ihtimal daha fazla artacak , araya ilgisizlik saygısızlıkta eklenecek.
Ayrılın-ayrılmayın bunun kararını sadece kalbinize bırakmayın. Ama düğün de iÇin acele etmeyin.
kabul edecek misiniz hafta sonu?Maalesef annesi sürekli arıyor hafta sonu gelmek konuşmak istiyor, nişanlım da sürekli mesaj atıyor.
En sonki konuşmamızda nişanlım hatalı tavırlarını kabul etmişti. Eğer devam edersek üslup iletişim ve yöntemimi değiştireceğim demişti. Seni seviyorum da diyor. Birkaç gün konuşmayınca telefonları açmayınca o da düşünüp bazı şeyleri pişman olmuş.kabul edecek misiniz hafta sonu?
eğer ayrılmaya kesin kararlıysanız oğlunun çok öfkeli olduğun sizi korkuttuğunu vs vs anlatın
verdikleri sözleri tutmadığını hepsini tek tek söyleyin
o adama a ondan soğuduğunuzu falan söyleyin
ne diyor mesajlarda? seni seviyorum gibi mi? sitem gibi mi?
Zaten sinir problemi korkutuyor, yoksa geri kalan şeyler dediğiniz gibi halledilir ve halleder de yani.9 kardeş 9 elti yada enişte görümce 3 er çocuk desek 27 çocuk kaynana kayınbaba oohhhoo sizin bayram ziyaretleri baya renkli olur bişey deyimmi yani yanlış anlamasın kimse ama kültür farkı evliliği çok etkiler o siniri geçmeyecek evlenincede
Muhakkak benim de hatalarım var. Bazı davranışlarım onda baskıya gerginliğe sebep olmuş ama dediğiniz gibi her ne olursa o sözleri hak ettiğimi düşünmüyorum.Konu sahibi yaptiklarinda haklı demiyorum. Ama nişanlısı çok manipülatif biri. Şiddet eğilimli. Öfke kontrolü yok.
En sonki konuşmamızda nişanlım hatalı tavırlarını kabul etmişti. Eğer devam edersek üslup iletişim ve yöntemimi değiştireceğim demişti. Seni seviyorum da diyor. Birkaç gün konuşmayınca telefonları açmayınca o da düşünüp bazı şeyleri pişman olmuş.
idare ediyor ortamı şuanMuhakkak benim de hatalarım var. Bazı davranışlarım onda baskıya gerginliğe sebep olmuş ama dediğiniz gibi her ne olursa o sözleri hak ettiğimi düşünmüyorum.
Zaten o yumuşak konuştuğunda bile ben hala onun yanlışlarını söylemeye devam ettim. O da ben senin gözünde ne hale gelmişim, sen zaten bitirmişsin beni gözünde yazık dedi…idare ediyor ortamı şuan
sizi de yumuşatmaya başlamış
dikkatli olun derim
telefonda mı konuşuyorsunuz yüzyüze mi?Zaten o yumuşak konuştuğunda bile ben hala onun yanlışlarını söylemeye devam ettim. O da ben senin gözünde ne hale gelmişim, sen zaten bitirmişsin beni gözünde yazık dedi…
Yani sizin için hiçbir pis huyundan vazgeçmeyecek, yolundan milim sapmayacak. Bir hedefi var, siz ondan vazgeçmeye değer değilsiniz.Zaten o yumuşak konuştuğunda bile ben hala onun yanlışlarını söylemeye devam ettim. O da ben senin gözünde ne hale gelmişim, sen zaten bitirmişsin beni gözünde yazık dedi…
Şu an farklı şehirlerdeyiz telefonla ancaktelefonda mı konuşuyorsunuz yüzyüze mi?
işte bakın yine sabrı taşmış çat çat konuşmuş
hakkınızda hayırlısı olsun
En sonki konuşmamızda nişanlım hatalı tavırlarını kabul etmişti. Eğer devam edersek üslup iletişim ve yöntemimi değiştireceğim demişti. Seni seviyorum da diyor. Birkaç gün konuşmayınca telefonları açmayınca o da düşünüp bazı şeyleri pişman olmuş.
Emin değilim tabii kabul etmedim o yüzdenKanmayin. Öfke sorunu öyle söz vermekle degisen birsey degil. Öyle seyleri ancak terapi paklar. Ha terapisiz de kendine ceki düzen veren insanlar var, ama onlar kendileri zaten kendilerini gelistirme yoluna girenler. Nisanlinuz simdi bitmemesi icin her sözü verir, ama yüz yüze gelmediginiz, davranislarini ölcemediginiz biri ile ne kadar emin olabilirsiniz
Hala karar vermediniz mi?Emin değilim tabii kabul etmedim o yüzden
nişanı attığımı söylemiştim ne kendisi ne ailesi bunu kabul ediyor. İşte bilezikleri arttıralım, düğünü istediğiniz yerde yapalım falan diyorlar ama asıl sorunun o olmadığını ailesi anlayamıyor tabii. Nişanlım da pişman özür diliyor sevdiğini söylüyor ama güvenmiyorum tabii ki hâlâ bekletiyorum ama olumsuza yakınım annen de istemiyor çünkü.Hala karar vermediniz mi?
Bir cevap alabilecek miyim?Hâlâ aynı noktadasınız inanılır gibi değil cidden. Sanırım ayrılmak istemiyorsunuz. Neden hâlâ engelli değiller mesela? Neden istedikleri gibi kolayca ulaşabiliyorlar size?
Çok anlamsız buluyorum bu tavrınızı. Pazarlık yapar gibi görünüyorsunuz buradan. Ayrılmaya kararlı olan vereceğini verir, telefonlardan engeller, kapıya gelirlerse almaz, sokakta karşılaşırsa yolunu değiştirir.Hala karar vermediniz mi
nişanı attığımı söylemiştim ne kendisi ne ailesi bunu kabul ediyor. İşte bilezikleri arttıralım, düğünü istediğiniz yerde yapalım falan diyorlar ama asıl sorunun o olmadığını ailesi anlayamıyor tabii. Nişanlım da pişman özür diliyor sevdiğini söylüyor ama güvenmiyorum tabii ki hâlâ bekletiyorum ama olumsuza yakınım annen de istemiyor çünkü.
Merhaba, 5 aylık bir nişan sürecim var, yazın nasipse düğün olacaktı ama bu süreç içerisinde kafamı karıştıran huzursuz olduğum birçok konu oldu.
Nişanlım ve ben de öğretmeniz. O başka yerde görev yapıyor. Evlilik durumundan sonra benim yaşadığım yere tayin alıp gelecek. İstanbul’da yaşıyor yıllardır ama aslen Doğulu muhafazakar 9 kardeş olan bir aile. Babasının durumu fena değil İstanbul’da kendilerine ait 9 daire var.
Sadakat, romantiklik/duygusal, cömert, kültür seviyesi, beraber vakit geçirme, netlik konusunda hiçbir sıkıntı yok ama nişanlım sinirlenince bambaşka bir insana dönüşüyor. Bağırmaz çok ama beni çok kırıyor kelimeleri ile, onunla konuşurken çoğu zaman bir duvara çarpıyorum. Mücadele ediyorum ama beni anlamıyor, sinirden ağlıyorum. Daha sonra senin üzerine çok geldim sen benim kıymetlisin özür dilerim seni seviyorum diyip bana hak veriyor.
Düğün süresinde onların geleneklere göre hareket ediyoruz. Düğün onların, kına nişan bizim. Mobilya, halı, perde, çamaşır makinesi, tv onların ; işte buzdolabı fırın bulaşık m, diğer küçük ev eşyaları, tabak çanak bizimdi. Bu süreçte biz üzerimize düşen çoğu şeyi aldık ve bitirdik. Ama nişanlım görev icabı uzakta olduğu için, gitmeden sadece mobilyayı ve çamaşır makinesinin peşinatını verdi, taksitleri ailesi ödüyor şu an. Altınlar ve tvyi ailesi sonradan alacaktı. Ama babası özellikle maalesef cimri bir insan olduğu için başından alırız dediği şeyleri şimdi oğlunun üzerine atmaya çalışıyor. Tv alacaktı ama almadı en son nişanlım gidip onu da kendisi almış. Altınları üzerine atmaya çalışmış nişanlımın, ama annesi araya girdiği için vazgeçmişler. Üstelik en başta yaparım diye söz verdiği halde. En başta bize dedikleri düğün salonu da pahalılaşınca nişanlım orası olmasın artık, çok pahalılandı, değmez, mahalle arasında bir yer var orası olabilir dedi. Benim de içime sinmedi gösterdiği yer, açıkçası bana eski yeri onlar söylemişti ve içime sinmişti orasının hiç mi olma ihtimali kalmadı dedim, süreç ilerlesin bakalım ama biraz zor gibi dedi. Ben de üzüldüm ama onun da gösterdiği yer inanın hiç içime sinmedi. Nişanlım kesin orası olur demedi ama belli ki olsun diye ısrar edecekti. En son konuştuğumuzda senin istemediğin yer olmaz zaten dedi bu konuyla ilgili.
Nişanlımın bu süreçte çok siniri bozuldu, hayal kırıklığı yaşadı, yıprandı. Onun yanında olmak istiyorum ama bana duvar örüyor, sinirli anında bana öyle şeyler söylüyor ki kalbimi paramparça ediyor inanılmaz bir öfke problemi var. En sonki tartışmamızda “Yok ya ben seninle konuşmak istemiyorum, akıl sağlığımı korumak istiyorsam seninle konuşmamam gerekiyor ve ben bana kötü gelen şeylere artık katlanmayacağım, yeter. Bi canım ve ruh sağlığım var hiçbir şey için bunlardan taviz vermeyeceğim” gibi bir laf etti yazdım aradım açmadı. Kalbim paramparça oldu ama 1 gün boyunca bana cevap vermedi. Dün buluşacaktık. Cuma günü de “yarın geliyor musun” diye yazdı o olaydan sonra sadece.
Ben annemle yaşıyorum, babam vefat etti. Annem de çok üzülüyor. Huzurumun kalmadığını benim de sinirli bir insan haline geldiğimi düşünüyor bu süreçte. Ve tavırlarından ötürü nişanlıma çok kızıyor. En son dün nişanlımın ailesine gidip her şeyi anlattı, nişanlıma kızdı, eleştirdi. Kızım nişanı atmak istiyor dedi ki gerçekten öyleydi. Nişanlım buna rağmen “annen bu kadar gelip esip gürledi, ama sen varsan ben varım” dedi “aklını başına al sen sevdiğim kadınsın ben sevdiğin adamım yanlış bir karar verme sakın” dedi.
Dün akşam da benden attık kesin bir karar bekliyordu. Süre istedim, ona bile hemen karar ver dedi. Zar zor birkaç gün süre aldım. İkiye bölünmüş durumdayım. Mantığım bu kişiyle uyumsuzsun, seni üzer, anlaşamazsın diyor. Annem ve yakın arkadaşım da bunu destekliyor. Kalbim ise zor anlarında yine de yanında ol seviyorsun. İlişkine bu kadar emek verdin, daha sonra böyle bir insan karşına çıkmaz diyor.
Tecrübelerinize dayanarak sizden bir değerlendirme rica ediyorum. Biraz uzun oldu farkındayım, teşekkür e
Merhaba sana cevap vermek için üyelik oluşturdum benim ikinci evliliğim tecrübelerime dayanarak yazıyorum eğer onun seni sevdiğinden eminsen senin de ona karşı duyguların varsa Böyle küçük konuları dert edip ne ailene ne de başkasına yansıtma gelip geçici anladığım kadarıyla durumu da iyi o cimri dediğin babası bile sizden emin olduğunda eli bollasir torun olunca sizi mutku görünce yeterki ailelere yansıtmayı ottan çöpten bahaneler uretmeyin ama sana haksızlık yaptığına yanlış insan olduğuna dair gram şüphen varsa da başlamadan bitir derimMerhaba, 5 aylık bir nişan sürecim var, yazın nasipse düğün olacaktı ama bu süreç içerisinde kafamı karıştıran huzursuz olduğum birçok konu oldu.
Nişanlım ve ben de öğretmeniz. O başka yerde görev yapıyor. Evlilik durumundan sonra benim yaşadığım yere tayin alıp gelecek. İstanbul’da yaşıyor yıllardır ama aslen Doğulu muhafazakar 9 kardeş olan bir aile. Babasının durumu fena değil İstanbul’da kendilerine ait 9 daire var.
Sadakat, romantiklik/duygusal, cömert, kültür seviyesi, beraber vakit geçirme, netlik konusunda hiçbir sıkıntı yok ama nişanlım sinirlenince bambaşka bir insana dönüşüyor. Bağırmaz çok ama beni çok kırıyor kelimeleri ile, onunla konuşurken çoğu zaman bir duvara çarpıyorum. Mücadele ediyorum ama beni anlamıyor, sinirden ağlıyorum. Daha sonra senin üzerine çok geldim sen benim kıymetlisin özür dilerim seni seviyorum diyip bana hak veriyor.
Düğün süresinde onların geleneklere göre hareket ediyoruz. Düğün onların, kına nişan bizim. Mobilya, halı, perde, çamaşır makinesi, tv onların ; işte buzdolabı fırın bulaşık m, diğer küçük ev eşyaları, tabak çanak bizimdi. Bu süreçte biz üzerimize düşen çoğu şeyi aldık ve bitirdik. Ama nişanlım görev icabı uzakta olduğu için, gitmeden sadece mobilyayı ve çamaşır makinesinin peşinatını verdi, taksitleri ailesi ödüyor şu an. Altınlar ve tvyi ailesi sonradan alacaktı. Ama babası özellikle maalesef cimri bir insan olduğu için başından alırız dediği şeyleri şimdi oğlunun üzerine atmaya çalışıyor. Tv alacaktı ama almadı en son nişanlım gidip onu da kendisi almış. Altınları üzerine atmaya çalışmış nişanlımın, ama annesi araya girdiği için vazgeçmişler. Üstelik en başta yaparım diye söz verdiği halde. En başta bize dedikleri düğün salonu da pahalılaşınca nişanlım orası olmasın artık, çok pahalılandı, değmez, mahalle arasında bir yer var orası olabilir dedi. Benim de içime sinmedi gösterdiği yer, açıkçası bana eski yeri onlar söylemişti ve içime sinmişti orasının hiç mi olma ihtimali kalmadı dedim, süreç ilerlesin bakalım ama biraz zor gibi dedi. Ben de üzüldüm ama onun da gösterdiği yer inanın hiç içime sinmedi. Nişanlım kesin orası olur demedi ama belli ki olsun diye ısrar edecekti. En son konuştuğumuzda senin istemediğin yer olmaz zaten dedi bu konuyla ilgili.
Nişanlımın bu süreçte çok siniri bozuldu, hayal kırıklığı yaşadı, yıprandı. Onun yanında olmak istiyorum ama bana duvar örüyor, sinirli anında bana öyle şeyler söylüyor ki kalbimi paramparça ediyor inanılmaz bir öfke problemi var. En sonki tartışmamızda “Yok ya ben seninle konuşmak istemiyorum, akıl sağlığımı korumak istiyorsam seninle konuşmamam gerekiyor ve ben bana kötü gelen şeylere artık katlanmayacağım, yeter. Bi canım ve ruh sağlığım var hiçbir şey için bunlardan taviz vermeyeceğim” gibi bir laf etti yazdım aradım açmadı. Kalbim paramparça oldu ama 1 gün boyunca bana cevap vermedi. Dün buluşacaktık. Cuma günü de “yarın geliyor musun” diye yazdı o olaydan sonra sadece.
Ben annemle yaşıyorum, babam vefat etti. Annem de çok üzülüyor. Huzurumun kalmadığını benim de sinirli bir insan haline geldiğimi düşünüyor bu süreçte. Ve tavırlarından ötürü nişanlıma çok kızıyor. En son dün nişanlımın ailesine gidip her şeyi anlattı, nişanlıma kızdı, eleştirdi. Kızım nişanı atmak istiyor dedi ki gerçekten öyleydi. Nişanlım buna rağmen “annen bu kadar gelip esip gürledi, ama sen varsan ben varım” dedi “aklını başına al sen sevdiğim kadınsın ben sevdiğin adamım yanlış bir karar verme sakın” dedi.
Dün akşam da benden attık kesin bir karar bekliyordu. Süre istedim, ona bile hemen karar ver dedi. Zar zor birkaç gün süre aldım. İkiye bölünmüş durumdayım. Mantığım bu kişiyle uyumsuzsun, seni üzer, anlaşamazsın diyor. Annem ve yakın arkadaşım da bunu destekliyor. Kalbim ise zor anlarında yine de yanında ol seviyorsun. İlişkine bu kadar emek verdin, daha sonra böyle bir insan karşına çıkmaz diyor.
Tecrübelerinize dayanarak sizden bir değerlendirme rica ediyorum. Biraz uzun oldu farkındayım, teşekkür ederim.
öfke problemi olan biriyle ve akıl sağlığını sizden koruması gereken beyefendiyle neden evlenmek istiyorsunuzMerhaba, 5 aylık bir nişan sürecim var, yazın nasipse düğün olacaktı ama bu süreç içerisinde kafamı karıştıran huzursuz olduğum birçok konu oldu.
Nişanlım ve ben de öğretmeniz. O başka yerde görev yapıyor. Evlilik durumundan sonra benim yaşadığım yere tayin alıp gelecek. İstanbul’da yaşıyor yıllardır ama aslen Doğulu muhafazakar 9 kardeş olan bir aile. Babasının durumu fena değil İstanbul’da kendilerine ait 9 daire var.
Sadakat, romantiklik/duygusal, cömert, kültür seviyesi, beraber vakit geçirme, netlik konusunda hiçbir sıkıntı yok ama nişanlım sinirlenince bambaşka bir insana dönüşüyor. Bağırmaz çok ama beni çok kırıyor kelimeleri ile, onunla konuşurken çoğu zaman bir duvara çarpıyorum. Mücadele ediyorum ama beni anlamıyor, sinirden ağlıyorum. Daha sonra senin üzerine çok geldim sen benim kıymetlisin özür dilerim seni seviyorum diyip bana hak veriyor.
Düğün süresinde onların geleneklere göre hareket ediyoruz. Düğün onların, kına nişan bizim. Mobilya, halı, perde, çamaşır makinesi, tv onların ; işte buzdolabı fırın bulaşık m, diğer küçük ev eşyaları, tabak çanak bizimdi. Bu süreçte biz üzerimize düşen çoğu şeyi aldık ve bitirdik. Ama nişanlım görev icabı uzakta olduğu için, gitmeden sadece mobilyayı ve çamaşır makinesinin peşinatını verdi, taksitleri ailesi ödüyor şu an. Altınlar ve tvyi ailesi sonradan alacaktı. Ama babası özellikle maalesef cimri bir insan olduğu için başından alırız dediği şeyleri şimdi oğlunun üzerine atmaya çalışıyor. Tv alacaktı ama almadı en son nişanlım gidip onu da kendisi almış. Altınları üzerine atmaya çalışmış nişanlımın, ama annesi araya girdiği için vazgeçmişler. Üstelik en başta yaparım diye söz verdiği halde. En başta bize dedikleri düğün salonu da pahalılaşınca nişanlım orası olmasın artık, çok pahalılandı, değmez, mahalle arasında bir yer var orası olabilir dedi. Benim de içime sinmedi gösterdiği yer, açıkçası bana eski yeri onlar söylemişti ve içime sinmişti orasının hiç mi olma ihtimali kalmadı dedim, süreç ilerlesin bakalım ama biraz zor gibi dedi. Ben de üzüldüm ama onun da gösterdiği yer inanın hiç içime sinmedi. Nişanlım kesin orası olur demedi ama belli ki olsun diye ısrar edecekti. En son konuştuğumuzda senin istemediğin yer olmaz zaten dedi bu konuyla ilgili.
Nişanlımın bu süreçte çok siniri bozuldu, hayal kırıklığı yaşadı, yıprandı. Onun yanında olmak istiyorum ama bana duvar örüyor, sinirli anında bana öyle şeyler söylüyor ki kalbimi paramparça ediyor inanılmaz bir öfke problemi var. En sonki tartışmamızda “Yok ya ben seninle konuşmak istemiyorum, akıl sağlığımı korumak istiyorsam seninle konuşmamam gerekiyor ve ben bana kötü gelen şeylere artık katlanmayacağım, yeter. Bi canım ve ruh sağlığım var hiçbir şey için bunlardan taviz vermeyeceğim” gibi bir laf etti yazdım aradım açmadı. Kalbim paramparça oldu ama 1 gün boyunca bana cevap vermedi. Dün buluşacaktık. Cuma günü de “yarın geliyor musun” diye yazdı o olaydan sonra sadece.
Ben annemle yaşıyorum, babam vefat etti. Annem de çok üzülüyor. Huzurumun kalmadığını benim de sinirli bir insan haline geldiğimi düşünüyor bu süreçte. Ve tavırlarından ötürü nişanlıma çok kızıyor. En son dün nişanlımın ailesine gidip her şeyi anlattı, nişanlıma kızdı, eleştirdi. Kızım nişanı atmak istiyor dedi ki gerçekten öyleydi. Nişanlım buna rağmen “annen bu kadar gelip esip gürledi, ama sen varsan ben varım” dedi “aklını başına al sen sevdiğim kadınsın ben sevdiğin adamım yanlış bir karar verme sakın” dedi.
Dün akşam da benden attık kesin bir karar bekliyordu. Süre istedim, ona bile hemen karar ver dedi. Zar zor birkaç gün süre aldım. İkiye bölünmüş durumdayım. Mantığım bu kişiyle uyumsuzsun, seni üzer, anlaşamazsın diyor. Annem ve yakın arkadaşım da bunu destekliyor. Kalbim ise zor anlarında yine de yanında ol seviyorsun. İlişkine bu kadar emek verdin, daha sonra böyle bir insan karşına çıkmaz diyor.
Tecrübelerinize dayanarak sizden bir değerlendirme rica ediyorum. Biraz uzun oldu farkındayım, teşekkür ederim.