ben bu ay çok umutsuzum ama yine de katılmak istedim. evleneli 4,5 yıl oldu. eşimde varikosel var bende pko ve prolaktin yüksekliği. geçen ay klomen ve çatlatma iğnesi kullandım çok umutlanmıştım. ama nasip olmadı. bu ay ilaç falan da kullanmak istemedim doktora da gitmedim bugün de yakın bir arkadaşım doğum yaptı kıskanmıyorum ama hep ağlamak geliyor içimden sana da nasip etsin allah falan diyecek herkes şimdi bunları dinleyesim yok. ilk korunmasız ilişkide bebekleri oldu belki düşer diye 8 ay çöp dahi almadılar allahın takdiri işte Kimi kırk yıl kapıda bekler, açılmaz. Kimi eşikten geçerken açık bulur kapıyı. aslında böyle konuşarak kimsenin modunu düşürmek istemem bunun için beni affedin. sadece içimi dökmek istedim... biliyorum belki önümde daha uzun bi yolculuk var aşılamalar
tüp bebek ama psikolojik olarak şimdiden yorgunum