- 27 Aralık 2011
- 63.350
- 61.081
onlar sevgıden ama :)
onlar sevgıden ama :)annem evde olmadığı zamanlar babam asla odama girmez, odamdayken babam seslenir seslenir ben duymam
gelip odanın kapısına tıklatmaz bile telefonla çaldırır öyle çıkar yanına giderim
sizin ilişkiniz hiç normal gelmedi de, şuan bunları yazınca kolonya dökerek uyandırmalar, çağrı atmalar bizim de çok saçma bi ilişkimiz varmış babamla onu farkettim hayret
Acaba çok mu özlüyor seni ondan mı bu kadar samimi dicem ama ne biliyim bu kadar samimiyette çok fazla ya..Herkes mesela anne ve babasını tanır..Nelere kızar,nelerden hoşlanır,neyi yapar neyi yapmaz hani az çok anlaman lazım senin,baban bunu yapabilecek bir adam mı? Bana sorsan ben net olarak aslaaaa derim mesela..Sen bunu diyebiliyormusun babanı yeteri kadar tanıyormusun?Ben hala yaşananın ne olduğuna karar vermeye çalışıyorum. Bir süredir bu çabanın içindeyim; ama kendi kendime kuruntu mu yapıyorum acaba diye dışarıdan bir göze ihtiyaç duydum. Henüz ne yaşandığından emin olmadan annemle konuşmak istemedim, çünkü benim annem zaten hasta bir kadın ve üzüntüye sıkıntıya gelemeyen bir hastalığı var. Böyle bir yük ona da fazla gelir. Öncelikli çabam neler yaşandığından emin olmak. Sonra duruma göre annemle konuşacağım.
Ev konusuna gelince. Ben zaten ailemle yaşamıyorum. Öğrenciyim. Tatillerde görüşüyoruz yalnızca. Bu dönem çalışmaya başlamayı da düşünüyorum. Hayatıma da okuduğum şehirde devam etmeyi düşünüyorum. Dolayısıyla bundan sonra çok fazla görüşmeye fırsatımız olmayacak zaten. Benim yaşananların ne olduğuna karar verememe nedenlerimden birisi de bu. Ailemle çok sık görüşmüyorum. Görüştüğümde de bunlar oluyor. Hala çok kararsızım anlayacağınız.
babam şakalasırken sarılır bazen
ama kafamdan sarılır. o nasıl oluyor demeyın bedensel temas yok kısacası.
Konu sahibi yazamiyor artık. Kimbilir neler duymak istedi ama ne yazık ki bu çok ağır bir durum ve iyi niyetli yaklasamazdim ben kendi adıma. Gerçekten çok üzüldüm kardeşim. Allah yoluna soksun hayatını insallah.
Iyi ki aynı evde yasamiyorsunuz çok sevindim. Yine de böyle bir insanın, hicbirsey yokmus gibi annemle yaşamasını istemezdim. Sizi haketmiyor! Kesinlikle.Ben hala yaşananın ne olduğuna karar vermeye çalışıyorum. Bir süredir bu çabanın içindeyim; ama kendi kendime kuruntu mu yapıyorum acaba diye dışarıdan bir göze ihtiyaç duydum. Henüz ne yaşandığından emin olmadan annemle konuşmak istemedim, çünkü benim annem zaten hasta bir kadın ve üzüntüye sıkıntıya gelemeyen bir hastalığı var. Böyle bir yük ona da fazla gelir. Öncelikli çabam neler yaşandığından emin olmak. Sonra duruma göre annemle konuşacağım.
Ev konusuna gelince. Ben zaten ailemle yaşamıyorum. Öğrenciyim. Tatillerde görüşüyoruz yalnızca. Bu dönem çalışmaya başlamayı da düşünüyorum. Hayatıma da okuduğum şehirde devam etmeyi düşünüyorum. Dolayısıyla bundan sonra çok fazla görüşmeye fırsatımız olmayacak zaten. Benim yaşananların ne olduğuna karar verememe nedenlerimden birisi de bu. Ailemle çok sık görüşmüyorum. Görüştüğümde de bunlar oluyor. Hala çok kararsızım anlayacağınız.
Üniversitenin ilk yılında babamla ilgili çirkin bir başka şey keşfetmiştim, ama benimle ilgili bir mesele değildi. Onu da söylemedim anneme. Bir şekilde bastırdım, unuttum, gitti. Eskiden babamı tanıdığımı düşünüyordum. Dışarıdan bakan birisi de kendisi için benimle aynı şeyleri söyler muhtemelen. "Ailesine düşkündür, karısını-kızını sever, çalışkandır, işinde saygı duyulan bir adamdır vs. vs." Ben de böyle düşünüyordum. Evet annemi de, beni de seviyordu fikrimce. Ailesine düşkündü. Evet, çalışkan bir adam. Ama siz böyle sorunca düşünüyorum da, ben babamı pek tanımıyorum sanırım. Hani onunla ilgili "Evet, babam bu durumda da bunu yapar" diyemiyorum. Kafam inanılmaz karışık. Ben ne düşünmem gerektiğini bilmiyorum. Hayatımda ilk defa böyle bir şey başıma geliyor ve adım atmaktan çok korkuyorum.
babam şakalasırken sarılır bazen
ama kafamdan sarılır. o nasıl oluyor demeyın bedensel temas yok kısacası.
Yine cinsellikle ilgili mi? Yani kesfettigin o çirkin şey?Üniversitenin ilk yılında babamla ilgili çirkin bir başka şey keşfetmiştim, ama benimle ilgili bir mesele değildi. Onu da söylemedim anneme. Bir şekilde bastırdım, unuttum, gitti. Eskiden babamı tanıdığımı düşünüyordum. Dışarıdan bakan birisi de kendisi için benimle aynı şeyleri söyler muhtemelen. "Ailesine düşkündür, karısını-kızını sever, çalışkandır, işinde saygı duyulan bir adamdır vs. vs." Ben de böyle düşünüyordum. Evet annemi de, beni de seviyordu fikrimce. Ailesine düşkündü. Evet, çalışkan bir adam. Ama siz böyle sorunca düşünüyorum da, ben babamı pek tanımıyorum sanırım. Hani onunla ilgili "Evet, babam bu durumda da bunu yapar" diyemiyorum. Kafam inanılmaz karışık. Ben ne düşünmem gerektiğini bilmiyorum. Hayatımda ilk defa böyle bir şey başıma geliyor ve adım atmaktan çok korkuyorum.
Üniversitenin ilk yılında babamla ilgili çirkin bir başka şey keşfetmiştim, ama benimle ilgili bir mesele değildi. Onu da söylemedim anneme. Bir şekilde bastırdım, unuttum, gitti. Eskiden babamı tanıdığımı düşünüyordum. Dışarıdan bakan birisi de kendisi için benimle aynı şeyleri söyler muhtemelen. "Ailesine düşkündür, karısını-kızını sever, çalışkandır, işinde saygı duyulan bir adamdır vs. vs." Ben de böyle düşünüyordum. Evet annemi de, beni de seviyordu fikrimce. Ailesine düşkündü. Evet, çalışkan bir adam. Ama siz böyle sorunca düşünüyorum da, ben babamı pek tanımıyorum sanırım. Hani onunla ilgili "Evet, babam bu durumda da bunu yapar" diyemiyorum. Kafam inanılmaz karışık. Ben ne düşünmem gerektiğini bilmiyorum. Hayatımda ilk defa böyle bir şey başıma geliyor ve adım atmaktan çok korkuyorum.
boynu koptu cocugun be :d ahaha yok yahu bulsam gösterırdım aslında.Sör gözümde böyle bişi canlandı
aynen bunun gibi bişiAynı benim ki gibi kafamı kolunun arasına alır böyle saçımı çeker kafamı öper o kadar...
Ne keşfetmiştin? Bir de annen farkında mı olayın?
Çok haklısın..İlk defa bir konuda böyle oldum..Resmen beynim sulandı şuanda..Ne yapılır bu durumda,ne denir inan hiç bilmiyorum donup kaldım..Üniversitenin ilk yılında babamla ilgili çirkin bir başka şey keşfetmiştim, ama benimle ilgili bir mesele değildi. Onu da söylemedim anneme. Bir şekilde bastırdım, unuttum, gitti. Eskiden babamı tanıdığımı düşünüyordum. Dışarıdan bakan birisi de kendisi için benimle aynı şeyleri söyler muhtemelen. "Ailesine düşkündür, karısını-kızını sever, çalışkandır, işinde saygı duyulan bir adamdır vs. vs." Ben de böyle düşünüyordum. Evet annemi de, beni de seviyordu fikrimce. Ailesine düşkündü. Evet, çalışkan bir adam. Ama siz böyle sorunca düşünüyorum da, ben babamı pek tanımıyorum sanırım. Hani onunla ilgili "Evet, babam bu durumda da bunu yapar" diyemiyorum. Kafam inanılmaz karışık. Ben ne düşünmem gerektiğini bilmiyorum. Hayatımda ilk defa böyle bir şey başıma geliyor ve adım atmaktan çok korkuyorum.
canım annen ve baban, kaç yaşlarındalar?
baban çalışıyor mu? hangi alanda?