Merhaba arkadaşlar
Sizden dışarıdan bir gözle bakmanızı istiyorum benim sorunuma. Ben üniversiteyi bitirdim hemen çalışmaya başladım. Bizim evimiz başkasının üzerine verilerek kredi çekilmişti, babam bankalardan kredi çekemediği için ( önceki borçlarından dolayı), evi üzerine alarak bizim adımıza kredi çeken şahısa bir süredir kredi taksitlerini ödeyemediğimiz için birikmiş borç vardı. Velhasıl ailem için ilk krediyi çektim ve bu birikmiş borcu ödedim. Aynı zamanda annem çok istediği için araba aldım. Arabayı aileme verdim kendim hiç kullanmadım. Bu şekilde hem kendi çektiğim krediyi hem de evin devam eden borcunu ödedim. Daha sonra baktım olmuyor, evin başkasının üstünde olmasından ailem rahatsız, gittim tekrar kredi çektim ve evi üstümüze aldım. Bu şekilde iki kredi ödemeye devam ettim. Tabi bu meblağlar az değil ve kredilerden birinin vadesi 10 yıl. annem hep evin üst katını yaptırmak ve orada oturmak isterdi ve ben tekrar yüksek miktarlı kredi çekip ( az olan miktarlı olan krediyi ödeyerek) evin üstünü son model yaptırdım. Benim maaşım normal bir memur maaşına göre çok yüksek olduğu için bunları yapabiliyorum bu arada.
Daha sonra kardeşim Arabanın modelini yükseltmek istedi ve ben yine az kalan krediyi yatırarak kredi çektim ve araba aldım onlara. Ben başka bir Şehirde Yaşadığım için araba kullanmayı bile öğrenemedim.
Neyse çok uzattım biliyorum Ama 10 ve 7 yılboyunca ödeyeceğim kredilerim var. Ve yine bana iyi miktarda para kalmıyor değil. Gelelim soruna ben evlendim 1 yıl önce ve eşim bunları hiç sorun etmedi hatta beni takdir etti. Onları mutlu etmişsin dedi. Biz evlenince yurt dışına gittik 5 ay. Orada harcamamız çok oldu ki zaten ailem evlenirken beş Kuruş yardım etmedi. Istemedim zaten. Her neyse şu an biraz kredi kartı borçlarımız var ve eşimin Arabasının kredi borcu. Yani beş Kuruş kenara bişey atamıyoruz. Ayrıca demeyi unuttum, evlenmeden önce kardeşime Okuduğu için her ay 500 tl gönderiyordum ve anneme de en az 300 tl. Kardeşim okulu bitirdi. Para göndermeme gerek kalmadı ama şu an sürekli borç ödediğimiz için anneme göndermiyorum, sorun şu ki annem bana düşman kesildi. Telefonlarımı açmıyor, eşimi sevmiyor, benim her günümü ağlatarak geçirtiyor. Neymiş benim her şeyim eşim olmuş, o kendine hiç bir şey alamaz olmuş. Böyle annelik olur mu kızlar. Ben çalıştığım halde her gün iyi giyinmem gerekirken her alacağım şeyi bin defa düşünüyorum. Dedim ona anne biraz geçsin kredi kartları bitsin sana göndereceğim ama 2 gün tamam dese, üçüncü gün laf sokuyor. Çok Gücüme gidiyor ve ayrıca bu şekilde beni eşim de gördüğü için konuyu biliyor ve çok utanıyorum. Babam emekli aslında . Sadece kişisel ihtiyaçları ve gezme için beni bu hale getiriyor. Olunca zaten vereceğim, ben çok vicdanlı bir insanım. Hesaplarımız ekside. Yokken ne yapabilirim.
Çok uzun yazdım biliyorum ama anne bedduası da almak istemiyorum, içten ile soğudum ondan, atsan atılmaz, kötü olmak küsmek istemiyorum. Bana akıl verin kızlar, hiç annemle küs kalmadım ki ben
keşke bu kadarına da taviz vermeseydin ayrıca evlenmişsin hala yüzsüzlük yapıyorlar 
