- 14 Nisan 2017
- 9.061
- 33.990
- 548
Herseyi gectim ya evlilik hayal aleminden gercek hayata gecistir.
Yüzlesmek istemiyorsan evlenme.
Almanyada yasiyorum burada evlilik popüler birsey degil. Daha gecen bir arkadas evlenmis ben zaten evliler saniyordum iki cocuklari var.
Evli olmayan cocuklari olan cok kisi var.
Evlenmeyen birkac sene evli gibi takilip ayrilanlar var. Ama sonlari yalnizlik.
Yani yasliliginda bakarsin öyle camdan.
Bir söz verilir ve tutulur evlilikte. Bu cok cok özel ve de zor ve de muhtesem birseydir aslina bakarsan.
Diyoruz ki ben sonsuza kadar seninleyim, senin elini tutucam, gözüm senden baskasini görmeyecek, hastaliginda sgaliginda yanibasinda ben olacagim demek. Bu muhtesem birsey. Ve ben buna sahip olmak istiyordum evlendim.
Bu sözü tutmak yürek ister. Evlilik zorunlu degil, ama sahip olunan en degerli seylerden biri bu hayatta.
23 yasinda evlendim. Bir gün bile süphem olmadi. Ben bu adamla o da benimle yaslanacak. 6 sene oldu. Ve yasliligimiza sahit olacagiz insallah. Ve ilk ölen insallah ben olurum diye dua eder mi hic insan. Insanin yokluguna alismasi zor birsey. Evlat bile bir gün yuvadan ucuyor ama yanibasinda her gün yüzünü görerek uyandigin insan bir gün gidecek.
Ay agliycam simdi cok yükseldim.
Evlenmeden mümkün olur böyle seyler evet. ama cok zor, insanoglu bu. Ben bile kendime güvenmem. Ne sorumlulugum var ki der ceker giderim.
Toplumumuza baktığımızda bu sözlerin neredeyse tamamının yalan olduğunu görüyoruz.Herseyi gectim ya evlilik hayal aleminden gercek hayata gecistir.
Yüzlesmek istemiyorsan evlenme.
Almanyada yasiyorum burada evlilik popüler birsey degil. Daha gecen bir arkadas evlenmis ben zaten evliler saniyordum iki cocuklari var.
Evli olmayan cocuklari olan cok kisi var.
Evlenmeyen birkac sene evli gibi takilip ayrilanlar var. Ama sonlari yalnizlik.
Yani yasliliginda bakarsin öyle camdan.
Bir söz verilir ve tutulur evlilikte. Bu cok cok özel ve de zor ve de muhtesem birseydir aslina bakarsan.
Diyoruz ki ben sonsuza kadar seninleyim, senin elini tutucam, gözüm senden baskasini görmeyecek, hastaliginda sgaliginda yanibasinda ben olacagim demek. Bu muhtesem birsey. Ve ben buna sahip olmak istiyordum evlendim.
Bu sözü tutmak yürek ister. Evlilik zorunlu degil, ama sahip olunan en degerli seylerden biri bu hayatta.
23 yasinda evlendim. Bir gün bile süphem olmadi. Ben bu adamla o da benimle yaslanacak. 6 sene oldu. Ve yasliligimiza sahit olacagiz insallah. Ve ilk ölen insallah ben olurum diye dua eder mi hic insan. Insanin yokluguna alismasi zor birsey. Evlat bile bir gün yuvadan ucuyor ama yanibasinda her gün yüzünü görerek uyandigin insan bir gün gidecek.
Ay agliycam simdi cok yükseldim.
Evlenmeden mümkün olur böyle seyler evet. ama cok zor, insanoglu bu. Ben bile kendime güvenmem. Ne sorumlulugum var ki der ceker giderim.
En yakın arkadaşımın sevgilisi aynen böyleydi .Allahım adam evlilik düşmanı .Ne yapsa ne etse evlenmiyor . Neyse 9 yılın sonunda ayrıldı çocuktan Araya peşpeşe 3 erkek sıkıştırdı (Bunları sen de yap diye anlatmıyorum :) ) Bu arada arkadaşım çok hoş hatundur . Neyse adam pişman oldu döndü .Ama kıskançlıktan geberdi bu arada . Benim arkadaş 650 kişilik yemekli alkollü devasa bütçeli inanılmaz şık bir düğünle evlendi.Merhaba KK'nın güçlü kadınları. Uzun zamandır aklımı kurcalayan; zihnimi ve neredeyse hayatımı bloke etmiş olan bir konuda sizlere danışmak istiyorum .
Öncelikle medeni halimle ilgili bilgi vereyim, bekar ama 3 senelik ilişkisi olan biriyim. Erkek arkadaşım 34; bense 28 yaşımdayım. İşimiz, gücümüz yerinde ve ortalama maddi standartın üzerinde kazançlarımız var. Yani hayatımızı kurabilecek durumdayız. Konu başlığımdaki "neden evlenilir?" sorusunu benden ziyade erkek arkadaşım sorguluyor ve artık tarafımda ipler tamamen kopma noktasına geldi diyebilirim.
Bir insan neden evlenir? Evlenen üyeler , siz ne sebeplerle / eşiniz ne sebeple evlendi? Kadınlar daha duygusal, daha toz pembe mi bakıyor acaba? Erkek arkadaşım evlenmeyi asla düşünmüyor, çapkın değil kesinlikle yani sadakat üzerine bir problemimiz yok. Ancak uzun yıllardır tek yaşamaya alışmış, ve öyle dizilerdeki duygusal romantik erkek profilinden fersah fersah uzak bir karakterde. Yani kız arkadaşına "ben senden ayrı kalamam seni görmeden uyuyamam" diye cümleler kurabilen erkeklerden değil. Beni sevmiyor mu, seviyor elbet değer veriyor. Ama konu evlilik olunca birbirimize giriyoruz ve artık ilişkimiz sadece tartışma üzerine kurulu. Kendimi zorla yamamaya çalışan kadınlar gibi hissetmeye başladım bu durum beni aşırı geriyor artık
Erkek arkadaşıma göre bir 'erkek yalnız kalmamak veya çocuk için' evlenirmiş. Elinde olsa hiç bir erkek evlenmez diyor. Biz çocuk isteyen bir çift değiliz bu arada. Düşünmüyoruz evlensek dahi. Çocuk şıkkını eledik. Ben sevgilimle bir çatı altında yaşamak için evlenmek istiyorum, rutin hayatımı onunla paylaşarak yaşamak istiyorum. O ise bir gün evlenirse, yalnız kalmamak adına köprüden önce son çıkış olarak göreceğini belirtiyor. Beni incitiyor ve zoraki olacağına hiç olmasına geliyor durum. 3 senenin alışkanlığı inanılmaz boyutta, kesip atamıyorum. Onun karakterindeki birisi, benden sonra kimle olursa olsun bu tartışmaları yaşayacak çünkü benden öncesinde de bu muhabbetlere maruz kalmış ilişkileri yürümemiş. Hırs yapmak istemiyorum ama başkasıyla olmasını da hazmedemem. Forumda herkese akıl verirken kendim için akıl yürütemiyorum.
Merak ediyorum bir kadın ve bir erkek ne sebeple evlenir?
Yorumlarınızı esirgemezseniz sevinirim, okuyacak ve yazacak olan herkese şimdiden teşekkürler.
duruma en doğru empati senden geldi. Saydığın her cümle geçerli bizim için.Geliri çok çok iyi yani tek başına 5-6 ev geçindirebilir. Maddi kaygısı yok, birine bağlılığı yok. Gece hayatı vs yok kendi başına yaşamaya çok alışmış. Ailesi onu seviyor ama mesela onlara karşı bile tutuk. Bana aşık olmayabilir ama ailesine karşı da bana nasılsa öyle. Hatta ailemden daha yakınım sana diyor , doğru. Adamın kapasite bu. Ötesi yok. Olmaz da başkasına da. Zaten evlenirsem ayşe,fatma vs. farketmez demedi olursa seninle olur diyor. Ama tabi benim gibi duygusallık barındırmıyor bu planında.Bahane olduğunu düşünmüyorum. Gözünü karartacak derecede aşık olmayan, çocuk düşünmeyen ve kendi günlük işlerini halledebilen birisi neden evlensin ki?
Bir de çoğu insan ya yaşadığı hayatı beğenmiyor ya da yaşayacağı hayatın daha iyi olacağını düşünüyor. İki hayat arasında düzen bozmaya değecek bir fark olmayacaksa , cinsellik olarak da problem yoksa kendini bu fikre uzak hissetmesi normal bence.
evet evli arkadaşlarım rahat mı battı iyi b*k yedim diyor ama evlenmeden önce erkekleri bezdirme konusunda master yaptılar evlilik için baskıda :)
Bu adam kendini seviyor, hem de çok seviyor aslında. Ne dediği hikaye. Rahatına düşkün, sorumluluk almak istemiyor. Epey de bencil. Yalnızlık korkusu yaşarsam evlenirim demiş açık açık. Hani yaşlandığını hissedip, elden ayaktan kesilme ihtimaline karşı bakacak birisi olsun diyor.Arkadaşlarının hepsi evli ve çocuklu. Onlarla dahi görüşmek istemiyor, kaldırmıyormuş bünyesi aileleri. Anti - aile adam. Arkadaşları bir yere davet edince 1 saat zor tahammül ediyor , hele ki çocukları varsa hiç gitmiyor neredeyse. Arkadaş çevresi de aforoz edecek yakında. Sadece ben değil.
Merhaba KK'nın güçlü kadınları. Uzun zamandır aklımı kurcalayan; zihnimi ve neredeyse hayatımı bloke etmiş olan bir konuda sizlere danışmak istiyorum .
Öncelikle medeni halimle ilgili bilgi vereyim, bekar ama 3 senelik ilişkisi olan biriyim. Erkek arkadaşım 34; bense 28 yaşımdayım. İşimiz, gücümüz yerinde ve ortalama maddi standartın üzerinde kazançlarımız var. Yani hayatımızı kurabilecek durumdayız. Konu başlığımdaki "neden evlenilir?" sorusunu benden ziyade erkek arkadaşım sorguluyor ve artık tarafımda ipler tamamen kopma noktasına geldi diyebilirim.
Bir insan neden evlenir? Evlenen üyeler , siz ne sebeplerle / eşiniz ne sebeple evlendi? Kadınlar daha duygusal, daha toz pembe mi bakıyor acaba? Erkek arkadaşım evlenmeyi asla düşünmüyor, çapkın değil kesinlikle yani sadakat üzerine bir problemimiz yok. Ancak uzun yıllardır tek yaşamaya alışmış, ve öyle dizilerdeki duygusal romantik erkek profilinden fersah fersah uzak bir karakterde. Yani kız arkadaşına "ben senden ayrı kalamam seni görmeden uyuyamam" diye cümleler kurabilen erkeklerden değil. Beni sevmiyor mu, seviyor elbet değer veriyor. Ama konu evlilik olunca birbirimize giriyoruz ve artık ilişkimiz sadece tartışma üzerine kurulu. Kendimi zorla yamamaya çalışan kadınlar gibi hissetmeye başladım bu durum beni aşırı geriyor artık
Erkek arkadaşıma göre bir 'erkek yalnız kalmamak veya çocuk için' evlenirmiş. Elinde olsa hiç bir erkek evlenmez diyor. Biz çocuk isteyen bir çift değiliz bu arada. Düşünmüyoruz evlensek dahi. Çocuk şıkkını eledik. Ben sevgilimle bir çatı altında yaşamak için evlenmek istiyorum, rutin hayatımı onunla paylaşarak yaşamak istiyorum. O ise bir gün evlenirse, yalnız kalmamak adına köprüden önce son çıkış olarak göreceğini belirtiyor. Beni incitiyor ve zoraki olacağına hiç olmasına geliyor durum. 3 senenin alışkanlığı inanılmaz boyutta, kesip atamıyorum. Onun karakterindeki birisi, benden sonra kimle olursa olsun bu tartışmaları yaşayacak çünkü benden öncesinde de bu muhabbetlere maruz kalmış ilişkileri yürümemiş. Hırs yapmak istemiyorum ama başkasıyla olmasını da hazmedemem. Forumda herkese akıl verirken kendim için akıl yürütemiyorum.
Merak ediyorum bir kadın ve bir erkek ne sebeple evlenir?
Yorumlarınızı esirgemezseniz sevinirim, okuyacak ve yazacak olan herkese şimdiden teşekkürler.
Merhaba KK'nın güçlü kadınları. Uzun zamandır aklımı kurcalayan; zihnimi ve neredeyse hayatımı bloke etmiş olan bir konuda sizlere danışmak istiyorum .
Öncelikle medeni halimle ilgili bilgi vereyim, bekar ama 3 senelik ilişkisi olan biriyim. Erkek arkadaşım 34; bense 28 yaşımdayım. İşimiz, gücümüz yerinde ve ortalama maddi standartın üzerinde kazançlarımız var. Yani hayatımızı kurabilecek durumdayız. Konu başlığımdaki "neden evlenilir?" sorusunu benden ziyade erkek arkadaşım sorguluyor ve artık tarafımda ipler tamamen kopma noktasına geldi diyebilirim.
Bir insan neden evlenir? Evlenen üyeler , siz ne sebeplerle / eşiniz ne sebeple evlendi? Kadınlar daha duygusal, daha toz pembe mi bakıyor acaba? Erkek arkadaşım evlenmeyi asla düşünmüyor, çapkın değil kesinlikle yani sadakat üzerine bir problemimiz yok. Ancak uzun yıllardır tek yaşamaya alışmış, ve öyle dizilerdeki duygusal romantik erkek profilinden fersah fersah uzak bir karakterde. Yani kız arkadaşına "ben senden ayrı kalamam seni görmeden uyuyamam" diye cümleler kurabilen erkeklerden değil. Beni sevmiyor mu, seviyor elbet değer veriyor. Ama konu evlilik olunca birbirimize giriyoruz ve artık ilişkimiz sadece tartışma üzerine kurulu. Kendimi zorla yamamaya çalışan kadınlar gibi hissetmeye başladım bu durum beni aşırı geriyor artık
Erkek arkadaşıma göre bir 'erkek yalnız kalmamak veya çocuk için' evlenirmiş. Elinde olsa hiç bir erkek evlenmez diyor. Biz çocuk isteyen bir çift değiliz bu arada. Düşünmüyoruz evlensek dahi. Çocuk şıkkını eledik. Ben sevgilimle bir çatı altında yaşamak için evlenmek istiyorum, rutin hayatımı onunla paylaşarak yaşamak istiyorum. O ise bir gün evlenirse, yalnız kalmamak adına köprüden önce son çıkış olarak göreceğini belirtiyor. Beni incitiyor ve zoraki olacağına hiç olmasına geliyor durum. 3 senenin alışkanlığı inanılmaz boyutta, kesip atamıyorum. Onun karakterindeki birisi, benden sonra kimle olursa olsun bu tartışmaları yaşayacak çünkü benden öncesinde de bu muhabbetlere maruz kalmış ilişkileri yürümemiş. Hırs yapmak istemiyorum ama başkasıyla olmasını da hazmedemem. Forumda herkese akıl verirken kendim için akıl yürütemiyorum.
Merak ediyorum bir kadın ve bir erkek ne sebeple evlenir?
Yorumlarınızı esirgemezseniz sevinirim, okuyacak ve yazacak olan herkese şimdiden teşekkürler.
Erkek arkadasiniz bir konuda yaniliyor
Esimin ikinci evliligiyim o da brnim ikinci evliligim , ikimizinde cocuklari vardi tanistigimizda vr esim benimle evlenmek icin oldu bitti
B3n beraber yasayalim dedim peki dedi ama tasinir tasinmaz hadi evlenelim baskisi kurdu :)
Yani erkek arkadasiniz bu konuda yaniliyor
Erkeklerde evli olma fikrini seviyor , karim demeyi vs.. hatta brn alyans takmam ama o takar
Ben neden evlendim peki iste onu hic bilmiyorum sanirim baskisina dayanamadim :)
Ayol bu ne biçim bir adam, evlensen bile onun bunun yanında sürekli mahcup eder seni bön bön tavırlarıyla. Şimdi belki ön göremezsin ama bir toplulukta el içine çıkarken yanında olmayan seni desteklemeyen bir insan ruhen tüketir seni, sadece bu huyu bile ömür törpüsü. Bu adam seni aynı evde yaşayacak kadar sevmiyor, tüm cesaretini topla ayrıl canım en fazla 6 ay 1 sene üzülürsün tüm hayatını kurtarırsın.Arkadaşlarının hepsi evli ve çocuklu. Onlarla dahi görüşmek istemiyor, kaldırmıyormuş bünyesi aileleri. Anti - aile adam. Arkadaşları bir yere davet edince 1 saat zor tahammül ediyor , hele ki çocukları varsa hiç gitmiyor neredeyse. Arkadaş çevresi de aforoz edecek yakında. Sadece ben değil.
Issız adam takılıyor, valla çok uğraşırsın onla,değer mi bilmemya gece hayatı yok, gezmesi yok ot gibi evden çıkmayan bir adam. Kendisini sevmiyor bir de, beni neden seviyorsun diyor. Çok zor bir karakter
ya gece hayatı yok, gezmesi yok ot gibi evden çıkmayan bir adam. Kendisini sevmiyor bir de, beni neden seviyorsun diyor. Çok zor bir karakter
sevdiğim adamla beraber yaşamak için aynı şekilde eşimde öyle. Böyle bir derdi yoksa insanın neden evlenirki cidden :)Merhaba KK'nın güçlü kadınları. Uzun zamandır aklımı kurcalayan; zihnimi ve neredeyse hayatımı bloke etmiş olan bir konuda sizlere danışmak istiyorum .
Öncelikle medeni halimle ilgili bilgi vereyim, bekar ama 3 senelik ilişkisi olan biriyim. Erkek arkadaşım 34; bense 28 yaşımdayım. İşimiz, gücümüz yerinde ve ortalama maddi standartın üzerinde kazançlarımız var. Yani hayatımızı kurabilecek durumdayız. Konu başlığımdaki "neden evlenilir?" sorusunu benden ziyade erkek arkadaşım sorguluyor ve artık tarafımda ipler tamamen kopma noktasına geldi diyebilirim.
Bir insan neden evlenir? Evlenen üyeler , siz ne sebeplerle / eşiniz ne sebeple evlendi? Kadınlar daha duygusal, daha toz pembe mi bakıyor acaba? Erkek arkadaşım evlenmeyi asla düşünmüyor, çapkın değil kesinlikle yani sadakat üzerine bir problemimiz yok. Ancak uzun yıllardır tek yaşamaya alışmış, ve öyle dizilerdeki duygusal romantik erkek profilinden fersah fersah uzak bir karakterde. Yani kız arkadaşına "ben senden ayrı kalamam seni görmeden uyuyamam" diye cümleler kurabilen erkeklerden değil. Beni sevmiyor mu, seviyor elbet değer veriyor. Ama konu evlilik olunca birbirimize giriyoruz ve artık ilişkimiz sadece tartışma üzerine kurulu. Kendimi zorla yamamaya çalışan kadınlar gibi hissetmeye başladım bu durum beni aşırı geriyor artık
Erkek arkadaşıma göre bir 'erkek yalnız kalmamak veya çocuk için' evlenirmiş. Elinde olsa hiç bir erkek evlenmez diyor. Biz çocuk isteyen bir çift değiliz bu arada. Düşünmüyoruz evlensek dahi. Çocuk şıkkını eledik. Ben sevgilimle bir çatı altında yaşamak için evlenmek istiyorum, rutin hayatımı onunla paylaşarak yaşamak istiyorum. O ise bir gün evlenirse, yalnız kalmamak adına köprüden önce son çıkış olarak göreceğini belirtiyor. Beni incitiyor ve zoraki olacağına hiç olmasına geliyor durum. 3 senenin alışkanlığı inanılmaz boyutta, kesip atamıyorum. Onun karakterindeki birisi, benden sonra kimle olursa olsun bu tartışmaları yaşayacak çünkü benden öncesinde de bu muhabbetlere maruz kalmış ilişkileri yürümemiş. Hırs yapmak istemiyorum ama başkasıyla olmasını da hazmedemem. Forumda herkese akıl verirken kendim için akıl yürütemiyorum.
Merak ediyorum bir kadın ve bir erkek ne sebeple evlenir?
Yorumlarınızı esirgemezseniz sevinirim, okuyacak ve yazacak olan herkese şimdiden teşekkürler.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?