Neden Böyle Hissediyorum Ben? :/

simeron .!.:

Merhaba arkadaşlar,
Bir konuda fikirlerinizi merak ediyorum ve tecrübelilerden yardım istiyorum. Aslında öyle abartılacak bi dert değil,hatta dert bile sayılmaz ama işte benim bile anlamlandıramadığım şekilde içimi sıktı.Şimdi ben 10 aylık evliyim. Ailemden 2 saat uzağa evlendim.2 hafta önce haftasonu annem babam ve kardeşim geldiler bi gece kaldılar falan iki aydır gitmiyorduk biz çünkü.Çok iyi geldi bana. Ben nedendir bilinmez her baba evine gittiğimde orayı ne kadar özlediğimi farkediyorum. Birde bizim kapı komşumuzun nerdeyse 4 yaşında olacak kızı var ve doğduğundan beri ilgileniyodum onunla. öz abla kardeş gibiyizdir ve ben evlenirken apartmanı ayağa kaldırdı ağlayarak herkes çok kötü oldu bende dahil.. annesi bile derdi senin emeğin çok fazla diye... en çok da onu özlüyorum evlendiğimden beri. Bunları yazıyorum ki daha detaylı değerlendirebilin diye :)
Neyse.. bugün birden bire annemler gitmek istedi canım.. yarın sabah gidip cuma akşamı dönmeyi planladım. Eşimle konuştum hak verdi. Sonuçta onların ailesi bi sokak ötemizde. Gelip geçerken bile görebiliyo.Ama benim öyle bir durumum yok. Ve ailem kısa süre önce bize geldiği içinde bizim en azından marta kadar onlara gitme şansımız yok... bende hazır henüz iş bulamadım giremedim bi yere hem bu aralar keyfim yok iyi gelir diyorum.Eşimden yana sorun yok.O gayet anlayışlı şekilde kabul ett. Ama bana bi sıkıntı çöktü kızlar tarif bile edemiyorum ne bileyim eşimle ilk defa ayrılıcaz ilk defa ayrı bir gece geçiricez evlendiğimizden beri.. bi ağlama geldi böyle.. görende diyeecek acaba ne oldu? böyle trajikomik bi ruh hali içerisindeyim. Bi yandan gitmek istiyorum ama öte yandan eşim yalnız kalıcak ya bişey olursa falan diye içim içimi yiyor.. Heryere beraber gideriz biz. Şikayetimizde yoktur bundan. İlk d efa olucak bu. Sabah 7 de çıkar evden eşim işe gider akşam 7 buçuk gibi gelir bütün gün yok yani ama bi gece yalnız olcak işte... Hem diyorum ilk defa ayrı bi gece geçirelim bakalım nasıl hissedicez ne kadar özleyeceğiz diorum arada lazım böyle diyorum.. Kafam öyle karışık ki..
Neden böyle hissediyorum? Benim gibi böyle bir duyguyu tecrübe eden var mı içinizde? Neden hala bekar hayatımı çok özlüyorum ama diğer yandan neden eşimden az da olsa kopamıyorum...

Genişletmek için tıkla...

simeron .!.:

Merhaba arkadaşlar,
Bir konuda fikirlerinizi merak ediyorum ve tecrübelilerden yardım istiyorum. Aslında öyle abartılacak bi dert değil,hatta dert bile sayılmaz ama işte benim bile anlamlandıramadığım şekilde içimi sıktı.Şimdi ben 10 aylık evliyim. Ailemden 2 saat uzağa evlendim.2 hafta önce haftasonu annem babam ve kardeşim geldiler bi gece kaldılar falan iki aydır gitmiyorduk biz çünkü.Çok iyi geldi bana. Ben nedendir bilinmez her baba evine gittiğimde orayı ne kadar özlediğimi farkediyorum. Birde bizim kapı komşumuzun nerdeyse 4 yaşında olacak kızı var ve doğduğundan beri ilgileniyodum onunla. öz abla kardeş gibiyizdir ve ben evlenirken apartmanı ayağa kaldırdı ağlayarak herkes çok kötü oldu bende dahil.. annesi bile derdi senin emeğin çok fazla diye... en çok da onu özlüyorum evlendiğimden beri. Bunları yazıyorum ki daha detaylı değerlendirebilin diye :)
Neyse.. bugün birden bire annemler gitmek istedi canım.. yarın sabah gidip cuma akşamı dönmeyi planladım. Eşimle konuştum hak verdi. Sonuçta onların ailesi bi sokak ötemizde. Gelip geçerken bile görebiliyo.Ama benim öyle bir durumum yok. Ve ailem kısa süre önce bize geldiği içinde bizim en azından marta kadar onlara gitme şansımız yok... bende hazır henüz iş bulamadım giremedim bi yere hem bu aralar keyfim yok iyi gelir diyorum.Eşimden yana sorun yok.O gayet anlayışlı şekilde kabul ett. Ama bana bi sıkıntı çöktü kızlar tarif bile edemiyorum ne bileyim eşimle ilk defa ayrılıcaz ilk defa ayrı bir gece geçiricez evlendiğimizden beri.. bi ağlama geldi böyle.. görende diyeecek acaba ne oldu? böyle trajikomik bi ruh hali içerisindeyim. Bi yandan gitmek istiyorum ama öte yandan eşim yalnız kalıcak ya bişey olursa falan diye içim içimi yiyor.. Heryere beraber gideriz biz. Şikayetimizde yoktur bundan. İlk d efa olucak bu. Sabah 7 de çıkar evden eşim işe gider akşam 7 buçuk gibi gelir bütün gün yok yani ama bi gece yalnız olcak işte... Hem diyorum ilk defa ayrı bi gece geçirelim bakalım nasıl hissedicez ne kadar özleyeceğiz diorum arada lazım böyle diyorum.. Kafam öyle karışık ki..
Neden böyle hissediyorum? Benim gibi böyle bir duyguyu tecrübe eden var mı içinizde? Neden hala bekar hayatımı çok özlüyorum ama diğer yandan neden eşimden az da olsa kopamıyorum...

Genişletmek için tıkla...