Son kullanma tarihi geçmiş, bayatlamış bir tarayıcı kullanıyorsanız. Mercedes kullanmak yerine tosbaya binmek gibi... Websiteleri düzgün görüntüleyemiyorsanız eh, bi zahmet tarayıcınızı güncelleyiniz. Modern Web standartlarını karşılayan bir tarayıcı alternatifine göz atın.
Merhaba arkadaşlar,
Bir konuda fikirlerinizi merak ediyorum ve tecrübelilerden yardım istiyorum. Aslında öyle abartılacak bi dert değil,hatta dert bile sayılmaz ama işte benim bile anlamlandıramadığım şekilde içimi sıktı.Şimdi ben 10 aylık evliyim. Ailemden 2 saat uzağa evlendim.2 hafta önce haftasonu annem babam ve kardeşim geldiler bi gece kaldılar falan iki aydır gitmiyorduk biz çünkü.Çok iyi geldi bana. Ben nedendir bilinmez her baba evine gittiğimde orayı ne kadar özlediğimi farkediyorum. Birde bizim kapı komşumuzun nerdeyse 4 yaşında olacak kızı var ve doğduğundan beri ilgileniyodum onunla. öz abla kardeş gibiyizdir ve ben evlenirken apartmanı ayağa kaldırdı ağlayarak herkes çok kötü oldu bende dahil.. annesi bile derdi senin emeğin çok fazla diye... en çok da onu özlüyorum evlendiğimden beri. Bunları yazıyorum ki daha detaylı değerlendirebilin diye :)
Neyse.. bugün birden bire annemler gitmek istedi canım.. yarın sabah gidip cuma akşamı dönmeyi planladım. Eşimle konuştum hak verdi. Sonuçta onların ailesi bi sokak ötemizde. Gelip geçerken bile görebiliyo.Ama benim öyle bir durumum yok. Ve ailem kısa süre önce bize geldiği içinde bizim en azından marta kadar onlara gitme şansımız yok... bende hazır henüz iş bulamadım giremedim bi yere hem bu aralar keyfim yok iyi gelir diyorum.Eşimden yana sorun yok.O gayet anlayışlı şekilde kabul ett. Ama bana bi sıkıntı çöktü kızlar tarif bile edemiyorum ne bileyim eşimle ilk defa ayrılıcaz ilk defa ayrı bir gece geçiricez evlendiğimizden beri.. bi ağlama geldi böyle.. görende diyeecek acaba ne oldu? böyle trajikomik bi ruh hali içerisindeyim. Bi yandan gitmek istiyorum ama öte yandan eşim yalnız kalıcak ya bişey olursa falan diye içim içimi yiyor.. Heryere beraber gideriz biz. Şikayetimizde yoktur bundan. İlk d efa olucak bu. Sabah 7 de çıkar evden eşim işe gider akşam 7 buçuk gibi gelir bütün gün yok yani ama bi gece yalnız olcak işte... Hem diyorum ilk defa ayrı bi gece geçirelim bakalım nasıl hissedicez ne kadar özleyeceğiz diorum arada lazım böyle diyorum.. Kafam öyle karışık ki..
Neden böyle hissediyorum? Benim gibi böyle bir duyguyu tecrübe eden var mı içinizde? Neden hala bekar hayatımı çok özlüyorum ama diğer yandan neden eşimden az da olsa kopamıyorum...
cnm bnm bu hıssettıklerınde tuhaf hıc bırsey yok en dogal duygular bunlar ılk defa esınden ayrı kalacak olmanın verdıgı huzursuzluk sen bu durum ıcın bu kadar endıselenme gıt annenlerı gor guzel bır gun gecır dondugunde esın evınde senı beklıyor olcak degısen hıcbırsey olmayacak sadece bırbırınızı bıras fazla ozlemıs olacaksınız ıcınden senı huzursuz etmek ıcın gelen seslerı duyma keske aılem ıkı saat yakınımda olsada gıdebılsem bu cok ıyı bır fırsat
bazen ayrı olmak cok iyi geliyo bunu en ii ben bilirim evliliğimin 3. ayında eşim 1 ay şehir dısına gitti ondan sonrada gidip gelmeleri oldu ilk kaldıgımda sabaha kadar ağladım eve sığmadım annemlere gittim orasıda battı sanki neyse velhasıl bu sekılde gunlerı bitirdim döndükten sonra hersey daha güzel basladı daha sağlam ılerledıgımızı farkettım yani işin özünde 1-2 gunluk ayrılık bile güzel özlemek güzel bence içini rahat tut
Merhaba arkadaşlar,
Bir konuda fikirlerinizi merak ediyorum ve tecrübelilerden yardım istiyorum. Aslında öyle abartılacak bi dert değil,hatta dert bile sayılmaz ama işte benim bile anlamlandıramadığım şekilde içimi sıktı.Şimdi ben 10 aylık evliyim. Ailemden 2 saat uzağa evlendim.2 hafta önce haftasonu annem babam ve kardeşim geldiler bi gece kaldılar falan iki aydır gitmiyorduk biz çünkü.Çok iyi geldi bana. Ben nedendir bilinmez her baba evine gittiğimde orayı ne kadar özlediğimi farkediyorum. Birde bizim kapı komşumuzun nerdeyse 4 yaşında olacak kızı var ve doğduğundan beri ilgileniyodum onunla. öz abla kardeş gibiyizdir ve ben evlenirken apartmanı ayağa kaldırdı ağlayarak herkes çok kötü oldu bende dahil.. annesi bile derdi senin emeğin çok fazla diye... en çok da onu özlüyorum evlendiğimden beri. Bunları yazıyorum ki daha detaylı değerlendirebilin diye :)
Neyse.. bugün birden bire annemler gitmek istedi canım.. yarın sabah gidip cuma akşamı dönmeyi planladım. Eşimle konuştum hak verdi. Sonuçta onların ailesi bi sokak ötemizde. Gelip geçerken bile görebiliyo.Ama benim öyle bir durumum yok. Ve ailem kısa süre önce bize geldiği içinde bizim en azından marta kadar onlara gitme şansımız yok... bende hazır henüz iş bulamadım giremedim bi yere hem bu aralar keyfim yok iyi gelir diyorum.Eşimden yana sorun yok.O gayet anlayışlı şekilde kabul ett. Ama bana bi sıkıntı çöktü kızlar tarif bile edemiyorum ne bileyim eşimle ilk defa ayrılıcaz ilk defa ayrı bir gece geçiricez evlendiğimizden beri.. bi ağlama geldi böyle.. görende diyeecek acaba ne oldu? böyle trajikomik bi ruh hali içerisindeyim. Bi yandan gitmek istiyorum ama öte yandan eşim yalnız kalıcak ya bişey olursa falan diye içim içimi yiyor.. Heryere beraber gideriz biz. Şikayetimizde yoktur bundan. İlk d efa olucak bu. Sabah 7 de çıkar evden eşim işe gider akşam 7 buçuk gibi gelir bütün gün yok yani ama bi gece yalnız olcak işte... Hem diyorum ilk defa ayrı bi gece geçirelim bakalım nasıl hissedicez ne kadar özleyeceğiz diorum arada lazım böyle diyorum.. Kafam öyle karışık ki..
Neden böyle hissediyorum? Benim gibi böyle bir duyguyu tecrübe eden var mı içinizde? Neden hala bekar hayatımı çok özlüyorum ama diğer yandan neden eşimden az da olsa kopamıyorum...
ne kadar hoşuma gitti yazınız
evlilik adına kulüpte okuduğumuz yüzlerce konunun
içinde bu konu bi inci maşallah
evlilikten soğuturcasına yazılan yazıları okudukça
hem tecrübe kazanıp fikir sahibi oluyoruz hemde
açıkcası evlilikten soğuyoruz:9
eşinizi yalnız bırakma korkusunun hiç bitmemesi
dileğiyle...
çok teşekkür ederim kızlar şuan annemlerden yazıyorum cesaret toplayıp bugünden gittim ve yarın akşam dönücem... sorun yok herşey gelene kadarmış şuan huzurluyum ailemi gördüm ve evet özlem bazen gerekir ruıtinden kurtarırı evliliği... Allah herkes iyi güzel hayırlı eşler nasip etsin kimsenin yuvasını bozmasın inşallah değerli yorumlarınız için tek tek teşekkür ederim hepinize
Merhaba arkadaşlar,
Bir konuda fikirlerinizi merak ediyorum ve tecrübelilerden yardım istiyorum. Aslında öyle abartılacak bi dert değil,hatta dert bile sayılmaz ama işte benim bile anlamlandıramadığım şekilde içimi sıktı.Şimdi ben 10 aylık evliyim. Ailemden 2 saat uzağa evlendim.2 hafta önce haftasonu annem babam ve kardeşim geldiler bi gece kaldılar falan iki aydır gitmiyorduk biz çünkü.Çok iyi geldi bana. Ben nedendir bilinmez her baba evine gittiğimde orayı ne kadar özlediğimi farkediyorum. Birde bizim kapı komşumuzun nerdeyse 4 yaşında olacak kızı var ve doğduğundan beri ilgileniyodum onunla. öz abla kardeş gibiyizdir ve ben evlenirken apartmanı ayağa kaldırdı ağlayarak herkes çok kötü oldu bende dahil.. annesi bile derdi senin emeğin çok fazla diye... en çok da onu özlüyorum evlendiğimden beri. Bunları yazıyorum ki daha detaylı değerlendirebilin diye :)
Neyse.. bugün birden bire annemler gitmek istedi canım.. yarın sabah gidip cuma akşamı dönmeyi planladım. Eşimle konuştum hak verdi. Sonuçta onların ailesi bi sokak ötemizde. Gelip geçerken bile görebiliyo.Ama benim öyle bir durumum yok. Ve ailem kısa süre önce bize geldiği içinde bizim en azından marta kadar onlara gitme şansımız yok... bende hazır henüz iş bulamadım giremedim bi yere hem bu aralar keyfim yok iyi gelir diyorum.Eşimden yana sorun yok.O gayet anlayışlı şekilde kabul ett. Ama bana bi sıkıntı çöktü kızlar tarif bile edemiyorum ne bileyim eşimle ilk defa ayrılıcaz ilk defa ayrı bir gece geçiricez evlendiğimizden beri.. bi ağlama geldi böyle.. görende diyeecek acaba ne oldu? böyle trajikomik bi ruh hali içerisindeyim. Bi yandan gitmek istiyorum ama öte yandan eşim yalnız kalıcak ya bişey olursa falan diye içim içimi yiyor.. Heryere beraber gideriz biz. Şikayetimizde yoktur bundan. İlk d efa olucak bu. Sabah 7 de çıkar evden eşim işe gider akşam 7 buçuk gibi gelir bütün gün yok yani ama bi gece yalnız olcak işte... Hem diyorum ilk defa ayrı bi gece geçirelim bakalım nasıl hissedicez ne kadar özleyeceğiz diorum arada lazım böyle diyorum.. Kafam öyle karışık ki..
Neden böyle hissediyorum? Benim gibi böyle bir duyguyu tecrübe eden var mı içinizde? Neden hala bekar hayatımı çok özlüyorum ama diğer yandan neden eşimden az da olsa kopamıyorum...
İçini ferah tut canım aklına kötü şeyler getirme. Ben 18 günlük evliyken eşim iş sebebiyle şehir dışında kaldı. Ailen tabiiki sanada çok iyi gelir onlarla olmak.
ne kadar güzel yazmışsınız. evliliğiniz bir ömür mutlulukla sürer inşallah.
yazınızı okuyunca aklıma direkt şu cümle geldi de yazamadım onu tek:
aaaaah aah! keşke kavuşsak da arada bir ayrı kalsak
:) bir şey olmuyor cnm. ben de 15 günlük evliyken türkiyenin diğer ucuna gittim ailemin yanına.
hatta bi kere de beraber kaldığımız öğretmen evinde tek kişilik yataklar vardı ayrı uyuduk.
önce üzülmüştüm biraz ama önemli olan her saniye bedensel olarak yanyana olmak değil. sevgililik günlerinizi yad edersiniz.
evet nostalji oldu bize... bu yüzden bu akşamda kalıyorum yarın akşam dönücem ama ilk gece çok zor oldu bana zor uyudum sabahın 5inde dikildim alışkanlık ne fena bişeymiş kızlar ya.. eşimde diyor yastığa kokun sinmiş ona sarıldım diyor.. ama çok iyi geldi buraya gelmek eski işyerime gittim arkadaşlarımı gezdim muhabbet vs bayağı moral oldu bana :)
bunlarr cok normal duygular..evlenmeden once bana derlerdi kendi evin olunca baska yerde rahat edemezsin diye…pek anlam veremezdim, hani baba ocagin sonucta buyudugun yer…ama insanin kendi evi olunca insanin 2’ye bolunesi gelliyor adeta. Esinin yeri bambaska anne babanin yeri bambaska oluyor. Ama ikiside ayri guzel.
Bence esinin bu sekilde birseye izin vermesi cok guzel, nice esler var…bence boyle gidebildigin zamanlarda tadini cikar…yasadigimiz her an guzel ve ozel.
ne bileyim eşimle ilk defa ayrılıcaz ilk defa ayrı bir gece geçiricez evlendiğimizden beri.. bi ağlama geldi böyle.. görende diyeecek acaba ne oldu? böyle trajikomik bi ruh hali içerisindeyim. Bi yandan gitmek istiyorum ama öte yandan eşim yalnız kalıcak ya bişey olursa falan diye içim içimi yiyor.. Heryere beraber gideriz biz. Şikayetimizde yoktur bundan. İlk d efa olucak bu. Sabah 7 de çıkar evden eşim işe gider akşam 7 buçuk gibi gelir bütün gün yok yani ama bi gece yalnız olcak işte... Hem diyorum ilk defa ayrı bi gece geçirelim bakalım nasıl hissedicez ne kadar özleyeceğiz diorum arada lazım böyle diyorum.. Kafam öyle karışık ki.. 
