Hayatım boyunca hiçbir erkeğe asılmadım ve hatta ilgimi belli etmedim. İlgi duymadım da denilebilir aslında. Teklif onlardan geldi, bir tanesi de kocam oldu. Çevremde de erkeklere "asılan" hiçbir kadın olmadı. Dolayısıyla bu anlattıklarınız bana çok ütopik geliyor. Kocam çok yakışıklı biri değil ancak üç yıl sevgililik, 4 yıl da evlilik ile birlikte hiç böyle kaygılarım olmadı. Aramızda böyle konuşmalar geçmedi. Evli ve hamile iken bana aleni şekilde sarkıntılık yapan bir densizin haddini bildirdim eşimin haberi bile olmadı.
Erkek kardeşim bekar ve 23 yaşında. Oldukça yakışıklı, 1.85 boyunda düzgün fizikli bir insan evladı. Yaşına rağmen oldukça iyi bir kariyeri de var. Kocanızın gördüğü muamelenin onda birini görmemiştir kadınlardan. Üstelik bekar. O kadar yakışıklı ki, nişanımda benim ve eşimin fotoğrafını değil, kardeşimin fotoğrafını çekiyordu civelek kızlar :) ona rağmen bu anlattıklarınızı yaşamıyor kardeşim.
Diyeceğim o ki, bu işte bir iş var kardeş. Ya eşin flörtleşiyor bu hatunlarla. Ki zaten "bak ben dürüstüm sana gösteriyorum her şeyi" deyip her boku anlatan tipler bana hiç dürüst gelmiyor. Ya da iş çevreniz leş. Basit ve bayağı kadınlardan oluşuyor. Birinci seçenek daha mümkün gibi. Bence eşiniz o kadar da masum değil. İkinci seçenek doğru ise, çözümü basit. Gerçekten işi ile ilgilenen profesyonel bir ekiple çalışmalısınız. Evli erkeklerle flörtleşen tiplerle değil. Hoş, bence onlarca kadının hepsi bayağı tipler olamaz. Problem eşinizde. Erkek kıtlığı yoksa yaşadığınız yerde, ya eşiniz her selam vereni kendine aşık sanıyor ya da flörtleşiyor.