- 5 Ocak 2015
- 2.209
- 4.962
-
- Konu Sahibi kirmizi oje
- #21
Haklısınız, bu da aklımın bir köşesinde aslında... Bakalım zaman ne gösterecek.
Hayat hiçbir konuda ertelemeye gelmez zaten bebekte hadi gel deyince gelmez ... bu sorularınızın tek cevabı zaman bence ne yaşatır ne olur bilinmez belki doğar çok sakin olur nasıl büyüdü anlamazsın belki doğar seni duş almaya bile göndermez belki eğitimin bitene kadar hamile bile kalmazsın vs vs liste böyle uzatıp gider bence bu kadar düşünmek yerine akışına bırakmalısınız bu konuyu Allah en güzelini en güzelinden yaşatsın...
Tabi ki yürür.Düzenimiz biraz bozulacak ama bir yandan bizi biraz daha düzenli yapabilir bebek diye düşünüyorum. Eğitime iki sene daha az zaman ayırabilirim ama sonrasında çocukla yürür değil mi? Sonuçta çocuklu olup okuyan kariyer yapan çok insan var...
Tabi ki yürür.
Sadece normalinden çok daha fazla efor sarfetmeniz gerekecek o kadar. Normalde bir saatte halledebileceğiz bir şeyi beşe bazen on beşe bölmeniz gerekecek :) O yoğun tempoya alışınca gerisi çorap söküğü zaten.
Istedikten sonra yapılamayacak şey değil.
Canim bendede var o sorun degil. Düşük olmasi degil yuksek olmasi sorun. Benim tsh im ınanılmaz yüksekti hamile kalamadim :) sonra duzeldi 6 ay boyunca yine kalamadim:) simdi hamileyim cok şükür. Evliligimin 2.senesine yaklasirken hamile kaldim ve aylardır düzenli olan TSH 3,75 e çıktı:)Çok haklısınız ama benim bir tiroid problemim var, yani çocuk yapmaya karar verirsem değerlerimi kontrol ettirmem lazım önce, bazen tiroid değerlerim düşüyor ve ben anlamıyorum. Yani hemen bırakamam. Ki korunmayı bıraktığımızda olup olmayacağı da belli değil dediğiniz gibi...
Ben 21 yaşında evlendim hemen çocuk yapmadık 24 yaşında anne oldum bazen diyorum keşke 1 sene sonra yapsaymışım hemen çünkü o bebeklik dönemini atlatınca bir rahatlıyorsun çocuk biraz büyümüş oluyor bende 30 lu yaşlarımda rahat etmek istiyorum açıkcası kafam kaldırmaz aynı şeyleri o yaşlarda arkadaşlarım halen bekar bazen özeniyorum kafalarına göre takılabiliyorlar diye ama oğlumla geçirdiğimiz zamanlardan çok keyif alıyorum üniversite mezunuyum çalışmıyorum eşim de sağolsun elinden geldiği kadar yardım eder bence düşünmeye başlayın
Canim bendede var o sorun degil. Düşük olmasi degil yuksek olmasi sorun. Benim tsh im ınanılmaz yüksekti hamile kalamadim :) sonra duzeldi 6 ay boyunca yine kalamadim:) simdi hamileyim cok şükür. Evliligimin 2.senesine yaklasirken hamile kaldim ve aylardır düzenli olan TSH 3,75 e çıktı:)
Bebisim sömürdü beni sağolsundozu yukselttim. Once kontrol ettir cok düşük olmasi sorun degil çünkü benim 1,60 ken hamile kaldim. Suan düştü 0,45li biseler ve bebek gayet iyi.
Insallah bizde sizin icin sevinirizÇok sevindim sizin için.
Benim üzüldüğüm zamanlar değerlerim değişiyor ve doktor hamile olmadan önce baktırmalısın muhakkak demişti. En son 6 ay önce baktırdım normaldi, ama tekrar baktırıp öyle korunmayı bırakmayı düşünüyorum.
Insallah bizde sizin icin sevinirizevet baktırın ona sonra zaten yine degisecek deger. Olası bir hamilelikte. Ben suan 3 haftada bir kan veriyorum baktrıyorum . Doktor bana en gec 1 ay en az 3 hafta dedi. Oyle bir belaki sizi cok iyi anlarım. Ama çözümü var ALLAH tan ☺☺ bu arada bence yasiniz cok normal. Bende 28 yaşındayım. Kismetse 28 i bitirip 29dan gun aldiğimda bebegim dogmus olcak. Bence tam zamani. Para bi sekilde geliyor da yillar öyle değil işte.. insallah sağlıklı sıhhatli güzel huylu uzun ömürlü bir evlat versin Rabbim size
Öncelikle sunu söyleyeyim benim gördüğüm kadarıyla kendini hazır hissetme olayı kaç yıl geçerse geçsin olmuyor :)Merhaba,
Çocuk konusunda kafamda ciddi soru işaretleri var, durumumu paylaşıp sizden fikir almak istiyorum.
Evliliğimde 3 senemiz bitti. Sorunlarımız oldu, burada da paylaştığım, bazen boşanma aşamasına geldiğimiz, ama hepsi halloldu ve şu an evliliğimden güzel tat aldığım bir dönemdeyim.
Yaşım 27. Öğretmenim. Üniversite biteli seneler oluyor. Geçen sene tam zamanlı çalışıyordum Türkiye'de özel sektörde, bu sene ise eşimin ülkesindeyiz ve haftada üç gün 3 saat ders veriyorum. İki gün de yüksek lisansa hazırlık için ders alıyorum.
Şimdi çocuk için içimde bir aşk yok. Ama hiç istemiyorum da diyemem. Çocukları çok seviyorum ama sorumluluk beni çok korkutuyor. Çocuğuma yetememekten korkuyorum, beni neden dünyaya getirdin demesinden korkuyorum. Ama öğrencilerin gözlerine bakıp duyduğum mutluluğu kendi çocuklarımdan da duyacağımı biliyorum, sevgiyle büyüyen çocuklar yetiştirmek istiyorum bir yandan. Annemle geçirdiğim o güzel çocukluğum gibi benim de dizimin dibinde sevgiyle büyüttüğüm çocuklarım olsun istiyorum. Ama işte karar veremiyorum.
Maddi açıdan istediğim refahta değilim henüz. Çocuk bizi biraz zorlayabilir, ama bir iki sene daha maddiyat için ertelemeli miyim bilmiyorum.
Bir de bebekle eğitim hevesime devam edebilir miyim sizce? Mesela şu an çocuğum olsa onunla derslere gidebilirim burada, ama yorgun olur muyum, yetişir mi her şey? Ben hayatımın sürekli eğitim ile geçmesini istiyorum, çocuk buna ne kadar engel olur? Yaş ilerledikçe çocuklarımla aramda çok yaş farkı olacak korkusu da sardı beni. Yaş açısından geç kalmak istemiyorum.
Ne düşünüyorsunuz?
Yani kimse anne olmadan evvel yüzde yüz emin olamıyor, öyle mi? Ben biraz daha hislerim korkularım yatışsın diye bekledim ama pek de yatışmadı, demek ki hep olacak bu.
Ben çocuk konusunda romantik olamayacağım. Eviniz arabanız olmadan ya da ev, araba alacak güce sahip olmadan yapmayın çocuk. Öncelikle çocuk çok masraflı ve ihtiyaçlar gün geçtikçe artıyor. İkincisi de artık Türkiye şartlarında iyi eğitim için maalesef para önemli bir etken. Eğer aileniz size yardım edecekse tamam ama onlardan destek görmeyecekseniz durum farklı. Hele bir de borç varsa o zaman daha da zor. Çok karamsar yazdım ama emin ol hepsinde doğruluk payı var. Lütfen iyi düşün. Çocuğu iyi yetiştirmek için bazı koşulların sağlanması şart.
Not: Borcunuz yokmuş ve birikiminiz varmış. O zaman düşünebilirsiniz.
Ilk kez anne olcaksin. Tabi ki korkularin normal. Bende ilk hamileligimde her gece esime yapabilir miyim. Diyodum. Cok sukur simdi 2cocugum var. Calsiyorum ve ustesinden geliyorum bi sekilde. Her seyi kenara birakip once cocuklarimi sevgiye oyuna doyuruyorum. Ev daginik olsa da onemli degil diyorum. Egitim konusuna gelince arkadasim 2cocugu ile universite okuyo ustelik edebiyat bolumu. 2.cocugu 10 aylik. Tam dogum zamani vizelere geldi. Hocalariyla konustu. Mazeret siinavi yaptilar ve su an alttan dersi yok. Yapilabilir seyler. Ve bu korkulariniz cok normalMerhaba,
Çocuk konusunda kafamda ciddi soru işaretleri var, durumumu paylaşıp sizden fikir almak istiyorum.
Evliliğimde 3 senemiz bitti. Sorunlarımız oldu, burada da paylaştığım, bazen boşanma aşamasına geldiğimiz, ama hepsi halloldu ve şu an evliliğimden güzel tat aldığım bir dönemdeyim.
Yaşım 27. Öğretmenim. Üniversite biteli seneler oluyor. Geçen sene tam zamanlı çalışıyordum Türkiye'de özel sektörde, bu sene ise eşimin ülkesindeyiz ve haftada üç gün 3 saat ders veriyorum. İki gün de yüksek lisansa hazırlık için ders alıyorum.
Şimdi çocuk için içimde bir aşk yok. Ama hiç istemiyorum da diyemem. Çocukları çok seviyorum ama sorumluluk beni çok korkutuyor. Çocuğuma yetememekten korkuyorum, beni neden dünyaya getirdin demesinden korkuyorum. Ama öğrencilerin gözlerine bakıp duyduğum mutluluğu kendi çocuklarımdan da duyacağımı biliyorum, sevgiyle büyüyen çocuklar yetiştirmek istiyorum bir yandan. Annemle geçirdiğim o güzel çocukluğum gibi benim de dizimin dibinde sevgiyle büyüttüğüm çocuklarım olsun istiyorum. Ama işte karar veremiyorum.
Maddi açıdan istediğim refahta değilim henüz. Çocuk bizi biraz zorlayabilir, ama bir iki sene daha maddiyat için ertelemeli miyim bilmiyorum.
Bir de bebekle eğitim hevesime devam edebilir miyim sizce? Mesela şu an çocuğum olsa onunla derslere gidebilirim burada, ama yorgun olur muyum, yetişir mi her şey? Ben hayatımın sürekli eğitim ile geçmesini istiyorum, çocuk buna ne kadar engel olur? Yaş ilerledikçe çocuklarımla aramda çok yaş farkı olacak korkusu da sardı beni. Yaş açısından geç kalmak istemiyorum.
Ne düşünüyorsunuz?