forumdan biliyorum sizi. uzun bir sevgililik yaşamışsınız. nazar değmesin mutlusunuz da. Hiç böyle bir durumla karşılaştınız mı o süre zarfında?
çünkü sırf sevdiğini ve sevildiğini zannettiğin bir şeyler yaşıyorsun bu o kadar acı ki sal duygularını rahatla huzuru bul kendinde, otur planlar yap sen bir daha dünyaya gelmeyeceksin bu yaşında olmayacaksın kendini tanı sev dediğim gibi duygularına izin ver vücudun o acıyı yesin sonra gör bak neler oluyor hayatında...duygularıma izin vermen gerekli derken? Yani acıyı çek diyorsun değil mi? Az önce düşündüm. Ne kadar da lüks bana şu an huzur. Böyle sevildiğimi bilerek ayaklarımı uzatıp başka hiçbir şey düşünmeden oturmak istiyorum. Öyle bir ilişki olmalı ki, böyle üzmek yerine insanı mutlu etmeli akla geldikçe. İnsanın içi rahat olmalı. "Seviyorum seviliyorum, bu kadar." diyebilmeli insan. Bende o huzur yok şu anda.
Hayır aksine, burda bir dolu örnek de paylaşırım ama övünüyo gibi gerek yok
nolur yapmayın bunu kendinize kızlar, kardeşimden biliyorum kız arkadaşına onca laf sayıyo hani bana edilse ben koca bosarım, kızıyorum ne diyosun sen öyle ayıp diyorum, abla boşver 5 dk ya arar diyo ay cidden arıyo, verilen değer bu kadar işte
konuşmuyormusun peki nişanlınla?Sanki benim Hayatımı Özetlemişsin gibi canım ya :'( bende Nişanlımla Öyleyim... adam bütün gün evde mesaj bile yok oysa ki ben onu iste sanıp o yüzden yazmıyor diye düşünüyordum. sonra birde facede paylaşıyor "çok beklersin :) " diye bir durum.
bana olduğunu çok iyi biliyorum... inan bende ne yapacağımı bilmiyorum düğün tarihi herşey belli ama bir yanımda neden kendini bukadar üzüyorsun diyor bir yanımda sen onu bırakamazsın onsuz yapamazsın diyor.Allah bize doğru yolu göstersin
Seni sevmiyor.
çünkü sırf sevdiğini ve sevildiğini zannettiğin bir şeyler yaşıyorsun bu o kadar acı ki sal duygularını rahatla huzuru bul kendinde, otur planlar yap sen bir daha dünyaya gelmeyeceksin bu yaşında olmayacaksın kendini tanı sev dediğim gibi duygularına izin ver vücudun o acıyı yesin sonra gör bak neler oluyor hayatında...
seni istediği kalıba sokmuş, eh artık ilk tanıdığı halinden bambaşkasın. yarattığı sana karşı da ilgisini kaybetmiş.
kendini neden bu kadar üzüyorsun?
hiç bir şey ve hiç kimse senden daha mühim değil unutma olur mu?Evet sanki kendi düşmanım kendimim. Ayrıldıktan sonraki o atlatma evresinden korkuyorum. Ama böyle de hergün mutsuzum. Ayrılırsam tam mutsuz olucam ama beklentim de sıfırlandığı için bir süre sonra geçecek. Böyle devam ederse her gün huzursuzum. Kafamda bir süre verdim ona. O süre sonunda hala aynı olursa yollarımız ayrılmak zorunda. Artık eskisi gibi düşmüyorum üstüne. Bıraktım ucunu. Ya o ya ben bitirecek kısa zamanda.
acabalar ve ikilemler arasında kalmayı bırak kendini düşündüğün zaman tek bir seçenek kalacak geriye o da unutmak ve mecburiyetten unutmanın daha kolay olacağını diğer türlü hep acı çekeceğini unutma bu kadar mı değersizsin sen ilerde çocukların olacak onlara nasıl bir baba kendine nasıl eş hayal ediyorsan onun peşinden git bırak bunları artıkEvet bende düşünüyorum bazen. Belki de ilerde geriye bakıp düşünücem. O anda hayatımda bile olmayan biri için 21 yaşında yapamadıklarımla kalıcam. Üniversite okurken gidemediğim okul gezisini, bahar şenliğini, giyemediğim kapriyi, süremediğim ruju, elbiseyi hatırlayıp pişmanlık duyucam. Belli bir yaştan sonra da yapılır bunlar ama gençliğimde yapamadığımla kalıcam. Sevdiğimden eminim de sevildiğimden emin olamıyorum artık. Bana söz vermişti artık bir gün sevmezsem gelir hemen söylerim o şekilde devam etmem diye. Beni ayrılmayacak diye düşündüğü için mi bu tavrı yoksa cidden artık sevmediği için mi karar veremiyorum. Beni sevmiyorsa zaten sonu ayrılık. Ama eğer elde görüyorsa da değer, ilgi vermez ve o şekilde de ben nasıl devam ederim bu ilişkiye. sanırım ikisinin sonu da ayrılık.
dün yine kavga ettik telefonda... sonra biraz normal konustuk yine. bugün yine normal... kavga felan yok.konuşmuyormusun peki nişanlınla?
neden böyle davrandığını sormuyormusun manasında yazmıştım..dün yine kavga ettik telefonda... sonra biraz normal konustuk yine. bugün yine normal... kavga felan yok.
senin iteklemenden baska bsy goremedim ben burda.. ne aski ne sevgisi.. ittire zorlaya sevgilisi mi olacaksin? birak lutfen.. ama bu 'birakmak' taktik olmasin, hani 'ay kendimi cekersem kacan kovalanir' mantigiyla triplere girme.. gercekten birak..Sanki elimden gelen her şeyi yaptım gibi hissediyorum.
Erkek arkadaşımla 6 aydır birlikteyiz. İlk sevgilim. Ben 21, o 26 yaşında. Farklı şehirlerdeyiz. Son 1 aydır normal değil. Huy değiştirdi resmen. Beni çok sevdiğini söyleyen ve bunu da açıkça belli eden biriydi. Bunu bana o kadar iyi hissettiriyordu ki. Tavırlarıyla, davranışlarıyla, konuşmalarıyla... Sürekli konuşuyorduk uzun uzun, arıyordu soruyordu. Ama biz çok kavga ediyorduk o zamanlar. Sonra değişti. İlgisi gittikçe azaldı. "Neden?" diye sordum. Bana, çok kavga ettiğimizi, bunun uzaklaştırdığını söyledi. Kavgaları bitirmek adına özen gösterdim. Beni üzen, gururuma dokunan konularda bile sustum, çok kez alttan aldım. Kavgalar gittikçe azaldı. Ama o da gittikçe uzaklaştı. İlgisizleşti.
Kendimce düşündüm. Ben daha fazla ilgi göstereyim dedim. Düzelir gibi oldu ama tam anlamıyla düzelmedi. En ufacık bir şeyde puf diye eski haline döndü. Eskiden sürekli beni sevdiğini söyleyen adam artık söylemiyor. Aşkını sürekli dile getiren adam artık belli etmiyor. 2 temmuzdan beri beni aramıyor sadece mesajlaşıyoruz ama onlar da artık azaldı. En son birkaç gün önce ben aradım onu... Onun dışında telefon görüşmesi olmadı.
Kendisine söyledim. İlgisizleştiğini, değiştiğini söyledim. Ama bana sadece kızmakla yetiniyor. Kızıyor, kalbimi kırıyor. Ama hala şikayetlerimi göz önünde bulundurup bir şeyler yapmak için çabalamıyor. Dedim acaba bende ona aynısını yapsam düzelir mi? Aynen öyle davrandım bende. Uzak, soğuk. Daha da beter bir hale geldik.
Saatlerce aklına gelmiyorum belki de kızlar. Kendisi şu an çalışmaya başlamadı ve evde. Yani tüm gün evdeyken insan bana da bir şeyler yazmaz mı? Birlikte oynadığımız bir oyun var. O oyuna giriyor sürekli, görüyorum ama bana tek kelime yok. Eski sıcaklığını sevgisini hissedemiyorum. Sevgisinden aşkından şüphe ediyorum artık. Bunu da söyledim açık açık: "Sevmiyor musun?" dedim. Sevdiğini söyledi. İnsan sevdiğinin sesini duymak, onunla konuşmak istemez mi?
Bu arada kendisi beni başından beri birçok konuda kısıtladı. Giyimimden makyaja, sürdüğüm ojeden dışarıya eşofmanla çıkmama, gitmek istediğim okul gezisinden bahar şenliklerinden tutun da sesli gülmeme (kahkaha atan bir insan değilim), bacak bacak üstüne atıp oturmama, hatta whatsappta konuşurken kullandığım surat ifadelerine kadar... Çok acayiptir ki ben idare edebildim tüm bunları. Ama kendisine bunun binde birini yapmadım. Konserine de gitti, arkadaşlarıyla çok geç saatlere kadar da buluştu. Ama ben belli bir saatten sonra dışarda olamam ona göre. Bunu şu yüzden anlattım size, Ben ufacık bir kısıtlama yapmaya kalksam "boğuluyorum, bunalıyorum, hala tanıyamadın mı beni?" gibi cümleler kuruyor. Artık rahatsız olduğum bir şey yapsa bile konuşma hakkım olmayacakmış gibi geliyor.
Artık çok yorulduğumu hissediyorum arkadaşlar. İyi davrandım olmadı, uzak davrandım olmadı, konuştum derdimi anlattım olmadı, kızdım olmadı. Başka ne yapılır ki? Zamanı geriye çevirip o kavga anlarına gidip tek tek silemem ki onları... Sanki en ufacık bir şeyde kopacakmışız gibi artık. Bazen bir yanım ayrıl gitsin diyor sanki nikahlı kocan, çocuklarının babası mı da bu kadar düşünüyorsun? Sonra başkalarıyla olacağı düşüncesi geliyor aklıma, başka kimseyi sevemeyecekmişim gibi geliyor. Çok yüz verdim sanki ben ona bu şekilde çabalarken. Gurursuz hissediyorum artık. Sanki yapılması gereken şey belli, ayrılmak. Ama yapamıyorum. Bende kendimi güçlü bilirdim.
Tavsiyeleriniz neler? Ayrıl daha ne uğraşıyorsun dediğinizi duyar gibiyim.
Canım bir de şöyle denesen hani sen hep onun kalıplarına uymuşsun ya tam tersini yapsan ne bilim öncelikle sende,ne mesaj at ne ara uzun bir süre..dilediğin yere arkadaşlarınla takıl ,istediğin gibi giyin Ojeni de sür rujunu da,konserlere git ama hiçbir şekilde haber verme.Sosyal medyada da bol Paylaşım yap, belki dikkatini çekersin ama bu yaptıklarını her zaman yap bir yere gitmek istiyorsan haber vermeden git sonra haberi olsun,gideceğin zaman da asla izin alma gidiyorum de ve git.Lütfen watsaapına, mesajlaşmana da karıştırma. 6 ay değil kaç yıllık sevgilinde olsa herşeyine karışmasına izin verme,güçlü ol biraz.Canım benim şu zamanlarının tadını çıkar inan ki sonra çok üzülürsün bu zamanlar asla eline Geçmez inan ki ve son bir not inan ki böyle Baskıcı tipler amiyane tabirle cazgır tiplerin karşısında kuzu olurlar kuzu..Evlenecekleri zamanda öyle tiplerle evlenirler.Sanki elimden gelen her şeyi yaptım gibi hissediyorum.
Erkek arkadaşımla 6 aydır birlikteyiz. İlk sevgilim. Ben 21, o 26 yaşında. Farklı şehirlerdeyiz. Son 1 aydır normal değil. Huy değiştirdi resmen. Beni çok sevdiğini söyleyen ve bunu da açıkça belli eden biriydi. Bunu bana o kadar iyi hissettiriyordu ki. Tavırlarıyla, davranışlarıyla, konuşmalarıyla... Sürekli konuşuyorduk uzun uzun, arıyordu soruyordu. Ama biz çok kavga ediyorduk o zamanlar. Sonra değişti. İlgisi gittikçe azaldı. "Neden?" diye sordum. Bana, çok kavga ettiğimizi, bunun uzaklaştırdığını söyledi. Kavgaları bitirmek adına özen gösterdim. Beni üzen, gururuma dokunan konularda bile sustum, çok kez alttan aldım. Kavgalar gittikçe azaldı. Ama o da gittikçe uzaklaştı. İlgisizleşti.
Kendimce düşündüm. Ben daha fazla ilgi göstereyim dedim. Düzelir gibi oldu ama tam anlamıyla düzelmedi. En ufacık bir şeyde puf diye eski haline döndü. Eskiden sürekli beni sevdiğini söyleyen adam artık söylemiyor. Aşkını sürekli dile getiren adam artık belli etmiyor. 2 temmuzdan beri beni aramıyor sadece mesajlaşıyoruz ama onlar da artık azaldı. En son birkaç gün önce ben aradım onu... Onun dışında telefon görüşmesi olmadı.
Kendisine söyledim. İlgisizleştiğini, değiştiğini söyledim. Ama bana sadece kızmakla yetiniyor. Kızıyor, kalbimi kırıyor. Ama hala şikayetlerimi göz önünde bulundurup bir şeyler yapmak için çabalamıyor. Dedim acaba bende ona aynısını yapsam düzelir mi? Aynen öyle davrandım bende. Uzak, soğuk. Daha da beter bir hale geldik.
Saatlerce aklına gelmiyorum belki de kızlar. Kendisi şu an çalışmaya başlamadı ve evde. Yani tüm gün evdeyken insan bana da bir şeyler yazmaz mı? Birlikte oynadığımız bir oyun var. O oyuna giriyor sürekli, görüyorum ama bana tek kelime yok. Eski sıcaklığını sevgisini hissedemiyorum. Sevgisinden aşkından şüphe ediyorum artık. Bunu da söyledim açık açık: "Sevmiyor musun?" dedim. Sevdiğini söyledi. İnsan sevdiğinin sesini duymak, onunla konuşmak istemez mi?
Bu arada kendisi beni başından beri birçok konuda kısıtladı. Giyimimden makyaja, sürdüğüm ojeden dışarıya eşofmanla çıkmama, gitmek istediğim okul gezisinden bahar şenliklerinden tutun da sesli gülmeme (kahkaha atan bir insan değilim), bacak bacak üstüne atıp oturmama, hatta whatsappta konuşurken kullandığım surat ifadelerine kadar... Çok acayiptir ki ben idare edebildim tüm bunları. Ama kendisine bunun binde birini yapmadım. Konserine de gitti, arkadaşlarıyla çok geç saatlere kadar da buluştu. Ama ben belli bir saatten sonra dışarda olamam ona göre. Bunu şu yüzden anlattım size, Ben ufacık bir kısıtlama yapmaya kalksam "boğuluyorum, bunalıyorum, hala tanıyamadın mı beni?" gibi cümleler kuruyor. Artık rahatsız olduğum bir şey yapsa bile konuşma hakkım olmayacakmış gibi geliyor.
Artık çok yorulduğumu hissediyorum arkadaşlar. İyi davrandım olmadı, uzak davrandım olmadı, konuştum derdimi anlattım olmadı, kızdım olmadı. Başka ne yapılır ki? Zamanı geriye çevirip o kavga anlarına gidip tek tek silemem ki onları... Sanki en ufacık bir şeyde kopacakmışız gibi artık. Bazen bir yanım ayrıl gitsin diyor sanki nikahlı kocan, çocuklarının babası mı da bu kadar düşünüyorsun? Sonra başkalarıyla olacağı düşüncesi geliyor aklıma, başka kimseyi sevemeyecekmişim gibi geliyor. Çok yüz verdim sanki ben ona bu şekilde çabalarken. Gurursuz hissediyorum artık. Sanki yapılması gereken şey belli, ayrılmak. Ama yapamıyorum. Bende kendimi güçlü bilirdim.
Tavsiyeleriniz neler? Ayrıl daha ne uğraşıyorsun dediğinizi duyar gibiyim.
senin iteklemenden baska bsy goremedim ben burda.. ne aski ne sevgisi.. ittire zorlaya sevgilisi mi olacaksin? birak lutfen.. ama bu 'birakmak' taktik olmasin, hani 'ay kendimi cekersem kacan kovalanir' mantigiyla triplere girme.. gercekten birak..
o demeden sen soyle o halde.. her yolu da denemissin zaten, aklinda kalmasn..Zaten bitti dediğimde her şeyi göze alarak derim gibi geliyor. Eğer kaçınca kovalayacak olsaydı ona onun gibi uzak ve soğuk davrandığımda kovalardı. Daha da kötü oldu. Demek ki bir şeyler bitmiş. Benim tek sıkıntım şu an şu ki bayramda tonla insanın içinde olucam ve üzüntüyle ayakta bile duramam gibi geliyor. Yoksa birkaç gündür zaten resmen dişimi sıkıyorum bitti dememek için. Sabrediyorum tabiri caizse. Artık ucunu da bıraktım. Ben demeden o demese bari.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?