Ne yapmalıyım ?

Aynen ben de!

Çok şükür sağ ve sağlıklılar. Buna mutlu olmak yerine sürekli gelin/damat baskısı çok sıkıcı.

İnsan biraz kendiyle kalmayı da bilmeli, kendi yaşıtlarıyla da vakit geçirmeli.

Kayınvalide, kayınpeder severim de sürekli onlarla takılsam hem sıkılırım hem de yorulurum. Bir de evin kızı gibi de değilim ben ayol. Hoş sohbetimdir ama iş güç yapmam,çatal bile taşımam. Misafir gibi gider gelirim.
 
işte ben yapabileceğimi fazlasıyla yapıp ayak uydurmaya çalıştım. Bu konu için eşimle yollarımı ayırmak istemem. Artık düzenimizi oturtmamız gerekiyor aksi halde artık yapamıyorum ben yokum dedim.. umarım her şey düzelir
 
Tabii ki kim kayınvalide kayınpeder yüzünden eşinden ayrılmak ister ki?

Ama arkadaşım eşiniz size uyum sağlamayacaksa sizin bu düzene devam etmeniz gerekiyor.

Eşiniz acı çekmesin, bir an önce kendini toparlasın inşallah.
 
Ben de uzak bi şehre evlendim maalesef. Benim eşimin ailesi de öyle sürekli şunu yaptım gelin bunu yaptım gelin her pazar mutlaka zaten yemekte oradayız ama bazen bu h. İçi de oluyor haftada bazen 2yi 3ü bulabiliyor bazen 1le kalıyor başta sürekli çağırıyordu kayınvalidem kahvaltıya ayrı öğle çayına ayrı yemeğe ayrı baktım bu böyle gitmez bahane uydurup gitmedim eşime de annenle sürekli takılamam sıkılıyorum dedim belki eşim de konuşmuştur şimdi öyle zırt pırt arayamıyor. Ben kendi aileme uzakken onlarla da sık görüşmek ağırıma gidiyor. Bazen işime de geliyor açıkçası yemek yapma derdinden kurtuluyorum. Ama orada inanılmaz sıkılıyorum. Muhabbetleri beni ilgilendirmiyor çoğunlukla da gergin bi aile ortamları var k.pden kaynaklı. Bekar görümcem var onunla da iyi anlaşıyor görünsek bile beni anlayacak biri değil sürekli kendiyle meşgul biri. Şehir desen küçük ve bi hava alacak nefes alacak tek bir yer bile yok hafta sonu bile gideceğimiz. Aynı senin gibi hissediyorum önceki konunu da okumuştum dedim ki benim içimi yazmış. Benim geldiğim yer ise sosyal bi şehir hem doğası hem insanları farklı orada hiç sıkılmazsın ama buraya gelince neye uğradığımı şaşırdım kimsem yok gibi Allah yardımcımız olsun gerçekten
 
Ay yeni gördüm yazdığınızı. Zamanla her şeyin daha iyi olacağına inanıyorum. İlk geldiğim zamanlar ve şimdiki halime bakınca. Hem sınır koyma konusunda hem kendi içimdeki duygular konusunda daha iyiyim. Gerçekten aynı şeyleri yaşıyoruz
 
Merhaba konu sahibi, benzer seyler yasadim. Senin kendini ifade edis sekline bakilirsa iletisime cok acik bir insansin ve mantiklisin. Bende bu ikisi eksikti. Esimin de dogrusu bana cok deger verdigini dusunmuyorum. Sana diyecegim evliliginin geleceginden emin olmadikca sinirina saygi duymalarini saglamadikca her ne olursa olsun sakin cocuk dusunme. Mesela saglik sorunun olursa yumurta dondur embriyo dondur, panige kapilip kontrolunu yitirme. Cocuk olduktan sonra muhtemelen kayinvaliden cocugu kendisi dogurmus gibi davranacak. Torununu bir gun gormese uc ay gormemis gibi davranacak. Bir de su var emin ol her gun gitsen o bile yetmeyecek bu insanlara. Hep daha fazlasi var olabilir onlar icin. Bunun malesef sonu yok. Umarim her sey senin icin iyi olur. Birilerinin bu sorunla guzel basedip kendi benligini koruyabildigini okuyunca ben de teselli buluyorum neticede diyorum ki bir yerlerde birileri bunu basarmali ki ileride baskalari bunlari yasamak zorunda kalmamali. Bir de onceki kusak kadinlari icin cok uzuluyorum bazen. Ben yasadiklarimi dusununce hala gece uykularim kaciyor. Guzel gelismeler olursa arada yazabilirsen en azindan birini cok mutlu etmis olursun, sevgiler:)
 
Benim de benliğimi kaybettiğim boşluğa düştüğüm çok zaman oldu-oluyor. Aynen dediğiniz gibi tatmin olmuyor bu insanlar elini veren kolunu kaptırıyo lafı cuk oturuyor. Onlara karşı duygusal anlamda bir nefretim olumsuz bir duygum olmaması da süreci biraz daha rahatlattı açıkcası. Ama eskisi gibi kötü niyetli değiller aman hadi gidelim aman hadi böyle olsun diyip geçiştirmiyorum. Yazdığım olaydan sonra daha net daha açık cevaplar veriyorum. Çocuk konusunu ben de bu kadar sorun yaşarken istememiştim. Üstelik kayınvalidem açık açık çocuğun olduktan sonra daha çok görüşmek isteyeceğiz minvalinde konuşarak neler olacağını hissettiriyor. Kronik bir rahatsızlığım var daha fazla ertelemek istemiyorum gebeliği de.. yaşadıklarımı düşünüp dehşete düşüyorum ben de bazen hatta acıyorum bile kendime. Artık daha çok bunları unutmayarak geçmişte bırakıyorum, kalbimi karartmamaya çalışıyorum. Cebime koydum tüm yaşananları ders alarak daha bilinçli hareket etmeye çalışıyorum. Çünkü dönüp baktığımda bu saçma sapan sıkıntılarla geçen zamanı kimse bana vermeyecek. Yavaş yavaş oluyor, sancılı oluyor ama oluyor. Lütfen siz de pes etmeyin, dertleşmek isterseniz seve seve sizi de dinlerim , sevgiler :)
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…