az önce kayınvalidem aradı.
naptın nasılsın kızım dedi.
aynı anne değişen bişey yok sen nasılsın dedim.
tansiyonum fırladı hastayım ağlamaktan gözlerim şişti dedi.
ağlama neden ağlıyosun dedim.
dün eşimi aramış. napıyosun nasılsın oğlum demiş iyim çalışıyorum demiş.
sen nasılsın oda ben iyi değilim demiş. neden anne ne oldu demiş.
nemi oldu senin yaptığın terbiyesilik neydi demiş.
kapat telefonu demiş kaynanama oda kapatmam senin o kızı o duruma düşürmeye ne hakkın var ha ben 3 gündür kendime gelemedim o kız ne halde demiş.
oda kaynanmın suratına telefonu kapatmış.
bende dedim. anne ben bu saatten sonra sakın üzerinize almayın size saygımdan geldim ama bu saatten sonra ben asla hiç kimseye ne giderim ne düğünlerinize gelirim.
size saygım sonsuz ama anlayın dedim.
oda haklısın kızım yap ne yaparsan hak ediyo terbiyesiz.
o sana sahip çıkacak çıktığı biri değil karısısın elalemi sana güldürdü dedi.
anladığım kadarıyla bir tek senle değil eşinin problemi. ne demek bir annenin yüzüne tel kapatmak. hiç kendini affettirmek gibi bir niyeti yok sanki. bizde sana al karşına konuş falan diyoruz.
bana sorun evlilikten önce başlamış gibi geliyor hem aileye hem sana tepkili. sanırım herşey nişanlıyken yüzük atıldıktan sonra değişmiş. her ne yaşanmış olursa olsun yaptıklarını haklı çıkarmaz.