ben bir kaç sayfa önce yazdım.
insan ilgi olmadan sevgiyi hissetmeden nereye kadar sever.
ben o aramasa bile arardım onu. baktım hep ne oldu niye arıyosun işim var falan demeye başladı bende aramayı kestim oda bende 2 sene yakın gün içinde aramayız birbirimizi.
alışkanlık falan değil. aramızda ben bir bağ olduğuna da inanmıyorum onun beni sevmediğini yanında istemediğini çok uzun zamandır hissediyorum.
ha bana sorarsan ben seviyorum diyemiyorum. sevmiyoruma dilim varmıyo.
ama onusuz sanki daha mutlu olucakmışım gibi geliyo. çünkü varlığını hissetmediğim için beni mutlu etmiyor. yanyanayken insan hiç gülmez mi? bizim evimizde hiç gülme kahka yok.
ama başkalarıyla olsun bir göreseniz nasıl mutlu nasıl gülüyo nasıl şakalar yapıyo ben uzaktan bakıyorum ve çok şaşırıyorum.
