Ne şartlarda yaşayan insanlar var...Çok üzüldüm

yazıdıklarınızı okuyunca içim acıdı şükürler olsun halimize dilencilere bile para verirken çekinir olduk dolandırıcı mı değil mi diye keşke elimizden gelse herkese yardım edebilsek

yazıyı okurken hiç tanımadığım o ailenin durumuna ağladım.çok üzüldüm
gerçekten bazılarımız çok şanslıyız ama maalesef şükretmiyoruz
keşke imkan olsada kimse bu derece yokluk içinde yaşamasa.özelliklede minicik yavrularımız
allah darda olan herkesin yardımcısı olsun
bizlerde ekmeğimizi paylaşmaktan çekinmeyelim lütfen ve her zaman günümüze şükredelim:Saruboceq:

bilirsiniz vücudun herhangi bir yerinde mesela kolunuzda bir ağrı olduğunda o ağrının nedeni herzaman kolunuzda değildir,vücudun herhangi bir organındaki bir arıza kolunuzda ağrı yapmaktadır.kolunuza merhem sürüp ağrıyı hafifletebilirsiniz bir süreliğine ama sistemdeki arızalı organı tedavi etmeden,gerekirse bir operasyonla söküp atmadan kolunuz düzelmeyecektir.
İçinde yaşadığımız dünyanın,biz insanların kurduğu dünyanın adaletsizliğinin biz insanlardan kaynaklanan bir sebebi var.

bunlar gibi milyonlarcası var ülkemizde...bu sadece bi örnek,millet ne zorluklarlan yaşıyo...
oturup kalkıp halimize şükredelim..hiç bişeyimizi israf edip atmayalım,bunu bulamayanlarda var deyip kendimizi frenliyelim...beterin beteri var derler ya çok doğru...

veli ziyaret sistemi baştan saçma glmişti ama şimdi düşünüyorum da iyi ki var...

öğretmenler durumu birebir gördüğünde eminimki o öğrenciden de ona göre şeyler bekleyecek ve anlayacaklar...

onlar için iş ev yardımı gibi imkanları belediyeden yardım isteyebilirsiniz. bizim burdaki belediyenin bir pembe masa ekibi var ve giyim dükkanı var kullanılmayan iş görür vaziyetteki eşyaları insanlar oraya götürüyor ihtiyacı olan gelip alıyor.

bu gibi yerler varsa belki biraz da olsa merhem olursunuz.

kolay gelsin siz değerli öğretmenlerimize...a.s.

yardımseverler derneğinde çok yakın bir ablam var arada ona yardım maksadıyla erzak dağıtımlarına katılırım ve eve geldiğim zaman kendimi suçlu hissederim yemek bile yemediğim zamanlarım olur...
hepimizin etrafında cidden çok muhtaç insanlar var...örneğin bir evin en temel ihtiyacı çay,şeker ve tuz değilmi?
1kgluk çay,1kgluk şeker ve bir paket tuz bunlar tutsa tutsa ne kadar tutarki...hiç birşey yapamıyorsak bile bunu yapabiliriz...yada hepimizin evinde mutlaka fazlalık eşyalar vardır kullanmadıklarımızı ihtiyaç sahiplerine verebiliriz...
bizim burda genç bir öğretmen kızımız vardı anne ve babası yokmuş kız yurtlarda büyümüş okumuş öğretmen olmuş ve buraya tayini çıkmış garibim iki valiz eşyayla gelmiş...ev tuttuk ona sorduk eşyaların ne zaman gelecek diye dediki benim eşyalarım bunlar sonra biz ısrar edince anlattı olanı...yüreği o kadar güzel insanlar varmışki iki hafta gibi bir zamanda buzdolabından çay bardağına kadar herşeyi tamamladık evine...hepimizin fazlalık olan eşyalarıydı bunlar,bizede kalan yardım edebilmenin mutluluğu...imkanlar dahilinde yardımlar yapılabilir kızlar miktar bence maddiyatla hiç alakalı değil...allah bizlere imkanlar nasip ettiyse eğer paylaşmayıda öğretmiş kutsal kitabında...komşusu açken uyuyan bizden değildir diyen peygamberimizin bu sözü bu olayı anlatmaya yeterince kafi zaten

bende böyle aileleri böyle yavruları görünce halimize şükretmeden edemiyorum
diyorumki bizlede onların doğduğu şartlarda doğabilirdik (yanlış anlaşılmasın onları aşalamak diil düşüncem) ibret alıyorum rabbim aklıma geliyo her seferinde duua ediyorum feraha kavuştursun onları diye
heleki anne olduktan sonra daha bi içli herşeye ağlayan bi tip oldum elimde olmuyo tutamıyorum göz yaşlarımı
biz elimzdekilere kusur bulurken.. onlarıın kusur bulabilcek eşyaları gıdaları bile yok
evlatlarımız verdimiz harçlkları beğenmezken ....onlar 10 kuruşun hesabını yapıyolar
biz şu marka bu marka giyirken.... onlar ikinci el markasını giyiyolar
biz restorant bu restorant yemek yerken....onlar küflü ekmeğe razılar
biz cocuklarımıza yemek beğendiremzken.....onların şeçim yapacak yemekleri yok
biz bardak ayrı çift çatal bıçak kaşık şık masa ararken...onlar elle tek tabaktan yemek mecburiyetindeler
bence bizde ibret alarak israfa kaçmamamlı hesbımızı bilmeliyiz
ay allahım suan bile doluyo gözlerim neyse

megilara .!.:

sınıf rehber öğretmenliğini yaptığım sınıfın veli ziyaretlerine başladım bugün,tek tek velileri evde ziyaret ediyoruz,evlerine girip bir form dolduruyoruz(baba öz mü üvey mi,sağ mı ölü mü...vs...)
neyse birkaç evden sonra en son bir öğrencimin evine girdim
evi görünce ağlamamak için zor tuttum kendimi...önce eve girmek istemedim,
kadın zorla soktu,gel bak halimize diye
ev küçücük ve briketten,sıva falan yok duvarlarda
yerler beton...halı falan yok
soba yok tv yok
oturacak kanepe falan yok
bir tane kanepe var onda da yatalak kayınvalidesi var o yatıyor
evi tertemizdi ama
mutfakta masanın üzerindeki yemekleri bulgurdu,haşlamış sadece
çocukların ayakları çıplak,sokakta öyle dolaşıyorlar
8 çocuk...ama nasıl güzel çocuklar...baba işsiz,urfadan göçmüş gelmişler...
Allahım bu nasıl bir fakirliktir yaaa, neyse görüşmeyi bitirdim gidiyordum baktım elinde
bir poşet,içinde biber salçası ve 1 pet şişe biber turşusu...o fakirliklerinde beni de boş
göndermemeye çalışıyor...şimdi alsam bir dert,almasam beğenmiyor gibi,aldım ben de
dayanamadım,üzerimde de çok para yoktu 20 ytl verdim...zorla aldı,
kendisi fakir gönlü zengin insanlar...
o ana kadar bu veli ziyaretinin ne kadar gereksiz bir iş olduğunu düşünüyordum
ama bu evden sonra o öğrencinin başarısızlığının veya hırçınlığının veya içe kapanıklığının
sebeplerini gördüm(o ve onun gibi birsürü öğrencinin)
öğrencileri yargılamadan önce çocuğun okul dışında nasıl bir hayat yaşadığının önemini
daha iyi anladım
halimize şükrettim,bebeğimin ne kadar şanslı bir bebek olduğunu düşündüm
çok sevindim....çok üzüldüm....

Genişletmek için tıkla...

yemin ederim sabah sabah gözlerim doldu boğazıma bişey düğümlendi
doğacak yavrumu ve şimdiden nekadar şansli olduğunu düşündüm
bu nasıl bir dünyadır böyle
adelet, eşitlik denen şeye ben zaten inanmiyorum ama bukadarda uçurum olurmu senağlama
allah'ım o ailenin ve onun gibi zor durumda olan nice ailenin yardımcısı olsun inşallah :çok üzgünüm:

canım çok duygulandım...
paylaşımın için çok teşekkür ederim...

bunu 3 yıl boyunca yaşadım kış aylarında bile ayağında lastik o da yırtık ayakkabıyla gelen beslenme diye kuru bir ekmekle gelen öğrencilerim oldu mutfak banyo aynı yerde olan evlere gittik hayat zor onlar için doğuda daha acı olanları var bir evde üç aile şeklinde yaşıyorlar yoksulluk işsizlik almış başını gidiyor öğrencilerim elleri hep boyalı gelirdi okula sabah aykkabı boyuyur ya da fırında ya da çaycıda öğleden sonra okula çocuk olarak görmüyorlar haklılar aile geçindiriyorlar çocukça lüksleri yok yanı düşünmeleri gerek iş ayarlamaları mevsimlik iş bulmaları gerek şükürler olsun iyi bir hayatım oldu ailem yokluğu hiç göstermedi bizim de oldu ama hissetmedik yemediler yedirdiler sağolun anne ve babacığım iyiki sizvarsınız her onları gördüğümde şükrederdim

senağlamasenağlamasenağlamasenağlamasenağlama

megilara kullanıcısından alıntı
sınıf rehber öğretmenliğini yaptığım sınıfın veli ziyaretlerine başladım bugün,tek tek velileri evde ziyaret ediyoruz,evlerine girip bir form dolduruyoruz(baba öz mü üvey mi,sağ mı ölü mü...vs...)
neyse birkaç evden sonra en son bir öğrencimin evine girdim
evi görünce ağlamamak için zor tuttum kendimi...önce eve girmek istemedim,
kadın zorla soktu,gel bak halimize diye
ev küçücük ve briketten,sıva falan yok duvarlarda
yerler beton...halı falan yok
soba yok tv yok
oturacak kanepe falan yok
bir tane kanepe var onda da yatalak kayınvalidesi var o yatıyor
evi tertemizdi ama
mutfakta masanın üzerindeki yemekleri bulgurdu,haşlamış sadece
çocukların ayakları çıplak,sokakta öyle dolaşıyorlar
8 çocuk...ama nasıl güzel çocuklar...baba işsiz,urfadan göçmüş gelmişler...
Allahım bu nasıl bir fakirliktir yaaa, neyse görüşmeyi bitirdim gidiyordum baktım elinde
bir poşet,içinde biber salçası ve 1 pet şişe biber turşusu...o fakirliklerinde beni de boş
göndermemeye çalışıyor...şimdi alsam bir dert,almasam beğenmiyor gibi,aldım ben de
dayanamadım,üzerimde de çok para yoktu 20 ytl verdim...zorla aldı,
kendisi fakir gönlü zengin insanlar...
o ana kadar bu veli ziyaretinin ne kadar gereksiz bir iş olduğunu düşünüyordum
ama bu evden sonra o öğrencinin başarısızlığının veya hırçınlığının veya içe kapanıklığının
sebeplerini gördüm(o ve onun gibi birsürü öğrencinin)
öğrencileri yargılamadan önce çocuğun okul dışında nasıl bir hayat yaşadığının önemini
daha iyi anladım
halimize şükrettim,bebeğimin ne kadar şanslı bir bebek olduğunu düşündüm
çok sevindim....çok üzüldüm....



senağlamasenağlamasenağlama


bizde çok yokluk çekmiştik zamanında 6 kardeştik hep beraber çalıştık babam mevsimlik işçiydi senede 5 ay çalışırdı yazın emekli olması için günlerini tamamlamak için çalıştık para ödedik olduğunda 1500 ytl ikramiye almıştı hiç bişeye yetmeyen bir paraydı çok çalıştık okuduğum okulda hademeydi annem sigorta bile yapmadılar anneme yapacağız diyerekten oyaladılar senelerce biz çalışıp senelerce sigorta ödedik annem için okul çıkışlarında eve gitmeden okulun sınıflarını süpürürdük masalarını silerdik öğretmenlerin evlerine temizliğe giderdik annemle çocuklarının giymedikleri kıyafetleri verirlerdi onlar ne kadar lüks gelirdi bize bayramlıklarımız olurdular evde hep bir çeşit yemeğimiz olurdu 2 çesit olduğu zamanlar ziyafet sayılırdı bizim için yazın çalışır kışın okurduk sonrasında babamın emekli ikramiyesine çalışıp kazandığımız paraları ekleyip geri kalanınıda borç alarak ev aldık. senelerce borç ödedik anneme sigorta ödemesini 10 yıl boyunca ödedik süresi doldu oda emekli oldu bu arada ablamlar evlendiler bende bu yaz evlendim 4 kız evliyiz iki kardeşim kaldı evde onlarda okuyorlar.şükürler olsun halimize diyorum yinede bunuda bulamayanlar var senağlamasenağlama Allahım herkesin yardımcısı olsun...

çok üzüldüm duygulanmamak elde değil...allah sabır versin......
halimizeşükretmek gerek
böyle insanları incitmeden yardım etmek gerek...
konuyu açtığınız için sağol bir anda kendi benciliiğimi hatırlattınız
asıl onlar değil biz kendi cahilliğimize utanmamız gerekir...
tekrar sağol......

Allah herkese yadım etsin.aşı olmaya aş,evi olmayana ev,giyeceği olmayana giyecek,maddi sıkıntısı olana para...........
insanların insanca yaşayamdığı bir dünyadayız..halimize şükredip , birazda o insanlara yardım etmeliyiz..elmizden geldiği kadar tabii ki...insan ne oldum dememeli ne olacam demeli..buğün onlara yarın bize........