2004 yılında mezun oldum iktisat bölümünden.ülkede en fazla mezun veren bölümlerin başını çekiyor işletme ile.
sonra alakasız bir işte çalıştım, 1,5 yıl ancak dayanabildim ağır hakaret ve baskılara.kendi isteğimle ayrıldım.
sonrasında kendi işimi yapmak ve alanımda ilerlemek adına muhasebeye yöneldim.çünkü baklarda şansım yoktu.hiç olamazdı,
pek çoğu tanıdık vasıtasıyla alıyordu ki hala öyledir sanıyorum.yaptıkları sınavları çok angarya bulurum.neyse , sonrasında
okul döneminde staj yaptığım arkadaşımın mükelleflerinden biri bir ön muhasebeci arıyormuş.evime bir dünya uzak bu istanbul trafiğinde.
ben tabi olur dedim.olmaz deme lüksüm yoktu benim..gittim görüşmeye, bir araba motorcusu bildiğiniz bir dükkan..kış ayı, küçük bir yazhanenin içindeyim.
hiç kız yok, gelen müşterilerin çoğu erkek.çıkan bardakları falan dışarıda çeşmede yıkıyorum.wc dışarıda falan.çok fazla iş yok .ya sabır diyorum.
hayatımın dönümü belkide.bir gün wc yi temizlerken, "Allah ım , şükürler olsun, sen her şeyi daha iyi bilirsin.burada olmamamında bir hikmeti vardır." demiştim ki ardında telefon
geldi.babam da oto tamircisi, belki o yüzden girdiğim işi hiç yadırgamadım.neyse, onlara gelen bir müşterilerinin kardeşinin çalıştığı yerde eleman eksikmiş.beni
söylemiş babam da..sağolsun iş arama sürecimde elinden ne geldiyse yaptı.sonra gittim bir boya toptancısı..sirkülasyonu çok fazla, alışkın olmadığım
bir kalabalık..yapamam dedim ben.göze alamadım açıkçası.sorumluluğu çok fazlaydı.hiç bir şey bilmiyorum ben dedim.oradaki bu işlerden sorumlu olan arkadaş yaparsın dedi.biraz da mecburdu biliyorum.2 ay sonra evlenecekti ve işleri birine teslim etmesi gerekiyordu.2 hafta izin kullanacaktı..o ikna etti beni yani.
sonra çok yoğun bir tempoya adım attım.3,5 yıl çalıştım orada, şirketi bile idare ediyor konuma geldim patron ve yetkililer olmadığında..smmm staj başlatma sınavlarına hazırlandım bir de o yoğunlukta..o süreç de zordu.bahar boya da sezon başlangıcıdır.ve çok yoğun geçer.ben o dönemde bunu yapmaya cesaret gösterdim.c.tesileri de
çalışıyordum çünkü.3 ay tatil yapmadım, geceleri geliyordum eve hafta sonları.arkadaşlar olmaz falan derken ben ilk girişimde kazandım ki muhasebe bilgim hala bence yeterli değildi altını çizeyim.öyle deli divane çalışacak vaktim yoktu.ticaret çok sıkıntılı ve stres, müşterilerin çoğu erkek..çalıştığım insanların çoğu erkek ve sorunlar olabiliyor.
sınavı kazandım, stajımı başlatırım derken ben o yıl yaşanan -2009- kriz sebebiyle ben işten çıkartıldım.yaklaşık 1,5 yıl o deneyimlerime rağmen iş bulamadım.
kimi stajyer durumunda olduğum için bahane etti iş vermemeyi kimi genel muhasebe de yetersiz olduğum için..buna rağmen, hayalini kurduğum şiretlerde çalışamasam
bile iş başvurusu yapmadığım halde görüşmeye çağrıldım..
bu benim için hala bile çok özel bir başarıdır..ama kısmet olmadı tabi..
sonra bir yere girdim ama kişisel menfaatler yüzünden işten çıkartıldım.bu arada çoktan devirmiştim bir yılımı tabi..staj süremin dolması yakındı..bilenler bilir, sınavı kazandıktan sonra 2 yıl içinde staj yeri bulmak gerek..ben deli gibi iş arıyorum yağmur , şu bu demeden..günde iki yere gidiyordum..karamsar oldum ama umutsuz asla..
sonra ise şuanki çalıştığım yeri buldum..ilan çok sade, yer yine evime uzaktı.ama pazartesi gel başla demesinin ardından patronumun 2 yıl geçti.
şuan muhasebe ofisinde tüm işlerden ve kişilerden sorumlu olarak çalışıyorum.aldığım ücret 1000 TL.yol yemek içinde.sigortam aldığım ücretten.sıkıntılarımız olmasa
patronum maaş konusunda daha cömert olur biliyorum.çok şükür diyorum.başka bir yerde bu donanımla daha iyisi de olabilir.ama şuan düşünmüyorum..
çoook uzun oldu ama bu sürecin yaşadığımız ülkede hiç kolay olmadığını dile getirmek istedim naçizane..
Allah ım tüm iş arayan arkadaşlarıma tez zamanda hayırlı bir kapı açsın, onları yürekten anlıyorum..