Ne dusunmem gerek bilmiyorum

Oksijensizsu

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
23 Ocak 2021
2.375
10.953
158
Merhaba kızlar birileriyle konusmak iyi geliyor burda surekli yazilanlari okuyorum biraz olsun normal hayata uyum saglamaya calisiyorum. Bilenleriniz vardir 1.5 ay once bebegimi kaybettim. Ve cok farkli cikmaz dusunceler icine girdim. Bu surecte ailemi esimi herkesi yiprattim. Kimine gore sacma sorular sordum kimine gore kafayi yedim kimine gore depresyona girdim falan . Ailem ve esim cok destek oldular ama onlari uzdugumu gordugum icin kendimi topladım ( daha dogrusu toplamis gibi davraniyorum) . Cunku aklım allak bullak. Her konuda hayata dair herseye endiseyle yaklasiyorum artik ki onceden cesaretliligmle taninirdim simdi o kadar farkli biri oldum ki korkuyorum herseyden endise kaygidan uyuyamiyorum hatta. Aklimi yoran Diger derin meseleleri burda acmiycam kafam yeterince karisik. Sormak istedgm yani daha dogrusu ne dusuncegimi bilmedigim bi konu var burda. Bebegimi cok ozluyorum hamilelik hissini cok ozluyorum . İlk gunler birdaha asla yapamam diyordum hâlâ oyle diyorum aslinda hamilelikten korkuyorum artik (yillardir beklemistim oysa) Ama esimin yasi geciyor . Hic tekrar isterim ben gibi bisey soylemedi oda kaybimiz icin cok uzgun . Ama bu hamiligmden once hep bunu dusunuyordu yani yasim geciyor olmuyor falan diye uzuluyordu . Simdi ben kendimi ne ruhen ne bedenen nede dunyada yasanan seylerden dolayi tekrar isteyemiyorum korkuyorum korkularim olmasa hemen kalsam diye ugrascam.Cunku kolay hamile kalamiyorum. Cocuk isteyip istememe konusunda ne dusuncegmi bile bilmiyorum . Zamani var biliyorum daha bu konu icin hastaneye gitmem lazim. Ancak zamanlada istermiyim istemelimiyim hic bilmiyorum aklim allak bullak. Ve cocuklara asiri duskunum yegenlerimin sevgisinden ölcem saniyorum oyle seviyorum. Kendi cocugumu kaybetmisken bidaha nasil isterim bilmiyorum
 
Kendine zaman tanı henüz acın çok taze. Psikolojik ve bedenen hazır olunca tekrar bir karar alırsın. Bu süreci daha iyi yönetebilmek için terapi almalısınız.
 
Kendine zaman tanı henüz acın çok taze. Psikolojik ve bedenen hazır olunca tekrar bir karar alırsın. Bu süreci daha iyi yönetebilmek için terapi almalısınız.
Bi uzmana gitmeyi dusundum ama ilac verip gonderirler korkusundan gidemedim.ilaclarla uyusmak yada bagimli olmak istemiyorum. Aklimi toparlayabilmek istiyorum
 
Olur olmaz her konuda endişe duymak anksiyete bozukluğunu çağrıştırdı bana. Bence profesyonel destek almalısınız ama ilaç değil terapi olarak.

İkincisi de yeniden bebek istemek evet bu durumda çok zor bence kendinizi tam olarak iyi hissetmeden bu yola girmeyin.
 
Kuzenim sizinle aynı değil ama benzer bir deneyim yaşadı. Dış gebelik oldu maalesef ve o da yıkılmıştı sonra bir süre kesinlikle çocuk istemiyorum benden bu kadar dedi. Fakat bir süre sonra toparlayıp çocuk istedi ve şuan 7 yaşında müthiş bir kızı var Şuan böyle hissetmeniz çok normal daha çok yeni ama size naçizane bir tavsiyede bulunmak istiyorum; kesinlikle insanlar üzülür diye duygularınızı tutmayın çünkü sonra çok daha derin yaralar bırakıyor.
 
İlaç verirler diyorsunuz ama bırakın versinler yani sizin için en doğrusu nedir hepimizden daha iyi bilirler. Bence burda bize açtığınız gibi bir uzmana açın bu derdinizi belki biraz olsun acınız hafifler, daha az sorgularsiniz bazı şeyleri. Tamam ilaca bağımlı olmayalım ama gerektiğinde de kullanalım ki iyi olalım hayırlı zamanda tekrar nasip etsin inşallah Allah.
 
Yok bu yola giremiyorum.korkuyorum zaten . Hatta yillardir istedim olmadi simdi istemiyorum olur diye bile endiseleniyorum. Nasil bilecgm sadece terapi olacagini yani bilgim yok bu konuda kime gitmeliyim. Daha once pskologa gittgmde hep dinlemeden ilac vermye calistilar o zamanlar sorunum boyle buyuk bile degildi ergenlikdi bide babamin kaybiyla ilgili yas surecimdi . Simdi daha buyuk seylerle mucadele ederken ilaci dayarlar diye gitmek istemedim
 
Bi uzmana gitmeyi dusundum ama ilac verip gonderirler korkusundan gidemedim.ilaclarla uyusmak yada bagimli olmak istemiyorum. Aklimi toparlayabilmek istiyorum
İlaçlar sadece uyuşmak için ya da bağımlı olmak için mi var?
Ya da her gittiğiniz uzman ilaç verip gönderiyor mu?
Bence kendi yolunuzu kendiniz tıkıyorsunuz gerçekliği belli olmayan argümanlarınız ile.
 
Ben ilk dusugumde biraz oyle dusundum ama sonra hemen hamilelik icin tedaviye basladim yillardir olmuyordu bi umut olmustu ve kaybetmek tarif edebildgmden fazla aci verdi. İnsanlar uzulur diye tutuyorum malesef tutmam lazim cunku . Yaklasik uc aydir once hep agladim zirladim sonra tuhaf seyler endiselee sardi icimi kendim uyumadigm gibi onlarida uykusuz biraktm gunlerce en cok annem uzuldu esimde cok uzuluyor naparsam toparlanmiyorsun diyor cirpiniyorlar resmen ama benim aklim tuhaflasti mecbur iyiyms gbi davraniyorum. Kaybim icin uzuntumu yansittim istemesemde
 
Psikiyatr ilaç verir psikolog terapi yapar diyebiliriz kısaca. Devlete gidiyorsanız psikiyatrdan rica edeceksiniz o psikologa yonlendirecek. Özelde zaten birçok terapist var.

Bir de instada yenialmantibbi diye bir sayfa var oraya da bir mesaj atın ya da gönderisine yorum yazın, yardımcı olacaktır. Herhangi bir ücret vs almıyor. Gönderilerini okusanız daha iyi ama durumunuz acil bence o yüzden birebir yazismaniz daha iyi bence.
 
Yaşadığınız süreç çok normal ve inanın mış gibi yapa yapa olacak. Bisiklet sürmeyi öğrenen bir çocuk korkmayı bıraktığı anda mı sürmeye başlar? Hayır, sürmeye başladıktan sonra yapabildiğini anlar ve korkmuyormuş gibi yapmaya başlar. Zamanla artık korkmaz ve bisikleti sürmeye alışır. Hatta ellerini bırakarak sürmeye de başlar, ön de kaldırır ne güzel demişsiniz her şeyin vakti var.

Ayrıca aile olmak tam olarak bu. Onları kırmış olabilirsiniz ama onlar size alınmadı emin olun. Çünkü onları isteyerek kırmadığınızın da farkındalar.

Tekrar çocuk yapmak ise ağırlıklı olarak sizin, sonrasında eşinizle ortak kararınız olacak. Yine de en önce kendinizi dinleyin. Eşiniz de çocuk istiyorsa o da sizin kaygılarınızı aşmanıza yardımcı olacaktır.
 
Bi uzmana gitmeyi dusundum ama ilac verip gonderirler korkusundan gidemedim.ilaclarla uyusmak yada bagimli olmak istemiyorum. Aklimi toparlayabilmek istiyorum
Öncelikle kendinizi güzelce bir toparlayın,bu süreçte en mantıklı karar terapi görmek olacaktır.Çocuk hiç ummadığınız bir anda olacaktır,zamana bırakın.Kendinizi ve eşinizi yıpratmamaya çalışın.Allah yolunuzu açık etsin,hayırlısı olsun adınıza.
 
Ya bilmiyorum cevremde kullananlar surekli uyuyorlar ve hissiz gibiler oylede olmak istemiyorum . Kendimi ifade edecek kelimeler bulamiyorum
 
Evet zaten suan kendimle en buyuk mucadelem bu yonde gercekligi belli olmayan seylerle. Sadece cevremde gidip ilac kullananlari gordugum icin istemiyorum yani hissiz ve hep uykulular. ben oyle degil cumlelerimi dogru anlayabilecek birine ihtiyacim var ve yasadigim yerde psikolog arastirdim gitmemi tavsiye eden kimse cikmadi
 
Geri gelmeyecek kayıpların üzüntüsünü yaşamadan aşamıyor insan maalesef. Kendi hayatımdan özel bir şey paylaşayım sizinle; Ben babama aşırı düşkün bir insandım ve onu kaybettikten sonra kendimi bir türlü toparlayamadım. Bir kaç gün önce babamın 5. ölüm yıl dönümüydü ağlamamak için çok tuttum kendimi sonra annem çıktığı anda başladım ağlamaya (5 yıl yas tutmak için çok uzun bir süreymiş doktor öyle dedi) Sonra bunun çok saçma bir şey olduğunu anladım çünkü ben böyle hissederken böyle davranmazsam bence bu sahtekarlık oluyor (bu arada üzüntümü yansıtmamayı daha önce de denemiştim). Yaşayın duygularınızı ama sonra hayatınıza devam edin lütfen
 
Yok ailemi kirmadim. Yiprandilar beni toparlamak icin. Cunku ben anlamsiz bi sekilde bebegimin acisini bi yana koyup farkli dusunce korkulara vardim endiseden uyuyamaz oldum . Sadece bebegim icin uzulseydm hep beraber aglasir acimizin dinmesini beklerdik. Malesef oyle olmadi.Neden bilmiyorum. Esim henuz cocuk istyorm demiyor ben diyene kadar da diyecegini sanmiyorum . Ama ben o hep yasi ilerlemesinddn korktugu icin ne hissedecgmi bilemedim. Cunku cok umut bagladigmz bi gebelikti . Bi yandan icim bu acimi hep diri tut oglunu tabi hep sev ama bu hissin devamini getir yarida birakma diyor. Bi yanım da bidaha cocuk kelimesini asla kullanma kendin icin
 
Öncelikle başınız sağolsun, bir an önce toparlarsınız umarım.

Bilginiz olsun diye yazıyorum.

Psikologlar 4 yıllık psikoloji mezunu danışmanlardır, ilaç yazma yetkileri yoktur, terapi verirler.

Psikiyatristler tıp fakültesi mezunu ve psikoloji alanında ihtisas yapmış doktorlardır, terapi verirler, ilaç yazarlar hatta duruma göre kliniğe yaptırabilirler.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…