uzun zamandır forumu takip ediyorum ancak üyelik açıp sizin fikirlerinizi almak istedim. bir yılı aşkın süredir bir ilişkim vardı. 20 gün oluyor ayrılalı. birkaç konuda anlaşamamıştık evlilik gibi. ben sen karar ver ne yapacağımıza diyince ayrılmayı seçti kendisi. ben de kuyruğu dik tuttum tamam dedim, yolun açık olsun vs.. ayrılınca da birkaç fotoğrafımızı, bioda yazan tarihimizi sildim. yani ayrılmışım kalacak mıydı bunu da anlamıyorum. 20 gündür birkaç kez daha konuştuk. maalesef ben yazdım her birinde, o tersledi. :))) cumartesi sabah çok uzun bir mesaj yazıp kalbinin de kafasının da karışık olduğunu, kendinin çok üzgün olduğunu, önceden olan tartışmalarımızda arayı bulduğumuzu ama bunda neden bulamadığımızı anlamamış. fotoğrafları ve bioyu silmem ayrılık sürecini çok hızlandırmış, kaderde nasipte varsa bir şekilde olurmuşuz ama şimdi aklında devam etmek yokmuş. ben yapım gereği çok sulu göz biriyim, ayrıldığımızdan beri de hayatım pek iç açıcı gitmiyor. sevmiştim, herkesten çok sevmiştim diyor madem neden geri dönmüyor? evlilik konusunda ben iş yapmam, elimi sürmem tarzı konuşmuştu ben de bunları kabul etmemiştim. bana olan ilgisizliğini söyleyince, içimi dökünce ben ağır konuşmuş oldum ona göre. kalbim ile mantığım arasında çaresizlik içindeyim. kendisi o kadar inat ki bir adım bile atmıyor. ben atsam beni de tersliyor. ah şu sevda olmasa dedikleri ne doğruymuş. anlatacak, beni dinleyen pek kimse yok etrafımda sadece bunun sonu nereye varır, bu insanın inadı kırılır mı, düşüncelerinden vazgeçer mi onu merak ediyorum. uzun oldu kusura bakmayın, hakkınızı helal edin..