Belki hatirlayanlariniz vardir. Esimin ne bebegimizin bakimi ne de ev isleri konusunda hicbir sorumluluk almadigindan, tum yuk benim uzerimde oldugu icin her acidan yiprandigimdan bahsetmistim. 19 ayini doldurmak uzere olan bir oglum var ve tum gun hem onunla arti ev isleriyle ugrasmak beni cok yipratiyor. Bu sebeple son kinusmamizda esim artik insafa gelmis olacak ki artik ben mutfakla ilgilenirken o da oglumuzla ilgileniyor. Demek isterdim...ancak esim 19 aylik bir bebegi oyalamanin ennguzel yolu olarak onun eline tablet vermeyi uygun gormus. Benim ufaklik.su anda "ta taaa" sini istiyor. Onu alamadiginda aglama krizleri basliyor. Elinden almanin tek yolu sarja koyacagimizi soylememiz. Sarja taktigimizi gorunce birakiyor. Cok gecmeden gene istiyor. Parmagiyla youtube dan video acmasi ( su aya kadar video izledigi bir elin parmagini gecmemistir. Onu da anneannesi acmis bir kac kez) o videolara eslik edip el cirpmasi babasi icin muthis bir ovunc kaynagi. Adeta mutlu oluyor bak bizim oglan neler basariyor dercesine. Ama uzun sureli ekran maruziyetinin cocuklar uzerindeki zararlarinin bilincindeyim, zaten ogretmenim. Ogluma nasil unutturacagim bu tableti? Sadece tablet degil, babasinin ve benim telefonlarimiza da acayip merak salmis durumda. Baska hicbir seye bu kadar ilgi duymuyor, oyuncajlarinin hepsinden cok sikildi. Tablet istemedigi anlarda meme istiyor, bacaklarima sariliyor sikintidan...2 yas sendromunu kucakladik bu ara. Benzer aylarda bebegi olan anneler, bir gununuz nasil geciyor? Bebeklerinizin ekran suresi gercekten sifir mi? Bunu nasil basariyorsunuz? Tablet savaslarindan nasil galip cikacagim? ( cocugun kriz anlarini yonetemedigi icin eninde sonunda esim ya tablet ya tel veriyor eline. Bunu ben gordugumde evde bir yaygara kopuyor, cok sikildim bu isten artik)
