Nasıl oldu da hayatta kalmayı başardın ?

Süper mariomuz tank90 ımız Bomberman ımız vardı. :)
Şimdiki pc oyunları playstationlar gibi çok yüksek görüntü ve ses kaliteleri yoktu ama aklımızda hala vardır atari oyunlarının görüntüsü,kulağımızda müziği.
Her dakika her anımızı telefonlarla kameralarla ölümsüzleştiremezdik ama aklımızda daha net kaldı yaşadıklarımız.
Özlenesi yıllar 90lar.
 
sifaa .!.:
çokk güzel bir başlık gözlerim buğulandı bu arada çok özlüyor muşuz meğer hepimiz çocukluk yıllarımızı
Genişletmek için tıkla...

benim kaybettiklerim geldi aklıma....
 
bizim evin yanında bir x aga vardı, bahçesinden buram buram nane kokuları gelırdı, gizli gizli girerdik bahçesine
tırsa tırsa
çok kötü bir adam olduğu için yalnız kaldığı söylenırdı.
 
Son düzenleme:
Kazen .!.:
benim kaybettiklerim geldi aklıma....
Genişletmek için tıkla...
en kıymetlilerimizdir kaybettiklerimiz Ferdi Tayfur un şarkısı geldi aklıma

[video=youtube;SZma5ewj54M]http://www.youtube.com/watch?v=SZma5ewj54M[/video] Keşke Hep Çocuk Kalsaydık
 
Layd m solotest i biz kocamanken oynardık.Sen daha küçüksündür belki ozaman.Birde tetris.
Hayal meyal Laleli de yoğurtçuları hatırlıyorum.Ozaman biz istanbulda değildik tabii.Anneannemin yanına gidip geldikce birkaç kere gördüm galiba
 
Şifam Ferdi Tayfur ilk ünlü olmaya başladığında 13-14 yaşlarındaydım sanırım
 
Son düzenleme:
Elif .!.:
Şifam Ferdi Tayfur ilk ünlü olmaya başladığında 13-14 yaşlarındaydım sanırım
Genişletmek için tıkla...
canım benim de ağabeyim hayranıydı Ferdi Tayfur un tüm çıkan kasetlerini satın alırdı teyp ten sürekli çevir çevir dinleyerek bende hayranı oldum işte Ferdi babanın 82 liyim ben de bu arada
 
1990

Ben sokak çocuğu gibi büyüdüm valla milletin anne babası ezan okunduktan sonra eve çağırırdı ben tozun toprağın içinde oyun oynayarak zorla eve girerdim, çok zayıftım annem binbir oyunla yemek yedirirdi evde tutamazdı beni hiper aktiftim...
Kaç kez damağım yarıldı kaç kez düştüm dizlerimde hala eseri durur...
Tv de sabahları çizgi filmlerim olurdu oturur onları izlerdim akşam ailece hepimiz aynı oda da otururduk sobamızı yakar çiğdem yerdik güzel diziler vardı o zamanlar bizimkiler, kaygısızlar,gürbüz ailesi,olacak o kadar, yasemince fln hey gidi hey...
Şimdikilerin çizgi filmleri şiddet dolu yeğenim o çizgi filmleri izleye izleye arkadaşlarına ve bize zarar veriyor.
Şimdi ailemle ayrı odalarda oturuyoruz;yeni yıl, bayram vs özel günlerde hep ayrıyız...
Her 23 Nisan da babam beni cumhuriyet meydanına götürürdü dönüşte de kumru yer ksk ya vapurla geçerdik...
Bakkallardan aldığım boyalı, şekerler, cipsler, emzik şekerler yediğim o pis şeylerin haddi hesabı yok...
Hatta annem bana okula giderken bi güzel markalı bisküviler ve meyve suları alır beslenme çantama koyardı ben de onları arkadaşlarıma 3 kuruşa satar gider boyalı şekerlerden, pipetlerde oraletlerden alırdım... Nasıl hala kanser olmadım hayret.

Şimdi bakıyorum da keşke İnternet evlerde bu kadar yaygın olmasaydı, belki daha çok arkadaşım olurdu şimdi yada ailemle daha yakın olurdum.
Sokakta oynadığımız oyunların tadı çok başkaymış, ha unutmadan hıdırellez akşamları da o 3,4 lastiğin üstünden çırpı bacaklarımla nasıl atlardım şimdi hıdırellez ne zaman onu bile unuttum. Sokakta oturup akşam saati arkadaşlarımla sohbet ederken annelerimizin yaptığı kurabiyelerden tatmak ne güzeldi... Vallahi duygulandırdı beni bu konu.
 
ne güzel bir çocukluk geçirmişim.rahat rahat gece yarısına kadar sokaklarda oynamak çok güzeldi.evimiz okula uzaktı.evden erken çıkar yürüyerek giderdik arkadaşlarla.öğlen okuldan gelir yemeğimizi yer ve okuldan 2 katı yol yürüyerek arkadaşlara gider birlikte ders yapar ve akşam tekrar eve yürürdük.ne annelerimiz tanışırdı ne de güvensizlik vardı.gözü kapalı güven vardı zamanımızda

benim çocukluğumda evlerde telefon yoktu.şimdi çoluk çocuk hepimizde cep telefonu var ve sürekli seslerini duymak istiyorum.çocuklar biraz gecikse tedirginlik yaşayıp telefona srılıyorum.biz nasıl yaşamışız telefonsuz hiç anlamıyorum

babam ilk televizyonu aldığında daha ilkokul 2. sınıftaydım ve bana aldığını söylemişti.çok mutlu olmuştum o sihirli kutunun benim olmasına.her akşam mutlaka komşular gelir cümbür cemaat televizyon izlenirdi.o zamanlar televizyon sadece akşam açıktı ve ben istiklal marşı okunana kadar izlerdim.

sokakta toz toprak içinde oynardık.bahçeye kendimize kulübe bile yapmıştık.kedilerimiz,köpeklerimiz bizimle o kulübede oynardı.eve gidince üstümüzü soyunur pijamalarımızı giyerdik.haftada bir banyo yapardık.ben çocuklarım sokaktan geldiğinde hemen banyoya sokardım.ben de sağlıkla büyüdüm.o toz toprak hasta etmedi beni.kar yağdığında akşama kadar dışarıda oynardık ama hastalanmazdık.şimdi çocuklar yarım saat karda kalsa hastalanıyorlar.yediklerimizden mi nedense narinleştik galiba.

abim ilk kaste çaları alıp geldiğinde çok hoşuma gitti ve ses kayıt etmeyi öğrendim.abimin sevdiği kasete kendimce kayıt yapmıştım ve abim iş yerine götürüp dinlerken benim sesimi duyunca şok olmuştu.ve tabii bir süre kaset çalara dokunmama izin vermemişti

of of ne güzel günlerdi
 
kapının önünde toplaşıp, yoldan gelen geçenin dedikodusunu yapan teyzeler vardı
onlar halen bıraktığımız yerlerde
aynı şekilde yaşamaktalar
 
1987liyim. 90lara ait ne gorsem duysam icim burkulur. Cocukken her sey baska guzel oluyor.
Biz bisiklete bindik mi dunyayi fethedecegiz gibi gelirdi, simdiki cocuklar bir tusla dunyaya ulasirken o duyguyu hissediyor mudur?? Hic sanmam.
Ucgen posetlerdeki renkli kolonyalar mutlu ederdi bizi, misketlerimiz desen desendi.Mutluyduk sahiden...
Komsu teyzenin bahcesinden kabaklarini koparip camurla yemek ypmistik. Azari da fena yedik tabi. Topraktan kahve pisirirdik. Esyalarimiz eski tabak canaklardi, bulasik makinesini biz icad ettik. Kirlileri kasaya koyar mahalledeki dereye daldirirdik. Rengarenk cicekleri toplar renklisular yapardik. Ne gunlermis ya
 

insan ulaşabildiği hiçbir şeyden pek zevk almaz, bu çocuk olsa bile...
şu resim heralde ne demek istediğimi anlatıyordur.
sanırım önemli olan tek şey ; her şeye sahip olmamaktır.
 
Son düzenleme:
sokaklarda yada okulun onunde alli balli satilirdi,
simdikiler yedirmez cocuklarina yok boyali zararli diye,
biz yedik daha ölmedik..
bende 90lardanim
 
cokokremler vardi dis macunu gibi sklp yenilen,
simdide var ama o eskiden yediklerimizin tadi yok..
 
sulu göz sakizlar vardi eksiligi bitince atardik

meybuz vazgecilmezdi...

aksam disarda kartopu oynardik butun bina cok eglenceliydi...

yakan top saklambac ip atlama evcilik...

kokulu silgiler,monami boyalar...

cekmece oyunu vardi tenefuste oynardik bi kere dusup cok kotu kafami vurmustum ama hala yasiyorum
 
bazı nedenlerden dolayı
hatırlayamadığım yıllarım var benım.

ama yınede hatırladıklarım yeter de artar bana

az olsun, öz olsun :)
 
hatirliyorum uzaktan kumandali tvler daha yaygin degildi 8 yada 9 kanallik televizyonumuz vardi,
sirayla degistirip babamin kanal begenmesini beklerdim
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Eşim neden böyle hissetti ? Neydi bu..
16 17 18
Yorumlar
356
Görüntüleme
12K
Mutlak Butlan
M
S
Eşimin şovcu kadınlarla konuştuğunu gördüm
2 3
Yorumlar
42
Görüntüleme
4K
hiskolikk
Z
çok uzunca iç dökme, her şeyden biraz
2
Yorumlar
28
Görüntüleme
4K
SARILARIN FILIZ
21 - 27 Ekim 2024 Haftalık Burç Yorumları
Yorumlar
17
Görüntüleme
1K
Nhessa
E
Çikolata kisti, Endometriozis, Tek yumurtalık ve gebe kalma hikayem
Yorumlar
19
Görüntüleme
7K
simlumina
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…