Biraz uzun olucak ama kimseye kendimi anlatamıyorum. Buraya yazmak istedim. Biz iki kardeşiz. Babam ben çok küçükken ölmüş. Annem okuma yazması olmayan babamın ölümünden sonra kendini iki çocuğuna adayan evden dışarı çıkmamış sadece bizimle ilgilenmiş bir kadıncağız. Babamın bize kalan maaşıyla geçimimizi sağladı. Bizi okuttu. Ben aldığım burslarla hayırsahiplerinin yardımıyla okudum doktor oldum abimde kendi işini kurdu. Okulum bitti çok iyi bir tıp fakültesinden mezun oldum mecburi hizmete memleketime atandım. Herşey güzeldi güzel hayallerim vardı evlenene kadar. İlk eşimle aynı hastanede çalışıyoduk ordan tanıştık. Evlendik. Evlendiğim ilk günden sorunlar başladı. Yaşadıklarımı yazsam sayfalarca sürer. Annesi babası öğretmendi. İlk günden sen kaybedersin diye parmağımdaki tektaşıma kadar geri istediler. Ama salaklık bendeki aymadım. Mecburi hizmet bitince uzmanlık sınavına hazırlanmak için bir süreliğine çalışmak istemedim. Çünkü nöbetler çok yoğun geçiyodu ve ders çalışmaya fırsatım kalmıyodu. TUS bilenler bilir ciddi bir çalışma disiplini isteyen bir sınav. Bana söylenen biz seni boyuna posuna bakmak için almadık tabiki çalışıp para kazanıcaksın yok öyle oturduğun yerde ders çalışamazsın dediler. Maaş kartım eski eşimdeydi vermemek için çok direttim ama sırf evliliğim yürüsün diye maaş kartımı da verdimve o dönemde hayatımda ilk defa annemden para istedim. Okurken bile burs aldığım için annemden para istemiyodum. Buna benzer bir sürü şey yaşadım. Bir liranın dahi hesabını yapıyolardı ailecek. Hamile oldum canım ceviz istedi onu bile kv laf etti zaten vitamin ilacı kullanıyosun ceviz niye yiyosun dedi ve sonrasında zaten düşük yaptım ve o halimde beni bırakıp annesiyle antalyaya tatile gitti. O tatildeyken daha fazla dayanamadım boşanma davasını açtım ve ayrıldım.
İşimde gücümdeydim. Kendimle annemle ilgileniyodum. İki sene sonra şimdiki eşimle tanıştım. Konuşmalarını karakterini çok beğendim. Düzgün dürüst içten samimi çıkarsız yalansız geldi. Maddi durumu yoktu. Bende zaten maddi bişey beklemedim evini geçindirmesi yeterdi benim için. Ailesi de öyle kendi yağında kavrulan insanlardı. Benden 11 yaş büyüktü eşim. Daha önce evlenmemiş nasip olmadı evlenmedim dedi. Biz evlendik. Tayin için nikahı önceden yaptık. Nikah yapıldıktan sonra kv gerçek yüzünü gösterdi. O konuya hiç girmiycem. KVmin GERÇEK YÜZÜ diye ayrı bir başlık olur yazsam. Çok öfkelensemde yüzüne hiçbişey demedim saygısızlık etmedim eşimin hatırı için sesimi çıkartmadım. Buraya yazarak rahatlanaya çalıştım eşime bile bahsetmedim annen şunu dedi böyle davrandı diye. Önemsememeye çalıştım eşim iyi onu seviyorum oda beni seviyo önemli olan bu dedim. Hamile oldum ikiz bebeklerim geliyodu. Çok mutluydum bazı sıkıntılarımız vardı ama zamanla üstesinden gelinir dedim. Sonra hamileliğimin 16. haftasında ikizlerim karnımda öldü. Ölü doğum yaptım 13 ocakta iki ay önce yani. Bebeklerimi kaybettim. Minik kızlarım hayatımın en acı kaybı oldu. Henüz bu acıyı atlatamadan dün sabah eşimin tlfnunda biriyle mesajlaşmasını yakaladım. Beynimden vuruldum sanki. Gözümle görsem inanmam dediğim, annemden sonra ençok güvendiğim mutluluğu yakaladığım adam beni aldatmış. Ben napayım şimdi. Tekrar boşansam anneciğim kalp hastası yıkılır. Herkes birincisi kötüydü budamı kötü diycekler bana. Burada bile yargılayanlar olucak beni. Her iki evliliğimde de mutlaka benimde hatalarım olmuştur. Ama bukadarını da hakettiğimi düşünmüyorum. Ben napayım şimdi devam etsem gururuma yediremem aynı masaya bile oturmak istemiyorum. Nolur yardım edin düşünemiyorum artık napıym ben