- 2 Nisan 2024
- 11
- -23
- 25
- Konu Sahibi Jsjjsksjdksj
- #1
Merhaba arkadaşlar. Benim bir derdim var ve derdimi anlatıp biraz da olsa rahatlamak istiyorum. Ayrıca ne yapacağım hakkında hiçbir fikrim de yok. Eminim bu platformda benim gibi derdi olan bir çok kişi vardır.
Evleneli 3 yıl olacak. 2 yaşına girecek bir kızım var. Diğeri de maalesef ki yolda. 3 aylık hamileyim yani. İkincisi asla hesapta yoktu ama Allah verene veriyor işte.
Sorunum şu ki, evliliğimde çok huzursuz ve çok mutsuzum. Kaynanamla yaşıyorum. Bir tane de görümcem var bekar. Eşimle severek ve ne yazık ki kaçarak evlendik ama evlendiğime pişman ettiler beni. Kaynanam ve görümcem ilk başlarda bana karşı çok iyiydiler, sanırsın melektiler. Şu an ise yaklaşık son 6 aydır sürekli hakaret edip aşağılıyorlar. Her istediklerini de yaptığım halde sonunda sanki yapmamışım gibi konuşmaları da cabası. Yaranamıyorum hiç. Bana karşı eşimi dolduruyorlar. Onun yanında da bana bir çok kez hakaret edip kötü kötü konuştular ama eşim bir kere bile onlara ağzını açıp bir şey söylemiyor. Zaten o yüzden rahatça bana istediklerini söylüyorlar.
Bir çok kez boşanmak geçti aklımdan. Hala da geçmiyor değil doğrusu. Eşim de ailesine beni ezdirdiği için ondan da soğumaya başladım artık. Karısını ezdiren bir adamdan hayır gelir mi?
İlk doğumumda kızımı büyütme şeklime bile karıştılar hep. Düzenime karıştılar. Kendi özel alanım bile yok anlayacağınız. Eşimle ben dışarı gidecek olsak gezmeye vs. Hemen onlarda gelirler peşimizden. Özellikle de görümcem ve eşim yine hiç bir şey söylemez. Eşimle normal karı koca gibi değiliz bile. Hiç özelimiz yok mesela onunla.
Mutsuzum. Karnımdaki de bu durumdan etkilenecek diye endişeliyim. Ben ikinci çocuğumu böyle bir aile ortamında dünyaya getirmek istemiyorum açıkçası. Onu olsun büyütürken annesi olarak kimsenin bana karışmasını istemiyorum.
Boşanmak istiyorum ama ailem kabul etmiyor, gidecek başka yerim de yok. Ama bu benim için sorun değil. Ben hiç olmazsa Kadın sığınma evine gider düzenimi kurana kadar orada da idare edebilirim. Sadece artık kaynanam ve görümcemle aynı çatı altında yaşamak istemiyorum. Eşim de ayrı eve çıkmayı reddediyor. Ben ne yapacağımı hiç mi hiç bilmiyorum. Sadece tek istediğim mutlu ve huzurlu olmak ama o da burada hiç mümkün değil. Ne olur bana bir yol gösterin.
Evleneli 3 yıl olacak. 2 yaşına girecek bir kızım var. Diğeri de maalesef ki yolda. 3 aylık hamileyim yani. İkincisi asla hesapta yoktu ama Allah verene veriyor işte.
Sorunum şu ki, evliliğimde çok huzursuz ve çok mutsuzum. Kaynanamla yaşıyorum. Bir tane de görümcem var bekar. Eşimle severek ve ne yazık ki kaçarak evlendik ama evlendiğime pişman ettiler beni. Kaynanam ve görümcem ilk başlarda bana karşı çok iyiydiler, sanırsın melektiler. Şu an ise yaklaşık son 6 aydır sürekli hakaret edip aşağılıyorlar. Her istediklerini de yaptığım halde sonunda sanki yapmamışım gibi konuşmaları da cabası. Yaranamıyorum hiç. Bana karşı eşimi dolduruyorlar. Onun yanında da bana bir çok kez hakaret edip kötü kötü konuştular ama eşim bir kere bile onlara ağzını açıp bir şey söylemiyor. Zaten o yüzden rahatça bana istediklerini söylüyorlar.
Bir çok kez boşanmak geçti aklımdan. Hala da geçmiyor değil doğrusu. Eşim de ailesine beni ezdirdiği için ondan da soğumaya başladım artık. Karısını ezdiren bir adamdan hayır gelir mi?
İlk doğumumda kızımı büyütme şeklime bile karıştılar hep. Düzenime karıştılar. Kendi özel alanım bile yok anlayacağınız. Eşimle ben dışarı gidecek olsak gezmeye vs. Hemen onlarda gelirler peşimizden. Özellikle de görümcem ve eşim yine hiç bir şey söylemez. Eşimle normal karı koca gibi değiliz bile. Hiç özelimiz yok mesela onunla.
Mutsuzum. Karnımdaki de bu durumdan etkilenecek diye endişeliyim. Ben ikinci çocuğumu böyle bir aile ortamında dünyaya getirmek istemiyorum açıkçası. Onu olsun büyütürken annesi olarak kimsenin bana karışmasını istemiyorum.
Boşanmak istiyorum ama ailem kabul etmiyor, gidecek başka yerim de yok. Ama bu benim için sorun değil. Ben hiç olmazsa Kadın sığınma evine gider düzenimi kurana kadar orada da idare edebilirim. Sadece artık kaynanam ve görümcemle aynı çatı altında yaşamak istemiyorum. Eşim de ayrı eve çıkmayı reddediyor. Ben ne yapacağımı hiç mi hiç bilmiyorum. Sadece tek istediğim mutlu ve huzurlu olmak ama o da burada hiç mümkün değil. Ne olur bana bir yol gösterin.
