- 22 Ekim 2024
- 10
- 11
- 34
-
- Konu Sahibi perinealbody
- #1
merhaba herkese.. artık çok sıkıldım hayattan.. 35 yaşındayım 33 yasında bir kız kardeşim var. çok neşeli bir ailem olmadı, çocukken de çok mutlu bir çocukluk geçirmedim. çok hatırlamıyorum ama kişisel özelliğim miydi yoksa anne babamın neşesizliğinden ve bizim duygusal ihtiyaçlarımızı önemsememesinden miydi kendimi bildim bileli çekingen ve özgüvensizim. kardeşimle hiç anlaşamam kardeşim aşırı kırıcı ve nefret dolu bana karşı. çünkü ben çalışkan biriyidm ve küçükken benimle onu çok kıyasladılar sanırım o yüzden bana nefret dolu. beni sevmiyor en ufak olayda kinini kusuyor üzerime. bir de hala üni. okuyor ekonomik özgürlüğü yok ben hep ona maddi/manevi destek veriyorum. ama bir gün olsun isyan etmedim ne isterse eksiği olmasın diye yaptım. ama o menfaati olunca benimle iletişime geçiyor olmayınca ölsem umursamaz. beni sevmiyor ben de artık ondan uzaklaştım ama içimde bir yerde vicdan yapıyorum çünkü hep suyuna gitmeye çalışıyorum ama artık ben de bitirdim. çok mutlu bir evliliğim ve bir çocuğum var fakat her aile evine geldiğimde kardeşimle kavga ve küslük babamı ve annemi yıpratıyor. şu an yine kavgalıyım ve babam enson dedi ki bu hayattan bıktım geberip gitmeyi bekliyorum sizi yetiştirememişim dedi. bana o kadar koydu ki şu an kardeşim odasında biz de annem babam sessiz sessiz oturuyoruz içimiz çürümüş. hep böyle oldu bir gün neşeli bir halimiz olmadı. babam da her şeyi üzerine alınan biri. annem desen ortada savruluyor. karşı komşumuzun her akşam mutlu mesut kahkaha sesleri geliyor biz de öyle mal gibi günü geçiriyoruz. canımı çok acıtıyor. keşke biz de öyle olsaydık diye hep imreniyorum. eşim ve cocuğum için katlanıyorum hayata onlar olmasa ben bir hiçim. annemi babamı hiç neşeli göremedim hep bir durgunluk hep bir sıkıcılık. keşke farklı olsaydı.. umarım cocuğumu bu şekile sokmam.. tek dileğim bu.. kardeşler bazen birbirini sevemiyor çok etik dışı geliyor ama olmuyor işte.... yalnız değilimdir diye düşünüyorum ama ne yapacağımı bilmiyorum... benzer durum yaşayanlarla iletişim kurabilir miyiz? yalnız olmadığını bilmek insana güç veriyor....