- 1 Haziran 2017
- 636
- 700
- 53
Merhaba güzel hanımlar :)
3 ay boyunca burada derdimle dertlendiniz, yol gösterdiniz, teselli ettiniz, tecrübelerinizi aktardınız, bazen kızdınız, ama Emin’im ki siz de benim kadar olmasa da üzüldünüz ve anlam veremediniz ayrılığımıza. (Bilmeyenler eski konularımdan bakabilir)
Kısaca: 3 ay önce düğüne 1 ay kala Nişanlım ile ayrılmıştık. Bi an da bir şeyler olmuştu nişanlıma çok değişmişti en ufacık şeyleri sorun etmeye başlamıştı, tabi benim de fazlaca hatalarım olmuştu ailevi konularda, velhasıl ayrılmıştık.ayrılırken bana aldığı arabayı, eşyaları takıları vs hep bana bırakıp gitmişti. Ben sonrasında çok uğraştım barışmak adına, ama Nişanlım asla kabul etmedi ve en son 1 ay önce de bulunduğumuz şehirden tayinini aldırıp Doğu ya gitmiş..
2 gün önce son bir umut yanına gittim. Evimizde olan eşyaları için bir valiz hazırlayıp mektuplar yazıp Taaaa 2000 km öteye gittim.. O sert, asla olmaz diyen, bana düşman görmüş gibi bakan adam gitmiş, yerine yorgun, umutsuz, mutsuz, benimle konuşurken sürekli gözleri dolan bir adam gelmiş..
Ve bana dedi ki, senin buraya geleceğini biliyordum seni bekliyordum.. Mutlu olmuştu gittiğime..
Sonuç olarak; Bu pazar günü sabah kahvaltıya gittik, yanına dönüşte sıkıntı olmasın diye bir arkadaşı da geldi (güvenlik açısından) arkadaşı ile biraz yalnız kalmıştık, beni anlatmış çok sevdiğini çok özlediğini anlatmış, sizi çok seviyor, sevmese böyle acı çekmezdi, 1 aydır tanıyorum X abiyi, 1 aydır yüzünün güldüğünü bugün gördüm dedi.. Nişanlım ile saatlerce oturduk konuştuk, o ağladı ben ağladım. 3 aydır çektiğimi bir bilsen dedi, sürekli ağladı.. Daha sonra beni otele yerleştirdi, resepsiyonda ki beyefendi, Özge hanım neyiniz oluyor diye sordu, O da gözlerime baktı ve Nişanlım dedi :) beni bıraktı görev yerine gitti(riskli ve güvensiz diye beni götürmedi) giderken sarıldık ağladık, alnımdan öptü, yüzümü avuçlarının arasına alıp saçlarımdan kokladı, ve gözleri hep dolu doluydu.. Tek dediği şey, yine üzülmekten üzmekten korkuyorum, tekrar güvenmek istiyorum, değiştiğini görmek istiyorum.. Beni aileme bağlı birisi olarak düşünüyor, tek şikayeti bu. Ailemle bir sorunları yoktu ama ben denge kuramadım ve nişanlıma haksızlık yaptım geçmişte. Bu yüzden endişesi var. Değiştiğimi göstermem gerekiyor. Dün İstanbul a döndüm ben. Mesajlaşıyoruz ufak ufak.. merak ediyor yazıyor bana.
Şimdi asıl mesele, sizce bundan sonra ki süreçte ne yapmalıyım? Nasıl davranmalıyım?
Karşımda benden kopmak istemeyen ama korkuları olan ve bu sebepten ne yapacağını bilmeyen çok yorulmuş ama beni de çok seven bir adam var.
Teşekkür ederim, saygılar sevgiler :)
GÜNCELLEME 8.SAYFA DA :)
3 ay boyunca burada derdimle dertlendiniz, yol gösterdiniz, teselli ettiniz, tecrübelerinizi aktardınız, bazen kızdınız, ama Emin’im ki siz de benim kadar olmasa da üzüldünüz ve anlam veremediniz ayrılığımıza. (Bilmeyenler eski konularımdan bakabilir)
Kısaca: 3 ay önce düğüne 1 ay kala Nişanlım ile ayrılmıştık. Bi an da bir şeyler olmuştu nişanlıma çok değişmişti en ufacık şeyleri sorun etmeye başlamıştı, tabi benim de fazlaca hatalarım olmuştu ailevi konularda, velhasıl ayrılmıştık.ayrılırken bana aldığı arabayı, eşyaları takıları vs hep bana bırakıp gitmişti. Ben sonrasında çok uğraştım barışmak adına, ama Nişanlım asla kabul etmedi ve en son 1 ay önce de bulunduğumuz şehirden tayinini aldırıp Doğu ya gitmiş..
2 gün önce son bir umut yanına gittim. Evimizde olan eşyaları için bir valiz hazırlayıp mektuplar yazıp Taaaa 2000 km öteye gittim.. O sert, asla olmaz diyen, bana düşman görmüş gibi bakan adam gitmiş, yerine yorgun, umutsuz, mutsuz, benimle konuşurken sürekli gözleri dolan bir adam gelmiş..
Ve bana dedi ki, senin buraya geleceğini biliyordum seni bekliyordum.. Mutlu olmuştu gittiğime..
Sonuç olarak; Bu pazar günü sabah kahvaltıya gittik, yanına dönüşte sıkıntı olmasın diye bir arkadaşı da geldi (güvenlik açısından) arkadaşı ile biraz yalnız kalmıştık, beni anlatmış çok sevdiğini çok özlediğini anlatmış, sizi çok seviyor, sevmese böyle acı çekmezdi, 1 aydır tanıyorum X abiyi, 1 aydır yüzünün güldüğünü bugün gördüm dedi.. Nişanlım ile saatlerce oturduk konuştuk, o ağladı ben ağladım. 3 aydır çektiğimi bir bilsen dedi, sürekli ağladı.. Daha sonra beni otele yerleştirdi, resepsiyonda ki beyefendi, Özge hanım neyiniz oluyor diye sordu, O da gözlerime baktı ve Nişanlım dedi :) beni bıraktı görev yerine gitti(riskli ve güvensiz diye beni götürmedi) giderken sarıldık ağladık, alnımdan öptü, yüzümü avuçlarının arasına alıp saçlarımdan kokladı, ve gözleri hep dolu doluydu.. Tek dediği şey, yine üzülmekten üzmekten korkuyorum, tekrar güvenmek istiyorum, değiştiğini görmek istiyorum.. Beni aileme bağlı birisi olarak düşünüyor, tek şikayeti bu. Ailemle bir sorunları yoktu ama ben denge kuramadım ve nişanlıma haksızlık yaptım geçmişte. Bu yüzden endişesi var. Değiştiğimi göstermem gerekiyor. Dün İstanbul a döndüm ben. Mesajlaşıyoruz ufak ufak.. merak ediyor yazıyor bana.
Şimdi asıl mesele, sizce bundan sonra ki süreçte ne yapmalıyım? Nasıl davranmalıyım?
Karşımda benden kopmak istemeyen ama korkuları olan ve bu sebepten ne yapacağını bilmeyen çok yorulmuş ama beni de çok seven bir adam var.
Teşekkür ederim, saygılar sevgiler :)
GÜNCELLEME 8.SAYFA DA :)
Son düzenleme:
Allah mutlu mesut etsin ikinizide. Sen aynı bu şekilde alttan alarak gerekli zamanlarda hoş görülü bir şekilde devam et. Eminim ilişkiniz toparlanma surecine girecek :)
