- Konu Sahibi BenveUtkum
- #81
Bir şey sormak istedim size. Peki siz evli ve eşi ile ilgili konuşan kadınların, arkadaşlarınızın yanında sıkıntı ediyor musunuz? Üzülüyor musunuz? Yani ne bilim uzaklaşmak istiyor musunuz?
Elbette ki üzülüyorum.
Mesela en başlarda biz bu mutluluğu haketmemiş miydik. Kusurumuz neydi.
Hele evlatlarımın.
Onlar biz istediğimiz ve Allah lütfettiği için varlardı. Ama biz onlara düzen veremedik diye.
Sonra çok önemsememeye kırılmamaya başladım.
Arkadaşlarıma kızmıyorum. Çünkü ben boşandım diye hiç mi konuşamayacaklar.
Normal gündelik konuşmalarını benim yüzümden kısıtlamaları gerekmiyor.
Hem öyle yaparlarsa ben üzülürüm alınırım.
Sanki acınacak haldeymişiz gibi.
Sonuçta benim için önemli olan şu.
Ben en doğru kararı verdim.
Önce çocuklarım sonra kendim için.
Şiddet görerek büyümelerindense, maddi manevi sıkıntı çekmelerindense babalarından ayrı olmaları çok büyük sorun değil..
Tercihimin sonuna kadar arkadasındayım. Evliliklerinden ve baba çocuk ilişkilerinden bahsetmeleri de artık eskisi kadar acıtmıyor