Mutfak masrafı mı kira mı?

Onun için de benim için de temelinde sevgi hala var. Açık bir insanimdir. Ondan gizli onu bakıcı tutmak için evli kalmıyorum :) Biz bahanelerimiz için bir arada kalmıyoruz, kalislarimiza bahane buluyoruz daha çok. Yoksa karı koca ilişkisi bittiğinde araya soğukluk girdiğinde ne olursa olsun o evlilik hiçbir şekilde devam etmiyor.
Siz dürüst ve empati sahibi birisiniz onu anladım bilerek yapmazsınız bu gizli bakıcı tutma olayını ama bilinç altınızda yapıyor olabilir misiniz? Eski konularınıza baktım bu adam bir erkek olarak size hiçbir zaman çok hitap etmemiş siz daha dediğim dedik, girişken daha baskın bir tip ararken eşiniz daha sakin mizaçlı kalmış. Adamın sizi sevdiğine eminim çünkü sizin bahane saydığınız şeyler aslında bahane değil zor bir hayat yaşıyor kendi doğasına göre. Bunu ya sizi çok sevdiği için yaşıyor ya da kendince hesapları var onun da.
 
Onun için de benim için de temelinde sevgi hala var. Açık bir insanimdir. Ondan gizli onu bakıcı tutmak için evli kalmıyorum :) Biz bahanelerimiz için bir arada kalmıyoruz, kalislarimiza bahane buluyoruz daha çok. Yoksa karı koca ilişkisi bittiğinde araya soğukluk girdiğinde ne olursa olsun o evlilik hiçbir şekilde devam etmiyor.
ha sevişebiliyorsunuz hala ve olay çözülüyor. tamam o zaman
 
Yani işte kar zarar hesabi dediğim bu gibi şeyler. Ya da ne bilim mesela kampa yada her kampa tek gidemem. Geçen ailecek gittik. Çocuk çadırda ortamizdaydi. Bir babasını öptü bir beni. Ne bilim cocuklarin böyle anlarıni bozmaya deger mi diyorum. Bir diyorum yok tamam katlanirim. Çünkü iş dışında karakter olarak zor biri değil. Aksine kolay biridir. Ama iş konusundaki inadida benim hayatımı başka yönlerden çok zorlaştırıyor. Mesela onun sabit işi olsa ben kiraya çıkmak yerine evimi satip ev alırdım oturduğum yerden. Geçen yılki büyük kavgamız bundandi. Ev sahibi ile kirada anlasamayinca ben büyük bir patlama yaşadım eşimi evden kovdum. Sabit işte calismadan asla devam etmeyeceğim dedim.
Yada işte ne bilim o evi komple gecindirse ben temizlik için ondan destek almak yerine düzenli kadın çağırırım. Ama işte ona güvenemiyorum ki. Dolayısı ile tasarruf için ilk kalem bu oluyor. Şimdi ona bin TL verene kadar biz yaparız modunda oluyorum.
Ama diğer yönden de çok yardımcıdır. Ama bu da işte bana göre artı değil. Bence olması gereken. O da bu yüzden bana bileniyor. Ben bunu artı görmediğim için. O mesela o gün erken toplantısı olsa da kahvaltıyı sorumluluk alır hazırlar gider. Ben mesela isim yogunsa o gün çocukları bile gözüm görmez. O bunu ben fedakarlık yapıyorum sen kıymet bilmiyorsun olarak düşünüyor. Ben ise hayatın esas gerçeğine odakliyim. Gerekirse o gün aç kalicaz, ki kimse aç kalmaz. Ama senin işin varsa işine odaklan. Yani o başarısızlığını kendi çok sorumluluk almasına bağlıyor. Bense bahaneleri olmasına. Böyle anlayış farklarımiz var.
Onda saldırgan bir üslup yok. Geçim ve para konusunda da o saldırgan üslup olmayinca ben deliyorum. Çünkü ben böyle değilim. Ben daha kaygılı olduğum için o olmazsa onu denerim bu olmazsa ötekini.
Biraz yetişme tarzı ile alakalı. Annesi onu öyle yetiştirmiş. Herşeyi önüne getirmiş. Fazla sorumluluk vermemiş. Ben ise cocuklugumdan beri çalışıyorum. Liseden beri kendim geciniyorum diyebilirim. Ailemden para almadım liseden beri. Özel ders verdim, yazları fabrikada çalıştım. Gerektiğinde pazardan parça kumaş aldım terziye diktirdim. Aynı cevvalligi onda göremeyince deliriyorum. Ki olması gereken de o zaten. Anormal olan onun durumu. Pes et işte olmuyorsa pes et ama yok.
Maddi konuda sizden daha az katkisi olabilir ona lafim yok ama evin manevi sorumlulugu esinizde gibi.bosanma durumda her sey size kalir .bence kendi dogrularinizi esinize dayatmaktan vazgecin ikinizin hayata dair bakis acisi farkli olabilir ama o sizin hayatinizi kolaylastiriyor siz de maddi olarak onun hayatini kolaylastiriyorsunuz .bu sekilde dusunmeye calisin
 
Maddi konuda sizden daha az katkisi olabilir ona lafim yok ama evin manevi sorumlulugu esinizde gibi.bosanma durumda her sey size kalir .bence kendi dogrularinizi esinize dayatmaktan vazgecin ikinizin hayata dair bakis acisi farkli olabilir ama o sizin hayatinizi kolaylastiriyor siz de maddi olarak onun hayatini kolaylastiriyorsunuz .bu sekilde dusunmeye calisin
evet 2-3 cevabını okuyunca aslında kocası ev hanımı gibi şu an birçok yükü tek başına sırtlanmış. bu şekilde kar zarar hesabında sıkıntı yok bence. nihayetinde birçok ev kadını var. onlar evi
çekip çeviriyor erkek çalışıp para getiriyor. burda da tersi olmuş. o nedenle sıkıntı edecek büyük bir problem yok bence
 
Yok inanin onunla ilgisi yok. Aranmadan önce de özel sektordeydim. Yine bu iş durumu sorundu. Mesele gelir düzeyi de değil. Hastalık derecesinde bu işe tutkusu yuzunden beni zor duruma sokamasi. Ticaret yapsa batsa çıksa daha anlayışlı olurdum. Ben sevdiğim işi yapicam simasiriligini anlayamıyorum. Bunu kim derse desin anlayamam
Malesef çok benzer evliliklere sahibiz bu nedenle sizi çok iyi anlayabiliyorum.

Yapacağınız şey siyah ya da beyazı seçmek. Ya hemen yarın gidip boşanacaksiniz ya da adamı bu haliyle kabullenip yolunuza devam edeceksiniz. 15 yılda değiştirmediğiniz adamı muhtemelen bundan sonra da değiştiremeyeceksiniz.
Ben de 12 yıldır evliyim, iki çocuğum ve nurtopu gibi anksiyetem var :)

Kabullenmek en zor olan aslında ama aynı evin içinde savaşarak da hayat geçmiyor.
Iki yol var, kabullenmek ya da boşanmak. Aralarda dolanarak yıpratmayın kendinizi, yollardan bir tanesine girin ve hayatınıza o şekilde devam edin.
Bol şans diliyorum.
 
Malesef çok benzer evliliklere sahibiz bu nedenle sizi çok iyi anlayabiliyorum.

Yapacağınız şey siyah ya da beyazı seçmek. Ya hemen yarın gidip boşanacaksiniz ya da adamı bu haliyle kabullenip yolunuza devam edeceksiniz. 15 yılda değiştirmediğiniz adamı muhtemelen bundan sonra da değiştiremeyeceksiniz.
Ben de 12 yıldır evliyim, iki çocuğum ve nurtopu gibi anksiyetem var :)

Kabullenmek en zor olan aslında ama aynı evin içinde savaşarak da hayat geçmiyor.
Iki yol var, kabullenmek ya da boşanmak. Aralarda dolanarak yıpratmayın kendinizi, yollardan bir tanesine girin ve hayatınıza o şekilde devam edin.
Bol şans diliyorum.
Bence hazır bu adam konu sahibesinden kopamıyorken (çünkü zamanında denemiş ama yapamamış) konu sahibesi eşiyle konuşup " bak sevgini bana yemek yaparak, çocuklara bakarak, benim anksiyete krizim tuttuğunda sen yat dinlen ben devam ederim diyerek, sabahları sevdiğim poğaçamı alarak göstermeye çalışıyorsun bunu anlıyorum, değer gösteriyorum, bunun için sana teşekkür ediyorum ama benim sevgi dilim bu değil. Lütfen bu emeğini daha erkeklerin aktif olması gereken işlerde göster, araba tamir vb işlerinde kendini geliştir, direksiyon dersi al o yönde kendini geliştir, seni biraz daha aktif girişken görmek istiyorum bana sevgini bu yollarla gösterirsen ilişkimiz daha güzel bir yere gider sonrasında senin de benden beklentilerini konuşuruz." şeklinde konuşsa. Ben ne kadar yardım etmeye çalışsam da aile terapisti değilim konunun uzmanı değilim bir aile terapistine gidilse bence şak diye tüm olay çözülecek. Adam da ailede o olmadan kamp tatiline gidilemeyeceği için değil gerçek bir koca olarak yerini alacak, konu sahibi de daha tatmin edici, içine sinen bir evliliğe kavuşmuş olacak.
 
Konu sahibi başta size hak verirken yazdıklarınızı okuyunca aslında eşinizin sizin tarafindan anlaşılmadigi ve takdir görmediği çok açık.
Keşke en başında eşinizin de evde aldığı sorumluluklari yazsaydiniz.
Eşinizin yaptığı ve sizin fedakarlık olarak görmediğiniz şey şu adam evin bütün yükünü üstlenmiş.
Erken gitmesi gerekse de kahvaltı hazırlayıp gitmek,
Hergun size sevdiğiniz pogacayi almak,
Günde üç öğün her ne ise ve çocukların okul beslenmesi ile ilgilenmek ve evde yemek yapmak,
Çocukları okula getirip götürmek,
Çocuklar okuldan gelince üst baş değiştirmek karnını doyurmak,günün kritigini yapmak,
Muhtemelen çocukların banyosu,
Sizin kafanızı dagitmaj için çıktığınızda evde gözünüzün arkada kalmamisini sağlamak,
Evlilikte uyumlu ve sakin olmak.

Bütün bunlar size nasıl az geliyor anlamadım. Herşeyi bir kenara bırakıyorum eşiniz bence gerçekten iyi bir insan ve iyi bir baba. Size önemsiz gelen şeyler bence yadsınamaz derecede onemli
 
Ben çok kararsız kaldım. Yani işinde mutsuz olan bir eşle yaşıyorum bende ve kesinlikle istediği işi yapmasını isterdim ama bu şekilde de olsun istemem.


Mutfak yada kira ayırt edemiyorum çünkü mutfak diyince herkesin evinin mutfak gideri farklı oluyor. Mesela bizim geçen ay mutfak,dışarda yemekler, mama,bez giderimiz 28.000 TL idi. Çoğu insan bunu maaş olarak almıyor bile o yüzden bu konuda yorum yapmak için sizin evde yaşamak lazım.


Tek diyebileceğim daha fazla sorumluluk yüklemeniz belki o zaman ne yapıyorum ben diyebilir. Diyemezse de 3 çocuk bakmanıza gerek yok. Kendinizin doğurduğu 2 çocuğa çok rahat bakarsınız sanırım. Çocuk ve Ergen psikiyatristiylede çocuklarınızın süreci hasarsız atlatmanız mümkün. Aklınızda olsun.
 
Ayrı tutmak benim tercihimdi. Eşimin hiç harcamasi yok nerdeyse. Kazancını ayrı bir yere harcayayim ayrı biriktireyim sorunu yok. Aslında tam tersi oluyor bizde. Birleşince hiç anlamiyor. Evliliğin başında paralar bende toplanıyordu faturaları falan da ben yatiriyordum. O zaman ATM'den yatırıyordum int. Bank kullanmiyordum sanırım. Sorumluluk daha fazla bende olmuş oldu. O yüzden özellikle ayırdım. En azından belli bir konuyu düşünmemiş oluyorum.
Düşük segment de olsa evimiz arabamız var. Kirada olmamızın sebebi daha iyi semte geçme istegiydi. Hatta onun esas iş çevresi eski oturduğumuz yerde. Pandeminin hemen öncesi de orda maaşlı bir işe de girecekti ama ben bu tarafa gecicez diye ise girmesini istemedim. Yani şöyle ben de bakıcıya asgari ücret verecektim. O da asgari ücret maaşlı ise girecekti. Evi taşıyana kadar çocuklara sen bak demiştim. Tam taşındık pandemi başladı falan. Mevcut işleri tamamen sıfırlandı. Benim anksiyetemden dolayı deprem fobimden dolayı iş saatinde deprem olursa çocuklara nasıl ulascaz kaygım o dönem çok yüksekti. O yüzden böyle bir karar almıştık. Ben istemiştim hatta. Bu tarafta daha kolay iş bulur sanmıştım ama tam tersi oldu..sonra iş alanı giderek daraldı. Olmadı. Bir ara getire falan girdi. Çünkü kendi alanından iş bulması imkansızdı. O dönem fabrika market ne olursa gir demistim. Girdi biraz zaman geçti covidden hastanede yattı bir ay işten çıkarıldı. Böyle üst üste şeyler olunca o da yine eski işini yapmak istedi, bir kaç musteri almıştı o dönem kendine o alanda tekrar güven geldi daha buyurun diye düşündü falan filan işte biraz uzun detaylar var çok dallandirip budaklandirmak istemiyorum. Zaten özet geçemiyorum.
Hesaplar bende durursa daha çok sorumluluk almış olurum.
Onda dursa onun eli bol hicbirsey birikmez. Paylaşmak daha mantıklı. Hatta benim tercihim su olurdu. Erkek komple evi gecindirsin kadın birikim yapsın.
Hımm şimdi oldu. Adam baya fedakarlık yapmış gibi. Sen kariyerinde ilerlerken o gerilemiş. O zaman çok da üzerine gitmeyin derim ben. Ev araba da varmış. Tek oda da olsa insanın evinin olması güven veriyor çünkü.
Eğer evliliğinizi temelden sarsan şeyler yoksa birbirinizi idare edebilirsiniz. Mutlu günleriniz olsun
 
Lütfen insanlara neden çocuk yaptın demekten vazgeçin ya. Şöyle ki bir eşim olmasa bankadan sperm alır çocuk yapardım, veya evlatlık alır çocuk bakardım. Dünyada bu sistemler olmasa erkeksiz üremeyi bulan kişi olurdum, yine çocuk yapardım. Çocuk yapardım veya çocuk bakardım. İlla kendi dna'mdan olması da gerekmiyor. Diğer seylere cevap vermeyeceğim.
Neden çocuk yaptınız yazmadım. Neden ikinci çocuğu yaptınız yazdım. Herkesin anne olmaya hakkı var. Saat 11'de uyanan, doğru düzgün işi olmayan, evin bütün büyük giderlerini karısına yıkan bir adama 1 çocuk fazla bile.

Bankadan sperm alıp çocuk sahibi olmak bazen çok daha hayırlı, asla karşı değilim. Benim de iki çocuğum var, ben bir çok şeyden vazgeçebilirim mahrum kalabilirim azla -olmayanla yetinirim ama çocuğumun yaşamasını istemem. Ergenlik problemi yaşamış hatta hala yaşayan çocuklarım var. Geçici sorunlar kalıcı travmalara dönmesin diye ne badireler atlattım, yaşlandığımı hissettim. Cahilce davranıp istemeden zarar vermiyim diye başka şeylerden kısıp 6 ay ikisine de terapi aldırıdım. Çocuk kendi isteğiyle değil benim isteğimle geliyor dünyaya. Karakterine kişilik gelişimine faydalı değil zararlı olacaksam doğurmamış olmayı tercih ederim. Siz kendiniz yazdınız, oğlumun kendine güveni yok, devamlı tedirgin diye. Bir mucize gerçekleşmezse aynı tas aynı hamam olacak. Küçük çocuğunuz da farklı olmayacak. O nedenle yazdım 2. çocuğu niye yaptınız diye çünkü sorunlarınız birdenbire dün başlamamış.
 
Son düzenleme:
Aslında şöyle. Kar zarar hesabi ile baktığımda çoğu zaman olması daha karlı gibi. Bakıcı acisindan. Ayrı olduğumuz dönemde zorlanmistim. Anneme muhtaç olmuştum. Annem uzaktan çok iyi hoş ama biraradayken çok kontrolcü. Annemle o sürecin asla olmayacağını anladım. Onunla da büyük bir kavga etmiştim. Üstüne bir de bakıcı tutmam gerekiyor. Evden çalıştığı için çocukları okula o götürüp getiriyor. Benim de iş düzenim bazen belirsiz olabiliyor. Yada uzun yıllardır alıştım kafama göre bir yerlere gitmeye. O durumda zorlanmistim. Hani dışarı yürüyüşe cikicam diyelim. Çocukları evde tek bıraksan olmaz..yanına gotursen olmaz. Veya alışverişe gittin diyelim, yada iş çıkışı bir yere gittin diyelim. Yani böyle genel bir hesap yaptığımda varlığı daha karlı. Ama ideal evlilik açısından sıkıntılı. Ve bu kadar cabama rağmen bana söylediği sözler ve hala asla anlamaması vs. Ona ders vermek açısından ve kendi kiymetim acisindan ayrılmak çok daha mantıklı. Ama o zaman yüklerim azalacak diyemem başka açılardan artacak..onlara alışmam gerekecek. En son işte net çizgi cizmistim. Ben asla mutfak ve faturayı düşünmek istemiyorum asla bana yansıtma demiştim. Ama yine bana yansıyor..yine o çizgiyi aşıyor. İşte o zaman sinirlerim aşırı bozuluyor. O zaman kendi yağımda kavrulmak daha mantıklı geliyor.
Bence boşanmayın,boşanmış bir kadın olarak şiddet aldatma yoksa çocuklar büyüyene kadar bu saydıklarıniz için idare edin
 
  • Beğen
Reactions: Gif
Ben çok kararsız kaldım. Yani işinde mutsuz olan bir eşle yaşıyorum bende ve kesinlikle istediği işi yapmasını isterdim ama bu şekilde de olsun istemem.


Mutfak yada kira ayırt edemiyorum çünkü mutfak diyince herkesin evinin mutfak gideri farklı oluyor. Mesela bizim geçen ay mutfak,dışarda yemekler, mama,bez giderimiz 28.000 TL idi. Çoğu insan bunu maaş olarak almıyor bile o yüzden bu konuda yorum yapmak için sizin evde yaşamak lazım.


Tek diyebileceğim daha fazla sorumluluk yüklemeniz belki o zaman ne yapıyorum ben diyebilir. Diyemezse de 3 çocuk bakmanıza gerek yok. Kendinizin doğurduğu 2 çocuğa çok rahat bakarsınız sanırım. Çocuk ve Ergen psikiyatristiylede çocuklarınızın süreci hasarsız atlatmanız mümkün. Aklınızda olsun.
Evet bu şekilde olması hiç iyi degil. Bir arkadasim da eşinin calisma şartlarından hiç memnun değil..eşi adına üzülüyor çok yoruluyor diye. Şunu da yapalım işten çıksın artık bu iş insan işi değil diyor. Ona diyorum aman bak böyle daha kötü dua yerine falan geçer hem. Ben sırf ev için çok sevmediğim işlere katlandim. Daha doğrusu işle sıkıntım yoktu ama iş ortamım kötüydü. Bence yetişkin insanların başka secenecekleri yoksa iş secmemesi gerekiyor.

Çocukların büyük kalem masrafları yok. Spor kursları falan var. Onların masrafı oluyor. Evet çocuklar için de atlatilabilir bir süreç farkındayım. Bir yıl zorlanır Max. Sonra alisirlar. Ama işte bu süreci de onlara yaşatmalimiyim o noktada tam emin olmadığım icin böyle bir konu açmış oldum.
 
Keşke ayda 11bine hallolsa mutfak. Olmuyor bence. Hele beslenmeye dikkat eden,mümkün olduğu kadar temiz içerikli gıda tercih eden bir aile için asla yetmiyor.
 
Neden çocuk yaptınız yazmadım. Neden ikinci çocuğu yaptınız yazdım. Herkesin anne olmaya hakkı var. Saat 11'de uyanan, doğru düzgün işi olmayan, evin bütün büyük giderlerini karısına yıkan bir adama 1 çocuk fazla bile.

Bankadan sperm alıp çocuk sahibi olmak bazen çok daha hayırlı, asla karşı değilim. Benim de iki çocuğum var, ben bir çok şeyden vazgeçebilirim mahrum kalabilirim azla -olmayanla yetinirim ama çocuğumun yaşamasını istemem. Ergenlik problemi yaşamış hatta hala yaşayan çocuklarım var. Geçici sorunlar kalıcı travmalara dönmesin diye ne badireler atlattım, yaşlandığımı hissettim. Cahilce davranıp istemeden zarar vermiyim diye başka şeylerden kısıp 6 ay ikisine de terapi aldırıdım. Çocuk kendi isteğiyle değil benim isteğimle geliyor dünyaya. Karakterine kişilik gelişimine faydalı değil zararlı olacaksam doğurmamış olmayı tercih ederim. Siz kendiniz yazdınız, oğlumun kendine güveni yok, devamlı tedirgin diye. Bir mucize gerçekleşmezse aynı tas aynı hamam olacak. Küçük çocuğunuz da farklı olmayacak. O nedenle yazdım 2. çocuğu niye yaptınız diye çünkü sorunlarınız birdenbire dün başlamamış.
Genelde hep yazıyorlar ya bir an öyle an algıladım. İkinci çocuk da birinci için gerekiyordu bence. Aynı anneden babadan kendine destek olabilecek biri olsun istedim. Çocuk konusunda ben böyle düşünmüyorum. Üremek, çocuk yapmak bu kadar kapsamlı değil aslında. Bilgisayar programında bir çizgi karakter oluşturmak gibi net sayısal verileri olan bir şey değil ki.. dört dörtlük bir aile kurarsınız, bir kazada anne babası da vefat edebilir. Sizden sonra kimin eline kalır belli olmaz.. veya ailesiyle dört dörtlük yetiştirir siniz büyüdüğünde yanlış insanlarla karşılaşabilir. Yada iki harika insan olursun mutlu bir aile olursun ama sevgi durduk yere de tukenebilir. Yada minik minik seylerden bitebilir. Ceyda Düvenci Bülent şakrak ne güzel aileydi. Şimdi aydilar. O da bir insan olacak işte eninde sonunda. Kendi gerçeği içinde kendisini bulacak. Bazısı iyi şartlar altında kendisi olur. Bazısı zor şartlar altında. Psikolog da böyle demişti çok zihnimi açmıştı bu konuda. Kendi gerçeğini yasamsina izin ver bir ilizyon yaratmaya calisma demisti. Senin cabana rağmen zaten çocuk farkeder ve farkediyor demisti. Babası ile ilgili sorun olmasa başka bir sorun olabilir. Dolayısı ile böyle bir matematigi olmadığı için bu konuda hiç pişmanlığım yok. 4-5 çocuk da yapmadım iki çocukla bir aile kurmaya çalıştım. Aile olmak için de hep mücadele verdim. Bu aileden babaları çıksa bile 3 kisilik harika bir aile kalıyor geriye. Hiç pişman değilim. İkinci çocuğum olmasa çok eksik olurduk. Bize katkıları bana katkilari abisine katkıları çok. Bizim de ona katkımız çoktur. Ozellikle abisinin olması zeka gelisiminde çok fayda sağladı.
 
Evet bu şekilde olması hiç iyi degil. Bir arkadasim da eşinin calisma şartlarından hiç memnun değil..eşi adına üzülüyor çok yoruluyor diye. Şunu da yapalım işten çıksın artık bu iş insan işi değil diyor. Ona diyorum aman bak böyle daha kötü dua yerine falan geçer hem. Ben sırf ev için çok sevmediğim işlere katlandim. Daha doğrusu işle sıkıntım yoktu ama iş ortamım kötüydü. Bence yetişkin insanların başka secenecekleri yoksa iş secmemesi gerekiyor.

Çocukların büyük kalem masrafları yok. Spor kursları falan var. Onların masrafı oluyor. Evet çocuklar için de atlatilabilir bir süreç farkındayım. Bir yıl zorlanır Max. Sonra alisirlar. Ama işte bu süreci de onlara yaşatmalimiyim o noktada tam emin olmadığım icin böyle bir konu açmış oldum.

İş konusunda ben sizin gibi düşünemiyorum bende kendimce çok çalıştım 15 sene kadar. İş değiştirmekten ,şehir değiştirmekten,eş değiştirmekten bile kaçmadım. Bir noktada mutsuz olduğunuz yerde yeter artık demelisiniz. Mutlu olmayı hakediyoruz. Her ne kadar hiç birimiz öyle yetiştirilmesekte. Ben eşinize çok fazla kızamadım ama sizede kızamıyorum istediğiniz bu ,sadece istekleriniz birbiriyle örtüşmüyor ve sonuç yaşadıklarınız oluyor malesef..
Size en büyük tavsiyem de bu olur sanırım mutsuz olduğunuz yerde durmayın. İş olur,evlilik olur,arkadaş ortamı olur farketmez. Eşiniz bunu yapmaya çalışıyor gibi geldi.

Çocukların mutluluğuda sizin mutluluğunuzdan geçer bunuda göz ardı etmeyin.
 
Konu sahibi başta size hak verirken yazdıklarınızı okuyunca aslında eşinizin sizin tarafindan anlaşılmadigi ve takdir görmediği çok açık.
Keşke en başında eşinizin de evde aldığı sorumluluklari yazsaydiniz.
Eşinizin yaptığı ve sizin fedakarlık olarak görmediğiniz şey şu adam evin bütün yükünü üstlenmiş.
Erken gitmesi gerekse de kahvaltı hazırlayıp gitmek,
Hergun size sevdiğiniz pogacayi almak,
Günde üç öğün her ne ise ve çocukların okul beslenmesi ile ilgilenmek ve evde yemek yapmak,
Çocukları okula getirip götürmek,
Çocuklar okuldan gelince üst baş değiştirmek karnını doyurmak,günün kritigini yapmak,
Muhtemelen çocukların banyosu,
Sizin kafanızı dagitmaj için çıktığınızda evde gözünüzün arkada kalmamisini sağlamak,
Evlilikte uyumlu ve sakin olmak.

Bütün bunlar size nasıl az geliyor anlamadım. Herşeyi bir kenara bırakıyorum eşiniz bence gerçekten iyi bir insan ve iyi bir baba. Size önemsiz gelen şeyler bence yadsınamaz derecede onemli
Az geliyor değil ama ekstra bir durum da değil. Mesela o bana diyor mu. Cemre iyi ki çalışıyorsun. Ne harika essin çalışıyorsun. Benim bunu lütuf gibi görmem için bizim iş bölümü yapmış olmamız lazım. Ben ev geciminde tamamen ortak okuyorsam ev sorumlulugunda da tamamen ortak olmalıyız. Ayda 200 bin kazanan ahmetle evlensem de böyle olurdu. Ancak biz ahmetle kafa kafaya verip ben çalışmamayi tercih edersem bunu farklı değerlendirebilirdim. Bunu evlenmeden once de dile getirmiştim zaten. Kaldı ki benim çevremdeki tüm erkekler de böyle. Erkek kardeşim eşi ev hanımı olmasına rağmen işten gelir ıspanak bile pisirir. Yıkaması vs dahil.

O kendi yetişme tarzından dolayı ve annesinin etkisi ile bunu lütuf olarak yapıyor ve bu lutfunu görmemi kıymet bilmemi bekliyor. Lütuf değil. Bu başka çift için de benim için aynı olurdu.
Çocukların tüm sağlık konuları, tüm ödevleri ders konuları okul sorumlulukları bende. Sosyal gelişimleri için kurs vs bende. O da babası olarak okula hazırlıyor götürüyor getiriyor normal yani. Ekstra bir yük yok.
 
Şimdi baştan söyleyeyim öyle evlilik mi olur, o zaman ayrıl vs demeyin. Emin olun sizin teorik olarak önereceğiniz herşeyin farkındayım ve uygulayabilecek de güçteyim. Fakat hayat böyle bir yer değil. İs hayatında da normalde katlanmayacagimiz pek çok şeye katlaniyoruz. Eviriyoruz çeviriyoruz bir şekilde katlanır hale getiriyoruz. İdeal evlilikte olmaması gerekenleri ve olması gerekenleri biliyorum fakat o adı üstünde ideal. Ben kendi gercegimi kendi kar zarar hesabına göre sürdürmeye çalışıyorum.

Şimdi karar aşamasındayım aslında illa sürdüreceğim diye bir şey yok ama eğer ki sürdüreceksem de başka bir konu hakkında somut bilgi almam lazim.

Benim eşimle aramdaki en büyük problem onun sevdiği işi yapma uğruna beni maddi sıkıntıya ve strese sokması. Ben gayretli bir insan olduğum için de asla bu durumu ayırt edemiyor. En son geçen yıl bir ay evleri ayırdık. Ve son bir kez daha denemeye karar verdik. Benim kesin şartım sabit maaşlı ise girmesiydi ama o konuda çok katı olduğu için o halde kira ve çocukların masrafını bana ait gerisini hiçbir şekilde bana yansitmayacak şekilde evini geçindir dedim. Bir süredir de aramız oldukça iyiydi aslında. İlk sevgili olduğumuz dönemki duygusal yoğunluk bile vardı. Tabii bu durum benim iyi olmama göre değişiyor demekki. Ben bir şeye itiraz edince hemen ilişki duzeyimiz değişiyor. Ben iyi olduktan sonra hicbirseye itiraz etmedikten sonra herkesle anlasirim zaten. Neyse kararimi vermek için bir kaç gün geçmesini bekliyorum.

Ama eğer ki devam etme kararı alırsam asla kendimi zora sokmamaya karar verdim. Mesela evi başından beri ortak temizlememiz gerektiğini söylüyorum. Evlenmeden önce de söylemiştim. Temizlik kadının görevi değil. Anca iş bölümü yapılırsa o görevi tamamen ustlenirim. Yani eski aile düzeni gibi o tamamen dış işleri ben tamamen ev ve çocuklar olursam neyse de ben çalışıp üstüne ev işi yapamam. Onun işsiz olduğu dönem haliyle daha da çok ev işi o yaptı.

Son tartışmamız da ben geç uyanmasına sinirlendim. Çünkü evden çalıştığı için sonra isim var diyor çocuklar gece oluyor hala uyumamis oluyor. Özellikle benim iş gunlerimde ben çok geç geldiğim için ve çok yorgun olduğum için bu olay çok canımı sıkıyor. Zaten anksiyetem var ilaç kullanıyorum. İlaçlar uyku yapıyor. Uykumu alamazsam anksiyetem daha artıyor. Yani bin kez diyorum benle kıyaslama kendini. Kaldı ki ben memurum benim maaşım sabit. Performansa bağlı değil. O ise asgari uvret kadar bile kazanmıyor. Ve çok çalışırsa daha çok müşteri alıp kazancını artırabilir. Dolayısı ile sabah 9 dan sonra uyumasına tahammül edemiyorum. Ben uyuyorum ama çoğu gece uyanıp saatlerce uyuyamadigim oluyor.

Neyse özetle beyefendi evlilikte ortak iş yapılma düşüncesini bana lütuf olarak algılıyor ki arada böyle tartismalarda bunu dile getiriyor. Benim kariyerimin kendi fedakarliklari sayesinde olduğunu düşünüyor..en son görevde yükselme sınavım vardı. İşim çok yoğundu. Evle asla ilgilenmedim. Eşim pandemi var diye evden çalıştığı işleri tamamen bitti. Normal iş de bulmak istemedi pandemi var diye. Bundan asla ona karsi minnet duymuyorum. Çünkü çalışmayan ben olsaydım full ev ve çocuklar benim üzerimde olurdu. Ama erkek ya bunu lütuf olarak algılıyor. Yani asla işiyle ilgili kendini suclamiyor. Tam tersi başarısızligini bana bağlıyor. Ben dediğim gibi ya kendimi önde tutup onun bahanelerinin gerçeğini ona göstereceğim. Bensiz bir dünyada ne kadar hayatta tutunacak ne kadar gecinecek kendi görsün. Hatta inşallah beni haksız cikartir da çocuklarına örnek bir profil olur.

Yada oğlum için kör topal idare edip kendi maasimi sırf kendi keyfime harcayacağım. Aslında kira ve çocuklar dışında mümkün mertebe eve katmiyorum para ama ödeme yapamadım diyor. Evde birşey olmuyor. Mecbur ben alışveriş yapıyorum bir şekilde bütçe karışıyor. Ben kira ve çocukların masrafı veya eşya falan alıyorum bu sıra. Onlar dışında maaşım artarsa kenara atmaya çalışıyorum.
Kiramiz 11 bin. 600 kusur aidat var. Merkezi ısınmayı da ben ödüyorum. Acaba bunları mi ona devretsem. Uzun zamandır kendim düzenli mutfak alışverişi yapmadığım için hangisi mantıklı olur bilemedim. Gerçi kendisi de toplu alışveriş yapmıyor. Karşı marketten az az yağı bile bir lt şeklinde alıyor parası bittikçe. Ama kirayı geciktirirde ev sahibine mahcup oluruz diye kira kısmını ona devredemedim. Fakat böyle de hiç anlamıyor yaptığı işin saçmalığıni.

Ben temizlik için bile düzenli almıyorum kadın. Artırdığımi gelecek için kenara atmaya çalışıyorum. O bunları ben yapmiyormusum kendi yapıyormuş gibi saçma sapan konuştu bugün. Ben haftalık temizlik için yardımcı alıp ev düzeni konusunda stres yaşamak istemiyorum artık. Eğer devam edersem. İşte bu noktada kararsız kaldım. Mutfak masrafı çok daha zor mu olur benim için. Uzun zamandır ona devrettigim için çok marketten pazardan bilgim yok. Eğer parası yoksa kartımı veriyorum al diyorum. Yani ben ödesem bile fiyatlardan çok haberim yok.

Rica ediyorum sadece mutfak ve kira mi ödemek mantıklı olur onu söyleyin. Detay verdim ki herşeyin farkında olduğumu bilin. Aptalligimdan falan da değil gerçekten. Yani diyeceğiniz herşeyi biliyorum. Hani sigaranın zararını bilirsiniz ama içmeye devam edersiniz onun gibi birsey..benimki bağımlılıktan da değil. Kendimce sebeplerim var. Onları gözden geçireceğim ama diğer ihtimalleri de doğru değerlendirmek için aylık mutfak masrafı ne kadar tutar merak ettim. Herkesin değişir farkindayim ama kabaca bilginiz varsa paylaşırsanız memnun olurum.
Kira, faturalar, aidat este olsun. Alışveriş sizde olsun bence. Mutfağın, evin eksiğini yemek, temizlik yaptığı için kadın daha iyi biliyor. Genelde biz ayda bir eşimden toplu alışveriş yaparız, temizlik malzemeleri, kuru gıdalar falan. Onun dışında sebze ve günlük ihtiyaçları ben işten gelirken alırım. Mesela o gün yapacagim yemeğe göre bir şeyler alır gelirim. Bir de markete gittiğimde indirimli bir ürün varsa(temizlik ürünleri ozellikle) evde olsa bile alır atarim kenara. Çocukların mont ayakkabi gibi pahalı ürünlerini eşim öder, ama kılık kıyafet isini genelde ben hallederim. Ama bizde kira yok, kiradayken de kira esimdeydi.

Bence siz fazla yükün altına girmişsiniz maddi olarak. Ona erkek olmanın gereklerini hatirlatmalisiniz...
 
Malesef çok benzer evliliklere sahibiz bu nedenle sizi çok iyi anlayabiliyorum.

Yapacağınız şey siyah ya da beyazı seçmek. Ya hemen yarın gidip boşanacaksiniz ya da adamı bu haliyle kabullenip yolunuza devam edeceksiniz. 15 yılda değiştirmediğiniz adamı muhtemelen bundan sonra da değiştiremeyeceksiniz.
Ben de 12 yıldır evliyim, iki çocuğum ve nurtopu gibi anksiyetem var :)

Kabullenmek en zor olan aslında ama aynı evin içinde savaşarak da hayat geçmiyor.
Iki yol var, kabullenmek ya da boşanmak. Aralarda dolanarak yıpratmayın kendinizi, yollardan bir tanesine girin ve hayatınıza o şekilde devam edin.
Bol şans diliyorum.
Ben çok keskeleri olan biriyim. Yani hep paraleldeki hayatımı yada seçimi merak ederim. Pişman olmaktan korktuğum için emin olamıyorum aslında. Mesela çok basit örnek nakliyeci seçerken son anda fiyatından dolayı diğerini seçtim. Tavsiye edilen değil de yüz TL daha uygun olan artı armut yorumları iyi olan..ve hiç memnun kalmadım. Sonra diğeri olsa daha iyi olurdu diye hayiflandim. Bir yıl sonra tekrar tasinmam gerekti. Bu sefer hiç başka araştırmadan diğerini seçtim. O daha kötü çıktı. Bunu genel karakterimi anlayin diye söylüyorum. Benim hayatımda da hiç siyah beyaz yok bu sebepten. Hep grili gel gitli. Bir de sonuna kadar dayanma hali de var bende. Eski isimde de oyleydim mesela. Bir sürü sorun vardı ama sonuna kadar dayanmistim. Çünkü yeni iş yerimde daha da kötü olmasından korkuyordum. Ve işimin iyi yanları uğruna devam ediyordum.
Yani kestiremiyorum. Müge anlı kaçan kadınlara diyor ya o zaman hiç birimiz anneli buyumezdik diye. Yani idare etmek mi gerek sonuna kadar, yoksa kendini mi öne koymak gerek..bu sorular tam cevabından emin oldugum ve kafamda net olan şeyler değil. İşte bir kez daha detaylı düşünmek istedim. Henüz düşünmedim. Öfkeyle düşünmek istemedim üzerinden bir kaç gün geçmesini bekliyorum..
 
Şimdi baştan söyleyeyim öyle evlilik mi olur, o zaman ayrıl vs demeyin. Emin olun sizin teorik olarak önereceğiniz herşeyin farkındayım ve uygulayabilecek de güçteyim. Fakat hayat böyle bir yer değil. İs hayatında da normalde katlanmayacagimiz pek çok şeye katlaniyoruz. Eviriyoruz çeviriyoruz bir şekilde katlanır hale getiriyoruz. İdeal evlilikte olmaması gerekenleri ve olması gerekenleri biliyorum fakat o adı üstünde ideal. Ben kendi gercegimi kendi kar zarar hesabına göre sürdürmeye çalışıyorum.

Şimdi karar aşamasındayım aslında illa sürdüreceğim diye bir şey yok ama eğer ki sürdüreceksem de başka bir konu hakkında somut bilgi almam lazim.

Benim eşimle aramdaki en büyük problem onun sevdiği işi yapma uğruna beni maddi sıkıntıya ve strese sokması. Ben gayretli bir insan olduğum için de asla bu durumu ayırt edemiyor. En son geçen yıl bir ay evleri ayırdık. Ve son bir kez daha denemeye karar verdik. Benim kesin şartım sabit maaşlı ise girmesiydi ama o konuda çok katı olduğu için o halde kira ve çocukların masrafını bana ait gerisini hiçbir şekilde bana yansitmayacak şekilde evini geçindir dedim. Bir süredir de aramız oldukça iyiydi aslında. İlk sevgili olduğumuz dönemki duygusal yoğunluk bile vardı. Tabii bu durum benim iyi olmama göre değişiyor demekki. Ben bir şeye itiraz edince hemen ilişki duzeyimiz değişiyor. Ben iyi olduktan sonra hicbirseye itiraz etmedikten sonra herkesle anlasirim zaten. Neyse kararimi vermek için bir kaç gün geçmesini bekliyorum.

Ama eğer ki devam etme kararı alırsam asla kendimi zora sokmamaya karar verdim. Mesela evi başından beri ortak temizlememiz gerektiğini söylüyorum. Evlenmeden önce de söylemiştim. Temizlik kadının görevi değil. Anca iş bölümü yapılırsa o görevi tamamen ustlenirim. Yani eski aile düzeni gibi o tamamen dış işleri ben tamamen ev ve çocuklar olursam neyse de ben çalışıp üstüne ev işi yapamam. Onun işsiz olduğu dönem haliyle daha da çok ev işi o yaptı.

Son tartışmamız da ben geç uyanmasına sinirlendim. Çünkü evden çalıştığı için sonra isim var diyor çocuklar gece oluyor hala uyumamis oluyor. Özellikle benim iş gunlerimde ben çok geç geldiğim için ve çok yorgun olduğum için bu olay çok canımı sıkıyor. Zaten anksiyetem var ilaç kullanıyorum. İlaçlar uyku yapıyor. Uykumu alamazsam anksiyetem daha artıyor. Yani bin kez diyorum benle kıyaslama kendini. Kaldı ki ben memurum benim maaşım sabit. Performansa bağlı değil. O ise asgari uvret kadar bile kazanmıyor. Ve çok çalışırsa daha çok müşteri alıp kazancını artırabilir. Dolayısı ile sabah 9 dan sonra uyumasına tahammül edemiyorum. Ben uyuyorum ama çoğu gece uyanıp saatlerce uyuyamadigim oluyor.

Neyse özetle beyefendi evlilikte ortak iş yapılma düşüncesini bana lütuf olarak algılıyor ki arada böyle tartismalarda bunu dile getiriyor. Benim kariyerimin kendi fedakarliklari sayesinde olduğunu düşünüyor..en son görevde yükselme sınavım vardı. İşim çok yoğundu. Evle asla ilgilenmedim. Eşim pandemi var diye evden çalıştığı işleri tamamen bitti. Normal iş de bulmak istemedi pandemi var diye. Bundan asla ona karsi minnet duymuyorum. Çünkü çalışmayan ben olsaydım full ev ve çocuklar benim üzerimde olurdu. Ama erkek ya bunu lütuf olarak algılıyor. Yani asla işiyle ilgili kendini suclamiyor. Tam tersi başarısızligini bana bağlıyor. Ben dediğim gibi ya kendimi önde tutup onun bahanelerinin gerçeğini ona göstereceğim. Bensiz bir dünyada ne kadar hayatta tutunacak ne kadar gecinecek kendi görsün. Hatta inşallah beni haksız cikartir da çocuklarına örnek bir profil olur.

Yada oğlum için kör topal idare edip kendi maasimi sırf kendi keyfime harcayacağım. Aslında kira ve çocuklar dışında mümkün mertebe eve katmiyorum para ama ödeme yapamadım diyor. Evde birşey olmuyor. Mecbur ben alışveriş yapıyorum bir şekilde bütçe karışıyor. Ben kira ve çocukların masrafı veya eşya falan alıyorum bu sıra. Onlar dışında maaşım artarsa kenara atmaya çalışıyorum.
Kiramiz 11 bin. 600 kusur aidat var. Merkezi ısınmayı da ben ödüyorum. Acaba bunları mi ona devretsem. Uzun zamandır kendim düzenli mutfak alışverişi yapmadığım için hangisi mantıklı olur bilemedim. Gerçi kendisi de toplu alışveriş yapmıyor. Karşı marketten az az yağı bile bir lt şeklinde alıyor parası bittikçe. Ama kirayı geciktirirde ev sahibine mahcup oluruz diye kira kısmını ona devredemedim. Fakat böyle de hiç anlamıyor yaptığı işin saçmalığıni.

Ben temizlik için bile düzenli almıyorum kadın. Artırdığımi gelecek için kenara atmaya çalışıyorum. O bunları ben yapmiyormusum kendi yapıyormuş gibi saçma sapan konuştu bugün. Ben haftalık temizlik için yardımcı alıp ev düzeni konusunda stres yaşamak istemiyorum artık. Eğer devam edersem. İşte bu noktada kararsız kaldım. Mutfak masrafı çok daha zor mu olur benim için. Uzun zamandır ona devrettigim için çok marketten pazardan bilgim yok. Eğer parası yoksa kartımı veriyorum al diyorum. Yani ben ödesem bile fiyatlardan çok haberim yok.

Rica ediyorum sadece mutfak ve kira mi ödemek mantıklı olur onu söyleyin. Detay verdim ki herşeyin farkında olduğumu bilin. Aptalligimdan falan da değil gerçekten. Yani diyeceğiniz herşeyi biliyorum. Hani sigaranın zararını bilirsiniz ama içmeye devam edersiniz onun gibi birsey..benimki bağımlılıktan da değil. Kendimce sebeplerim var. Onları gözden geçireceğim ama diğer ihtimalleri de doğru değerlendirmek için aylık mutfak masrafı ne kadar tutar merak ettim. Herkesin değişir farkindayim ama kabaca bilginiz varsa paylaşırsanız memnun olurum.
Devretseniz ne olacak ki. Parası yok adamın ödemez geciktirir kirayı yine siz ödemek zorunda kalırsınız. Ben anlamadım çocuklar kücükse ve sizin maaş gecime yetiyorsa eşiniz evde oturup ev işi yapsın çocuk baksın madem. Ama bence de sabit maaslı işe girmesi lazım böyle olmaz. Bir yakınım bu durumdayd8 en son bosanacaktı şart koştu. Kadın memur adam issiz ya da para kazanmadıgı saçma işler pesinde sürekli borç var falan. Gece mesaili bir işe girdirdi adamı. Akşam gidip sabah geliyordu. 9glen de akşama kadar çocuklara vakıyordu. O şekilde düzen tutturulmustu.
Yine bence bir cacık olmayan bir evlilik ama o şekilde yürütüyorlardı
 
Maddi konuda sizden daha az katkisi olabilir ona lafim yok ama evin manevi sorumlulugu esinizde gibi.bosanma durumda her sey size kalir .bence kendi dogrularinizi esinize dayatmaktan vazgecin ikinizin hayata dair bakis acisi farkli olabilir ama o sizin hayatinizi kolaylastiriyor siz de maddi olarak onun hayatini kolaylastiriyorsunuz .bu sekilde dusunmeye calisin
Yok hayır manevi sorumluluk da bende. O daha çok iş gücü olarak çocuklar konusunda benden fazla olabilir..ev konusunda ben daha fazlayimdir. Temizlik de bende. çoğu konuda benim sorumluluğum daha fazla. Devletsel işler de bende. Bilmez o mesela ben hangi tarihte. Takibini ben yaparım. O bu konularda zihnini yormaz. Benim için hayatımı kolaylaştırdugi başka şeyler var ama çocuk konusunda katılmıyorum. Olması gerektigi kadar işte. Evden calisiyor. Yada ikimizin de evde olduğu gün benim evde o kadar temizlik işi beni beklerken onun alması normal. Zaten ev hanımı da olsam ciddi stres yaşıyorum. Ve anksiyetem çok ileri boyutta. Yine de bir erkegin evden çalışırken çocuklari alıp karısına destek olması gerekir diye düşünüyorum. Yani hastalıkta sağlıkta dengeler değişebilir. Ben zaten kaç yıl fazla fazla üstlendim herseyi. Şu anda yaptığı şeyler normal boyutta şeyler.
 
X