evet baya uğraştım aslında, çok zevk aldım yaparken ve sinir-stres attım. oğlumla oynadığımızı hayal ettim, bana da iyi geldi doğrusu.. hazırladım babaannesine gösterdim, bakın bitirdim diye, daha onun için çok erken deyip arkasını döndü, gereksiz bir iş yapmışım gibi davrandı, moralim bozuldu. sanki kendisi çocuklarını büyütürken neyle nasıl ne şekilde zaman geçirdiğine önem vermiş gibi.. benim oğlum da onla iken sadece kadın programları izlemek zorunda kalıyor, sanırım bunun daha iyi zeka geliştirdiğine inanıyor!! ben evde olduğumda bazan tv açmıyorum çocuk biraz uzak kalsın diye ya da sadece yemek yerken bakıyor, onun dışında oğlumla kendim oyun oynuyorum ne olursa,ne yapacaksam onun uyuduğu vakitlere bırakıyorum çoğunlukla.. onunla ilgilenmek benim için daha önemli! görümcem eğitimci olmasına rağmen bu yöntemleri saçma bulduğunu, bu yöntemlerin çocukların denek olarak kullandığını, bunun gereksiz olduğunu söylemişti ve hevesimi kursağımda bırakmıştı.eşim bile tam olarak anlamadan benim abarttığımı, çocuğun bi şekilde büyüyeceğini söyledi. (gerçi anlıyor ama çocuğa yetemediğimizi düşündüğüm için üzülmemi istemediği için öyle söylüyor). kimin ne düşündüğü benim için önemli değil.ben gerekliliğine inanıyorum ve öyle yapacağım, yılmadan! :)
dun arkadaslar geldi bize,yaptırmaya çalıstım olmadı ...arkadasım renkleri 2,5 yaşında öğreniyorlar dedi.
