Nasıl oldu nasıl karar verdin biraz anlatsana..
soyle oldu hayatim... zaten cok tatsizlasmaya baslamisti benim icin. ilerletmeye degmeyecegini dusunmeye baslamistim. cuma gunu bende kaldi, yine kardes kardes uyuduk. yani opmuyor bile, cok ilginc... bunun haricinde zaten iliski yasayis tarzlarimizin uymadigini dusunuyorum, bu fikir beni iyice esir etti.
cumartesi sabah erkenden kalkip, arabasini servise goturdu. sozde isini bitirip donecekti. sonra kendine bi suru yen is icad edip, benim butun cumartesimi mahvetti. (mahvedecekti daha dogrusu). Ben de seni mi bekliycem evde diye, arkadaslarimla bulusmaya karar verdim. Icad ettigi isler de, vay efendim bi berbere ugrayim, eve gidiyim ustumu degistiriyim vs vs. gereksiz yani.. ben bunlara kizdim, telefonda biraz soylendim. o da, simdi sinirlisin, daha sonra konusuruz diye kapatti telefonu. hem deliye dondum, hem de bunu bir bahane olarak kullanmaya karar verdim. geri aradim. sen ne hakla benim yuzume telefon kapatirsin diye actim agzimi yumdum gozumu
velhasil, o da ofkelendi bi yerden sonra, bak miska kizmaya basliyorum dedi. kizarsan nolcak be, napicaksin diye iyice cirkeflestim. sen simdi cok sinirlisin, sinirin gecince ara beni dedi. ben de, ben seni aramiycam, sen de beni arama bundan sonra dedim kapattim.
2 saat sonra aradi, napiyosun canim, nerdesiniz, ben evden ciktim nereye geliyim dedi.
sok! ya dedim, sen ciddi misin? surekli boyle hicbi sey olmamis gibi davranmasi yok mu, delirtiyo beni!! ben dedim seninle gorusmek istemiyorum. peki tamam dedi, kapattik. dun de hic arasmadik. muhtemelen o simdi, benim sinirimin gecmesini bekliyo, bi kac gun sonra hicbi sey olmamis gibi arayacak, tipik...