Slm kızlar, neyse paylaşmıyım dedim ama paylaşıyorum. Belki bir iki önerisi olan olur
2019 yılında bir çok açıdan düzenimi kurduğumu düşünüyordum. Hani ben olmuştum sanki
temizlik düzenim, yemek listem, kıyafet kombinlerim, büyük oğlumla oyun etkinlik rutinim, yıllık okuma listem bir çok şey oturmuştu. 2020nin Mart ayında pandemi patlak verince başta bir bocalasam da düşündüğüm kadar olumsuz etkilenmedim. Çünkü içten içe bir kaç ay içinde virüsün bir şekilde yok olacağına inandırmışım kendimi. O dönem evde hunharca temizlik yaptım ve inanılmaz keyif aldım. Yeni yemek tarifleri, kahve ve bitki çayları denemek, kitap keyfi yapmak, oğlumla etkinlikler yapmak, eşimle zaman geçirmek çok doyurucu ve keyifliydi. O yaz memlekete gittiğimizde doğru düzgün annemin evinden çıkmadık ama annemin balkonunda çiçeklerine ağaçlarına bakıp kahve kitap keyfi yapmak, arka bahçesinde semaver yakıp çay keyfi yapmak, çocukların toprakla börtü böcekle oynamasını izlemek çok keyifliydi. Eve döndük okullar açıldı. Bir yandan tedirginlik bir yandan okula dönüşün mutluluğu vardı. Sonra okullar kapandı. Her hafta program değişti. Okullar arada açıldı kapandı. Küçük oğlum sürekli emiyordu gece uykusu falan çok bozuktu. Ve ben yavaş yavaş öfke yüklenmeye başladım. Büyük oğlana çok patladım, eşime patladım anneme patladım
yazın memlekete gittiğimizde önceki yazdaki mikandan eser yoktu. Daha çok gezdik, sosyalleştik lakin hiç biri beni tatmin etmiyordu. Öyle böyle yaz bitti ve döndük. Okullar açıldı ve çok mutluydum çünkü tekrar eve kapanmak istemiyordum. Okula aşkla giderken eve karşı bir tükenmişlik sendromuna girdim. Asla ev işi, yemek yapmak istemiyorum. Çocuklara bakmak bile o kadar zor geliyor ki
yavaş yavaş eşime bilenmeye başladım. Her şey onun yüzündenmiş gibi gelmeye başladı. O bu kadar çok çalışmasa ben böyle olmazdım vs gibi. Böyle her şeyinin battığı ay süpriz bir şekilde hamile olduğumu öğrendim. Ve en dibe battım. İçimdeki huzursuzluk devam ediyor. Hiç bir şeye ilgim yok, gelecek planım yok, spontane ve boş yaşıyorum. Çocuklarıma bile odaklanamıyorum. Eşimle gözgöze bile gelmek istemiyorum. 2021 i en verimsiz, boş, sıkıcı, öfke odaklı bir yıl olarak görüyorum. Tüm inşa ettiklerimin yıkıldığı yıl
haklısın öyle yapacağım. Biraz akışına bırakmam gerekiyorMikan çok tatlısın çok samimisin
beceremem diyodum ama fiyatı çok yüksek tutmayınca gidiyormuş meğer, ona ayakkabı almıştım en azından onun parası çıktı.
