Mikrop takıntısı

Anlatamadıklarını da biliyorum aynılarını yaşadım,benim de pandemiyle başladı.Mutfakta düşürdüğüm domatesten halı yıkadığımı bılıyorum.Her gun kredı kartım ve anahtarım camasır suyula yıkanıyordu telefonum hıc bır yere koymadıgım halde kolanyayla sılınıyordu sırf ben dısardayken elıme aldım dıye....Valla anlatmaya başlasam sende yeni obsesyonlar yaratırım.Psıkıyatriste git ama mutlaka git.İlaca başladıktan iki hafta sonra kendime lanet ettim, ben bunu neden daha önce yapamadım da bu kabir azabını bu kadar cektım dıye.Ben de hastaneye giremedigimden dolayı gidemiyordum doktora.Hiçbir yere oturamıyordum ayrıca.Şifa diliyorum size.Ama gitmediğiniz sürece artarak geliyor haberiniz olsun ne kadar tez gittiniz o kadar iyi.
Siz ilaç kullanarak mı düzeldiniz acaba yoksa başka yöntemler de denediniz mi?
 
Şu halinizle bebeğe ilacın yan etkilerinden daha çok zarar verirsiniz. Doktora endişelerinizi söyleyin ama yazdığı ilacı da kullanın. Ayrıca özelde psikiyatriste ayıracak bütçeniz yokken nasıl bebek büyüteceksiniz, allah kolaylık versin :KK43:

Tekrar çocuk sahibi olacaksanız öncesinde bir psikiyatristle görüşün mutlaka, iyileşmeden tekrar hamile kalmayın lütfen. Ben daha önce depresyon tedavisi görmüştüm bebek planlamadan önce psikiyatristime sormuştum mesela. Onay vermesine rağmen lohusalıkta çok zorlandım. Kendinizi iyi hissetmeden hamile kalmışsınız, bakın şimdi ilaç içemiyorsunuz, kendinizi de kötü hissediyorsunuz, çıkabilirsen çık bakalım işin içinden :KK43:

Sizi üzmek istemiyorum ama lohusalıkta hormonlardan dolayı çok çok daha takıntılı olacaksınız, herkes olur. Bebeğe de bakamayacak duruma gelebilirsiniz, size de yazık. En azından özel hastaneden psikiyatriye gidin, terapi alamasanız bile daha uzun süre muayene eder doktor.

Sağlıkla doğsun bebeğiniz :KK200:
 
Eşimle tüm kavgalarımız bu yüzden kızsa da kabullendi bu durumu çünkü kavga etse de düzelemiyorum
Tedavi olun buna mecbursunuz, bende temizlik takıntısı ile ergenligimi geçirdim ellerim yikamaktan yara olurdu, tedavi oldum şu an daha iyiyim bu konuda sizde suyu tükenmek üzere olan bu dünyada suyu israf etmeyin lütfen eşinize de yazık normal değil bu haller kabullenmesi zor adamın
 
Bazılarına bunlar çok garip geliyordur ama OKB yi başarılı şekilde atlatmış birisi olarak, arkadaşı çok iyi anlıyorum.

Benim sürecim kuzenim + üniversite hastanesindeki bir prof. İle başladı. Bayağı tahlil, tetkik, dinleme, aile bireylerini dinleme vs. Bayağı kapsamlı şekilde incelenip teşhis konuldu.

Uyku vaktim akşam 22:00 sabah 08:00 olarak ayarlandı. Yardımcı ilaç vermişti çünkü gece bile durmazdım. Bunun yanına sabah psikiyatrik ilaçlar verildi ve ailem koordine edilmiş (haberim yok) neyi temizlerse kirletin, düzelttigini bozun demiş prof. (O dönem annem ve babam bize geldi)

Ailem, eşim beni gündüzleri çıldırtmakla meşguldü 😅 Ilaçlarında etkisi ile sonunda "Bezdum daa" pes ettim, gidiş o gidiş.

Bunlar yıllar evveldi ama ara ara yansımaları oldu. Hamileyim diyorsunuz ve ben de sonrasında hamile kaldım ve ilk çocuğumu bir okb li gibi olmasada steril tuttum.

Şu an en sağlıksız çocuğum o. Mesela zirai ilaç bile kullanmadığım meyveyi dalından direkt koparıp yiyemez. Hemen ağız içi ve vücudu yara oluyor. Çok alerjik bir çocuk meyvesinden, sebzesine çok iyi dezenfekte edilmesi lazım. Kıyafetleri ayrı yıkanıyor vs. Ve kış boyu sürekli hastalanır. 15 günde 1 penisilin vurdurmak zorunda. (Ömür boyu) dış Fırçası bile haftalık değişiyor vs. Mikroba bağışıklığı zayıf, bunun temel nedeni ise benim steril (normalin üstü) büyütmem.

Küçük olan bahçede toz toprak içinde, o ellerle meyve yer vs. Ama maşallah komando gibi. Bu arada extra hayvanlarla hoplar, zıplar. Geçen sarı bir sokak köpeği getirmiş. Bahçede beraber odun külüne bulanmışlar ikisinin kirpiğe kadar griydi 😂

Bunu anlatmamın sebebi benim ilk çocukta düştüğüm hataya siz düşmeyin. Siz tedavi olursunuz ama, o çocuk Allah muhafaza hastalığa çok müsait hale gelir. Elbet çocuğa temiz bakalım ama bu hastalık yüzünden pek mümkün olmayacak sizinki. Bu şekilde evladınız için motive olun.
 
Ah sevgili arkadaşlar. Çok büyük bir derdim var. Corona dan sonra bende mikrop takıntısı başladı. Ama öyle böyle değil hastalık derecesine geldi artık. Corona dan beri eve asla misafir alamıyorum kaç yıldır evime eşim ve benden başka kimseyi alamıyorum. Biz eve girer girmez duş almadan asla bir yeri ekleyip dışardan geldiğimiz kıyafetle eve oturamıyoruz. Yemek yaptıktan sonra duş almak zorunda hissediyorum. Çünkü yemek yaparken üstüme sıçrayan sularda korona var sanıyorum. Halıları dışarda yıkatıyorum fakat eve gelince sabunlu suyla tekrar siliyorum. Fakat ona rağmen hala Corona varmış gibi hissediyorum halıya terliksiz basamıyorum. Dışardan geldiğimde giydiğim terlikle evdeki farklı olmak zorunda çünkü dışardan geldiğimde ayağım mikrop olmuş buda terliğe geçmiş hissediyorum. Her dışardan geldiğimizde telefonlarımızı kolonyayla siliyorum. Çamaşır suyu kullanmadan toz bile alamıyorum. Çamaşır makinesine çamaşır atınca elimi yıkamak zorunda hissediyorum ve çamaşırları çıkarmak için makinenin kapağını açınca yine elimi yıkıyorum. Daha anlatamadığım bir sürü şey var kafayı yicem ne olur bana bir yol gösterin
Ayyy o zaman ben tam olarak mikrobun kendisiyim 😀
 
canınıza yazık. yaptığınız bazı şeyleri ben de yapıyorum ama corona ne alaka. bitti gitti. unutun artık. hijyen iyidir ama dozunda. profesyonel destek alın daha kötü olmadan
 
Ah sevgili arkadaşlar. Çok büyük bir derdim var. Corona dan sonra bende mikrop takıntısı başladı. Ama öyle böyle değil hastalık derecesine geldi artık. Corona dan beri eve asla misafir alamıyorum kaç yıldır evime eşim ve benden başka kimseyi alamıyorum. Biz eve girer girmez duş almadan asla bir yeri ekleyip dışardan geldiğimiz kıyafetle eve oturamıyoruz. Yemek yaptıktan sonra duş almak zorunda hissediyorum. Çünkü yemek yaparken üstüme sıçrayan sularda korona var sanıyorum. Halıları dışarda yıkatıyorum fakat eve gelince sabunlu suyla tekrar siliyorum. Fakat ona rağmen hala Corona varmış gibi hissediyorum halıya terliksiz basamıyorum. Dışardan geldiğimde giydiğim terlikle evdeki farklı olmak zorunda çünkü dışardan geldiğimde ayağım mikrop olmuş buda terliğe geçmiş hissediyorum. Her dışardan geldiğimizde telefonlarımızı kolonyayla siliyorum. Çamaşır suyu kullanmadan toz bile alamıyorum. Çamaşır makinesine çamaşır atınca elimi yıkamak zorunda hissediyorum ve çamaşırları çıkarmak için makinenin kapağını açınca yine elimi yıkıyorum. Daha anlatamadığım bir sürü şey var kafayı yicem ne olur bana bir yol gösterin
Profesyonel destek almak için daha ne bekliyorsun mesela içime de mikrop girmiştir diyip çamaşır suyu tükettikten sonra mı ???
 
Ah sevgili arkadaşlar. Çok büyük bir derdim var. Corona dan sonra bende mikrop takıntısı başladı. Ama öyle böyle değil hastalık derecesine geldi artık. Corona dan beri eve asla misafir alamıyorum kaç yıldır evime eşim ve benden başka kimseyi alamıyorum. Biz eve girer girmez duş almadan asla bir yeri ekleyip dışardan geldiğimiz kıyafetle eve oturamıyoruz. Yemek yaptıktan sonra duş almak zorunda hissediyorum. Çünkü yemek yaparken üstüme sıçrayan sularda korona var sanıyorum. Halıları dışarda yıkatıyorum fakat eve gelince sabunlu suyla tekrar siliyorum. Fakat ona rağmen hala Corona varmış gibi hissediyorum halıya terliksiz basamıyorum. Dışardan geldiğimde giydiğim terlikle evdeki farklı olmak zorunda çünkü dışardan geldiğimde ayağım mikrop olmuş buda terliğe geçmiş hissediyorum. Her dışardan geldiğimizde telefonlarımızı kolonyayla siliyorum. Çamaşır suyu kullanmadan toz bile alamıyorum. Çamaşır makinesine çamaşır atınca elimi yıkamak zorunda hissediyorum ve çamaşırları çıkarmak için makinenin kapağını açınca yine elimi yıkıyorum. Daha anlatamadığım bir sürü şey var kafayı yicem ne olur bana bir yol gösterin
Ve kocanız tüm bunlara nasıl dayanıp yaşıyor orda oda mı sizin gibi
 
Şu halinizle bebeğe ilacın yan etkilerinden daha çok zarar verirsiniz. Doktora endişelerinizi söyleyin ama yazdığı ilacı da kullanın. Ayrıca özelde psikiyatriste ayıracak bütçeniz yokken nasıl bebek büyüteceksiniz, allah kolaylık versin :KK43:

Tekrar çocuk sahibi olacaksanız öncesinde bir psikiyatristle görüşün mutlaka, iyileşmeden tekrar hamile kalmayın lütfen. Ben daha önce depresyon tedavisi görmüştüm bebek planlamadan önce psikiyatristime sormuştum mesela. Onay vermesine rağmen lohusalıkta çok zorlandım. Kendinizi iyi hissetmeden hamile kalmışsınız, bakın şimdi ilaç içemiyorsunuz, kendinizi de kötü hissediyorsunuz, çıkabilirsen çık bakalım işin içinden :KK43:

Sizi üzmek istemiyorum ama lohusalıkta hormonlardan dolayı çok çok daha takıntılı olacaksınız, herkes olur. Bebeğe de bakamayacak duruma gelebilirsiniz, size de yazık. En azından özel hastaneden psikiyatriye gidin, terapi alamasanız bile daha uzun süre muayene eder doktor.

Sağlıkla doğsun bebeğiniz :KK200:
Güzel dileklerinizi için teşekkür ederim. Çocuğa bakabiliriz o konuda bütçemiz var ama ekstra harcamaya ayıracak kadar bütçemiz yok maalesef. Kayınvalidem görümcem falan gelecek onlarla bir süre yaşarsam ve normal davranınca birşey olmadığını görürsem düzelirim diye ümit ediyorum
 
X