Merhametsiz adamları baba yapmayın

Brrk

Dobarlan bırahma kendini
Pro Üye
Anneler Kulübü
18 Mart 2011
7.242
19.822
Şimdi ben gecenin bu saatinde niye geldim konu açıyorum hiç bilmiyorum, konu açma gibi bir adetim de yok zaten anca kızımla ilgili beceremediğim bir şey olursa falan işte.
Başlıkta böyle emir verir gibi oldu farkındayım ne bileyim aklıma ilk geleni yazdım gitti. İçimi dökesim var uyuyamıyorum resmen.
Hani burada insanlara neden böyle bir adamdan hamile kaldın, bu adamı baba mı yaptın falan diyoruz ya konu sahipleri kızıyor. Kızmasınlar.
Forumu genç kızlar, bekar kadınlar, evlenmek üzere olanlar, anne olmaya karar verenler de okuyor, dilerim ki bu açtığım saçma iç dökme konusu birilerine de ışık olur.
Benim babam öyle alkolü, kumarı olan bir adam değildi sigara bile içmez ama kadın düşkünü ve her zaman doyumsuz, acımasız biri oldu.
Döver söver miydi? Asla. Bir kez sesini yükseltti mi? Hiç duymadım. Bazen dedim ki keşke bağırıp çağırsaydı da azıcık empatisi, merhameti, duygusu olan bir insan olsaydı.
Annem babamın ilk eşi ve toplamda 1 yıl evli kalmışlar ben bu yüzden hiç babalı evde büyümedim. Zaten babamda annemden sonra 2 kez daha evlendi ve yine toplamda 4 çocuğu oldu. Hiçbiriyle de ilgilenmedi, arada bir naber diye aramayı babalık sanıyor.
Hiçbir evliliğinde eşlerine sadık kalmadı, ikincisi hariç ikincisi doğrudan onu aldattı.
Her zaman ama her zaman bir sevgilisi vardı ve utanmadan çocuklarıyla tanıştırırdı. Üzerimizdeki yükü düşünebiliyor musunuz? Üçüncü ve en son eşi babamın hayatında biri var mı emin olabilmek için biz çocukları kullanırdı, kızın geldi söyledi, oğlun anlattı vs. En çokta beni kullanırdı en büyük olan benim diye sanırım ve babam hiç demezdi ki bunlar benim evlatlarım, çocukları karıştırma diye.
Aksine hiç unutmam bir bayram günü babaannemin evindeyken karısıyla gelmişti hoşgeldin baba diyerek sarılmak istediğimde onca akrabanın misafirin içinde bana sen yılansın, karımla aramı bozmaya çalışıyorsun ama bak başaramadın diyerek hüngür hüngür ağlatmıştı daha 13 yaşında falandım.
Ben şimdi niye bunu ya da bunları anlatıyorum yemin ederim bilmiyorum eşek kadar kadın oldum çoluğum çocuğum var ama geçmiyor demek ki bazı şeyler.
İnsan evladına kin tutar mı? Bizimki tutar. Sebep olmasına gerek bile yok, biri bir şey söyler ya da kendi kafasında bir karara varır sonra al başına belayı, sanki karşısında kanlısı var o derece.
Bende salağım, hep bir şekilde manipüle edildim çocukken, şimdi kazık kadar oldum durup dururken gelmişim buraya konu açıyorum. Sadece bir olay anlattım ama belki 100 tane vardır.
Demem o ki, genç kızlar, bekarlar, anne olmak isteyenler baba yapacağınız adamı çok iyi analiz edin öyle bir heves hamile kalmayın. Komşular çocuğu olmuyor der, kocam eve bağlanır gibi nedenlerle bir evladın saçının telini hak etmeyecek adamları babalık mertebesine koymayın. Sonra kazık kadar kadın olup gelip buralara konu açar o çocuklar.
Okuyan olursa şimdiden teşekkür ederim, biraz uzun tuttum
 
Hepsini okudum O kadar içinize oturmuş ki, gecenin bir yarısı kendinizle baş başa kalınca gün yüzüne çıkmış travmanız.. Çocuklukta yaşatılanlar bir ömür unutulmaz zaten.

Böyle adamlar baba olsalar bile ne büyük lütuf olduğunu idrak edemediklerinden onlar için bu mertebenin pek de bir önemi olmuyor ki. Allah'a havale etmek başka ne yapabilirsiniz ki, bu da sizin kaderinizmiş malesef
 
Okuduğunuz için çok teşekkür ederim, biraz uzun olmuş ne yazık ki.
Gerçekten öylece yatakta uyumaya çalışırken bir anda aklıma bunlar gelmeye başladı ve ne yapacağımı da bilemedim geldim anlamsızca konu açtım.
Evet çok doğru, baba olmanın, evlat sahibi olmanın ne kadar büyük bir lütuf olduğu bile anlamayan, bunu sadece üremek sanan insanlardan biri babam da.
 
elinizde olmayan nedenlerden kendinizi üzmeyin.Affetmeyi deneyin.Bunu yaşadıklarınızı unutun anlamında demiyorum,affedin ki sırtınızda yük olarak kalmasın yaşadıklarınız.Ben bazen yazarım yaşadıklarımı rahatlatır bu beni.İçinizde ne varsa yazın ve sonra yırtın atın belki siz de rahatlarsınız . Düşünmeyin sonrasında,geçmişi değiştiremezsiniz olan olmuş kendinizi yıpratmayın.
 
Güzel cevabınız için ve konuyu sonuna kadar okuduğunuz için teşekkür ederim.
Aslında biliyor musunuz affettim ya, yani belki başkası olsa bir daha baba diyerek görüşmezdi ama ben sanki hiçbir şey olmamış gibi devam ettim hep.
Aslında kızgın olduğum kişi kendimim galiba, affettiğim için kızgınım. Hayatımdan çıkaramadığım için kızgınım.
Bir kağıda iç döküp sonra yırtıp atma fikrini çok sevdim, çok teşekkür ederim öneri için
 
Yüce gönüllüsünüz demekki dediğiniz gibi belki de bir başkası olsa görüşmezdi ama siz görüşüyorsunuz.Hem artık o küçük kız çocuğu değilsiniz eğer hoşlanmadığınız bir şey daha yaşanırsa sınırınızı çekebilirsiniz bu yüzden kızmayın kendize.Baktınız olmuyor mesafe koyarsınız.Ben de babamla cok sey yaşadım ne sözler duydum anlıyorum sizi.Ailemizi secemiyoruz hiçbirimiz ne yazık ki. Ama sanırım işler büyüyünce değişiyor. Daha sakin oluyorlar.Umarım sizde de böyledir
 
ben bu affedin şeysini de pek anlamıyorum.
karşınızda hatasını anlayan özür dileyen biri yok ki.
kendi kendimize neyi affedelim.
bu da böyle bir insan deyip öyle olduğu gibi kabul etmek lazım bence. bu şekilde sorgulamalar azalır en azından diye düşünüyorum.
 
Bana gecenin bi vakti bunlari dusundurup yazdiran ne ana ne babayi asla affetmem
Allahim mahserde sorsun der gorusmem bile
Sizin merhamet ve vicdaniniz agir bastigi icin yasadiklarinizi unutamiyorsunuz
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…