arkadaşlar. hayatımın çok zor bi dönemindeyim. çok sık takıntılarla uğraşıyorum ve şuan yine bir korku sardı beni. bir erkekle baş başa olduğumda sanki ondan hoşlanacakmışım gibi paniğe kapılıyorum. sevgilime ihanet etmişim gibi hissediyorum. başıma gelebilir diye bu durumlarda kaçınmaya çalışıyorum. açıkcası içsel çatışmaalarımdan çok yoruldum. vicdani bir yük olacağı korkusuyla çekilmez bi hayat oluyor. normal insanlar böyle problemler yaşamıyor. ben neden yaşıyorum. yıllardır böyle. üzülüyorum artık. ğsikiyatri takıntılarımda yardımcı olmuyor psikolog için de maddi gücüm yok. ben neden böyleyim.