Meraba hanımlar yine ben ve yine akıl fikir istiyorum hayatım epey tuhaf sağlıklı düşünemiyorum

Çocuğunuzla daha çok zaman geçirin.sevecegi oyunlar oynayin kitap okuyun bol bol.kayinvalide size gelmedikce siz ona göndermeyin.insallah o binadan kurtulursunuz bir an once
İnşallah çok sağolun. Dediklerinizi yapıyorum sürekli oyunlar oynamaya çalışıyorum ama o bı oyunun ortasında bile babaanneme gitmek istiyorum diyo. Yada o kadın geliyo kendini hatırlatıyor. Çocuğum anne diye beni cagirsa bile o cevap veriyor efendim annecim diyo çocuğuma benim gözümün içine baka baka yapiyo. Eşime desem bişi olmaz seviyo kıskanma diyo. O kadina bişi desem oğluna ağlayıp zirlayip huzur hiç bırakmıyor. Öyle saçma bı hayat yaşıyorum nolur benim için dua edin geçsin bu saçmalık uyku uyuyamaz oldum kafayı yicem.
 
Ekonomik olarakta ayakta dururum elimden geleni yaparım bi şekilde yaşarım ama annemin evine bile gittiğimde Çocuğum benimle gelmek istemiyor ananesi dedesi kurallara uyuyor diye onları istemiyor yani ben ve benim aileme buz gibi soğuk. Ben ayrılsam çocuğumu alıp gitsem benimle kalmaz babasını ister . Ben onsuz yaşayamam diye korkumdan ipleri koparamiyorum. Tek dileğim büyüdükçe beni sevmesi yoksa biraz daha büyüdüğünde yine böyle beni sevmiyor ve hiç umursamıyor olursa maalesef ömrümü onun için bu cehennemde tuketmicem.
Eger okuyorsa okuldaki rehberlik hocasıyla görüşün bur psikolog görmeli zaten bu çocuğu bahsettim belki okudunuz teyzemin başına geldi bu olay çocuk suan 20 yaşında ve babaannesine anne diyor
 
Eger okuyorsa okuldaki rehberlik hocasıyla görüşün bur psikolog görmeli zaten bu çocuğu bahsettim belki okudunuz teyzemin başına geldi bu olay çocuk suan 20 yaşında ve babaannesine anne diyor
20 yaşında hala böyleyse zaten ciddi zihin sorunu vardır ya o nasıl bir şey. Ben ne kötü anneler gördüm bırakıp giden keyfi bı şekilde hemde ama yine anne deyip aradılar buldular. Benim çocuğum o şekilde olursa zaten yapacak bir şey kalmaz ki ben büyüyünce anlar diye umut ediyorum daha küçük okula gitmiyo ama ben sabırla biraz daha beklicem düzelmez ise gerçekten o kadar yoruldum ki bırakıp gidicem artık böyle yaşayamıyorum
 
Benim sözlerim kimsenin umrunda değil ne eşim ne ailesi dinlemiyor. Boşanmak istedim yine çocuğumla tehdit hepsi var düzelmiyor hiç bir şey ya evladimdan ayrı kalcam ya bu halde biraz daha aklı erene kadar sabredicem. Benim burada sorduğum benim çocuğum beni sevecek mi anne deyip sarilacakmi bu durumu geçici mi bunu bilmek istedim. İnanın boğuluyorum bu evde . Bu siteye bile eşimden gizli bakıyorum geçmişi siliyorum öyle berbat bı hayat.
Sizin çocuğunuz elbette sizi sevecek hiç endişelenmeyin şu anda küçük olduğu için onun istediğini kim yaparsa onu seviyor ama aklı başına geldiğinde annesinin siz olduğunu ve size yapılanları görecektir emin olabilirsiniz çocuğunuza düşman olmayın onu sarın sarmalayın
 
20 yaşında hala böyleyse zaten ciddi zihin sorunu vardır ya o nasıl bir şey. Ben ne kötü anneler gördüm bırakıp giden keyfi bı şekilde hemde ama yine anne deyip aradılar buldular. Benim çocuğum o şekilde olursa zaten yapacak bir şey kalmaz ki ben büyüyünce anlar diye umut ediyorum daha küçük okula gitmiyo ama ben sabırla biraz daha beklicem düzelmez ise gerçekten o kadar yoruldum ki bırakıp gidicem artık böyle yaşayamıyorum
Zihin sorunu yok sadece annesini abla babaannesinin de anne gibi görerek büyüdü
 
Dimi ne kadar kolay. Yaşamayan bilemez tamam da nasıl insanlarla uğraşıyorum taşınmak mümkün olsa çoktan giderdim
Oturdugunuz ev çocuğunuzdan değerli mi ? Hepimiz defalarca taşındık hatta şehir değiştirdik allah sizi inandirsin, yaşadık, gördük gayet mümkün yani... Siz niye taşınamiyorsunuz anlamadım?
 
Bu durum sadece çocuğunuzu soğutmamış ne kadar doğurmuş olsanız bile sizi de soğutmuş.

2 yaşındaki bebeğinizi tüm benliğinizle sevin sahiplenin. İnanın insanlar istese karşısında takla atsın o sizi annesini ister.

Gönlünüzün soğumasını soğutmalarına izin vermeyin. O evden evladınızı alıp ayrılın. Kocanız peşinizden gelsin. Bu duruma bir çözüm bulun.
 
İçinizdeki üzüntüyü çok derinden hissettim. Pes edip çocuğunuzu kendi haline bırakmayın sakın. İlginizi alakanizi çocuğunuzdan eksik etmeyin .
O kayınvalideniz içinde şuan ettiğim çok güzel dualar var.insallah hamileliğimin 40. Haftasındayım kabul olur.buraya yazmak istemiyorum beni inanılmaz sinirlendirdi.
 
İnşallah çok sağolun. Dediklerinizi yapıyorum sürekli oyunlar oynamaya çalışıyorum ama o bı oyunun ortasında bile babaanneme gitmek istiyorum diyo. Yada o kadın geliyo kendini hatırlatıyor. Çocuğum anne diye beni cagirsa bile o cevap veriyor efendim annecim diyo çocuğuma benim gözümün içine baka baka yapiyo. Eşime desem bişi olmaz seviyo kıskanma diyo. O kadina bişi desem oğluna ağlayıp zirlayip huzur hiç bırakmıyor. Öyle saçma bı hayat yaşıyorum nolur benim için dua edin geçsin bu saçmalık uyku uyuyamaz oldum kafayı yicem.
Benim kaynanam da bı kaç kez annem annem yeltendi bende kız doguraydin sende dedim.ses kesildi. Benim kızımda iki buçuk yaşında herşeyi konuşuyorum onunla bu babannen bu deden. Hafif bı kizsam babannemi görüntülü ara gelsin götürsün yada seni şikayet edecem mamanneme diyor :) ama ayrımını biliyor seni ben doğurdum babannenin torunusun falan diye anlatıyorum. Bebişin sana güvenli bağlanmıştır merak etme babanneyi çıkar doğrultusunda kullanir. Senin kuralların varsa onlar da her istediğini yapıyorsa
 
İçinizdeki üzüntüyü çok derinden hissettim. Pes edip çocuğunuzu kendi haline bırakmayın sakın. İlginizi alakanizi çocuğunuzdan eksik etmeyin .
O kayınvalideniz içinde şuan ettiğim çok güzel dualar var.insallah hamileliğimin 40. Haftasındayım kabul olur.buraya yazmak istemiyorum beni inanılmaz sinirlendirdi.
Amin diyorum dualarınız kabul olsun . Kocası ölmüş benim kocamı tek büyütmüş onu öyle bi sahiplenmis ki zaten benden kıskanıyor yetmezmiş gibi benim çocuğumu da benden kıskanıp uzaklaştırıyor. Anlayacağınız eşim benim gibi başka bı aptal bulamayınca benimle evlenip çocuk sahibi olmayı planlamış ve şimdi ben hayatlarından tek başıma çocuğumu bırakıp gideyim istiyorlar. Allah o kadının canını alsın hatta oğluyla birlikte. Ben evladimla ayrılmadan rahatça yasayabileyim amin.
 
Benim kaynanam da bı kaç kez annem annem yeltendi bende kız doguraydin sende dedim.ses kesildi. Benim kızımda iki buçuk yaşında herşeyi konuşuyorum onunla bu babannen bu deden. Hafif bı kizsam babannemi görüntülü ara gelsin götürsün yada seni şikayet edecem mamanneme diyor :) ama ayrımını biliyor seni ben doğurdum babannenin torunusun falan diye anlatıyorum. Bebişin sana güvenli bağlanmıştır merak etme babanneyi çıkar doğrultusunda kullanir. Senin kuralların varsa onlar da her istediğini yapıyorsa
Benim çocuğum babaannesini sevmediğimi hatta benim sürekli onun yüzünden ağladığımı herşeyi anlıyor ve buna rağmen sanki bilinçli yapıyor gibi onu istemesi falan . Bı çocuk annesi üzüntüden kahrolup ağlarken hiç mi duygulanmaz ve bu çocuk 4 yaşında. Benim aklım bunu almıyor ben bir sürü yeğenim var arkadaşlarımın çocukları hiç böyle duygusuz çocuk görmedim. Artık o kadının çocuğuma tuhaf şeyler yedirip icirdigini düşünüyorum. Allah bana sabır versin benim için dua edin lütfen
 
. Ben ayrılsam çocuğumu alıp gitsem benimle kalmaz babasını ister . Ben onsuz yaşayamam diye korkumdan ipleri koparamiyorum.
bu konuda yanlış düşünüyorsunuz. O daha çocuk. Onun aklı ile hareket etmeyeceksiniz. 1 hafta ister babasını 1 ay ister sonra alışır yeni düzene. Kaldı ki düzen değişince sizin de çocukla ilişkiniz değişecek. Yani yok öyle çocuk annesini istemiyor babasında kalsın. Öyle düşünmeyin. Ben çok çocuklarına odaklı bir anneyimdir ama böyle büyük kararlarda onların söz hakkı olamaz. Zaten velev ki boşandınız hakim de çocuğu size veriyor. Anne ancak ben istemiyorum babasında olsun velayeti derse babaya veriliyor, güç sizin elinizde.

Evet şu an kendinizi çok güçsüz hissediyorsunuz. Çocuğunuzla bağınızdan mutsuzsunuz. Eliniz kolunuz da bir şekilde bağlı. Çocuk kaç yaşında ki? Eğer 4 yaşının altındaysa bu yaşlarını hatırlamayacak zaten yani zamanınız var. Ama yaşı iyice büyür, sizden sevgi alamadığını, babanesinden kayıtsız şartsız sevgi aldığını hissederse geri dönüşünün olacağını sanmam.

Ben sınır koymanın sevgi sunmaya engel olmadığını düşünüyorum. Çocuğa hayır diyen de benim, teselli eden de benim bizim evimizde. “Hayır o bıcağı alamazsın!” Ağlar. Açıklarım. “Senin için tehlilkeli, çocuklar bıcakla oynamaz” ağlamaya devam eder. “Sarılmak ister misin?” Biraz daha ağlar, yaklaşır sarılır. Sonra yok bi kitap veririm, yok bi mandalina soyarız, bir yerden devam ederiz. Yani sınır koyuyoruz diye çocukla aramızı bozmak şart değil.
 
Benim çocuğum babaannesini sevmediğimi hatta benim sürekli onun yüzünden ağladığımı herşeyi anlıyor ve buna rağmen sanki bilinçli yapıyor gibi onu istemesi falan . Bı çocuk annesi üzüntüden kahrolup ağlarken hiç mi duygulanmaz ve bu çocuk 4 yaşında. Benim aklım bunu almıyor ben bir sürü yeğenim var arkadaşlarımın çocukları hiç böyle duygusuz çocuk görmedim. Artık o kadının çocuğuma tuhaf şeyler yedirip icirdigini düşünüyorum. Allah bana sabır versin benim için dua edin lütfen
Hayır 4 yaşındaki çocuk karşısındaki üzülüp ağladı diye empati kurup ağlamaz, üzülmez. Empati 7-8 yaşlarında kazanılan bir özellik.
 
bu konuda yanlış düşünüyorsunuz. O daha çocuk. Onun aklı ile hareket etmeyeceksiniz. 1 hafta ister babasını 1 ay ister sonra alışır yeni düzene. Kaldı ki düzen değişince sizin de çocukla ilişkiniz değişecek. Yani yok öyle çocuk annesini istemiyor babasında kalsın. Öyle düşünmeyin. Ben çok çocuklarına odaklı bir anneyimdir ama böyle büyük kararlarda onların söz hakkı olamaz. Zaten velev ki boşandınız hakim de çocuğu size veriyor. Anne ancak ben istemiyorum babasında olsun velayeti derse babaya veriliyor, güç sizin elinizde.

Evet şu an kendinizi çok güçsüz hissediyorsunuz. Çocuğunuzla bağınızdan mutsuzsunuz. Eliniz kolunuz da bir şekilde bağlı. Çocuk kaç yaşında ki? Eğer 4 yaşının altındaysa bu yaşlarını hatırlamayacak zaten yani zamanınız var. Ama yaşı iyice büyür, sizden sevgi alamadığını, babanesinden kayıtsız şartsız sevgi aldığını hissederse geri dönüşünün olacağını sanmam.

Ben sınır koymanın sevgi sunmaya engel olmadığını düşünüyorum. Çocuğa hayır diyen de benim, teselli eden de benim bizim evimizde. “Hayır o bıcağı alamazsın!” Ağlar. Açıklarım. “Senin için tehlilkeli, çocuklar bıcakla oynamaz” ağlamaya devam eder. “Sarılmak ister misin?” Biraz daha ağlar, yaklaşır sarılır. Sonra yok bi kitap veririm, yok bi mandalina soyarız, bir yerden devam ederiz. Yani sınır koyuyoruz diye çocukla aramızı bozmak şart değil.
Sadece benim yanımda olabilse öyle olur sınır koyduğum anda onun yanına gitmek istiyor gidemeyince ağlıyor sesini duyup kadın gelip istediği gibi hareket ediyor çocuğum da bana sen git anne diyor. Kocam buz gibi çocuğum öyle mahvoldum aglamadigim bı gün bile yok o kadar çaresizim ki
 
Tek çare binadan taşınmak ama bunu yapabilmek için gereken şeyler sizde mevcut mu?
Mesleğiniz ya da tahsiliniz var mı? Çalışıyor musunuz? Çalışıyorsanız maaş kartınız sizde mi? Çok gördük burada maaş kartı kocasında olanları da. Aileniz arkanızda mı? Taşınma fikrini konuşsanız eşinizin tepkisi nasıl olur? Eşiniz redderse yolunuzu çizebilecek gücü kendinizde buluyor musunuz? Rest çekebilir misiniz?
Bu ve bunun gibi şeylerin cevabı sorununuzun çözümü olur
 
Tek çare binadan taşınmak ama bunu yapabilmek için gereken şeyler sizde mevcut mu?
Mesleğiniz ya da tahsiliniz var mı? Çalışıyor musunuz? Çalışıyorsanız maaş kartınız sizde mi? Çok gördük burada maaş kartı kocasında olanları da. Aileniz arkanızda mı? Taşınma fikrini konuşsanız eşinizin tepkisi nasıl olur? Eşiniz redderse yolunuzu çizebilecek gücü kendinizde buluyor musunuz? Rest çekebilir misiniz?
Bu ve bunun gibi şeylerin cevabı sorununuzun çözümü olur
Hepsi imkansız tahsil lise ama hiç çalışma hayatım olmadı. Taşınmak zaten mümkün değil kocam olacak kişi zaten beni gözden çıkarmış
Ama benim hiç bir şeye gücüm yok çaresizim çocuğumu alıp gidecek gücüm bile yok ve çocuğumu bana vermez herşeyi yapar ben bu hayatı ne kadar daha çekerim bilmiyorum sadece çocuğum için sabrediyorum
 
Hepsi imkansız tahsil lise ama hiç çalışma hayatım olmadı. Taşınmak zaten mümkün değil kocam olacak kişi zaten beni gözden çıkarmış
Ama benim hiç bir şeye gücüm yok çaresizim çocuğumu alıp gidecek gücüm bile yok ve çocuğumu bana vermez herşeyi yapar ben bu hayatı ne kadar daha çekerim bilmiyorum sadece çocuğum için sabrediyorum
Bu durumda da seçenekleriniz var, hiçbir şey imkansız değil. Açık öğretim, belediyelerin meslek edindirme kursları ya da tahsil gerektirmeyen meslek grupları gibi.
Geleceğinizi bir adamın iki dudağının arasına sığdırmayın. Bu hayatta herkesin elinden gelen bir iş vardır, kolay olacak demiyorum ama kolay olan ne var ki?

Ayaklarınızın üzerinde durun, aldığınız maaş sizi zengin etmez ama en azından bir yol çizmenize yardımcı olur.
Eşinizin zaten sizi gözden çıkardığını söylüyorsunuz yani bu bitmiş bir evlilik, bunda ısrar etmenin bir manası yok.
Ayrıca öyle anneden çocuk almak kolay iş değil
 
Bu durumda da seçenekleriniz var, hiçbir şey imkansız değil. Açık öğretim, belediyelerin meslek edindirme kursları ya da tahsil gerektirmeyen meslek grupları gibi.
Geleceğinizi bir adamın iki dudağının arasına sığdırmayın. Bu hayatta herkesin elinden gelen bir iş vardır, kolay olacak demiyorum ama kolay olan ne var ki?

Ayaklarınızın üzerinde durun, aldığınız maaş sizi zengin etmez ama en azından bir yol çizmenize yardımcı olur.
Eşinizin zaten sizi gözden çıkardığını söylüyorsunuz yani bu bitmiş bir evlilik, bunda ısrar etmenin bir manası yok.
Ayrıca öyle anneden çocuk almak kolay iş değil
O gücü kendimde bulduğum da yapicam inanın bu hayatı yaşamak istemiyorum.
 
X