aynurcum nerelerdesin göremedim seni nasilsin görüsmeyeli
burdayım cennet melegim iimm hamdolsun sen nasılsın? Nasıl gidiyor hayat, benim meleğimin kardeşini gönderdi rabbim onunla beraber yaşamaya çalışıyoz hayırlısıyla rabbim bekleyen tüm anneleri sevindirsin hayırlısıyla çok farklı bi duygu sevinçle hüzün aynı yerde... Allah kimseyi bekletmesin be cennet meleğim, sen ne yaptın arkadaşımmmm
kızlar benım oglum 33 a ylık tüp bebek yontemıyle oldu en sevdıgım arkadasım bebeklerını erken dogumla kaybettı o yuzden hep kaybetmeye yakın hıssettım kendımı hala o psıkolojıyı atamadım nefesını dınlıyorum erken uyuyunca sabaha kadar ruhum daralıyor
Allah sızlere sabır versın ne zaman baksam buraya ıcıme bırsey oturuyor
acılar hafifliyo sanki bi sürede geçicide olsa.daha dün çocuğu aklıma getiremiyoken şimdi normal doğum yapmış olsaydım bu kadar yani 3 ay beklerdim diyorum ama 2 sene beklicem.tabii rabbimin takdiri alan o tekrar verecek olan o..ama assla aklımızdan çıkmayacak bu kesinhele bidaha hamile kaldığımızda 9 ay o korku olcak içimzde.rabbim herşeyin hayırlısını versin.öyle yıkılmışımki rabbim nasip etsin aynı hastaneye gidip rabbim nasip ederse o hastaneden bebğim kucağımda çıkmk istiyorum diyorum. duygular farklılaşıyo mu ne :26:
evet cnm alışılıyo rabb,m ne zaman nasip ederse isteyen herkese inşallah.aminn rabbim böylesine bi acıyı yaşayan tüm arkadaslarıma sabırlar versinevet zaman gectikce acin hafiflemiyor ama alisiyosun o aciyla yasamaya..insallah canim hepimizin dilegi oki hasteneden kucagimiza yumuslarimizi alip evimize neseyle gelecegimiz günler olsun rabbimin izniylede olacak insallah, sanada rabbim sabirlar versin canim..
merhaba ilk sayfadaki yazıyı okudum ve göz yaşlarım durmuyor
bende 2 melek annesiyim binbir zorluklarla kavuştuğum yavrularım hayal olarak uçup gitti ellerimden
ilki aşılama ile 6 aylık hamile iken dünyaya geldi ve doğduktan yarım saat sonra sadece bana ağlaması ile seslenerek son kez anne der gibi uçup gitti yavrum
ikincisi ise ilk tüp bebek tedavisi ile 4 aylık hamile iken evde suyu geldi bebeğimin ve tamamen sussuz kalan yavrumu karnımda ölmesini beklediler son tekmelerini hissederek varlığını son defa bana ulaştırdı
bazen diyorum dursalardı biri bir kanadım da diğeri diğer kanadım da olacaktı ilk oğlum 2 yaşında olacaktı ikinci oğlum 5 aylık olacaktı yiyecek ekmekleri içecek suları yokmuş diyerek avutuyorum. Mevlam verdi yine mevlamın yanına döndüler çok zor yaşanılan çekilen acılar unutulmuyor gözümü her kapadığımda hastanede yattığım günlerim geliyor aklıma ancak bunu asla dile getiremiyorum. 2. yavrumu kaybedişimin ardında yaşadığım korkunç kürtaj deneyimi ise bana kar kaldı unutulmuyor acısı diniyor ama unutulmuyor. İnancım sonsuz mevlama sığındım iki taşın arasında ot yetiştiren mevlam elbet bana ve benim gibi evlat acısıyla hasretiyle yanıp tutuşun cümle MUHAMMED ümmeti kullarına kendi katından evlat nasip eylicek ocak ayında 2. yavrumu kaybedeli 1 sene olacak etrafdaki insanların acıyan gözlerle bakması ise ayrı bir eziyete dönüşüyor herkesin ağzına geleni sayması fikir vermesi ise daha çok tuz biber oluyor tek kapım MEVLAM acımasız zalim insanların ne eline düşürsün nede ağızlarına sakız eylesin MEVLAM neylerse güzel eyler HAYIRLISINI NASİP ETSİN İNŞALLAH
canim basin saolsun, rabbim tekrarini yasatmasin ve hazir oldugunda saglikli bir sekilde yumusunu kucagina almayi nasip etsin dedigin gibi takdiri ilahi rabbim verdi yine rabbim aldi cok sükür ki hamile kalabiliyoruz. belki kucagimiza alamadik yada aldik kaybettik ama sükürler olsunki o hamilelik duygusunu yasadik duruma böyle bak bir nebzede olsa icin rahatlar canim...Merhaba melek anneleriEki Görüntüle 556862
Bende melek annesiyim.3 ekimde karnıma bi mucize kondu.Henüz tam tamına bebek düşünmediğim için pek ortalarda bi psikolojideydim öğrendiğimde.Ama öğrendiğimden itibaren benimsemiştim..Dikkat etmiştim kendime.Şöyle olur böyle olur diye kafamda planlar kurdum ama bi yandan da farketmiştim bişeylerin yolunda gitmediğinin.Değerim düşüktü..Hafif lekelenme şeklinde akıntım da vardı..Ama ardından gelen kanamayla anladım düşük yaptığımı..Ertesi günü dr gittiğimde görmüştüm ultrasonda belirgin şekli olmayan bi kesenin içerisinde cansız duruyodu.Kalbi atmıyodu..Değerlerime baktı doktor sağolsun ilaç verdi,kürtaj yapmadı beni..Ertesi günde(16 kasım) 2 parça geldi benden biri soğan zarı gibi diğeri et parçası ..İkisinide atmadım ..bahçeye gömdük..Dr a tekrar gittiğimde baktılar..Temizlenmiş hiç parça kalmamış dedi..Bebeğimde hiç eziyet etmedi bana bu 2 ay boyunca..Su gibi geldi su gibi gitti.Hayırlı evlatmış diyorum kendi kendime
Şimdi daha iyiyim şükür.Arada aklıma geliyor üzülüyorum..Ama hayırlısı buymuş..Yaradanın takdiri
Allah hiçbirimizi bebeğinden ayırmasın
canim basin saolsun, rabbim tekrarini yasatmasin ve hazir oldugunda saglikli bir sekilde yumusunu kucagina almayi nasip etsin dedigin gibi takdiri ilahi rabbim verdi yine rabbim aldi cok sükür ki hamile kalabiliyoruz. belki kucagimiza alamadik yada aldik kaybettik ama sükürler olsunki o hamilelik duygusunu yasadik duruma böyle bak bir nebzede olsa icin rahatlar canim...
bende duygularimi nasil dile getirecegimi bilmiyorum herbirinizin hikayelerini gözyaslari icinde okudum ve halada agliyorum ,bende cok zorluklar cektim ama benim melegim dah kücükdü karnimda 18 haftalikdi ,bundan biray önce tam bu günde bebegimi aldilar bendenhamileligin 11 .haftasinda bebegin kafasinda su birikintisi var dediler ,sonra karninda sonra cigerlerinde derken cok yorulmustum ama hep bir umut aradim ,her doktora bir umutla giriyordum ama hepsi ayni cvbi veriyorlardi ,down sendrimu varmi diye karnimdan suda aldirmistim onun sonucu temiz cikti ama ona bile sevinemedim yavrum birakti bizi ,doktorlar yasamasina hic ama hic bir umut vermiyorlardi tam bir ay önce bu günde suni sanciyla aldilar ,ben kizima dogumda bile hic zorlanmamistim ama bu melegimde 15 saati buldu pskilojim cok bozukdu herkes bebegini kucagina alirken ben kolarim bombos olacakdi ,cok sükür saglikli bir kizim var ama ya bebegimin acisi beni mahvediyor,simdi etfarimdaki hamileler benim bebegimayni yata olacak olanlar var ,onlarin kacinci ayda olduklarini bile duyunca icim aciyor ,ama belli etmek istemiyorum ,bende yurtdisinda yasadigim icin buraya defnetmek istemedik ,canimi parcami türkiyede biraktim geldim cok kücükde olsa ,o benim canimdi ,kanimdi yoklugu cok zor geliyor ,kizimi ne diyecegimi bile bilmiyorum gelip karnimi öpüyordu kardesim diye ,bir hafta önce kardesin gitti sonra yine gelecekmis dedim cok agladi daha 4 yasinda ama oda cok istiyordu her sabah anasinifina gitmeden karnimi öperdi ,cok zor bir sürecdeyim ama doktorum bana 1 yada 2 ay bekle ama hamilede kalsan birsey olmaz dedi ,bende hic adet olmayi bile beklemedim bebegimi cok özlüyorum ,yerini hic birsey dolduramaz ama kizima ikinci bir kardes bizede saglikli hayirli bir evlat NASIP OLUR INsALLAH
seni okadar iyi anlıyorum ki cnm bende bebeğimi kaybettim 3 ay önce arkadsım benden 2 gün sonra dogum yaptı bebeği 4. ayına girdi.bu anlatılır anlaşılır gibi bişey değil bnm de 4 yasında kızım var oda çok istiyordu kardeşini hala bazen ağlıyo niye kardeşim olmadı noldu diye.çook zor ama beklicez artık rabbim nasip ederse 2 sene sonra bakalım.bende duygularimi nasil dile getirecegimi bilmiyorum herbirinizin hikayelerini gözyaslari icinde okudum ve halada agliyorum ,bende cok zorluklar cektim ama benim melegim dah kücükdü karnimda 18 haftalikdi ,bundan biray önce tam bu günde bebegimi aldilar bendenhamileligin 11 .haftasinda bebegin kafasinda su birikintisi var dediler ,sonra karninda sonra cigerlerinde derken cok yorulmustum ama hep bir umut aradim ,her doktora bir umutla giriyordum ama hepsi ayni cvbi veriyorlardi ,down sendrimu varmi diye karnimdan suda aldirmistim onun sonucu temiz cikti ama ona bile sevinemedim yavrum birakti bizi ,doktorlar yasamasina hic ama hic bir umut vermiyorlardi tam bir ay önce bu günde suni sanciyla aldilar ,ben kizima dogumda bile hic zorlanmamistim ama bu melegimde 15 saati buldu pskilojim cok bozukdu herkes bebegini kucagina alirken ben kolarim bombos olacakdi ,cok sükür saglikli bir kizim var ama ya bebegimin acisi beni mahvediyor,simdi etfarimdaki hamileler benim bebegimayni yata olacak olanlar var ,onlarin kacinci ayda olduklarini bile duyunca icim aciyor ,ama belli etmek istemiyorum ,bende yurtdisinda yasadigim icin buraya defnetmek istemedik ,canimi parcami türkiyede biraktim geldim cok kücükde olsa ,o benim canimdi ,kanimdi yoklugu cok zor geliyor ,kizimi ne diyecegimi bile bilmiyorum gelip karnimi öpüyordu kardesim diye ,bir hafta önce kardesin gitti sonra yine gelecekmis dedim cok agladi daha 4 yasinda ama oda cok istiyordu her sabah anasinifina gitmeden karnimi öperdi ,cok zor bir sürecdeyim ama doktorum bana 1 yada 2 ay bekle ama hamilede kalsan birsey olmaz dedi ,bende hic adet olmayi bile beklemedim bebegimi cok özlüyorum ,yerini hic birsey dolduramaz ama kizima ikinci bir kardes bizede saglikli hayirli bir evlat NASIP OLUR INsALLAH
artik bende bir melek annesiyim.. ( lütfen okuyun anneler..)
hersey gecen hafta cuma aksami baslamisdi.. kuzenimin kinasi vardi ve bebegim canim oglum herzamanki gibi kipirkipir yerinde duramiyordu.. (36 haftamdaydim) etrafimdaki herkese gülücükler saciyordum ve herkes nekadar güzel bir ailen var gelsin artikda sevelim kücük canavarini demisti o gece herkes bize bakiyodu kinada..ben avusturyadan katiliyorum ve hamileligim sürece hic bir sorun yasamadim. bir defa midem bile bulanmadim hic biseyim yoktu. özel doktordaydik ve burada imkanlarimiz cok..hatta doktorumuz bile derdi sen 3 ayda bir gelsen bile yeter hic bisey yok okadar iyi bir hamilelikki .. örnektim adeta.. tek ''derdim'' cok kipirdamasiydi oda isin espirisi.. uykularimdan uyandirirdi beni yaramaz oglum.. 3 gece hic uyumadigimi bilirim..
neyse konuya dönüyorum cuma gece 11de eve geldik ve benim icimde bir his vardi .. emir-berkem olmasi gerekenden cok sessizdi..sabaha kadar bekledim.. bir defa tekmelemedi. cok garipdi.. 1dka durmayan oglum 1 kerecik olsun tekmelemedi.. sabah esimi uyandirdim ve biseylerin ters gittigini söyledim.. biseyi yoktur aslanimin diyip devam yatti.. abarttigimi düsünerek konuyu kapattim. aksam oldu ve dügün icin hazirlaniyodum evde tektim.. hem hazirlaniyodum hem oglusumla konusuyodum..bebegim nolursun bi kere vur bisey yap seni hissedigim..
banyo yaptim karnimi haffice salladim müzik acdim sesli ne yaptiysam olmadi ses seda yok.. aksam 6 olmusdu esim geldi hazirmisin dedi ve ben hayir hastaneye gidelim nolur ilk defa böyle oluyo dedim. hic düsünmeden apar topar gittik. hastaneye geldik ve bebegimi geceden beri hissetmedigimi söyledim hemen beni nstye bagladilar.. kalp atislarini duyduk.. o an dünyalar benim oldu.. yaklasik yarim saat durduk ve kalp atislarini
dinledik.. sonra ebe, doktorun gelicegini birde onun kontrolünden gecmesi gerektigini söyledi.. doktor geldi ultrasonda bakti.. yaklasik 40 dakika bakti.. tuhafsadim.. sordum neden bukadar uzun sürüyor? neden sürekli ayni yeri bakip duruyosunuz? adam hic bisey demiyordu.. o 40 dakikanin icinde sadece 2 cümle etti.. hersey yolunda merak etmeyin... sadece kontrol.. ve sonunda bize bu gece burda kalin sadece sizin icin .. panik etmeyin diye söylüyorum.. birseyiniz yok sabah eve gidersiniz dedi ve bizde kabul ettik..
esime demistim cok acikdim hic bisey yememisdim pyamalarimla yemek getirebilirmisin.. bu arada odaya götürüyordu ebe beni.. genc ve yeni bir ebeydi hic birseyi yapamiyordu beni ztn cok sinir edip cok germisdi.. odaya girdik bana geliyorum birazdan sen yatabilirsin demisti,, odada bir ben birde bir hamile kadin daha vardi.. 5 dakika gecmedi ve bir yasli ebe girdi. bana acikmisin yemek yicekmisin ama yeme sakin sana birsey söylicem ama korkma dedi.. sakin ol ama sanirim yolunda gitmeyenn birseyler var dedi.. anlamadim ne demek istemisdi?..birinci nst'de hatalar oldugunu ve narkoz yiyebilecegim sezeryanla bebegimi alicaklarini söyledi.. anlam veremedim 2 saatdir o odada hersey yaptilar baktilar ve hersey yolundaydi simdi niye böyle ?? hic bisey anlamadim??.. sadece esime mesaj yazdigimi hatirliyorum: nolur cabuk gel oglumuz geliyor..ondan sonrasi cok cabuk gelisdi.. kadin o diger genc ebeyi cagirdi ve tekrar takin dedi nstye.. geldi kiz ve ugrasdi 20 dakika beceremedi.. öyle sinir ettiki bi isi beceremedi 7 kere sag sol
yatirdi kaldirdi beni o halde ama yapamadi.. hatta yanimizdaki kadin bile noluyo neden olmuyo dedi? yasim 21 ilk hamileligim tecrübessizdim ve anlam veremedim hic birseye..sonrasi kabus gibiydi.. birden odaya doktorlar doldu baska ebeler geldi elimi tuttu agla istedigin gibi diyolardi.. birisi beni soydu ve ameliyata hazirladi..son duydugum bir ebe doktora sordu imzasi gerekli degilmi ? doktorda demisdi hayir artik cok gec cok cabuk hareket etmemiz gerek hic birsey icin söz veremem.. uyandigimdaysa aklimdan ilk gecen bebegimdi.. dogmusmuydu nerdeydi iyimiydi?.. hic bisey anlamadigim icin sandimki erken dogum oldu ve küveze aldilar.. bi problemin olucagindan haberdar degildim.. direndim sesimi duyurdum beni bebegime götürün dedim.. koridordan odaya ggiderken tüm ailemin yanimda oldugunu herkesin agladigini gördüm.. anlamadim hala..odaya girdim cok sancim vardi ameliyat berbat gecmisti.. yanimda sadece esim vardi ve konusmuyor agliyordu..ardindan doktorlar geldi ve bebegimin iyi oldugunu yanlizca küvezde oldugunu söylediler..görebilirmiyim neden herkes agliyor diyince.. biraz sorunlar oldu dogum esnasinda.. bebegin kani benim kanima karismis dogumda hic kani kalmamis bebegimin nerdeyse tüm kanini bana gecirmis göbek bagindan ve nefessiz kalmis.. hatta kalbi durmus dayanamamis.. 12 dakika hayata geri getirmeye calismislar..12 dakika cok uzun süre.. beyni cok hasar görmüs belkide beyin kanamasi gecirmis ama henüz bilmiyorlar böylesi milyonda bir görülüyormus dedi.. ve gitti..öylece agliyakaldim..inanmadim.. nolmusdu? hersey iyiydi aksam yine parliycakdik dügünde oglumla.. neden noldu?.. allahim..sonra ebe geldi ve bebeginizi görseniz iyi olur yasamiyabilir dedi, dünya basima yikildi. yürüyemiyodum tekerlekli sandalyede götürdü esim beni yanina.. allahim o kablolar o igneler heryeri bagliydi.. icim gitti bakamadim.. o an hem ruhen hem bedenen ölüyordum..
sonra bir sürü serum ve ilaclar verdiler ertesi günü kendime geldim.. yine doktorlar basimdaydi ve aksamdan bu yana kendi kendine nefes almasini ögrendi suan iyi ama beyni hasar gördügünü ve baska bir hastaneye gitmesini orada daha iyi imkanlar oldugunu söylediler.. fakat o transport cok zor ve yasama riskinin olmadigini söylediler.. hic birsey icin söz veremeyiz dediler..ama iyi olmasi icin kabul ettik..ilk önce o sevk ettiler sonra beni.. hastaneye vardik ve beni bi odaya aldilar 2 hamile kadinin yanina..ortadaysa ben..bir kadin doktor geldi bi kac soru sordu ve istersem birazdan bir tekerlekli sandalye bulup esimle yukari bebegimin yanina gidebilecegimi söyledi.. acilarima katlanip tabiki hemen kalktik gittik.. aman allahim daha fazla kablolar kafasi..
tüm vucüdü.. onu öyle görmek varya.. canim gitti ..minik canavarim benim böylemi olmaliydi..?.. hayir.. rüyadaydim..
5 dk sonra 2 bas doktor geldi yanimiza ve konusmamiz lazim dedi biz hemen gittik ve adam basini öne egerek durumu acikladi.. durumu iyi degil cigerleri böbrekleri ve bi kac organlari iflas etmek üzerek..ama en kötüsü beyni.. hic bir reflex yok .. olmicak.. o an dünya basima yikildi ben umutlanmisdim bu hastaneye gelirken bebegim nefes alsin sakat olsun nolursa olsun bakmaya ömrümü gecirmeye feda etmeye eli gözü kolu herseyi olmaya raziydim.. hicmi bi ihtimal yok dedim hickirarak.. 1% dedi ama yasarsa hic bi zaman göremez yürüyemez yemez icemez.. nekadar yasar o bile bilinmez dedi.. agliya agliya esimde bende bittik.. karar vermeniz lazim ama karar verilecek ne vardiki ? .. biz yavrumuzu o sekilde aci cekmesine razimi kalsaydik.. beklemeseydik..
aci cekmesin bebegim cennete gitsin istedik melegimizin bir an önce.. ve 1 saat sonra tekrar yukari ciktik vedalasmak icin..
ebe kablolari birer birer cekti.. her cektiginde benim icim yandi 9 ay karnima tasidigim herseyden sakindigim bebegimi ölmesini izliyorduk.. kucagima verdiler allahim nasil bir duygu..ayni anda hem mutlulugu hemde aciyi yasiyorduk.. bogazimda cümlelerim dügümleniyor suan yazamiyorum inanin gözümün önünden gitmiyo o minnacik kusursuz elleri yüzü agzi burnu..ebe morfin vuracagini aci cekmiceni söylemisdi ama yanliz 1-2 saat dayanir demisdi.. bu cümleleri duymak beni öldürüyodu ama bebegimle doya doya gecirmek istiyodum o dakikalari..yanimizda bir cift daha vardi onlarin bebegi süt emiyordu ve biz yan tarafda sessizce agliyorduk bebegimize veda ediyorduk.. nasil bir aciydi anlatamam keske biz onlarin yerinde olsaydik benimde
sütüm gelmisdi bende verebilseydim.. ardindan saatler gecti..1..2..3.. derken her saat geldi ebe morfini vurdu gitti ve bebegimiz pes eetmedi hala yasiyordu.. oda bizi birakmak istemiyorduki..doktorlar bile geldi birak artik minik bebek git artik dediler agladilar bizimle.. o cok güclüydü tam bir savasciydi adi gibi .. güclü oglum emirim.. bu arada sancilarim coktu, bende ameliyattan kendime gelememistimki cok aciyodu önemli degildi fakat ayaga kalkmam gerekdi 2 dk olsa bile dayanamiyordum cünki..hem agliyor hem kalmak istemiyor hemde dayanamiyordum acilara.. keske bi kez olsun o gözlerine bakabilseydim diye feryad ediyordum.. bu arada ebe yanimiza geldi ve birden bebegim gözlerini acdi.. inanamadim gözlerini acti ve deriiin bi nefes aldi.. o boncuk gözlerini gördüm allahim duymustu beni bitanem gitmemi istememisdi.. ebe bile aglamaya basladi ve dedi lütfen dayanin kalkmayin sizin gitmenizi istemiyo dayanin sanirim cok kalmadi dedi.. ve ben tabikide kaldim yavruma o acilar umrumda degildi evladim gidiyordu.. esimin o aglayisi o bakislari hala aklimda.. ve yine saatler gecti artik 6 saat olmusdu ve kadin 6inci ignesini getirdi vurdu ve esime dedi siz neden almiyosunuz kucaginiza hadi alin.. bu sirada bende dedim 2 dakika kalkiyim ayaga sonra alirim pasam nasiil olsa bizi birakmiyo.. esime verdi ben bu arada wcye gittim .. geldim ve yine bebegimi kucagima almak istedigimi söyledim.. ebe geldi yardim etti kucagima verdi ..10 dakika gecti ve birden nefes alip vermesi dahada yavasladi dahada zor alip veriyodu ve yavas yavas o bembeyaz vucüdu dahada beyazlasdi bir melek gibiydi adeta.. anlamamisdim artik gercekten
melek oldugunu.. doktorlar kapiyi acdi gözleri yasli benimle birlikte hepsi agliyordu ve .. seni bekledi senin kucaginda ölmek istedi dediler.. basiniz sagolsun.. adi gibi cok güclü bir oglunuz var savasdi gitmek istemedi dediler.. gözlerimden yaslar dinmek bilmedi.. canim gitti artik yoktu o..
ertesi sabah zaten cenazesi vardi bebegimin.. bu kahrolasi sehirde hep kar hep yagmur vardi ve günes o gün okadar güzel acmisdiki.. oglumdu o benim.. cenazemiz dolup tasti tüm insanlar yanimizdaydi .. allah razi olsun onlardan.. hem sevinci hem gururluydum hemde agliyordum kendimde degildim.. o hastaneden eli bos cikmak esyalarini tek tek kendi ellerinle toplamak yatagini tekrar söküp kaldirmak.. allahim mevlüt sekerleri suan karsimda hosgeldin emir berkemiz anneannesi yaptirmisdi özel türkiyeden.. hepsi bos hepsi hayal oldu simdi.. suan 1 haftadir esimle evdeyim ondan baska kimseyle görüsmüyor kimseyle konusamiyorum olmuyor iste beni kimse anliyamaz sizlerden baska.. hep ayni avutmalar ayni sözler.. evet sabretmek gerekir evet dua etmek gerek evet o bizim sefaatcimiz melegimiz bizi cennette bekliyor olucak ve biz ona insallah kavusucaz ama elimde degil iste cok canim aciyor ..
okadar güzel okadar tatliydiki .. ikimizede cok benziyodu .. esim bana baktikca onu görüyor ben ona baktikca.. insallah allahim bize melek kardesine tekrar bir kardes nasip eder ve acimiz ozaman biraz olsa diner.. ama onun yerini ilk göz agrimizi hic bir bebek tutamaz herzaman minik canavarim o..
doktorlar 1 sene bekleyin dedi .. insallah zaman cabuk gecer suan hic gecmiyor sabahlar uzak geceler uzun bize.. anlamsiz gibi ama dua edicem hergün ..
(ayrica suan hastaneyle ilgili sorusturma baslaticaz o genc ebe cok zaman kayip etti sürekli hatalar yapti ihmalde bulundu, acaba o sürecde kurtulurmuydu bebegimiz diye soruyoruz.. insallah hem bisey cikar o kizi isinden ederde baska annelere babalara böyle sey yasatmaz ama bi yandanda cikmazda bir aci daha cekmem ......)
rabbim hepimize sabir versin.. biz melek annesiyiz.. özel anneleriz.. bebeklerimiz insallah hepberaber mutludur birlektedir arkadasdirlar .. kendimi sadece böyle avutabiliyorum suan..
okuyanlara tsk ederim..
Acını paylaşıyorum canım.bende 2 hafta önce aynı senin gibi 36.haftamda hissetmediğim için hastaneye gittim.Ama kalp atımı çoktan durmuştu bebeğimin ve ölü doğum yaptım.Seninki dahada zor olmuş ama tabi Allah sabır versin.Kaybettiğimiz evlatlarımızın yerini tutmayacak hiçbişey o kesin.Onlara olan hasretimiz anca ahirette son bulacak.rabbim ordada ayırmasın evlatlarımızdan.daha çok gençmişsin inşallah bu acını hafifletecek başka sağlıklı ömürlü evlatlar nasip edicek Rabbim.artik bende bir melek annesiyim.. ( lütfen okuyun anneler..)
hersey gecen hafta cuma aksami baslamisdi.. kuzenimin kinasi vardi ve bebegim canim oglum herzamanki gibi kipirkipir yerinde duramiyordu.. (36 haftamdaydim) etrafimdaki herkese gülücükler saciyordum ve herkes nekadar güzel bir ailen var gelsin artikda sevelim kücük canavarini demisti o gece herkes bize bakiyodu kinada..ben avusturyadan katiliyorum ve hamileligim sürece hic bir sorun yasamadim. bir defa midem bile bulanmadim hic biseyim yoktu. özel doktordaydik ve burada imkanlarimiz cok..hatta doktorumuz bile derdi sen 3 ayda bir gelsen bile yeter hic bisey yok okadar iyi bir hamilelikki .. örnektim adeta.. tek ''derdim'' cok kipirdamasiydi oda isin espirisi.. uykularimdan uyandirirdi beni yaramaz oglum.. 3 gece hic uyumadigimi bilirim..
neyse konuya dönüyorum cuma gece 11de eve geldik ve benim icimde bir his vardi .. emir-berkem olmasi gerekenden cok sessizdi..sabaha kadar bekledim.. bir defa tekmelemedi. cok garipdi.. 1dka durmayan oglum 1 kerecik olsun tekmelemedi.. sabah esimi uyandirdim ve biseylerin ters gittigini söyledim.. biseyi yoktur aslanimin diyip devam yatti.. abarttigimi düsünerek konuyu kapattim. aksam oldu ve dügün icin hazirlaniyodum evde tektim.. hem hazirlaniyodum hem oglusumla konusuyodum..bebegim nolursun bi kere vur bisey yap seni hissedigim..
banyo yaptim karnimi haffice salladim müzik acdim sesli ne yaptiysam olmadi ses seda yok.. aksam 6 olmusdu esim geldi hazirmisin dedi ve ben hayir hastaneye gidelim nolur ilk defa böyle oluyo dedim. hic düsünmeden apar topar gittik. hastaneye geldik ve bebegimi geceden beri hissetmedigimi söyledim hemen beni nstye bagladilar.. kalp atislarini duyduk.. o an dünyalar benim oldu.. yaklasik yarim saat durduk ve kalp atislarini
dinledik.. sonra ebe, doktorun gelicegini birde onun kontrolünden gecmesi gerektigini söyledi.. doktor geldi ultrasonda bakti.. yaklasik 40 dakika bakti.. tuhafsadim.. sordum neden bukadar uzun sürüyor? neden sürekli ayni yeri bakip duruyosunuz? adam hic bisey demiyordu.. o 40 dakikanin icinde sadece 2 cümle etti.. hersey yolunda merak etmeyin... sadece kontrol.. ve sonunda bize bu gece burda kalin sadece sizin icin .. panik etmeyin diye söylüyorum.. birseyiniz yok sabah eve gidersiniz dedi ve bizde kabul ettik..
esime demistim cok acikdim hic bisey yememisdim pyamalarimla yemek getirebilirmisin.. bu arada odaya götürüyordu ebe beni.. genc ve yeni bir ebeydi hic birseyi yapamiyordu beni ztn cok sinir edip cok germisdi.. odaya girdik bana geliyorum birazdan sen yatabilirsin demisti,, odada bir ben birde bir hamile kadin daha vardi.. 5 dakika gecmedi ve bir yasli ebe girdi. bana acikmisin yemek yicekmisin ama yeme sakin sana birsey söylicem ama korkma dedi.. sakin ol ama sanirim yolunda gitmeyenn birseyler var dedi.. anlamadim ne demek istemisdi?..birinci nst'de hatalar oldugunu ve narkoz yiyebilecegim sezeryanla bebegimi alicaklarini söyledi.. anlam veremedim 2 saatdir o odada hersey yaptilar baktilar ve hersey yolundaydi simdi niye böyle ?? hic bisey anlamadim??.. sadece esime mesaj yazdigimi hatirliyorum: nolur cabuk gel oglumuz geliyor..ondan sonrasi cok cabuk gelisdi.. kadin o diger genc ebeyi cagirdi ve tekrar takin dedi nstye.. geldi kiz ve ugrasdi 20 dakika beceremedi.. öyle sinir ettiki bi isi beceremedi 7 kere sag sol
yatirdi kaldirdi beni o halde ama yapamadi.. hatta yanimizdaki kadin bile noluyo neden olmuyo dedi? yasim 21 ilk hamileligim tecrübessizdim ve anlam veremedim hic birseye..sonrasi kabus gibiydi.. birden odaya doktorlar doldu baska ebeler geldi elimi tuttu agla istedigin gibi diyolardi.. birisi beni soydu ve ameliyata hazirladi..son duydugum bir ebe doktora sordu imzasi gerekli degilmi ? doktorda demisdi hayir artik cok gec cok cabuk hareket etmemiz gerek hic birsey icin söz veremem.. uyandigimdaysa aklimdan ilk gecen bebegimdi.. dogmusmuydu nerdeydi iyimiydi?.. hic bisey anlamadigim icin sandimki erken dogum oldu ve küveze aldilar.. bi problemin olucagindan haberdar degildim.. direndim sesimi duyurdum beni bebegime götürün dedim.. koridordan odaya ggiderken tüm ailemin yanimda oldugunu herkesin agladigini gördüm.. anlamadim hala..odaya girdim cok sancim vardi ameliyat berbat gecmisti.. yanimda sadece esim vardi ve konusmuyor agliyordu..ardindan doktorlar geldi ve bebegimin iyi oldugunu yanlizca küvezde oldugunu söylediler..görebilirmiyim neden herkes agliyor diyince.. biraz sorunlar oldu dogum esnasinda.. bebegin kani benim kanima karismis dogumda hic kani kalmamis bebegimin nerdeyse tüm kanini bana gecirmis göbek bagindan ve nefessiz kalmis.. hatta kalbi durmus dayanamamis.. 12 dakika hayata geri getirmeye calismislar..12 dakika cok uzun süre.. beyni cok hasar görmüs belkide beyin kanamasi gecirmis ama henüz bilmiyorlar böylesi milyonda bir görülüyormus dedi.. ve gitti..öylece agliyakaldim..inanmadim.. nolmusdu? hersey iyiydi aksam yine parliycakdik dügünde oglumla.. neden noldu?.. allahim..sonra ebe geldi ve bebeginizi görseniz iyi olur yasamiyabilir dedi, dünya basima yikildi. yürüyemiyodum tekerlekli sandalyede götürdü esim beni yanina.. allahim o kablolar o igneler heryeri bagliydi.. icim gitti bakamadim.. o an hem ruhen hem bedenen ölüyordum..
sonra bir sürü serum ve ilaclar verdiler ertesi günü kendime geldim.. yine doktorlar basimdaydi ve aksamdan bu yana kendi kendine nefes almasini ögrendi suan iyi ama beyni hasar gördügünü ve baska bir hastaneye gitmesini orada daha iyi imkanlar oldugunu söylediler.. fakat o transport cok zor ve yasama riskinin olmadigini söylediler.. hic birsey icin söz veremeyiz dediler..ama iyi olmasi icin kabul ettik..ilk önce o sevk ettiler sonra beni.. hastaneye vardik ve beni bi odaya aldilar 2 hamile kadinin yanina..ortadaysa ben..bir kadin doktor geldi bi kac soru sordu ve istersem birazdan bir tekerlekli sandalye bulup esimle yukari bebegimin yanina gidebilecegimi söyledi.. acilarima katlanip tabiki hemen kalktik gittik.. aman allahim daha fazla kablolar kafasi..
tüm vucüdü.. onu öyle görmek varya.. canim gitti ..minik canavarim benim böylemi olmaliydi..?.. hayir.. rüyadaydim..
5 dk sonra 2 bas doktor geldi yanimiza ve konusmamiz lazim dedi biz hemen gittik ve adam basini öne egerek durumu acikladi.. durumu iyi degil cigerleri böbrekleri ve bi kac organlari iflas etmek üzerek..ama en kötüsü beyni.. hic bir reflex yok .. olmicak.. o an dünya basima yikildi ben umutlanmisdim bu hastaneye gelirken bebegim nefes alsin sakat olsun nolursa olsun bakmaya ömrümü gecirmeye feda etmeye eli gözü kolu herseyi olmaya raziydim.. hicmi bi ihtimal yok dedim hickirarak.. 1% dedi ama yasarsa hic bi zaman göremez yürüyemez yemez icemez.. nekadar yasar o bile bilinmez dedi.. agliya agliya esimde bende bittik.. karar vermeniz lazim ama karar verilecek ne vardiki ? .. biz yavrumuzu o sekilde aci cekmesine razimi kalsaydik.. beklemeseydik..
aci cekmesin bebegim cennete gitsin istedik melegimizin bir an önce.. ve 1 saat sonra tekrar yukari ciktik vedalasmak icin..
ebe kablolari birer birer cekti.. her cektiginde benim icim yandi 9 ay karnima tasidigim herseyden sakindigim bebegimi ölmesini izliyorduk.. kucagima verdiler allahim nasil bir duygu..ayni anda hem mutlulugu hemde aciyi yasiyorduk.. bogazimda cümlelerim dügümleniyor suan yazamiyorum inanin gözümün önünden gitmiyo o minnacik kusursuz elleri yüzü agzi burnu..ebe morfin vuracagini aci cekmiceni söylemisdi ama yanliz 1-2 saat dayanir demisdi.. bu cümleleri duymak beni öldürüyodu ama bebegimle doya doya gecirmek istiyodum o dakikalari..yanimizda bir cift daha vardi onlarin bebegi süt emiyordu ve biz yan tarafda sessizce agliyorduk bebegimize veda ediyorduk.. nasil bir aciydi anlatamam keske biz onlarin yerinde olsaydik benimde
sütüm gelmisdi bende verebilseydim.. ardindan saatler gecti..1..2..3.. derken her saat geldi ebe morfini vurdu gitti ve bebegimiz pes eetmedi hala yasiyordu.. oda bizi birakmak istemiyorduki..doktorlar bile geldi birak artik minik bebek git artik dediler agladilar bizimle.. o cok güclüydü tam bir savasciydi adi gibi .. güclü oglum emirim.. bu arada sancilarim coktu, bende ameliyattan kendime gelememistimki cok aciyodu önemli degildi fakat ayaga kalkmam gerekdi 2 dk olsa bile dayanamiyordum cünki..hem agliyor hem kalmak istemiyor hemde dayanamiyordum acilara.. keske bi kez olsun o gözlerine bakabilseydim diye feryad ediyordum.. bu arada ebe yanimiza geldi ve birden bebegim gözlerini acdi.. inanamadim gözlerini acti ve deriiin bi nefes aldi.. o boncuk gözlerini gördüm allahim duymustu beni bitanem gitmemi istememisdi.. ebe bile aglamaya basladi ve dedi lütfen dayanin kalkmayin sizin gitmenizi istemiyo dayanin sanirim cok kalmadi dedi.. ve ben tabikide kaldim yavruma o acilar umrumda degildi evladim gidiyordu.. esimin o aglayisi o bakislari hala aklimda.. ve yine saatler gecti artik 6 saat olmusdu ve kadin 6inci ignesini getirdi vurdu ve esime dedi siz neden almiyosunuz kucaginiza hadi alin.. bu sirada bende dedim 2 dakika kalkiyim ayaga sonra alirim pasam nasiil olsa bizi birakmiyo.. esime verdi ben bu arada wcye gittim .. geldim ve yine bebegimi kucagima almak istedigimi söyledim.. ebe geldi yardim etti kucagima verdi ..10 dakika gecti ve birden nefes alip vermesi dahada yavasladi dahada zor alip veriyodu ve yavas yavas o bembeyaz vucüdu dahada beyazlasdi bir melek gibiydi adeta.. anlamamisdim artik gercekten
melek oldugunu.. doktorlar kapiyi acdi gözleri yasli benimle birlikte hepsi agliyordu ve .. seni bekledi senin kucaginda ölmek istedi dediler.. basiniz sagolsun.. adi gibi cok güclü bir oglunuz var savasdi gitmek istemedi dediler.. gözlerimden yaslar dinmek bilmedi.. canim gitti artik yoktu o..
ertesi sabah zaten cenazesi vardi bebegimin.. bu kahrolasi sehirde hep kar hep yagmur vardi ve günes o gün okadar güzel acmisdiki.. oglumdu o benim.. cenazemiz dolup tasti tüm insanlar yanimizdaydi .. allah razi olsun onlardan.. hem sevinci hem gururluydum hemde agliyordum kendimde degildim.. o hastaneden eli bos cikmak esyalarini tek tek kendi ellerinle toplamak yatagini tekrar söküp kaldirmak.. allahim mevlüt sekerleri suan karsimda hosgeldin emir berkemiz anneannesi yaptirmisdi özel türkiyeden.. hepsi bos hepsi hayal oldu simdi.. suan 1 haftadir esimle evdeyim ondan baska kimseyle görüsmüyor kimseyle konusamiyorum olmuyor iste beni kimse anliyamaz sizlerden baska.. hep ayni avutmalar ayni sözler.. evet sabretmek gerekir evet dua etmek gerek evet o bizim sefaatcimiz melegimiz bizi cennette bekliyor olucak ve biz ona insallah kavusucaz ama elimde degil iste cok canim aciyor ..
okadar güzel okadar tatliydiki .. ikimizede cok benziyodu .. esim bana baktikca onu görüyor ben ona baktikca.. insallah allahim bize melek kardesine tekrar bir kardes nasip eder ve acimiz ozaman biraz olsa diner.. ama onun yerini ilk göz agrimizi hic bir bebek tutamaz herzaman minik canavarim o..
doktorlar 1 sene bekleyin dedi .. insallah zaman cabuk gecer suan hic gecmiyor sabahlar uzak geceler uzun bize.. anlamsiz gibi ama dua edicem hergün ..
(ayrica suan hastaneyle ilgili sorusturma baslaticaz o genc ebe cok zaman kayip etti sürekli hatalar yapti ihmalde bulundu, acaba o sürecde kurtulurmuydu bebegimiz diye soruyoruz.. insallah hem bisey cikar o kizi isinden ederde baska annelere babalara böyle sey yasatmaz ama bi yandanda cikmazda bir aci daha cekmem ......)
rabbim hepimize sabir versin.. biz melek annesiyiz.. özel anneleriz.. bebeklerimiz insallah hepberaber mutludur birlektedir arkadasdirlar .. kendimi sadece böyle avutabiliyorum suan..
okuyanlara tsk ederim..
artik bende bir melek annesiyim.. ( lütfen okuyun anneler..)
hersey gecen hafta cuma aksami baslamisdi.. kuzenimin kinasi vardi ve bebegim canim oglum herzamanki gibi kipirkipir yerinde duramiyordu.. (36 haftamdaydim) etrafimdaki herkese gülücükler saciyordum ve herkes nekadar güzel bir ailen var gelsin artikda sevelim kücük canavarini demisti o gece herkes bize bakiyodu kinada..ben avusturyadan katiliyorum ve hamileligim sürece hic bir sorun yasamadim. bir defa midem bile bulanmadim hic biseyim yoktu. özel doktordaydik ve burada imkanlarimiz cok..hatta doktorumuz bile derdi sen 3 ayda bir gelsen bile yeter hic bisey yok okadar iyi bir hamilelikki .. örnektim adeta.. tek ''derdim'' cok kipirdamasiydi oda isin espirisi.. uykularimdan uyandirirdi beni yaramaz oglum.. 3 gece hic uyumadigimi bilirim..
neyse konuya dönüyorum cuma gece 11de eve geldik ve benim icimde bir his vardi .. emir-berkem olmasi gerekenden cok sessizdi..sabaha kadar bekledim.. bir defa tekmelemedi. cok garipdi.. 1dka durmayan oglum 1 kerecik olsun tekmelemedi.. sabah esimi uyandirdim ve biseylerin ters gittigini söyledim.. biseyi yoktur aslanimin diyip devam yatti.. abarttigimi düsünerek konuyu kapattim. aksam oldu ve dügün icin hazirlaniyodum evde tektim.. hem hazirlaniyodum hem oglusumla konusuyodum..bebegim nolursun bi kere vur bisey yap seni hissedigim..
banyo yaptim karnimi haffice salladim müzik acdim sesli ne yaptiysam olmadi ses seda yok.. aksam 6 olmusdu esim geldi hazirmisin dedi ve ben hayir hastaneye gidelim nolur ilk defa böyle oluyo dedim. hic düsünmeden apar topar gittik. hastaneye geldik ve bebegimi geceden beri hissetmedigimi söyledim hemen beni nstye bagladilar.. kalp atislarini duyduk.. o an dünyalar benim oldu.. yaklasik yarim saat durduk ve kalp atislarini
dinledik.. sonra ebe, doktorun gelicegini birde onun kontrolünden gecmesi gerektigini söyledi.. doktor geldi ultrasonda bakti.. yaklasik 40 dakika bakti.. tuhafsadim.. sordum neden bukadar uzun sürüyor? neden sürekli ayni yeri bakip duruyosunuz? adam hic bisey demiyordu.. o 40 dakikanin icinde sadece 2 cümle etti.. hersey yolunda merak etmeyin... sadece kontrol.. ve sonunda bize bu gece burda kalin sadece sizin icin .. panik etmeyin diye söylüyorum.. birseyiniz yok sabah eve gidersiniz dedi ve bizde kabul ettik..
esime demistim cok acikdim hic bisey yememisdim pyamalarimla yemek getirebilirmisin.. bu arada odaya götürüyordu ebe beni.. genc ve yeni bir ebeydi hic birseyi yapamiyordu beni ztn cok sinir edip cok germisdi.. odaya girdik bana geliyorum birazdan sen yatabilirsin demisti,, odada bir ben birde bir hamile kadin daha vardi.. 5 dakika gecmedi ve bir yasli ebe girdi. bana acikmisin yemek yicekmisin ama yeme sakin sana birsey söylicem ama korkma dedi.. sakin ol ama sanirim yolunda gitmeyenn birseyler var dedi.. anlamadim ne demek istemisdi?..birinci nst'de hatalar oldugunu ve narkoz yiyebilecegim sezeryanla bebegimi alicaklarini söyledi.. anlam veremedim 2 saatdir o odada hersey yaptilar baktilar ve hersey yolundaydi simdi niye böyle ?? hic bisey anlamadim??.. sadece esime mesaj yazdigimi hatirliyorum: nolur cabuk gel oglumuz geliyor..ondan sonrasi cok cabuk gelisdi.. kadin o diger genc ebeyi cagirdi ve tekrar takin dedi nstye.. geldi kiz ve ugrasdi 20 dakika beceremedi.. öyle sinir ettiki bi isi beceremedi 7 kere sag sol
yatirdi kaldirdi beni o halde ama yapamadi.. hatta yanimizdaki kadin bile noluyo neden olmuyo dedi? yasim 21 ilk hamileligim tecrübessizdim ve anlam veremedim hic birseye..sonrasi kabus gibiydi.. birden odaya doktorlar doldu baska ebeler geldi elimi tuttu agla istedigin gibi diyolardi.. birisi beni soydu ve ameliyata hazirladi..son duydugum bir ebe doktora sordu imzasi gerekli degilmi ? doktorda demisdi hayir artik cok gec cok cabuk hareket etmemiz gerek hic birsey icin söz veremem.. uyandigimdaysa aklimdan ilk gecen bebegimdi.. dogmusmuydu nerdeydi iyimiydi?.. hic bisey anlamadigim icin sandimki erken dogum oldu ve küveze aldilar.. bi problemin olucagindan haberdar degildim.. direndim sesimi duyurdum beni bebegime götürün dedim.. koridordan odaya ggiderken tüm ailemin yanimda oldugunu herkesin agladigini gördüm.. anlamadim hala..odaya girdim cok sancim vardi ameliyat berbat gecmisti.. yanimda sadece esim vardi ve konusmuyor agliyordu..ardindan doktorlar geldi ve bebegimin iyi oldugunu yanlizca küvezde oldugunu söylediler..görebilirmiyim neden herkes agliyor diyince.. biraz sorunlar oldu dogum esnasinda.. bebegin kani benim kanima karismis dogumda hic kani kalmamis bebegimin nerdeyse tüm kanini bana gecirmis göbek bagindan ve nefessiz kalmis.. hatta kalbi durmus dayanamamis.. 12 dakika hayata geri getirmeye calismislar..12 dakika cok uzun süre.. beyni cok hasar görmüs belkide beyin kanamasi gecirmis ama henüz bilmiyorlar böylesi milyonda bir görülüyormus dedi.. ve gitti..öylece agliyakaldim..inanmadim.. nolmusdu? hersey iyiydi aksam yine parliycakdik dügünde oglumla.. neden noldu?.. allahim..sonra ebe geldi ve bebeginizi görseniz iyi olur yasamiyabilir dedi, dünya basima yikildi. yürüyemiyodum tekerlekli sandalyede götürdü esim beni yanina.. allahim o kablolar o igneler heryeri bagliydi.. icim gitti bakamadim.. o an hem ruhen hem bedenen ölüyordum..
sonra bir sürü serum ve ilaclar verdiler ertesi günü kendime geldim.. yine doktorlar basimdaydi ve aksamdan bu yana kendi kendine nefes almasini ögrendi suan iyi ama beyni hasar gördügünü ve baska bir hastaneye gitmesini orada daha iyi imkanlar oldugunu söylediler.. fakat o transport cok zor ve yasama riskinin olmadigini söylediler.. hic birsey icin söz veremeyiz dediler..ama iyi olmasi icin kabul ettik..ilk önce o sevk ettiler sonra beni.. hastaneye vardik ve beni bi odaya aldilar 2 hamile kadinin yanina..ortadaysa ben..bir kadin doktor geldi bi kac soru sordu ve istersem birazdan bir tekerlekli sandalye bulup esimle yukari bebegimin yanina gidebilecegimi söyledi.. acilarima katlanip tabiki hemen kalktik gittik.. aman allahim daha fazla kablolar kafasi..
tüm vucüdü.. onu öyle görmek varya.. canim gitti ..minik canavarim benim böylemi olmaliydi..?.. hayir.. rüyadaydim..
5 dk sonra 2 bas doktor geldi yanimiza ve konusmamiz lazim dedi biz hemen gittik ve adam basini öne egerek durumu acikladi.. durumu iyi degil cigerleri böbrekleri ve bi kac organlari iflas etmek üzerek..ama en kötüsü beyni.. hic bir reflex yok .. olmicak.. o an dünya basima yikildi ben umutlanmisdim bu hastaneye gelirken bebegim nefes alsin sakat olsun nolursa olsun bakmaya ömrümü gecirmeye feda etmeye eli gözü kolu herseyi olmaya raziydim.. hicmi bi ihtimal yok dedim hickirarak.. 1% dedi ama yasarsa hic bi zaman göremez yürüyemez yemez icemez.. nekadar yasar o bile bilinmez dedi.. agliya agliya esimde bende bittik.. karar vermeniz lazim ama karar verilecek ne vardiki ? .. biz yavrumuzu o sekilde aci cekmesine razimi kalsaydik.. beklemeseydik..
aci cekmesin bebegim cennete gitsin istedik melegimizin bir an önce.. ve 1 saat sonra tekrar yukari ciktik vedalasmak icin..
ebe kablolari birer birer cekti.. her cektiginde benim icim yandi 9 ay karnima tasidigim herseyden sakindigim bebegimi ölmesini izliyorduk.. kucagima verdiler allahim nasil bir duygu..ayni anda hem mutlulugu hemde aciyi yasiyorduk.. bogazimda cümlelerim dügümleniyor suan yazamiyorum inanin gözümün önünden gitmiyo o minnacik kusursuz elleri yüzü agzi burnu..ebe morfin vuracagini aci cekmiceni söylemisdi ama yanliz 1-2 saat dayanir demisdi.. bu cümleleri duymak beni öldürüyodu ama bebegimle doya doya gecirmek istiyodum o dakikalari..yanimizda bir cift daha vardi onlarin bebegi süt emiyordu ve biz yan tarafda sessizce agliyorduk bebegimize veda ediyorduk.. nasil bir aciydi anlatamam keske biz onlarin yerinde olsaydik benimde
sütüm gelmisdi bende verebilseydim.. ardindan saatler gecti..1..2..3.. derken her saat geldi ebe morfini vurdu gitti ve bebegimiz pes eetmedi hala yasiyordu.. oda bizi birakmak istemiyorduki..doktorlar bile geldi birak artik minik bebek git artik dediler agladilar bizimle.. o cok güclüydü tam bir savasciydi adi gibi .. güclü oglum emirim.. bu arada sancilarim coktu, bende ameliyattan kendime gelememistimki cok aciyodu önemli degildi fakat ayaga kalkmam gerekdi 2 dk olsa bile dayanamiyordum cünki..hem agliyor hem kalmak istemiyor hemde dayanamiyordum acilara.. keske bi kez olsun o gözlerine bakabilseydim diye feryad ediyordum.. bu arada ebe yanimiza geldi ve birden bebegim gözlerini acdi.. inanamadim gözlerini acti ve deriiin bi nefes aldi.. o boncuk gözlerini gördüm allahim duymustu beni bitanem gitmemi istememisdi.. ebe bile aglamaya basladi ve dedi lütfen dayanin kalkmayin sizin gitmenizi istemiyo dayanin sanirim cok kalmadi dedi.. ve ben tabikide kaldim yavruma o acilar umrumda degildi evladim gidiyordu.. esimin o aglayisi o bakislari hala aklimda.. ve yine saatler gecti artik 6 saat olmusdu ve kadin 6inci ignesini getirdi vurdu ve esime dedi siz neden almiyosunuz kucaginiza hadi alin.. bu sirada bende dedim 2 dakika kalkiyim ayaga sonra alirim pasam nasiil olsa bizi birakmiyo.. esime verdi ben bu arada wcye gittim .. geldim ve yine bebegimi kucagima almak istedigimi söyledim.. ebe geldi yardim etti kucagima verdi ..10 dakika gecti ve birden nefes alip vermesi dahada yavasladi dahada zor alip veriyodu ve yavas yavas o bembeyaz vucüdu dahada beyazlasdi bir melek gibiydi adeta.. anlamamisdim artik gercekten
melek oldugunu.. doktorlar kapiyi acdi gözleri yasli benimle birlikte hepsi agliyordu ve .. seni bekledi senin kucaginda ölmek istedi dediler.. basiniz sagolsun.. adi gibi cok güclü bir oglunuz var savasdi gitmek istemedi dediler.. gözlerimden yaslar dinmek bilmedi.. canim gitti artik yoktu o..
ertesi sabah zaten cenazesi vardi bebegimin.. bu kahrolasi sehirde hep kar hep yagmur vardi ve günes o gün okadar güzel acmisdiki.. oglumdu o benim.. cenazemiz dolup tasti tüm insanlar yanimizdaydi .. allah razi olsun onlardan.. hem sevinci hem gururluydum hemde agliyordum kendimde degildim.. o hastaneden eli bos cikmak esyalarini tek tek kendi ellerinle toplamak yatagini tekrar söküp kaldirmak.. allahim mevlüt sekerleri suan karsimda hosgeldin emir berkemiz anneannesi yaptirmisdi özel türkiyeden.. hepsi bos hepsi hayal oldu simdi.. suan 1 haftadir esimle evdeyim ondan baska kimseyle görüsmüyor kimseyle konusamiyorum olmuyor iste beni kimse anliyamaz sizlerden baska.. hep ayni avutmalar ayni sözler.. evet sabretmek gerekir evet dua etmek gerek evet o bizim sefaatcimiz melegimiz bizi cennette bekliyor olucak ve biz ona insallah kavusucaz ama elimde degil iste cok canim aciyor ..
okadar güzel okadar tatliydiki .. ikimizede cok benziyodu .. esim bana baktikca onu görüyor ben ona baktikca.. insallah allahim bize melek kardesine tekrar bir kardes nasip eder ve acimiz ozaman biraz olsa diner.. ama onun yerini ilk göz agrimizi hic bir bebek tutamaz herzaman minik canavarim o..
doktorlar 1 sene bekleyin dedi .. insallah zaman cabuk gecer suan hic gecmiyor sabahlar uzak geceler uzun bize.. anlamsiz gibi ama dua edicem hergün ..
(ayrica suan hastaneyle ilgili sorusturma baslaticaz o genc ebe cok zaman kayip etti sürekli hatalar yapti ihmalde bulundu, acaba o sürecde kurtulurmuydu bebegimiz diye soruyoruz.. insallah hem bisey cikar o kizi isinden ederde baska annelere babalara böyle sey yasatmaz ama bi yandanda cikmazda bir aci daha cekmem ......)
rabbim hepimize sabir versin.. biz melek annesiyiz.. özel anneleriz.. bebeklerimiz insallah hepberaber mutludur birlektedir arkadasdirlar .. kendimi sadece böyle avutabiliyorum suan..
okuyanlara tsk ederim..[/QUOTE
ALLAH SABIR VERSİN CNM YA BEMNİMDE CANIMIN CANI OĞLUŞUM YAŞASAYDI 35 GÜN OLCAKTI 35 GÜNDÜR KAHROLUYORUM İÇİM ÇOK YANIYOR CANIMIN CANI GİTTİ AMA BENİDE YAKTI GİTTİ YAVRUM