- 23 Aralık 2012
- 197
- 11
- Konu Sahibi cennettemelegim
- #341
artik bende bir melek annesiyim.. ( lütfen okuyun anneler..)
hersey gecen hafta cuma aksami baslamisdi.. kuzenimin kinasi vardi ve bebegim canim oglum herzamanki gibi kipirkipir yerinde duramiyordu.. (36 haftamdaydim) etrafimdaki herkese gülücükler saciyordum ve herkes nekadar güzel bir ailen var gelsin artikda sevelim kücük canavarini demisti o gece herkes bize bakiyodu kinada..ben avusturyadan katiliyorum ve hamileligim sürece hic bir sorun yasamadim. bir defa midem bile bulanmadim hic biseyim yoktu. özel doktordaydik ve burada imkanlarimiz cok..hatta doktorumuz bile derdi sen 3 ayda bir gelsen bile yeter hic bisey yok okadar iyi bir hamilelikki .. örnektim adeta.. tek ''derdim'' cok kipirdamasiydi oda isin espirisi.. uykularimdan uyandirirdi beni yaramaz oglum.. 3 gece hic uyumadigimi bilirim..
neyse konuya dönüyorum cuma gece 11de eve geldik ve benim icimde bir his vardi .. emir-berkem olmasi gerekenden cok sessizdi..sabaha kadar bekledim.. bir defa tekmelemedi. cok garipdi.. 1dka durmayan oglum 1 kerecik olsun tekmelemedi.. sabah esimi uyandirdim ve biseylerin ters gittigini söyledim.. biseyi yoktur aslanimin diyip devam yatti.. abarttigimi düsünerek konuyu kapattim. aksam oldu ve dügün icin hazirlaniyodum evde tektim.. hem hazirlaniyodum hem oglusumla konusuyodum..bebegim nolursun bi kere vur bisey yap seni hissedigim..
banyo yaptim karnimi haffice salladim müzik acdim sesli ne yaptiysam olmadi ses seda yok.. aksam 6 olmusdu esim geldi hazirmisin dedi ve ben hayir hastaneye gidelim nolur ilk defa böyle oluyo dedim. hic düsünmeden apar topar gittik. hastaneye geldik ve bebegimi geceden beri hissetmedigimi söyledim hemen beni nstye bagladilar.. kalp atislarini duyduk.. o an dünyalar benim oldu.. yaklasik yarim saat durduk ve kalp atislarini
dinledik.. sonra ebe, doktorun gelicegini birde onun kontrolünden gecmesi gerektigini söyledi.. doktor geldi ultrasonda bakti.. yaklasik 40 dakika bakti.. tuhafsadim.. sordum neden bukadar uzun sürüyor? neden sürekli ayni yeri bakip duruyosunuz? adam hic bisey demiyordu.. o 40 dakikanin icinde sadece 2 cümle etti.. hersey yolunda merak etmeyin... sadece kontrol.. ve sonunda bize bu gece burda kalin sadece sizin icin .. panik etmeyin diye söylüyorum.. birseyiniz yok sabah eve gidersiniz dedi ve bizde kabul ettik..
esime demistim cok acikdim hic bisey yememisdim pyamalarimla yemek getirebilirmisin.. bu arada odaya götürüyordu ebe beni.. genc ve yeni bir ebeydi hic birseyi yapamiyordu beni ztn cok sinir edip cok germisdi.. odaya girdik bana geliyorum birazdan sen yatabilirsin demisti,, odada bir ben birde bir hamile kadin daha vardi.. 5 dakika gecmedi ve bir yasli ebe girdi. bana acikmisin yemek yicekmisin ama yeme sakin sana birsey söylicem ama korkma dedi.. sakin ol ama sanirim yolunda gitmeyenn birseyler var dedi.. anlamadim ne demek istemisdi?..birinci nst'de hatalar oldugunu ve narkoz yiyebilecegim sezeryanla bebegimi alicaklarini söyledi.. anlam veremedim 2 saatdir o odada hersey yaptilar baktilar ve hersey yolundaydi simdi niye böyle ?? hic bisey anlamadim??.. sadece esime mesaj yazdigimi hatirliyorum: nolur cabuk gel oglumuz geliyor..ondan sonrasi cok cabuk gelisdi.. kadin o diger genc ebeyi cagirdi ve tekrar takin dedi nstye.. geldi kiz ve ugrasdi 20 dakika beceremedi.. öyle sinir ettiki bi isi beceremedi 7 kere sag sol
yatirdi kaldirdi beni o halde ama yapamadi.. hatta yanimizdaki kadin bile noluyo neden olmuyo dedi? yasim 21 ilk hamileligim tecrübessizdim ve anlam veremedim hic birseye..sonrasi kabus gibiydi.. birden odaya doktorlar doldu baska ebeler geldi elimi tuttu agla istedigin gibi diyolardi.. birisi beni soydu ve ameliyata hazirladi..son duydugum bir ebe doktora sordu imzasi gerekli degilmi ? doktorda demisdi hayir artik cok gec cok cabuk hareket etmemiz gerek hic birsey icin söz veremem.. uyandigimdaysa aklimdan ilk gecen bebegimdi.. dogmusmuydu nerdeydi iyimiydi?.. hic bisey anlamadigim icin sandimki erken dogum oldu ve küveze aldilar.. bi problemin olucagindan haberdar degildim.. direndim sesimi duyurdum beni bebegime götürün dedim.. koridordan odaya ggiderken tüm ailemin yanimda oldugunu herkesin agladigini gördüm.. anlamadim hala..odaya girdim cok sancim vardi ameliyat berbat gecmisti.. yanimda sadece esim vardi ve konusmuyor agliyordu..ardindan doktorlar geldi ve bebegimin iyi oldugunu yanlizca küvezde oldugunu söylediler..görebilirmiyim neden herkes agliyor diyince.. biraz sorunlar oldu dogum esnasinda.. bebegin kani benim kanima karismis dogumda hic kani kalmamis bebegimin nerdeyse tüm kanini bana gecirmis göbek bagindan ve nefessiz kalmis.. hatta kalbi durmus dayanamamis.. 12 dakika hayata geri getirmeye calismislar..12 dakika cok uzun süre.. beyni cok hasar görmüs belkide beyin kanamasi gecirmis ama henüz bilmiyorlar böylesi milyonda bir görülüyormus dedi.. ve gitti..öylece agliyakaldim..inanmadim.. nolmusdu? hersey iyiydi aksam yine parliycakdik dügünde oglumla.. neden noldu?.. allahim..sonra ebe geldi ve bebeginizi görseniz iyi olur yasamiyabilir dedi, dünya basima yikildi. yürüyemiyodum tekerlekli sandalyede götürdü esim beni yanina.. allahim o kablolar o igneler heryeri bagliydi.. icim gitti bakamadim.. o an hem ruhen hem bedenen ölüyordum..
sonra bir sürü serum ve ilaclar verdiler ertesi günü kendime geldim.. yine doktorlar basimdaydi ve aksamdan bu yana kendi kendine nefes almasini ögrendi suan iyi ama beyni hasar gördügünü ve baska bir hastaneye gitmesini orada daha iyi imkanlar oldugunu söylediler.. fakat o transport cok zor ve yasama riskinin olmadigini söylediler.. hic birsey icin söz veremeyiz dediler..ama iyi olmasi icin kabul ettik..ilk önce o sevk ettiler sonra beni.. hastaneye vardik ve beni bi odaya aldilar 2 hamile kadinin yanina..ortadaysa ben..bir kadin doktor geldi bi kac soru sordu ve istersem birazdan bir tekerlekli sandalye bulup esimle yukari bebegimin yanina gidebilecegimi söyledi.. acilarima katlanip tabiki hemen kalktik gittik.. aman allahim daha fazla kablolar kafasi..
tüm vucüdü.. onu öyle görmek varya.. canim gitti ..minik canavarim benim böylemi olmaliydi..?.. hayir.. rüyadaydim..
5 dk sonra 2 bas doktor geldi yanimiza ve konusmamiz lazim dedi biz hemen gittik ve adam basini öne egerek durumu acikladi.. durumu iyi degil cigerleri böbrekleri ve bi kac organlari iflas etmek üzerek..ama en kötüsü beyni.. hic bir reflex yok .. olmicak.. o an dünya basima yikildi ben umutlanmisdim bu hastaneye gelirken bebegim nefes alsin sakat olsun nolursa olsun bakmaya ömrümü gecirmeye feda etmeye eli gözü kolu herseyi olmaya raziydim.. hicmi bi ihtimal yok dedim hickirarak.. 1% dedi ama yasarsa hic bi zaman göremez yürüyemez yemez icemez.. nekadar yasar o bile bilinmez dedi.. agliya agliya esimde bende bittik.. karar vermeniz lazim ama karar verilecek ne vardiki ? .. biz yavrumuzu o sekilde aci cekmesine razimi kalsaydik.. beklemeseydik..
aci cekmesin bebegim cennete gitsin istedik melegimizin bir an önce.. ve 1 saat sonra tekrar yukari ciktik vedalasmak icin..
ebe kablolari birer birer cekti.. her cektiginde benim icim yandi 9 ay karnima tasidigim herseyden sakindigim bebegimi ölmesini izliyorduk.. kucagima verdiler allahim nasil bir duygu..ayni anda hem mutlulugu hemde aciyi yasiyorduk.. bogazimda cümlelerim dügümleniyor suan yazamiyorum inanin gözümün önünden gitmiyo o minnacik kusursuz elleri yüzü agzi burnu..ebe morfin vuracagini aci cekmiceni söylemisdi ama yanliz 1-2 saat dayanir demisdi.. bu cümleleri duymak beni öldürüyodu ama bebegimle doya doya gecirmek istiyodum o dakikalari..yanimizda bir cift daha vardi onlarin bebegi süt emiyordu ve biz yan tarafda sessizce agliyorduk bebegimize veda ediyorduk.. nasil bir aciydi anlatamam keske biz onlarin yerinde olsaydik benimde
sütüm gelmisdi bende verebilseydim.. ardindan saatler gecti..1..2..3.. derken her saat geldi ebe morfini vurdu gitti ve bebegimiz pes eetmedi hala yasiyordu.. oda bizi birakmak istemiyorduki..doktorlar bile geldi birak artik minik bebek git artik dediler agladilar bizimle.. o cok güclüydü tam bir savasciydi adi gibi .. güclü oglum emirim.. bu arada sancilarim coktu, bende ameliyattan kendime gelememistimki cok aciyodu önemli degildi fakat ayaga kalkmam gerekdi 2 dk olsa bile dayanamiyordum cünki..hem agliyor hem kalmak istemiyor hemde dayanamiyordum acilara.. keske bi kez olsun o gözlerine bakabilseydim diye feryad ediyordum.. bu arada ebe yanimiza geldi ve birden bebegim gözlerini acdi.. inanamadim gözlerini acti ve deriiin bi nefes aldi.. o boncuk gözlerini gördüm allahim duymustu beni bitanem gitmemi istememisdi.. ebe bile aglamaya basladi ve dedi lütfen dayanin kalkmayin sizin gitmenizi istemiyo dayanin sanirim cok kalmadi dedi.. ve ben tabikide kaldim yavruma o acilar umrumda degildi evladim gidiyordu.. esimin o aglayisi o bakislari hala aklimda.. ve yine saatler gecti artik 6 saat olmusdu ve kadin 6inci ignesini getirdi vurdu ve esime dedi siz neden almiyosunuz kucaginiza hadi alin.. bu sirada bende dedim 2 dakika kalkiyim ayaga sonra alirim pasam nasiil olsa bizi birakmiyo.. esime verdi ben bu arada wcye gittim .. geldim ve yine bebegimi kucagima almak istedigimi söyledim.. ebe geldi yardim etti kucagima verdi ..10 dakika gecti ve birden nefes alip vermesi dahada yavasladi dahada zor alip veriyodu ve yavas yavas o bembeyaz vucüdu dahada beyazlasdi bir melek gibiydi adeta.. anlamamisdim artik gercekten
melek oldugunu.. doktorlar kapiyi acdi gözleri yasli benimle birlikte hepsi agliyordu ve .. seni bekledi senin kucaginda ölmek istedi dediler.. basiniz sagolsun.. adi gibi cok güclü bir oglunuz var savasdi gitmek istemedi dediler.. gözlerimden yaslar dinmek bilmedi.. canim gitti artik yoktu o..
ertesi sabah zaten cenazesi vardi bebegimin.. bu kahrolasi sehirde hep kar hep yagmur vardi ve günes o gün okadar güzel acmisdiki.. oglumdu o benim.. cenazemiz dolup tasti tüm insanlar yanimizdaydi .. allah razi olsun onlardan.. hem sevinci hem gururluydum hemde agliyordum kendimde degildim.. o hastaneden eli bos cikmak esyalarini tek tek kendi ellerinle toplamak yatagini tekrar söküp kaldirmak.. allahim mevlüt sekerleri suan karsimda hosgeldin emir berkemiz anneannesi yaptirmisdi özel türkiyeden.. hepsi bos hepsi hayal oldu simdi.. suan 1 haftadir esimle evdeyim ondan baska kimseyle görüsmüyor kimseyle konusamiyorum olmuyor iste beni kimse anliyamaz sizlerden baska.. hep ayni avutmalar ayni sözler.. evet sabretmek gerekir evet dua etmek gerek evet o bizim sefaatcimiz melegimiz bizi cennette bekliyor olucak ve biz ona insallah kavusucaz ama elimde degil iste cok canim aciyor ..
okadar güzel okadar tatliydiki .. ikimizede cok benziyodu .. esim bana baktikca onu görüyor ben ona baktikca.. insallah allahim bize melek kardesine tekrar bir kardes nasip eder ve acimiz ozaman biraz olsa diner.. ama onun yerini ilk göz agrimizi hic bir bebek tutamaz herzaman minik canavarim o..
doktorlar 1 sene bekleyin dedi .. insallah zaman cabuk gecer suan hic gecmiyor sabahlar uzak geceler uzun bize.. anlamsiz gibi ama dua edicem hergün ..
(ayrica suan hastaneyle ilgili sorusturma baslaticaz o genc ebe cok zaman kayip etti sürekli hatalar yapti ihmalde bulundu, acaba o sürecde kurtulurmuydu bebegimiz diye soruyoruz.. insallah hem bisey cikar o kizi isinden ederde baska annelere babalara böyle sey yasatmaz ama bi yandanda cikmazda bir aci daha cekmem ......)
rabbim hepimize sabir versin.. biz melek annesiyiz.. özel anneleriz.. bebeklerimiz insallah hepberaber mutludur birlektedir arkadasdirlar .. kendimi sadece böyle avutabiliyorum suan..
okuyanlara tsk ederim..
zorla nefes aliyorum.
hersey gecen hafta cuma aksami baslamisdi.. kuzenimin kinasi vardi ve bebegim canim oglum herzamanki gibi kipirkipir yerinde duramiyordu.. (36 haftamdaydim) etrafimdaki herkese gülücükler saciyordum ve herkes nekadar güzel bir ailen var gelsin artikda sevelim kücük canavarini demisti o gece herkes bize bakiyodu kinada..ben avusturyadan katiliyorum ve hamileligim sürece hic bir sorun yasamadim. bir defa midem bile bulanmadim hic biseyim yoktu. özel doktordaydik ve burada imkanlarimiz cok..hatta doktorumuz bile derdi sen 3 ayda bir gelsen bile yeter hic bisey yok okadar iyi bir hamilelikki .. örnektim adeta.. tek ''derdim'' cok kipirdamasiydi oda isin espirisi.. uykularimdan uyandirirdi beni yaramaz oglum.. 3 gece hic uyumadigimi bilirim..
neyse konuya dönüyorum cuma gece 11de eve geldik ve benim icimde bir his vardi .. emir-berkem olmasi gerekenden cok sessizdi..sabaha kadar bekledim.. bir defa tekmelemedi. cok garipdi.. 1dka durmayan oglum 1 kerecik olsun tekmelemedi.. sabah esimi uyandirdim ve biseylerin ters gittigini söyledim.. biseyi yoktur aslanimin diyip devam yatti.. abarttigimi düsünerek konuyu kapattim. aksam oldu ve dügün icin hazirlaniyodum evde tektim.. hem hazirlaniyodum hem oglusumla konusuyodum..bebegim nolursun bi kere vur bisey yap seni hissedigim..
banyo yaptim karnimi haffice salladim müzik acdim sesli ne yaptiysam olmadi ses seda yok.. aksam 6 olmusdu esim geldi hazirmisin dedi ve ben hayir hastaneye gidelim nolur ilk defa böyle oluyo dedim. hic düsünmeden apar topar gittik. hastaneye geldik ve bebegimi geceden beri hissetmedigimi söyledim hemen beni nstye bagladilar.. kalp atislarini duyduk.. o an dünyalar benim oldu.. yaklasik yarim saat durduk ve kalp atislarini
dinledik.. sonra ebe, doktorun gelicegini birde onun kontrolünden gecmesi gerektigini söyledi.. doktor geldi ultrasonda bakti.. yaklasik 40 dakika bakti.. tuhafsadim.. sordum neden bukadar uzun sürüyor? neden sürekli ayni yeri bakip duruyosunuz? adam hic bisey demiyordu.. o 40 dakikanin icinde sadece 2 cümle etti.. hersey yolunda merak etmeyin... sadece kontrol.. ve sonunda bize bu gece burda kalin sadece sizin icin .. panik etmeyin diye söylüyorum.. birseyiniz yok sabah eve gidersiniz dedi ve bizde kabul ettik..
esime demistim cok acikdim hic bisey yememisdim pyamalarimla yemek getirebilirmisin.. bu arada odaya götürüyordu ebe beni.. genc ve yeni bir ebeydi hic birseyi yapamiyordu beni ztn cok sinir edip cok germisdi.. odaya girdik bana geliyorum birazdan sen yatabilirsin demisti,, odada bir ben birde bir hamile kadin daha vardi.. 5 dakika gecmedi ve bir yasli ebe girdi. bana acikmisin yemek yicekmisin ama yeme sakin sana birsey söylicem ama korkma dedi.. sakin ol ama sanirim yolunda gitmeyenn birseyler var dedi.. anlamadim ne demek istemisdi?..birinci nst'de hatalar oldugunu ve narkoz yiyebilecegim sezeryanla bebegimi alicaklarini söyledi.. anlam veremedim 2 saatdir o odada hersey yaptilar baktilar ve hersey yolundaydi simdi niye böyle ?? hic bisey anlamadim??.. sadece esime mesaj yazdigimi hatirliyorum: nolur cabuk gel oglumuz geliyor..ondan sonrasi cok cabuk gelisdi.. kadin o diger genc ebeyi cagirdi ve tekrar takin dedi nstye.. geldi kiz ve ugrasdi 20 dakika beceremedi.. öyle sinir ettiki bi isi beceremedi 7 kere sag sol
yatirdi kaldirdi beni o halde ama yapamadi.. hatta yanimizdaki kadin bile noluyo neden olmuyo dedi? yasim 21 ilk hamileligim tecrübessizdim ve anlam veremedim hic birseye..sonrasi kabus gibiydi.. birden odaya doktorlar doldu baska ebeler geldi elimi tuttu agla istedigin gibi diyolardi.. birisi beni soydu ve ameliyata hazirladi..son duydugum bir ebe doktora sordu imzasi gerekli degilmi ? doktorda demisdi hayir artik cok gec cok cabuk hareket etmemiz gerek hic birsey icin söz veremem.. uyandigimdaysa aklimdan ilk gecen bebegimdi.. dogmusmuydu nerdeydi iyimiydi?.. hic bisey anlamadigim icin sandimki erken dogum oldu ve küveze aldilar.. bi problemin olucagindan haberdar degildim.. direndim sesimi duyurdum beni bebegime götürün dedim.. koridordan odaya ggiderken tüm ailemin yanimda oldugunu herkesin agladigini gördüm.. anlamadim hala..odaya girdim cok sancim vardi ameliyat berbat gecmisti.. yanimda sadece esim vardi ve konusmuyor agliyordu..ardindan doktorlar geldi ve bebegimin iyi oldugunu yanlizca küvezde oldugunu söylediler..görebilirmiyim neden herkes agliyor diyince.. biraz sorunlar oldu dogum esnasinda.. bebegin kani benim kanima karismis dogumda hic kani kalmamis bebegimin nerdeyse tüm kanini bana gecirmis göbek bagindan ve nefessiz kalmis.. hatta kalbi durmus dayanamamis.. 12 dakika hayata geri getirmeye calismislar..12 dakika cok uzun süre.. beyni cok hasar görmüs belkide beyin kanamasi gecirmis ama henüz bilmiyorlar böylesi milyonda bir görülüyormus dedi.. ve gitti..öylece agliyakaldim..inanmadim.. nolmusdu? hersey iyiydi aksam yine parliycakdik dügünde oglumla.. neden noldu?.. allahim..sonra ebe geldi ve bebeginizi görseniz iyi olur yasamiyabilir dedi, dünya basima yikildi. yürüyemiyodum tekerlekli sandalyede götürdü esim beni yanina.. allahim o kablolar o igneler heryeri bagliydi.. icim gitti bakamadim.. o an hem ruhen hem bedenen ölüyordum..
sonra bir sürü serum ve ilaclar verdiler ertesi günü kendime geldim.. yine doktorlar basimdaydi ve aksamdan bu yana kendi kendine nefes almasini ögrendi suan iyi ama beyni hasar gördügünü ve baska bir hastaneye gitmesini orada daha iyi imkanlar oldugunu söylediler.. fakat o transport cok zor ve yasama riskinin olmadigini söylediler.. hic birsey icin söz veremeyiz dediler..ama iyi olmasi icin kabul ettik..ilk önce o sevk ettiler sonra beni.. hastaneye vardik ve beni bi odaya aldilar 2 hamile kadinin yanina..ortadaysa ben..bir kadin doktor geldi bi kac soru sordu ve istersem birazdan bir tekerlekli sandalye bulup esimle yukari bebegimin yanina gidebilecegimi söyledi.. acilarima katlanip tabiki hemen kalktik gittik.. aman allahim daha fazla kablolar kafasi..
tüm vucüdü.. onu öyle görmek varya.. canim gitti ..minik canavarim benim böylemi olmaliydi..?.. hayir.. rüyadaydim..
5 dk sonra 2 bas doktor geldi yanimiza ve konusmamiz lazim dedi biz hemen gittik ve adam basini öne egerek durumu acikladi.. durumu iyi degil cigerleri böbrekleri ve bi kac organlari iflas etmek üzerek..ama en kötüsü beyni.. hic bir reflex yok .. olmicak.. o an dünya basima yikildi ben umutlanmisdim bu hastaneye gelirken bebegim nefes alsin sakat olsun nolursa olsun bakmaya ömrümü gecirmeye feda etmeye eli gözü kolu herseyi olmaya raziydim.. hicmi bi ihtimal yok dedim hickirarak.. 1% dedi ama yasarsa hic bi zaman göremez yürüyemez yemez icemez.. nekadar yasar o bile bilinmez dedi.. agliya agliya esimde bende bittik.. karar vermeniz lazim ama karar verilecek ne vardiki ? .. biz yavrumuzu o sekilde aci cekmesine razimi kalsaydik.. beklemeseydik..
aci cekmesin bebegim cennete gitsin istedik melegimizin bir an önce.. ve 1 saat sonra tekrar yukari ciktik vedalasmak icin..
ebe kablolari birer birer cekti.. her cektiginde benim icim yandi 9 ay karnima tasidigim herseyden sakindigim bebegimi ölmesini izliyorduk.. kucagima verdiler allahim nasil bir duygu..ayni anda hem mutlulugu hemde aciyi yasiyorduk.. bogazimda cümlelerim dügümleniyor suan yazamiyorum inanin gözümün önünden gitmiyo o minnacik kusursuz elleri yüzü agzi burnu..ebe morfin vuracagini aci cekmiceni söylemisdi ama yanliz 1-2 saat dayanir demisdi.. bu cümleleri duymak beni öldürüyodu ama bebegimle doya doya gecirmek istiyodum o dakikalari..yanimizda bir cift daha vardi onlarin bebegi süt emiyordu ve biz yan tarafda sessizce agliyorduk bebegimize veda ediyorduk.. nasil bir aciydi anlatamam keske biz onlarin yerinde olsaydik benimde
sütüm gelmisdi bende verebilseydim.. ardindan saatler gecti..1..2..3.. derken her saat geldi ebe morfini vurdu gitti ve bebegimiz pes eetmedi hala yasiyordu.. oda bizi birakmak istemiyorduki..doktorlar bile geldi birak artik minik bebek git artik dediler agladilar bizimle.. o cok güclüydü tam bir savasciydi adi gibi .. güclü oglum emirim.. bu arada sancilarim coktu, bende ameliyattan kendime gelememistimki cok aciyodu önemli degildi fakat ayaga kalkmam gerekdi 2 dk olsa bile dayanamiyordum cünki..hem agliyor hem kalmak istemiyor hemde dayanamiyordum acilara.. keske bi kez olsun o gözlerine bakabilseydim diye feryad ediyordum.. bu arada ebe yanimiza geldi ve birden bebegim gözlerini acdi.. inanamadim gözlerini acti ve deriiin bi nefes aldi.. o boncuk gözlerini gördüm allahim duymustu beni bitanem gitmemi istememisdi.. ebe bile aglamaya basladi ve dedi lütfen dayanin kalkmayin sizin gitmenizi istemiyo dayanin sanirim cok kalmadi dedi.. ve ben tabikide kaldim yavruma o acilar umrumda degildi evladim gidiyordu.. esimin o aglayisi o bakislari hala aklimda.. ve yine saatler gecti artik 6 saat olmusdu ve kadin 6inci ignesini getirdi vurdu ve esime dedi siz neden almiyosunuz kucaginiza hadi alin.. bu sirada bende dedim 2 dakika kalkiyim ayaga sonra alirim pasam nasiil olsa bizi birakmiyo.. esime verdi ben bu arada wcye gittim .. geldim ve yine bebegimi kucagima almak istedigimi söyledim.. ebe geldi yardim etti kucagima verdi ..10 dakika gecti ve birden nefes alip vermesi dahada yavasladi dahada zor alip veriyodu ve yavas yavas o bembeyaz vucüdu dahada beyazlasdi bir melek gibiydi adeta.. anlamamisdim artik gercekten
melek oldugunu.. doktorlar kapiyi acdi gözleri yasli benimle birlikte hepsi agliyordu ve .. seni bekledi senin kucaginda ölmek istedi dediler.. basiniz sagolsun.. adi gibi cok güclü bir oglunuz var savasdi gitmek istemedi dediler.. gözlerimden yaslar dinmek bilmedi.. canim gitti artik yoktu o..
ertesi sabah zaten cenazesi vardi bebegimin.. bu kahrolasi sehirde hep kar hep yagmur vardi ve günes o gün okadar güzel acmisdiki.. oglumdu o benim.. cenazemiz dolup tasti tüm insanlar yanimizdaydi .. allah razi olsun onlardan.. hem sevinci hem gururluydum hemde agliyordum kendimde degildim.. o hastaneden eli bos cikmak esyalarini tek tek kendi ellerinle toplamak yatagini tekrar söküp kaldirmak.. allahim mevlüt sekerleri suan karsimda hosgeldin emir berkemiz anneannesi yaptirmisdi özel türkiyeden.. hepsi bos hepsi hayal oldu simdi.. suan 1 haftadir esimle evdeyim ondan baska kimseyle görüsmüyor kimseyle konusamiyorum olmuyor iste beni kimse anliyamaz sizlerden baska.. hep ayni avutmalar ayni sözler.. evet sabretmek gerekir evet dua etmek gerek evet o bizim sefaatcimiz melegimiz bizi cennette bekliyor olucak ve biz ona insallah kavusucaz ama elimde degil iste cok canim aciyor ..
okadar güzel okadar tatliydiki .. ikimizede cok benziyodu .. esim bana baktikca onu görüyor ben ona baktikca.. insallah allahim bize melek kardesine tekrar bir kardes nasip eder ve acimiz ozaman biraz olsa diner.. ama onun yerini ilk göz agrimizi hic bir bebek tutamaz herzaman minik canavarim o..
doktorlar 1 sene bekleyin dedi .. insallah zaman cabuk gecer suan hic gecmiyor sabahlar uzak geceler uzun bize.. anlamsiz gibi ama dua edicem hergün ..
(ayrica suan hastaneyle ilgili sorusturma baslaticaz o genc ebe cok zaman kayip etti sürekli hatalar yapti ihmalde bulundu, acaba o sürecde kurtulurmuydu bebegimiz diye soruyoruz.. insallah hem bisey cikar o kizi isinden ederde baska annelere babalara böyle sey yasatmaz ama bi yandanda cikmazda bir aci daha cekmem ......)
rabbim hepimize sabir versin.. biz melek annesiyiz.. özel anneleriz.. bebeklerimiz insallah hepberaber mutludur birlektedir arkadasdirlar .. kendimi sadece böyle avutabiliyorum suan..
okuyanlara tsk ederim..
zorla nefes aliyorum.
Son düzenleme:
allahım sabırlar versin. söyleyecek söz bulamıyorum. söyleyeceğim her söz sizi teselli etmeye yetmeyecektir. allahım en yakın zamanda mis kokulu evlat sahibi yapar inşallah sizi.
