Mantık evliliği yapmanın eşiğindeyim, çok kararsızım..

Hayirli aksamlar diliyorum herkese, simdiden herkese yeni yilda saglik, sihhat ve mutluluk diliyorum. Biraz uzun olacak galiba kusura bakmayin. Okuyup, vaktini ayirip cevap yazanlara simdiden tesekkur ederim.

33'u bitirdim, 34 yasima girdim, bekarim. Yurtdisinda yasiyorum. Su ana kadar iliskilerim olmus olsa da cogunda ipler daha evlilik yoluna girmeden koptu. 3 yil once de kardesim vefat etti. Bunun ben de yikimi buyuk oldu. Bu sure zarfinda yuruyen iliskimi de bitirdim, goturemedim. Fakat bilirsiniz ki belirli bir zaman sonra o baskiyi hissediyorsun insan olarak. Babam hic karismasa da annem ve kizkardeslerim artik evlenmem gerektigini inceden inceden soyluyorlar. Bunaliyor insan ama onlari da anlamaya calisiyorum. Annem seninde bir evin yuvan cocuklarin olsun diyor. Enistemin de israrlariyla birisiyle tanistim boylelikle. Birbirimizin fotograflarini gorduk ilk. Ben begenemesem de onyargili olmak istemedim ve konusalim goruselim dedim. Ve su an 2 aydir gorusuyoruz. Kendisi iyi bir insan. 40 yasinda. Konustugumuz kadariyla mantiken uyustugumuz noktalar cok. Ikimizde dini hassasiyeti olan insanlariz yani dolayisiyla yasam tarzlarimiz uyusuyor. Kendisi iyi karakterde merhametli bir insan. Ortak acilarimiz var. Ben kardesimi, o da anne ve babasini kaybetmis. Kardeslerine anne baba olmus. Turkiye'den yurtdisina gelmis ve kendisini yoktan var etmis, kendi isinin sahibi ve iyi kazaniyor. Ben de calisan bir kadinim.

Sorun su ki, ben kendisine karsi bir sicaklik sevgi hissedemiyorum. O ise bana karsi birseyler hissediyor. Her an gormek, konusmak ve bulusmak istiyor. Evlensek belki iyi bir aile babasi olur, beni de cok sever. Mantikli dusundugumde olur gibi duruyor ama kalbime sordugumda bir cikmazin icindeymisim gibi hissediyorum. Azicik birseyler hissetsem yine olur diyecegim ama onu cok iyi bir dosttan baska sekilde goremiyorum. Sakalar yapiyor bazen hic tahammul edemiyorum. Zamanla sever miyim hic bilemiyorum.

Kendisi varlikli demistim bu durumda beni dusunduruyor. Kardesleri hep ona bagimli yasamislar ve hala da oyleler. Bu arada kardeslerinin hepsi evli barkli insanlar. Nasilsa abimiz kazaniyor kafasindalar. Bana kucuk erkek kardesine bir araba aldigini ve hemen ertesi gunu yengesinin onu arayip 'e kucuk kardesine araba almissin, benim kocamin basi kel mi' dedigini soyledi. Ben boyle bir konusmaya inanamadim. Ilerde sen calisma diyor bizim kulturumuzde kadin calismaz diyor. Ben de ben diplomami almak icin ne cileler cektim, evde oturmak icin mi okudum, olmaz oyle sey dedim. Sonra da tamam calisirsin ama tum gun calismazsin dedi bu sefer. Tartismamiz oldu. Bir ikincisi evlenince ortak hesaptan yanayim dedi kendisi. Kendi cevresinde kadinlar ortak hesap olmazsa sorun cikartiyorlarmis benim param harcandi soyle oldu boyle oldu diye. Ben ise ayri hesaptan yana oldugumu, gelir ve giderler konusunda seffaf davranildigi surece neden sorun cikacagini anlamadigimi belirttim. Bir ucuncusu kendisi hayatina Turkiye'de devam etmek istiyor. Ben su an boyle birsey dusunmedigimi, ilerde evlenip cocuklarim olsa da egitim acisindan onlarin burda egitim almalarindan yana oldugumu soyledim. O ise Turkiye'de ev alim satim isi dusunuyorum dedi. Simdi olmazsa da 10 yil sonra gideriz olmaz mi dedi. Ben buna su an icin cevabimin olmadigini soyledim.

Biz yurtdisinda yasiyor olsakta ara ara kultur farkliligini hissediyorum. Ailesindeki kadinlar hic calismamislar, hep erkekler calismis. Biz de evlilik bir kere yapilir asla bosanma olmaz diyor. Kendisi Elazig'li ben Samsun'luyum.

Artik tamam mi devam mi bir karar vermek zorundayim cunku boyle gitmez. Bu evlilik olursa da sadece benim acimdan mantik evliligi olacak cunku kendisinin bana karsi hisleri var. Herkes sonradan seversin, deli misin boyle kismet daha cikmaz karsina, hem de varlikli diyorlar. Parasi pulu benim zerre gozumde yok tam tersine varliginin altinda ezilmekten korkuyorum. Buna hayir dersen Allah daha beterini karsina cikarir diyorlar. Ne yapmaliyim? Sever miyim sonradan? Annem sonradan seversin, herkes severek mi evleniyor diyor. Cocugun olur cocugunu seversin diyor kizkardesim, cocuk olunca zaten ask bitiyor diyor. Bir yandan biyolojik saat isliyor, yas ilerliyor...evlenirsem annem kardeslerim istiyor diye evlenicem gibi birsey olacak. Sanki bir bosluktayim ve dusuyorum. Isime konsantre olamaz hale geldim. Migren agrilarim artti dusunmekten. 2 aydir birsey hissedemedigim bir insana ne zaman birseyler hissederim? Evlendikten sonra sever miyim? Boyle bir evlilik yurur mu? Boyle evlenip mutlu olanlar var mi? Cok kararsizim....

Koşarak uzaklaş
Bu adamda mantık da tutmuyor ki evlenesin
Kafa yapısı sorunlu adamın
 
İlk okuduğumda denenebilir bir süre, akışına bırakılarak ölçülebilir aradaki elektrik diye düşündüm, çünkü bence denemeye değer her ne olursa olsun. Fakat fikrim bir yorumunuzu görünce değişti; öpme fikrine bile off demişsiniz bir yorumda, sakın diyorum, bunu söylüyorsanız sakın kendinizi zorlamayın. Evlilik sevgililige benzemiyor, her türlü şey paylaşılabiliyor.
 
Ne konularda uyuşuyorsunuz bilmiyorum ama uyumsuzluklarda ciddi sebepler.

Herkes sonradan seversin, deli misin boyle kismet daha cikmaz karsina, hem de varlikli diyorlar.

Buna hayir dersen Allah daha beterini karsina cikarir diyorlar.

Annem sonradan seversin, herkes severek mi evleniyor diyor.

Bu laflara şahsen hiç ama hiç katılmıyorum. Kahin miymiş onlar? Sıkıntısını onlar değil siz çekeceksiniz. Bu sadece evlilik değil hayatta bir çok konuda böyle, insanlar sürekli bir şeyler derler ve şahsen ne zaman denilene göre hareket etsem pişman oldum. Kendi kalbinizi, mantığınızı, hislerinizi dinleyin.
Başkalarının dediklerine takılmayın, kendinizi de bir şeyler olması için zorlamayın bence.
Hoş mantık evliliği yapıp mutlu olan insanlar var yapısal bir durum ama bu adam çok da mantığınıza uygun görünmüyor.
 
Hayirli aksamlar diliyorum herkese, simdiden herkese yeni yilda saglik, sihhat ve mutluluk diliyorum. Biraz uzun olacak galiba kusura bakmayin. Okuyup, vaktini ayirip cevap yazanlara simdiden tesekkur ederim.

33'u bitirdim, 34 yasima girdim, bekarim. Yurtdisinda yasiyorum. Su ana kadar iliskilerim olmus olsa da cogunda ipler daha evlilik yoluna girmeden koptu. 3 yil once de kardesim vefat etti. Bunun ben de yikimi buyuk oldu. Bu sure zarfinda yuruyen iliskimi de bitirdim, goturemedim. Fakat bilirsiniz ki belirli bir zaman sonra o baskiyi hissediyorsun insan olarak. Babam hic karismasa da annem ve kizkardeslerim artik evlenmem gerektigini inceden inceden soyluyorlar. Bunaliyor insan ama onlari da anlamaya calisiyorum. Annem seninde bir evin yuvan cocuklarin olsun diyor. Enistemin de israrlariyla birisiyle tanistim boylelikle. Birbirimizin fotograflarini gorduk ilk. Ben begenemesem de onyargili olmak istemedim ve konusalim goruselim dedim. Ve su an 2 aydir gorusuyoruz. Kendisi iyi bir insan. 40 yasinda. Konustugumuz kadariyla mantiken uyustugumuz noktalar cok. Ikimizde dini hassasiyeti olan insanlariz yani dolayisiyla yasam tarzlarimiz uyusuyor. Kendisi iyi karakterde merhametli bir insan. Ortak acilarimiz var. Ben kardesimi, o da anne ve babasini kaybetmis. Kardeslerine anne baba olmus. Turkiye'den yurtdisina gelmis ve kendisini yoktan var etmis, kendi isinin sahibi ve iyi kazaniyor. Ben de calisan bir kadinim.

Sorun su ki, ben kendisine karsi bir sicaklik sevgi hissedemiyorum. O ise bana karsi birseyler hissediyor. Her an gormek, konusmak ve bulusmak istiyor. Evlensek belki iyi bir aile babasi olur, beni de cok sever. Mantikli dusundugumde olur gibi duruyor ama kalbime sordugumda bir cikmazin icindeymisim gibi hissediyorum. Azicik birseyler hissetsem yine olur diyecegim ama onu cok iyi bir dosttan baska sekilde goremiyorum. Sakalar yapiyor bazen hic tahammul edemiyorum. Zamanla sever miyim hic bilemiyorum.

Kendisi varlikli demistim bu durumda beni dusunduruyor. Kardesleri hep ona bagimli yasamislar ve hala da oyleler. Bu arada kardeslerinin hepsi evli barkli insanlar. Nasilsa abimiz kazaniyor kafasindalar. Bana kucuk erkek kardesine bir araba aldigini ve hemen ertesi gunu yengesinin onu arayip 'e kucuk kardesine araba almissin, benim kocamin basi kel mi' dedigini soyledi. Ben boyle bir konusmaya inanamadim. Ilerde sen calisma diyor bizim kulturumuzde kadin calismaz diyor. Ben de ben diplomami almak icin ne cileler cektim, evde oturmak icin mi okudum, olmaz oyle sey dedim. Sonra da tamam calisirsin ama tum gun calismazsin dedi bu sefer. Tartismamiz oldu. Bir ikincisi evlenince ortak hesaptan yanayim dedi kendisi. Kendi cevresinde kadinlar ortak hesap olmazsa sorun cikartiyorlarmis benim param harcandi soyle oldu boyle oldu diye. Ben ise ayri hesaptan yana oldugumu, gelir ve giderler konusunda seffaf davranildigi surece neden sorun cikacagini anlamadigimi belirttim. Bir ucuncusu kendisi hayatina Turkiye'de devam etmek istiyor. Ben su an boyle birsey dusunmedigimi, ilerde evlenip cocuklarim olsa da egitim acisindan onlarin burda egitim almalarindan yana oldugumu soyledim. O ise Turkiye'de ev alim satim isi dusunuyorum dedi. Simdi olmazsa da 10 yil sonra gideriz olmaz mi dedi. Ben buna su an icin cevabimin olmadigini soyledim.

Biz yurtdisinda yasiyor olsakta ara ara kultur farkliligini hissediyorum. Ailesindeki kadinlar hic calismamislar, hep erkekler calismis. Biz de evlilik bir kere yapilir asla bosanma olmaz diyor. Kendisi Elazig'li ben Samsun'luyum.

Artik tamam mi devam mi bir karar vermek zorundayim cunku boyle gitmez. Bu evlilik olursa da sadece benim acimdan mantik evliligi olacak cunku kendisinin bana karsi hisleri var. Herkes sonradan seversin, deli misin boyle kismet daha cikmaz karsina, hem de varlikli diyorlar. Parasi pulu benim zerre gozumde yok tam tersine varliginin altinda ezilmekten korkuyorum. Buna hayir dersen Allah daha beterini karsina cikarir diyorlar. Ne yapmaliyim? Sever miyim sonradan? Annem sonradan seversin, herkes severek mi evleniyor diyor. Cocugun olur cocugunu seversin diyor kizkardesim, cocuk olunca zaten ask bitiyor diyor. Bir yandan biyolojik saat isliyor, yas ilerliyor...evlenirsem annem kardeslerim istiyor diye evlenicem gibi birsey olacak. Sanki bir bosluktayim ve dusuyorum. Isime konsantre olamaz hale geldim. Migren agrilarim artti dusunmekten. 2 aydir birsey hissedemedigim bir insana ne zaman birseyler hissederim? Evlendikten sonra sever miyim? Boyle bir evlilik yurur mu? Boyle evlenip mutlu olanlar var mi? Cok kararsizim....
Siz bilirsiniz ama ben evlenmemeniz görüşündeyim. Şakalarını bile itici buluyorsunuz, tahammül edemiyorsunuz. Belli ki adamdan gerçekten irite oluyorsunuz. Bana göre fazla ortak noktanzda yokmuş. Dini hassasiyet ve ailesini kaybetmesi dışında (hepimizin başına gelebilir) başka bir ortaklığınızı göremedim. Ayrıca şimdiden sizi fikirlerinizle ve sınırlarınızla tanıyıp kabul etmektense, sizden hemen bir uyum sağlamanızı onlara göre hareket etmeniz konusunda uyarıyor. "Bizde böyle" imasını ben hiç anlamıyorum. Çok gereksiz.

Evlilik sadece 20-30 yaş arası gerçekleşmesi mübah olan bir olay değildir. Hayat arkadaşını istediğin zaman seçmek senin en doğal hakkın. Sakın üstünüzde baskı hissederek bir hataya düşmeyin.
 
Empati kuruyorum. Ben 25 yaşında evlendim fakat sizin yaşadıklarınızı yaşadım.
Şu zengin evlen, bu zengin evlen, şunun ailesi iyi, bunun babası şöyle böyle diyen çoktu.
En sonunda evde kaldın muhabbetleri oldu ama ben görüştürdükleri insanlara zerre ısınamıyordum.
Çok bunaldığım anda eşim çıktı karşıma, çok aşık evlenmedim onunla ama evlendikten sonra kör kütük aşık oldum diyebilirim. Çocuklarım oldu ve aşkımız katlandı. Çocuk olduktan sonra aşk biter diyenlere anlam veremiyorum.
Şakalarına bile katlanamıyorsanız bence bu evlilik size huzur getirmeyecek.
 
Ne konularda uyuşuyorsunuz bilmiyorum ama uyumsuzluklarda ciddi sebepler.







Bu laflara şahsen hiç ama hiç katılmıyorum. Kahin miymiş onlar? Sıkıntısını onlar değil siz çekeceksiniz. Bu sadece evlilik değil hayatta bir çok konuda böyle, insanlar sürekli bir şeyler derler ve şahsen ne zaman denilene göre hareket etsem pişman oldum. Kendi kalbinizi, mantığınızı, hislerinizi dinleyin.
Başkalarının dediklerine takılmayın, kendinizi de bir şeyler olması için zorlamayın bence.
Hoş mantık evliliği yapıp mutlu olan insanlar var yapısal bir durum ama bu adam çok da mantığınıza uygun görünmüyor.

+ Ayrıca bence yapılan mantık evliliklerinde az da olsa duygu, etkilenme, kanının ısınması vardır, siz de o da yok.
 
Siz bilirsiniz ama ben evlenmemeniz görüşündeyim. Şakalarını bile itici buluyorsunuz, tahammül edemiyorsunuz. Belli ki adamdan gerçekten irite oluyorsunuz. Bana göre fazla ortak noktanzda yokmuş. Dini hassasiyet ve ailesini kaybetmesi dışında (hepimizin başına gelebilir) başka bir ortaklığınızı göremedim. Ayrıca şimdiden sizi fikirlerinizle ve sınırlarınızla tanıyıp kabul etmektense, sizden hemen bir uyum sağlamanızı onlara göre hareket etmeniz konusunda uyarıyor. "Bizde böyle" imasını ben hiç anlamıyorum. Çok gereksiz.

Evlilik sadece 20-30 yaş arası gerçekleşmesi mübah olan bir olay değildir. Hayat arkadaşını istediğin zaman seçmek senin en doğal hakkın. Sakın üstünüzde baskı hissederek bir hataya düşmeyin.

Haklisiniz. Yazdiklarimi bastan okudugumda dini hassasiyet ve benim kardesimi onun anne & babasini kaybetmesinden baska ortak noktamiz nerdeyse yok gibi. Herkes ruh ikiziyle de evlenmiyor birbirinden cok farkli insanlarda mutlu olabiliyorlar. Fakat arada sevgi ask olunca insanlar tahammul edebiliuor birbirine. Ben ise sakalarina tahammül edemezken simdiden...2 hafta daha sure verip kararimi verecegim.
 
Sevgisiz evliliklerde çocuklar da mutsuz oluyor. Şimdi böyle basit bir mantık evliliği olarak düşünüyorsunuz ama evliliği yaşamadan onunla ilgili "idare ederim aman nolucak" şeklinde yorum yapmak çok basit.

Anne babası yok evet ama kendisine bağımlı kardeşleri var. Bu şekilde bi saygısızlık yapacak seviyede bir "yenge" ilişkisi var. Sen bunlara karşı çıkmak isteyeceksin, tartışacaksınız. Başlı başına bir düzeni değiştirmek zordur.

Hakkınızda hayırlısı olsun fakat çok zengin dersiniz iflas eder, çok fakir dersiniz aklını kullanır çalışır çabalar zengin olur eğer aklınızı çelen buysa.

Kimin ne olacağını yalnızca Allah bilir :)

Evet haklisiniz. Kendisi de hic sesini yukseltmemis kardeslerine karsi. Bir olay daha vardigi anlatmadim burada. Yine malum yengesi.O olaydan sonra bile sert cikamamis. Ilerde evlensek ben bişey soylesem sen sus diyecek belkide. Cunku ben onun tam tersiyim. Ben haksizlik karsisinda sesini cikaran bir insanim. Bu insanlari hayatimdan cikarmakta hic zorlanmam. Aile bile olsa.

Aklimi zenginligi asla celmedi. Defalarca da yazdim tam tersine zenginligi varligi da beni dusunduruyor. Ben zaten kendime yeten bir kadinim. Ama onun mali durumunun beni ezmesinden korkuyorum. Elbette ki Allah kimin ne olacagini bilmez.
 
Haklisiniz. Yazdiklarimi bastan okudugumda dini hassasiyet ve benim kardesimi onun anne & babasini kaybetmesinden baska ortak noktamiz nerdeyse yok gibi. Herkes ruh ikiziyle de evlenmiyor birbirinden cok farkli insanlarda mutlu olabiliyorlar. Fakat arada sevgi ask olunca insanlar tahammul edebiliuor birbirine. Ben ise sakalarina tahammül edemezken simdiden...2 hafta daha sure verip kararimi verecegim.
Ne kadar zamandır görüşüyorsunuz?
 
Hayirli aksamlar diliyorum herkese, simdiden herkese yeni yilda saglik, sihhat ve mutluluk diliyorum. Biraz uzun olacak galiba kusura bakmayin. Okuyup, vaktini ayirip cevap yazanlara simdiden tesekkur ederim.

33'u bitirdim, 34 yasima girdim, bekarim. Yurtdisinda yasiyorum. Su ana kadar iliskilerim olmus olsa da cogunda ipler daha evlilik yoluna girmeden koptu. 3 yil once de kardesim vefat etti. Bunun ben de yikimi buyuk oldu. Bu sure zarfinda yuruyen iliskimi de bitirdim, goturemedim. Fakat bilirsiniz ki belirli bir zaman sonra o baskiyi hissediyorsun insan olarak. Babam hic karismasa da annem ve kizkardeslerim artik evlenmem gerektigini inceden inceden soyluyorlar. Bunaliyor insan ama onlari da anlamaya calisiyorum. Annem seninde bir evin yuvan cocuklarin olsun diyor. Enistemin de israrlariyla birisiyle tanistim boylelikle. Birbirimizin fotograflarini gorduk ilk. Ben begenemesem de onyargili olmak istemedim ve konusalim goruselim dedim. Ve su an 2 aydir gorusuyoruz. Kendisi iyi bir insan. 40 yasinda. Konustugumuz kadariyla mantiken uyustugumuz noktalar cok. Ikimizde dini hassasiyeti olan insanlariz yani dolayisiyla yasam tarzlarimiz uyusuyor. Kendisi iyi karakterde merhametli bir insan. Ortak acilarimiz var. Ben kardesimi, o da anne ve babasini kaybetmis. Kardeslerine anne baba olmus. Turkiye'den yurtdisina gelmis ve kendisini yoktan var etmis, kendi isinin sahibi ve iyi kazaniyor. Ben de calisan bir kadinim.

Sorun su ki, ben kendisine karsi bir sicaklik sevgi hissedemiyorum. O ise bana karsi birseyler hissediyor. Her an gormek, konusmak ve bulusmak istiyor. Evlensek belki iyi bir aile babasi olur, beni de cok sever. Mantikli dusundugumde olur gibi duruyor ama kalbime sordugumda bir cikmazin icindeymisim gibi hissediyorum. Azicik birseyler hissetsem yine olur diyecegim ama onu cok iyi bir dosttan baska sekilde goremiyorum. Sakalar yapiyor bazen hic tahammul edemiyorum. Zamanla sever miyim hic bilemiyorum.

Kendisi varlikli demistim bu durumda beni dusunduruyor. Kardesleri hep ona bagimli yasamislar ve hala da oyleler. Bu arada kardeslerinin hepsi evli barkli insanlar. Nasilsa abimiz kazaniyor kafasindalar. Bana kucuk erkek kardesine bir araba aldigini ve hemen ertesi gunu yengesinin onu arayip 'e kucuk kardesine araba almissin, benim kocamin basi kel mi' dedigini soyledi. Ben boyle bir konusmaya inanamadim. Ilerde sen calisma diyor bizim kulturumuzde kadin calismaz diyor. Ben de ben diplomami almak icin ne cileler cektim, evde oturmak icin mi okudum, olmaz oyle sey dedim. Sonra da tamam calisirsin ama tum gun calismazsin dedi bu sefer. Tartismamiz oldu. Bir ikincisi evlenince ortak hesaptan yanayim dedi kendisi. Kendi cevresinde kadinlar ortak hesap olmazsa sorun cikartiyorlarmis benim param harcandi soyle oldu boyle oldu diye. Ben ise ayri hesaptan yana oldugumu, gelir ve giderler konusunda seffaf davranildigi surece neden sorun cikacagini anlamadigimi belirttim. Bir ucuncusu kendisi hayatina Turkiye'de devam etmek istiyor. Ben su an boyle birsey dusunmedigimi, ilerde evlenip cocuklarim olsa da egitim acisindan onlarin burda egitim almalarindan yana oldugumu soyledim. O ise Turkiye'de ev alim satim isi dusunuyorum dedi. Simdi olmazsa da 10 yil sonra gideriz olmaz mi dedi. Ben buna su an icin cevabimin olmadigini soyledim.

Biz yurtdisinda yasiyor olsakta ara ara kultur farkliligini hissediyorum. Ailesindeki kadinlar hic calismamislar, hep erkekler calismis. Biz de evlilik bir kere yapilir asla bosanma olmaz diyor. Kendisi Elazig'li ben Samsun'luyum.

Artik tamam mi devam mi bir karar vermek zorundayim cunku boyle gitmez. Bu evlilik olursa da sadece benim acimdan mantik evliligi olacak cunku kendisinin bana karsi hisleri var. Herkes sonradan seversin, deli misin boyle kismet daha cikmaz karsina, hem de varlikli diyorlar. Parasi pulu benim zerre gozumde yok tam tersine varliginin altinda ezilmekten korkuyorum. Buna hayir dersen Allah daha beterini karsina cikarir diyorlar. Ne yapmaliyim? Sever miyim sonradan? Annem sonradan seversin, herkes severek mi evleniyor diyor. Cocugun olur cocugunu seversin diyor kizkardesim, cocuk olunca zaten ask bitiyor diyor. Bir yandan biyolojik saat isliyor, yas ilerliyor...evlenirsem annem kardeslerim istiyor diye evlenicem gibi birsey olacak. Sanki bir bosluktayim ve dusuyorum. Isime konsantre olamaz hale geldim. Migren agrilarim artti dusunmekten. 2 aydir birsey hissedemedigim bir insana ne zaman birseyler hissederim? Evlendikten sonra sever miyim? Boyle bir evlilik yurur mu? Boyle evlenip mutlu olanlar var mi? Cok kararsizim....
Mantik evkiligine karsi değilim. Ama sizinki mantiksiz. Ortak degerlerimiz var diyorsun ama bana cok ortak nokta var gibi gelmedi. En azindan evlenecek kadar. Ailesine bagimli kadının calismasini istemeyen.calissada parasina el koyacak bir adam var karsida.
Ben olsam evlenmem..
 
Adam hemşehrimizmiş:)Evlen hemen:)şaka şaka
Yalnız o boşanma olmaz sözü eskilerde kaldı garibim yurt dışına çıkınca pek memleketin halini bilmez olmuş.
Son seçenektir ve zorlarlar(zorlamada şiddet yoktur) yoluna koyabilmek adına.
Kadınlar çalışmaz da eskide kaldı.
Memlekete gitsin tekrar bir gözlemlesin derim:)
Bu arada cidden öyle kadın katliamı yapan bir memeleketimiz yok şükür.
 
O biz oluyoruz. Eşimle çok farklıyız. Kültürel yapımız ve aile yapılarımız da farklı. Arada sevgi olmasa olmaz. Sevgi yüzünden biz hemen birbirimizi affediyoruz ve kıyamıyoruz birbirimize.
Haklisiniz. Yazdiklarimi bastan okudugumda dini hassasiyet ve benim kardesimi onun anne & babasini kaybetmesinden baska ortak noktamiz nerdeyse yok gibi. Herkes ruh ikiziyle de evlenmiyor birbirinden cok farkli insanlarda mutlu olabiliyorlar. Fakat arada sevgi ask olunca insanlar tahammul edebiliuor birbirine. Ben ise sakalarina tahammül edemezken simdiden...2 hafta daha sure verip kararimi verecegim.
 
O biz oluyoruz. Eşimle çok farklıyız. Kültürel yapımız ve aile yapılarımız da farklı. Arada sevgi olmasa olmaz. Sevgi yüzünden biz hemen birbirimizi affediyoruz ve kıyamıyoruz birbirimize.
Haklisiniz. Yazdiklarimi bastan okudugumda dini hassasiyet ve benim kardesimi onun anne & babasini kaybetmesinden baska ortak noktamiz nerdeyse yok gibi. Herkes ruh ikiziyle de evlenmiyor birbirinden cok farkli insanlarda mutlu olabiliyorlar. Fakat arada sevgi ask olunca insanlar tahammul edebiliuor birbirine. Ben ise sakalarina tahammül edemezken simdiden...2 hafta daha sure verip kararimi verecegim.
 
Adam hemşehrimizmiş:)Evlen hemen:)şaka şaka
Yalnız o boşanma olmaz sözü eskilerde kaldı garibim yurt dışına çıkınca pek memleketin halini bilmez olmuş.
Son seçenektir ve zorlarlar(zorlamada şiddet yoktur) yoluna koyabilmek adına.
Kadınlar çalışmaz da eskide kaldı.
Memlekete gitsin tekrar bir gözlemlesin derim:)
Bu arada cidden öyle kadın katliamı yapan bir memeleketimiz yok şükür.

Memleketine de her yaz gidiyormus kendisi oyle diyor. Isleri yoluna koymak adina zorlarlar demek istedi saniyorum kendisi de bizde bosanma yoktur ya da en son caredir dediginde. Ailesindeki kadınlar calismadigindan, o durumu burda da devam ettirdiklerinden kadinin calismasi konusuna yabanci kalmis. Kendisi biraz daha gelenekci saniyorum.
 
X