• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

lütfen yardım edin :(

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
sadece şunu anlamakta zorlanıyorum. 32 yaşındasınız. evlisiniz erkeksiniz. güzel karınız var. aylık gelirinizi standart gelirin üzerinde. Ve doktor kilo verip sigarayı bırakmazsanız ya kalp krizi geçirerisiniz yada felç diyor, pıhtı atar diyor. siz karınızdan saklıyorsunuz. ve ertesi gün yemek yemeye sigaraya devam ediyorsunuz. bu bencillik mi ? yoksa psikolojik rahatsızlık mı ?

hem bencillik hem psikolojik rahatsızlık bence.

evlenmeden önce kilo vereceğine dair size bi sözü var mıydı?
 
aklima enistem geldi teyzemde boyle gram gram yemek hazirlayip adami zayiflatamiyordu meger adam isten eve gelirken 1.5 iskenderi falan dogalgaz saatinin ustune koyuyormus teyzem seker hastasi yemeklerden sonra biraz uyku basiyor hep uyuyunca caktirmadan iceri alip yiyormus yani esiniz istemedikten sonra siz ne yaparsaniz yapin bir yolunu herzaman bulur
 
Nerden nasıl başlayacağım bilmiyorum. Kimseyle konuşamıyorum. İçime dökmek istiyorum. Yazarken gözlerim doluyor.. Eşimle 2 yıllık evliyiz. Kendisini 5 yıldır tanıyorum. Onunla tanıştığımda 135 kg dan fazlaydı, benim motivemle 120 kg a kadar düştü. Sonrasında bir çok sağlık problemi yaşadı, onkolojide yattı şekerden dolayı, felç geçirdi, psikolojisi bozuldu, doktora terapiye gittik beraber, o hastayken kendi annesinden iyi baktım ona... Ona hep destek oldum, beslenmesine her şeyini hazır ettim, spora teşvik ettim, en son doktor durumun ciddi böyle gidersen felç geçirirsin erken yaşta diyince benden gizledi, ve dünya başıma yıkıldı. 35 yaşımdayım, bebek sahibi olmak istiyorum fakat onun sağlığı konusunda ciddi kaygılarım var. O ise ku döngüyü bir türlü kıramıyor, beş yıldır diyette. bugünkü sonuç hala 120 kg. Ara öğünlerine kadar hazırlıyorum. Spor salonuna zorla kayıt yaptırdım. Dün salona gidiyorum diye cafeye gitmiş. Bana haber bile vermedi. Çok üzüldüm ve bu akşam eve gelmemesini söyledim. Her şeyi bırakıp gitmek istiyorum. Çok şey mi istiyorum? Sadece kilo verip sağlığına kavuşmasını ve bebeğimin babası olmasını istiyorum. ne ev ne araba ne para hiç bir şey istemedim ben ondan.
Senin ne kadar çaba gösterdiğin değil,onun ne kadar çabaladığı önemli.
Psikolojik destek almalı
 
Çocukluğundan beri kiloluymuş, yaş aldıkça sağlık problemleri oluşmaya başladı. Esasınd abenim gözlemim hayatı sigara ve yemek üzerine kurulmuş. Annenesi ablası yeğenleride kilolu, ailece obezlik durumu var. Boyu 190 ama 120 kg.
Böyle ailece kilolu olma durumları varsa eşinize normal geliyordur öyle olması. Çocukluktan beri öyle kendisi, etrafı. Onların normali o olmuş. Halbuki bir zayıflasa kuş gibi olmak nasıl olur anlayacak. Normalden bir iki kilo fazla alsam kendimi çuval gibi hissediyorum resmen oturduğum yerden kalkamıyorum. Bence de psikolog desteği lazim.
 
2 ay içerisinde tüp mide ameliyatı olacağım. Yandaş bir dünya rahatsızlığım var.

Eşinizin bütün hastalıkları bir yana pıhtı atma riski varmış, aman diyeyim çok tehlikeli. En kısa zamanda tüp mide ameliyatı planlaması yapın.

Eşinize sinirlenmeyin inanın o sizden çok çok daha fazla zayıflamak istiyordur. Şeker hastalarının yemeğe zaafı oluyor. Anlık şeker düşmesiyle ne hale geldiğimi ben bilirim.

Kendisini tüp mide ameliyatı konusunda destekleyin ve en kısa zamanda bir doktora başvurun.
 
hem bencillik hem psikolojik rahatsızlık bence.

evlenmeden önce kilo vereceğine dair size bi sözü var mıydı?
her zaman :) evlenince sigarayı bırakcaktı. hatta pazar gübü bebek konusu açıldı ben endişelerimi dile getirdim. 1 ay sonra görüşürüz dedi. ama ertesi gün gene aburcubur atıştırmak istedi ve spora gidiyorum diye cafeye gitmiş. İşte bunlar düşündürüyor.
 
yemeğe zaafı olan insanlar için geçici oluyor genelde.
düzenleri biraz bozulunca tekrar kilo alıyorlar..
kesinlikle. veriyor sonra tekrar daha da fazlasını alıyor. ben sürekli kontrol halindeyim. hayatımı onun beslenme düzeni üzerine kurdum. ben hayatından çıkarsam daha da kötü bir duruma geleceğini düşünüyorum.
 
aklima enistem geldi teyzemde boyle gram gram yemek hazirlayip adami zayiflatamiyordu meger adam isten eve gelirken 1.5 iskenderi falan dogalgaz saatinin ustune koyuyormus teyzem seker hastasi yemeklerden sonra biraz uyku basiyor hep uyuyunca caktirmadan iceri alip yiyormus yani esiniz istemedikten sonra siz ne yaparsaniz yapin bir yolunu herzaman bulur
:( bende yatakların altından kuruyemiş paketleri buluyorum
 
her zaman :) evlenince sigarayı bırakcaktı. hatta pazar gübü bebek konusu açıldı ben endişelerimi dile getirdim. 1 ay sonra görüşürüz dedi. ama ertesi gün gene aburcubur atıştırmak istedi ve spora gidiyorum diye cafeye gitmiş. İşte bunlar düşündürüyor.

yüzleşmediniz mi kendisi ile? ne diyor?
 
Akupunktur denediniz mi?
Kardeşimin eşi de aynı durumdaydı. Resmen yemek için yaşıyordu. Tüp mide oldu. İdeal kilosuna ulaşamadan tekrar kilo aldı. "Ben beynimi aldırmalıyım" diyordu.
Geçen sene akupunkturu denediler, hiç ümitsiz. Ama işe yaradı. O bitmek tükenmek bilmeyen iştahı kalmadı.
 
Bu asamada birinin psikolojik destek almasi gerekiyor diyete sartlanabilmesi icin. Spora da birlikte gidin. Kararli olun, onun inisiyatifine birakmayin. Psikolog randevusu, birlikte gideceginiz spor pogrami... Hepsini kendiniz belirleyin. Ona yalnizca uymak kalsin. Su an ameliyat icin uygun oldugunu hic sanmiyorum cunku kilo verme cabasi yok. Bu tur hastalarin da ameliyattan sonra yeme ve atistirma duzenini degistiremediklerinden cok ciddi sonuclari olan rahatsizliklar yasadigini duymussunuzdur.

Destek kostek bir sekilde once onun istemesi gerek. Belki yaklasiminizi degistirmeniz gerekiyor. Ekmegine kadar yapmissiniz, cok yipranmissiniz evet ama belki ona gereken bu uyumlulugunuz, desteginiz degil biraz zorlanmaktir. Insallah istediginiz gibi olur.
 
Akupunktur denediniz mi?
Kardeşimin eşi de aynı durumdaydı. Resmen yemek için yaşıyordu. Tüp mide oldu. İdeal kilosuna ulaşamadan tekrar kilo aldı. "Ben beynimi aldırmalıyım" diyordu.
Geçen sene akupunkturu denediler, hiç ümitsiz. Ama işe yaradı. O bitmek tükenmek bilmeyen iştahı kalmadı.
Akupunkturada gitti malesef sonuç olumlu olmadı. Akşam gelme demiştim. Çantasını toplayıp gitti. Gerçekten bir özür bir laf bile etmedi. Moralim çok bozuk.
 
Bu asamada birinin psikolojik destek almasi gerekiyor diyete sartlanabilmesi icin. Spora da birlikte gidin. Kararli olun, onun inisiyatifine birakmayin. Psikolog randevusu, birlikte gideceginiz spor pogrami... Hepsini kendiniz belirleyin. Ona yalnizca uymak kalsin. Su an ameliyat icin uygun oldugunu hic sanmiyorum cunku kilo verme cabasi yok. Bu tur hastalarin da ameliyattan sonra yeme ve atistirma duzenini degistiremediklerinden cok ciddi sonuclari olan rahatsizliklar yasadigini duymussunuzdur.

Destek kostek bir sekilde once onun istemesi gerek. Belki yaklasiminizi degistirmeniz gerekiyor. Ekmegine kadar yapmissiniz, cok yipranmissiniz evet ama belki ona gereken bu uyumlulugunuz, desteginiz degil biraz zorlanmaktir. Insallah istediginiz gibi olur.
Kesinlikle katılıyorum. Söylediklerinizin hepsini yaptım onu zorla salona götürdüm ve ben zayıf olduğum halde 15 kilo verdim 180 boyundayım 65 e indim. Onu salona götürmek için bende gittim. Çoğu zaman zorla tarttım. 6 aydır bu rutini dün akşama kadar bozmamıştım. Son ay 1 ayda 600 gram verdi. Bu ne demek benim hazırladıklarım dışında yemek yemiş demek. Salonda arkamı döndüğüm an hareketi kesiyor.
 
Bir arkadaşıma anlatsam eşim kilo vermiyor kendine dikkat etmiyor sağlık sıkıntıların var boşanma noktasına geldik bebek istiyorum yaşlanıyorum ama onun sağlığı için kaygı duyuyor ve bebekten vazgeçiyorum desem insanlar yadırgar aileme bile anlatamam arkadaşlarıma kimseye böyle bir şeyi açıklayamam . Çok yalnız ve çaresiz hissediyorum. Her şeyi denediğim halde bunu başaramıyorsam sanırım durumu kabul edip yoluma devam etmem gerekiyor. Çok üzgünüm ağlamaktan içime atmaktan yoruldum. Bugünlerinde geçeceğine inanmak umudumu kaybetmemek istiyorum.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back