aynen ya valla huyumuz kurusun yok olsun ki mutlu olalımolabilir canım bol bol dua etmek lazım ne varsa onda var zaten.benimde bazen tutmadığı oluyo canım evlenmeden önce evlilikten korkuyodum kesin vajinismusum diyodum tam olarak öyle bişey olmasada ona benzer oldutam çekememişim çekim yasasını
aynen ya valla huyumuz kurusun yok olsun ki mutlu olalım
herkese merhaba,
1 yıl 2 ay lık evliyim..4-5 yıllık bi ilişkimiz onun öncesinde de yaklaşık 9-10 yıllık arkadaşlığımız olmuştu eşimle...neredeyse hergün çocuk istiyorum diyip duruyo bense korkuyorum...isteyip istemediğimden de emin değilim..çocuk sahibi olanları duyunca hamile kaldıklarını görünce imreniyorum fakat bi çocuk büyük cesaret istiyo..cesaretsizim sanırım...hamilelik süreci..doğum esnasındaki yaşanacaklar..doğum sonrası ..okadar çok ince detayları düşünüyorum ki bu benide eşimide üzüyor aslında..Eşim çok anlayışlı bi adam ama bu konuda da anlayışını yitirecek diye üzülüyorum ..birde benim stresten uzak durmam lazım herkes gibi ..ama benim stresim nörolojik sıkıntılar yaratıyor..neyse mevzu bu değil.. Eşimle konuştuğumuzda bende istiyorum ama korkuyorum yaza yaparız belki demiştim.. Zaman yaklaştıkça dahada korkum artıyor...Geçen 2 aylık bebeği ile çok yakın arkadaşımız geldi eşimin o bebekle ilgisini görüp ona hayranlıkla baktım çok iyi baba olur eminim...zaten babasız büyümüş..bana sürekli yaza kendini hazırla artık çok fazla yaşımız geçmeden bebeğimizle aramızdaki yaş farkı fazla olmadan çocuk yapmalıyız diyip duruyor...haklıda..30 yaşındayız ikimizde...her konuyu açtığında endişelerimi farkedip ben artık bu konuyla ilgili konuşmicam sen ne zaman hazırsan o zaman olur diyip duruyor...en son konuşmasında da şunu söyledi sen hazır olduğunda ben istemezsem çocuk sahibi olamayız dedi...çok üzüldüm ve ona kızdım...''sen böyle konuşarak beni hiç bi zaman hazırlayamazsın, bana onu aşılamanın yollarını bulman lazım bana senin destek olman lazım ,sen böyle bi laf edip tepkimden ötürü çekilirsen evet çocuk mocuk olmaz'' dedim ve ağlayacaktım neredeyse sarıldı öptü gönlümü aldı..ama hala yaza hazırla kendini diyip duruyor...benim korkularım doğum süreci ve sonrası en büyük korkum o..ha birde o süreçte ailelerin üzerimizdeki ben biliyorum tavırları ...ben 6-7 yaş sonrası çocuklara tahammül edemiyorum ki benim çocuğum o yaşa geldiğinde tahammülüm hiç kalmicak ...ne yapmalıyım arkadaşlar nolur bana akıl verin destek olun lütfen nolur düşünemiyorum artık
bende çoğu kez rüyalarımda görüyorum biliyor musun?? ve çok etkileniyorum..o an istiyorum istemeye karar vermişken değerlendirmek istiyorum ama endişe kaygı korku ne varsa geri geliyor vazgeçiyorum.. maddi sıkıntımız yüzünden yazı bekliyor kocam...borcumuz var diye bekliyor yoksa eminin şartları zorlar ..dün akşam yine söyledi bebek diye hergün konumuz oldu
temmuz ayına kadar bütün stresim kaygılarım korkularım sona ermeli ...beni çok güzel motive ediyorsunuz çok teşekkürler sanırım sizlerle ben bu durumu aşıcam gibi geliyor
allahım sağlıkla kucağına almayı nasip eder..umarım bende hevesle yaşayabilirim o günleri ...sizler böyle anlattıkça hissederek yaşayıp hazırlamaya çalışıyorum kendimi ama kendimle kalınca yada eşim çok söyledikçe istemio gibi oluyorum bi tuhafım ben:26:
amin canım hepimizin hakkında hayırlısı olsun..eşimin tepkileri beni üzüyor ben şimdi değil dediğimde iyi sen kendini hazır hissedene kadar bu konuda konuşmicam demesi beni üzüyor.. ama bilki sen hazır olduğunda bende istemeyebilirim dedi bi kere bende baya üzülmüş ve kızmıştım bana destek olacakken neler söylüosun dedim
( ama ya sonrası ??
