Ben bu saatten sonra kimseyle evlenmem de kimseye de güvenemem.. Yıllarımı verdiğim adam bunu bana yaptıysa.. Zaten çocuk yapmayı düşündüm dedim sadece.Bosluga düştüm. Eşimden, çevreden baskılarla bir an öyle kapıldım bir seylere işte.. Lütfen yargılamayın beni.Zaten istesem de yanasamiyorum ki eşime psikolojik skntilarim başladı.. Yaşadığım bu uzuntu, stresten kaynaklı.. Yazdim onları da zaten..Son bir sene içinde bu hale geldim..Hanımefendi kırıcı yorum yapmadım,lütfen ama bu adam sizi aldatmış!Bu adamdan bosanip,sixi gerçekten seven,değer veren birinden çocuk yapmak varken,niye bu adam?
Hanfendi yazım diliniz çok iyi,öğremenlik mezunusunuz.Öncelikle burda karşılık verip destanlar yazagnıza bitmiş evliliğinizi resmi olarak da bitirin. Tedavi alın ve bir işe girin. Sonra gelin cevapları okuyup cok da haksız olmadıgmızı görün.Yaşadıkarınız cok acı evet, ama aciz cahil bi kadın değilsiniz. Hazır cocuk da yokken hayatınızı baştan düzenleyebilirsiniz. Çemkirmeyelim.Küfür etseydiniz keşke..Çok kiricisiniz..insanları yargılamak bu kadar mı basit sizin için.. Hiç uzulmemissiniz hayatınızda sanirim..Bunların ağır travma sonucunda ortaya çıktığını bilmiyor musunuz ya da duymadınız mı? Alkolik bir babayla büyüdüm ben..Annemi sürekli üzen onu ağlatan çile çeken bir anneyle büyüdüm.. Gün yüzü görmeyen annemle.mHayatını yaşamadan giden genç yaşta elimde kayıp giden annemle..Çocukluğum bile berbat geçti benim..Şimdi de evliligim..Severek yıllarımı ömrümü verdiğim adam yaptı bunlari bana..Şimdi ayrılsam nereye gidebilirim..Söyleyin.. Aile desen aile değil. Bu zamanda ayaklarının üstüne basmak bir kadın için kolay mi sanıyorsunuz.Esimi çok sevdim malesef Evet utanarak yazıyorum bunları yargiliyorsunuz beni..
Yani sanal bebek dogurma ihtimaliniz yoksa hamile degilsiniz bence.Arkadaşlar.Öncelikle lütfen beni sakın yargılamayın.Ben suanki halime bile isyan ediyorum.Ağir travmalar yaşadım son 5 yıldır.8 yıl evvel evlendim.Severek ve herkesin istemediği kendi ailem de dahil buna evlilik yaptım..Annemi 5 yıl evvel kanserden kaybettim..Anneme o kadar düşkundüm ki bir arkadaş gibiydik.Annem de bana düşkündü.ögretmenlik yapiyirdum o dönemler.Oturdugum muhit aileme uzaktı aynı şehir olsa da..Annem okulumu bırakırım diye son zamanlarında bana hep yalan söylemişti.Ara tatilde gel demisti bana..Gittigimde ağır bir travma yaşadım anneme sarilamamistim bile annemin durumu çok kötüydü ve Annemi birkaç gün sonra kaybettim.Ellerimden kayıp gitti.Kotu giden bir evliliğinde boğuşurken annemin acısını da atlatamadım.. O gun bugün hiçbir şeyden tat alamadım.Ailem bana karşı ilgisiz.. Derken öğretmenlik görevine devam ettim sonra muhit değişikliği yapıp okuldan ayrıldım is bulamadım.Korona vs derken evliliğinde skntilar daha da büyüdü.Esim lin alkol sorunu vardı ve dışarıda aradığımda teli hep mesguldu.Evliligiin 3.senesinde bir no fark ettim.Bu notun tanıdık biri olduğunu öğrendim.Derken zaman geçti üstünde durmadım bu nedir diye hesap sormayın dışında.. Çağrı kayıtlarından gizlice baktim.Son iki senedir telefonda mesaj yakaladık fakat panik bir ruha sahip oldiguk içim kanıt olarak tutamadım elimde hiçbir şeyi.. Mesajda kadının aşk mesajlarını gördüm.Suan son 1 yıldır çok kötü durumdayım.Esim il dışına çalışmaya gitmişti 1 sne evvel.Yaklasik 4 ay kadar..Geldiğinde her şey değişmişti.Allkolu iken bir tel konuşması sonucu tüm pislikleri ortaya çıkmıştı..Esim kadının olduğu muhite gitmits ve yüksek bir ihtimal kadinla musibetler yaşamıştı.Alkollu iken hepsini ağzından kaçırdı.Kadini kendini rahatsız ettiğini söylüyordu.O gün bugündür psikolik rahatsızlar yaşamaya başladım.Yavas yavaş daha da kötüye gitmeye başladım.Esimi çok seviyorum ayrilirsam daha da boşluğa düşerim gibime geliyor.Gelelim en önemli konuya..Derken bende bir tiksinme olayı basladi..Hastane ortamına gittigimde misal tiksinirim gidiyordum..Sonra farklı takıntılar başladı.Dogum kontrol hapini birraktim ve eşimin artik kendisini korunması gerektiğini söyledim.O olaylar yaşandığında yaklaşık birkaç ay ayrı uyudum eşimden.Bana yaklaşmaya çalışsa da özür dilese de bir daha yapamayacağını soz verse de..Sonra çocuk olayı düşünmeye başladım benden çok esim istiyordu o istediği için değil şu hayatta yanliz olmayayım diye biraz yanaşır gibi oldum.Sonr ilacı biraktim.Vucut toparlasn diye esim korunsun istedim kabul etti.Sonra korunmayacgaini söyledi bana.Doktora gittim kilodan dolayı zayıflamak gerektiği söylendi.Sonra esim bir süre tutarım kendimi o şekilde olacaksın ahic olmasın kendimi korumam dedi Ben de kabul ettim Sonr sonra bende psikojik sorunlar başladı iyice.ilaci biraktiktan sonra bir yere gittigimde vc ye gidersem bir şey bulasirsa..Ya da elimden bir şey gecerse gibi takıntılar..Bazı takıntılar yüzünden istesem de eşime yanasamiyorum nerdryse 1 sene oldu. Son olarak utanarak söylüyorum lütfen beni yargılamayın biliyorum mantıksız bu ay reglim 10 gün kadar gecikti..En son aklıma vır şey geldi ve onu kafaya çok taktım.Utansrak söylüyorum lütfen işin içinden çıkamıyorum.Su konuda rahatlayamiyorum.Esim bir ara elinde telefon müstehcen şeylere bakıyordu afedersiniz kendini tatmin eder gibi gördüm bir an..o gün telefonu benim elime geçti aynı gün evde unutmuştu ben telini elleyip unutup özel bölgemin icne dokundum..Şuan düşündüğüm tek şey acaba diyorum orda sperm vardi da ben bilmeden icine mi bulaştırdım.o Gün hesapladım ovulasyon günüymüş.. Bunu utanarak yazıyorum..Bu konuda içim rahtlamiyorum farzdır ki bunun sonucunda oyle bir hamilelik olsa diyorum eşime ne derim o hile inanmaz bu nasıl oldu diye bu tür düşünceler beni mahvetti Hersehin üst üste gelmesi inanın kendi canıma kiyacak hale geldim.Kafamo duvarlara vurasım geliyor Hersyei takmaktan taktikca bir şeylerin başıma gelip olayların iyice büyümesinden bıktım artık. Ne olir biri yorum yapsın ama kırmayın beni lütfen elimde değil inanın..muhtemelen okb başlamış bende..Yaşadığım bu üzüntüler, travmalar..Detaylı bir şekilde yazmadım uzun olmasın diye ama çok acı çekiyorum eşime de derdimi anlatamıyorum.. Beni bu hale getiren o oldu ve ona derdimi anlatsam benim belki de başıma kalacak her şeyi.. Dayanamıyorum artık..
Yok yavrum öyle gebelik olmaz mümkün değil. Ama lütfen sen bir psikolojik destek al canım. Anneciğinin vefatına çok üzüldüm, Allah kavuşma gününe kadar sabır versin. Hamile olman mümkün değil, o konuda rahat ol
Allah razı olsun.Sağolun.Var olun..utanmayın öğretmenim sizi bu hale getiren o zeka yoksunu eşiniz utansın, ayrılın o adamdan ya başka biriyle olmuş nasıl kabul edersiniz, mesleğiniz var özgürsünüz ve psikoloğa gidin en acilinden. umarım bir an önce iyi olursunuz ve çok mutlu bir hayatınız olur
Valla demeyin yalan yereAy neden olmasin. Herkes seviserek hamile kaliyo mu zannediyosunuz. Bak.nasil oluyo anlatayim kocam isten gelirken beni ariyo suyu isit diye. Sonra girip once o yikaniyo. Onun oturdugu tabureye de sonra benn oturup yikaniyorum. 2 tane cocugum var valla ikisine de oyle hamile kaldim.
Okb başlangıcı var diye tahmin ediyorum.isterseniz arastirin..Yoğun stres, üzüntü sonrası çıkıyor.. Sizin gibi ben de düşünüyorum fakat ihtimallere detaylara takılıyorum.. Elimde değil.Psikologa gidemiyorum maddi durumlardan dolayı.. Bu zamanda çok zor şuan.Buraya yazdim belki kendimi tatmin ederim kafamda atarım biraz diye..Malesef bu kötü yorumları okuyunca daha da berbat oldum..Yani tıp tarihine geçersin telefondan hamile kalarak
Tövbe est ne okudum ben demin.
Maddi durumun yoksa devlet hastanesine gidebilirsin. Orda da çok iyi doktorlar var. Derdini anlat içini dök büyük ihtimalle ilaç verir sonrasında rahatlarsın.Okb başlangıcı var diye tahmin ediyorum.isterseniz arastirin..Yoğun stres, üzüntü sonrası çıkıyor.. Sizin gibi ben de düşünüyorum fakat ihtimallere detaylara takılıyorum.. Elimde değil.Psikologa gidemiyorum maddi durumlardan dolayı.. Bu zamanda çok zor şuan.Buraya yazdim belki kendimi tatmin ederim kafamda atarım biraz diye..Malesef bu kötü yorumları okuyunca daha da berbat oldum..
Bence bütün bunlar eşin yüzünden olmuş.Okb başlangıcı var diye tahmin ediyorum.isterseniz arastirin..Yoğun stres, üzüntü sonrası çıkıyor.. Sizin gibi ben de düşünüyorum fakat ihtimallere detaylara takılıyorum.. Elimde değil.Psikologa gidemiyorum maddi durumlardan dolayı.. Bu zamanda çok zor şuan.Buraya yazdim belki kendimi tatmin ederim kafamda atarım biraz diye..Malesef bu kötü yorumları okuyunca daha da berbat oldum..
Peki,tedavi olup yepyeni bir sayfa açmaya ne dersiniz?Tedavi olmadan ne olur günahsız bir yavru getirmeyin bu dünyayaBen bu saatten sonra kimseyle evlenmem de kimseye de güvenemem.. Yıllarımı verdiğim adam bunu bana yaptıysa.. Zaten çocuk yapmayı düşündüm dedim sadece.Bosluga düştüm. Eşimden, çevreden baskılarla bir an öyle kapıldım bir seylere işte.. Lütfen yargılamayın beni.Zaten istesem de yanasamiyorum ki eşime psikolojik skntilarim başladı.. Yaşadığım bu uzuntu, stresten kaynaklı.. Yazdim onları da zaten..Son bir sene içinde bu hale geldim..
Bunca zaman zaten detayları düşünerek çocuk yapmadim..Evet dediklerinizi ben de düşünüyorum bu kadar kolay mı diye..Şuan sorsanız cok bilgi veririm.Detaylara, ihtimallere takılıyorum işte elimde olmadan..Hastaneye gittigimde mesela kan alımı sırasında enjektorlere çok dikkat ediyorum.Basima bir olay gelmisti hastanede.Daha da arttı.Ilaci biraktiktan sonra başladı bu takıntılar da.Esim beni aldattiktans onra havas yavaş uzaklaştım ondan kaldıramadım yaşadığım şeyleri.Benden özür dilesede de kendisini affetmemi söylese de.. İlacı aslında mecbur biraktim..Stresten tahmin ediyorum.Elimden kitle cikti Doktora gittigimde tümör olduğunu iğrendim mesela .hersey üst üste geldi..Daha sonra bu takıntılar giderek arttı.Bu en son yazdığımı neden taktigimi söyleyeyim.Ben çok dürüst yaşadım hayatı.Ufak bir yalan söylesem vücudum rahatsız olur.Tanimadigim insanın derdine üzülecek kadar da vicdanliyim.Esimle uzun süredir uzağız birbirimize benim durumumu biliyor az çok..Sadece ayın 6 sinda olmam gereken reglimi olmadım..nerdeyse 10 gün gecikti..Ve ben neden olmad diye taktim..elimde olmadan..okb var diye düşünüyorum bende malesef..Yeni yeni çıktı. Sonra dedim geçenlerde afedersiniz utanarak yazıyorum esim telefonda müstehcen şeyler izlerken kendini tatmin ediydu sanirim o gün telefonu evdeydi ben de elimi sürdüm telefoniyla ugrastim aynı dakika da elimi cinsel bölgemin icine degdirdim elimi yıkamadan yani bir ağrım vardi ne diye o şekilde kontrol etmek istedim.o gün de ovulasyona denk gelmiş.Sonra dedim ki ya telde sperm varken öyle oraya bulaştırmak diye..şimdi bu size hiç mantıklı gelmiyor bana da gelmiyor evet ama bu detayla ihmaller beni benden alıyor.dayanamiyorum şuan regli olsam rahatliyacagim..Bu kadar takmamdaki sebep bir de şua açıdan Allah muhafaza öyle bir seh olsa eşime böyle bir durumu anlatsam ben duruma düşerim diye..Kafamda o mukemmelleyitci düşünceler yüzünden de takinti haline getiriyorum.Hanımefendi öyle hamile kalınır mı ama ya. İnsanlar korunmasız seksle bile zor hamile kalıyor, eğer öyle hamile kalırsanız literatüre geçebilirsiniz.
Naçizane bir tavsiyem olacak size; lütfen bu herife bir de çocuk vermeyin. Düzelir diye yapıyorsanız yapmayın düzelmez evladınıza yazık. Psikolojik tedavi olup yolunuza bakın çünkü bu adamla yollarınız ayrılmış sizin.
Başınız sağ olsun anneciğinizin mekanı cennet olsun.
Bu çağın hastalıklarından biri anksiyete, bende de kaygı bozukluğu var, yenmeye çalışıyorum. Yalnız değilsin, zaman zaman hepimiz çaresiz hissediyoruz. Allah yardımcın olsun, ben boşandım ailemin yanına döndüm, şartlar gereği kalacak bir odam bile yoktu döndüğümde salonda kanepede uyudum yıllarca, kendime ait giysi dolabım bile yoktu. Silkelendim işe başladım, ben de özel sektörde öğretmenlik yaptım, sonra yeniden evlendim, çok şükür geçti gitti. Bazen hayatım böyle yalnız sürecek ve kimsesiz öleceğim diye düşünürdüm. Asgari ücrete it gibi çalıştım, hafta sonu tatilim olmadan yıllarca, hangi birini anlatayım. Hayata yeniden başladığımda 35 yaşındaydım. Hep söylerim, Allah sağlık versin, gerisi hallolur. Nolur aklına mukayyet ol! Akıl sağlığın da fiziksel sağlığın kadar önemli. Eşine mecbur değilsin, gerekiyorsa iş bul ve ayrıl. Öğretmenlik yapmak zorunda değilsin, başka işlere de kendini toparlayana kadar sıcak bakabilirsin.Çok ağır eleştiriler yapmışlar.. Allah razı olsun sizden..Beni anladığınız için..Sizin gibi insanlar hep var olsun..Empati kuramayan, ağır eleştiriler ve anlayışsız insanlar yüzünden işte bu şekilde sorunlar yaşıyoruz malesef.Ben çok hassas bir insanim.Annem beni çok dürüst yetiştirmiş ve de aşırı duygusal bir yapıya sahibim.Bazen anneme çok kızıyorum neden beni böyle yetistidi diye.. o kadar zorlanıyorum ki..Çocukluğumda da hiç mutlu bir aile hayatım olmadı.. Annem destek oldu bana hep Vefat edince derin boşluğa düştüm.Ögretmenlik yaparken okulu bırakmayayim diye beni kandırmış telefonlarda.. Evine gittigimde annem yerine abim açtığında kapıyı bana yıkıldım.Annemin yanına gittim annem gözlerime baktı bana sarılamadı..Anneme doyamadan annemi ellerimde kaybettim ben..Bunun üstüne annemin acısını unutamadan bir darbe de eşimden geldi..Pes pese oldu hersey..Ailem bile arayıp sormuyor abilerim sormuyor bile beni..Bana soğuk davranıyorlar.. Muhit değişikliği olduktan sonra öğretmenlik işini rafa kaldi sonrası bu olayları yaşadım korona derken de ben stres uzuntu cikmaza girdim..Ve bu lanet takıntılarım başladı..
Aldatan adamın evde telefon unutması da hiç inandırıcı değil, köşe kapmaca oynuyor o tipler telefon başkasının eline geçmesin diye. Telefon eline geçmiş de o da bakmış bilmem ne yapmış hamile miymiş oturmuyor o kısım. Ergen birinin hikayesi diyeceğim ama hapı bırakınca vücudum dinlensin kısmını da akıl edebilirler mi emin olamadım. Konunun gerçek
Anlıyorum OKB için mutlaka tedavi olmanız gerekir. Belli ki kendi kendinize aşabilecek durumda değilsiniz çünkü ufak tefek takıntı değil sizinki hastalığa dönüşmüş olabilir. Hiç üzmeyin kendinizi dermansız dert değil ya hele bir doktora gidin bakalım.Bunca zaman zaten detayları düşünerek çocuk yapmadim..Evet dediklerinizi ben de düşünüyorum bu kadar kolay mı diye..Şuan sorsanız cok bilgi veririm.Detaylara, ihtimallere takılıyorum işte elimde olmadan..Hastaneye gittigimde mesela kan alımı sırasında enjektorlere çok dikkat ediyorum.Basima bir olay gelmisti hastanede.Daha da arttı.Ilaci biraktiktan sonra başladı bu takıntılar da.Esim beni aldattiktans onra havas yavaş uzaklaştım ondan kaldıramadım yaşadığım şeyleri.Benden özür dilesede de kendisini affetmemi söylese de.. İlacı aslında mecbur biraktim..Stresten tahmin ediyorum.Elimden kitle cikti Doktora gittigimde tümör olduğunu iğrendim mesela .hersey üst üste geldi..Daha sonra bu takıntılar giderek arttı.Bu en son yazdığımı neden taktigimi söyleyeyim.Ben çok dürüst yaşadım hayatı.Ufak bir yalan söylesem vücudum rahatsız olur.Tanimadigim insanın derdine üzülecek kadar da vicdanliyim.Esimle uzun süredir uzağız birbirimize benim durumumu biliyor az çok..Sadece ayın 6 sinda olmam gereken reglimi olmadım..nerdeyse 10 gün gecikti..Ve ben neden olmad diye taktim..elimde olmadan..okb var diye düşünüyorum bende malesef..Yeni yeni çıktı. Sonra dedim geçenlerde afedersiniz utanarak yazıyorum esim telefonda müstehcen şeyler izlerken kendini tatmin ediydu sanirim o gün telefonu evdeydi ben de elimi sürdüm telefoniyla ugrastim aynı dakika da elimi cinsel bölgemin icine degdirdim elimi yıkamadan yani bir ağrım vardi ne diye o şekilde kontrol etmek istedim.o gün de ovulasyona denk gelmiş.Sonra dedim ki ya telde sperm varken öyle oraya bulaştırmak diye..şimdi bu size hiç mantıklı gelmiyor bana da gelmiyor evet ama bu detayla ihmaller beni benden alıyor.dayanamiyorum şuan regli olsam rahatliyacagim..Bu kadar takmamdaki sebep bir de şua açıdan Allah muhafaza öyle bir seh olsa eşime böyle bir durumu anlatsam ben duruma düşerim diye..Kafamda o mukemmelleyitci düşünceler yüzünden de takinti haline getiriyorum.
Merak etme öyle hamile kalmamissindir ,yüksek ihtimal yoğun stres kaynaklı gecikme yasiyorsundur ,senden tek isteğim biran önce psikiyatriste git,dünya şuan tikılıp kaldığın hayatından çok daha büyük ve herkes için yepyeni şanslar var ,şanslısın ki henüz bebeğin yok,seni bu denli bitiren bir insnala evli kalmaya değmez ,kimsenin sana sahip çıkmasına ihtiyacın yok ,gerekirse aç yasa ama bu insandan biran önce kurtulArkadaşlar.Öncelikle lütfen beni sakın yargılamayın.Ben suanki halime bile isyan ediyorum.Ağir travmalar yaşadım son 5 yıldır.8 yıl evvel evlendim.Severek ve herkesin istemediği kendi ailem de dahil buna evlilik yaptım..Annemi 5 yıl evvel kanserden kaybettim..Anneme o kadar düşkundüm ki bir arkadaş gibiydik.Annem de bana düşkündü.ögretmenlik yapiyirdum o dönemler.Oturdugum muhit aileme uzaktı aynı şehir olsa da..Annem okulumu bırakırım diye son zamanlarında bana hep yalan söylemişti.Ara tatilde gel demisti bana..Gittigimde ağır bir travma yaşadım anneme sarilamamistim bile annemin durumu çok kötüydü ve Annemi birkaç gün sonra kaybettim.Ellerimden kayıp gitti.Kotu giden bir evliliğinde boğuşurken annemin acısını da atlatamadım.. O gun bugün hiçbir şeyden tat alamadım.Ailem bana karşı ilgisiz.. Derken öğretmenlik görevine devam ettim sonra muhit değişikliği yapıp okuldan ayrıldım is bulamadım.Korona vs derken evliliğinde skntilar daha da büyüdü.Esim lin alkol sorunu vardı ve dışarıda aradığımda teli hep mesguldu.Evliligiin 3.senesinde bir no fark ettim.Bu notun tanıdık biri olduğunu öğrendim.Derken zaman geçti üstünde durmadım bu nedir diye hesap sormayın dışında.. Çağrı kayıtlarından gizlice baktim.Son iki senedir telefonda mesaj yakaladık fakat panik bir ruha sahip oldiguk içim kanıt olarak tutamadım elimde hiçbir şeyi.. Mesajda kadının aşk mesajlarını gördüm.Suan son 1 yıldır çok kötü durumdayım.Esim il dışına çalışmaya gitmişti 1 sne evvel.Yaklasik 4 ay kadar..Geldiğinde her şey değişmişti.Allkolu iken bir tel konuşması sonucu tüm pislikleri ortaya çıkmıştı..Esim kadının olduğu muhite gitmits ve yüksek bir ihtimal kadinla musibetler yaşamıştı.Alkollu iken hepsini ağzından kaçırdı.Kadini kendini rahatsız ettiğini söylüyordu.O gün bugündür psikolik rahatsızlar yaşamaya başladım.Yavas yavaş daha da kötüye gitmeye başladım.Esimi çok seviyorum ayrilirsam daha da boşluğa düşerim gibime geliyor.Gelelim en önemli konuya..Derken bende bir tiksinme olayı basladi..Hastane ortamına gittigimde misal tiksinirim gidiyordum..Sonra farklı takıntılar başladı.Dogum kontrol hapini birraktim ve eşimin artik kendisini korunması gerektiğini söyledim.O olaylar yaşandığında yaklaşık birkaç ay ayrı uyudum eşimden.Bana yaklaşmaya çalışsa da özür dilese de bir daha yapamayacağını soz verse de..Sonra çocuk olayı düşünmeye başladım benden çok esim istiyordu o istediği için değil şu hayatta yanliz olmayayım diye biraz yanaşır gibi oldum.Sonr ilacı biraktim.Vucut toparlasn diye esim korunsun istedim kabul etti.Sonra korunmayacgaini söyledi bana.Doktora gittim kilodan dolayı zayıflamak gerektiği söylendi.Sonra esim bir süre tutarım kendimi o şekilde olacaksın ahic olmasın kendimi korumam dedi Ben de kabul ettim Sonr sonra bende psikojik sorunlar başladı iyice.ilaci biraktiktan sonra bir yere gittigimde vc ye gidersem bir şey bulasirsa..Ya da elimden bir şey gecerse gibi takıntılar..Bazı takıntılar yüzünden istesem de eşime yanasamiyorum nerdryse 1 sene oldu. Son olarak utanarak söylüyorum lütfen beni yargılamayın biliyorum mantıksız bu ay reglim 10 gün kadar gecikti..En son aklıma vır şey geldi ve onu kafaya çok taktım.Utansrak söylüyorum lütfen işin içinden çıkamıyorum.Su konuda rahatlayamiyorum.Esim bir ara elinde telefon müstehcen şeylere bakıyordu afedersiniz kendini tatmin eder gibi gördüm bir an..o gün telefonu benim elime geçti aynı gün evde unutmuştu ben telini elleyip unutup özel bölgemin icne dokundum..Şuan düşündüğüm tek şey acaba diyorum orda sperm vardi da ben bilmeden icine mi bulaştırdım.o Gün hesapladım ovulasyon günüymüş.. Bunu utanarak yazıyorum..Bu konuda içim rahtlamiyorum farzdır ki bunun sonucunda oyle bir hamilelik olsa diyorum eşime ne derim o hile inanmaz bu nasıl oldu diye bu tür düşünceler beni mahvetti Hersehin üst üste gelmesi inanın kendi canıma kiyacak hale geldim.Kafamo duvarlara vurasım geliyor Hersyei takmaktan taktikca bir şeylerin başıma gelip olayların iyice büyümesinden bıktım artık. Ne olir biri yorum yapsın ama kırmayın beni lütfen elimde değil inanın..muhtemelen okb başlamış bende..Yaşadığım bu üzüntüler, travmalar..Detaylı bir şekilde yazmadım uzun olmasın diye ama çok acı çekiyorum eşime de derdimi anlatamıyorum.. Beni bu hale getiren o oldu ve ona derdimi anlatsam benim belki de başıma kalacak her şeyi.. Dayanamıyorum artık..
Çocuk dediğiniz şey bir araç değil, böyle düşüncelerle çocuk dünyaya getirilmez üzgünüm. Önce tedaviye başlayın, sonra eşinizden boşanın. Çocuk bir muzice değil, öyle sandığınız gibi çocuk sizi hayata bağlamayacak. Çocuğun da hayatını mahvedecesiniz. Hamile değilsiniz, kalmayın da bence.Onun için değil kendim için.. Yanliz kalmayayım diye...Beni hayata bağlayan bir şey olsun diye..Öncesinde annemi kaybettiğim için bu düşünceye kapıldım.. Çevre baskısı vs..Ben hic istemedim çocuk zaten baştan beri..Şuan zaten dusunemiyorumm