- Konu Sahibi feracecandir
- #1
merhaba arkadaşlar benim sıkıntım biraz uzun ama umarım dinler ve bana yardımcı olursunuz
4.5 yıllık evliyim eşimin ailesi sayesinde zor bi nişanlılık geçiridik o zamandan belliydi ama eşimden vazgeçmedim iyi bi insan aslında ailemde çok sever onu bırakmamı istemediler.neyse evlendiğimize ben eşimin kaldığı eve gelin gittim büyük bi hataymış ama şartlar öyleydi aileside köydeler yılda 10-15 gün geliyolarmış odaları kalsın çocuğumuz olunca boşaltır bebek odası yaparız dedi olur dedim boş duracağına gelen kalır dedim.çeyizim o eve yerleşemedi bile evlendiğimiz güne kadar ordaydılar ben uyandığımda bi bekar evindeydim yataklar bile toplanmamıştı hala içimde kaldı yeni gelin evlerini çok kıskanıyorumevlendikten 1 ay sonra gelip bize yerleştiler.kv ve kocası süreli kavga ederler.biz onları ayırırdık falan küfürler havada uçar.çok saygısızdır kp.baktık olmuyo biz bileziklerimi verip kredi çekip ev alalım dedik zaten çalışıyodum o zamanlar.eşimde bekarken para biriktirmiş ama kv düğün için onun parasını kullanmış eşimde madem öle sendeki parayıda ver alalım dedi.ben paralarını alma dediysemde dinletemedim kimseye.neyse biz onlarında parasını katıp borçlanarak bi ev aldık ama sanki evi kv almış gibiydi en ufak bişeyde kovardı hepimizi ben para kattım diye.hergün kavga dövüş var zaten evde ya benle ya eşiyle ya eşimle.neyse 9 ay bizde aldılar.eve gelrim bakardım bi sürü insan var evimde misafir var yada kendileri çıkıp gelmiş köyden oturmuşlar falan.neyse ben hamile kaldım yine geldiler gelin çalışıyo bakarız diye yerleştiler eve.ama yine ben hizmet ediyordum.işten 10 dk geç çıksam kapıyı kitler gelmiyceksin diye kapattım derdi.bende borç bitsin diye çalışırdım o halimle ama akşam eve giremezdim...neyse biz odayı bebek odası yapalım dedik.onlara eşim söylediği anda kv ilk cümlesi verin paramı oldu.ya evden gidin ya paramı verin yada kiracım olun dedi.bende borcunu ödediğim bileziklerimi verdim neden kiracın olayım dedim. oazamn paramı isterim diye tutturdu.hergün ailemi arayıp para istedi.eşime boşanın diye baskı yaptı.hatta hamile kadını nasıl bırakıyım dedi diye evlattıktan reddetti.neyse bizdede para olmadığından 6 aylık hamileyken kış günü taşındık evi satılığa çıkardık.satana kadar görüşmedi bizimle.buz gibi sığına gibi bi eve taşındık 1 günde onu bulduk anca.yavrum dondu o evde bebekken.doğumdan sonra eşim ısrarla çağırdı 1-2 kez geldiler.ama evi satıp parasını alınca barıştı bizimle.çıkıp çıkıp geliyo kalıyolar bizde.bende saf gibi eşimin hatrına bişey demiyordum kabul ediyordum.ama ben yokmuşum gibi davranıyolar bişey isteyecekleri zaman benim konuşamayan çocuğuma söylüyolar baban söyle seni getirsin tvyi aç gibi.gelecekleri zaman haber dahi vermezler eşimi ararlar.görümcemde öyle evde kadınlar arası toplansalar bile eşimi arayıp haber verir gelin diye.o da benimle ne ilgisi var eşimi arayın müsaitse gelir demez.bende huzrsuzluk çıkmasın diye gönderilirim.şimdi bi ev aldık yine krediyle evi alıncada eşimin eski siniri kalmadı herşey yoluna girdiya.benim hamileyken karda kışta ev taşıdığımı,bebeğimizi istemediklerini,aileme hakaretlerini,çocuğumuzun o evde nasıl hastalandığını unuttu.ara diyordu arıyordum şimdi gidelim köye demeye başladı.yani hep bi üstünü istiyor ben yaptıkça fazlasını istiyor.işin kötüsü ben kabul ettikçede bana saygısı azaldı.herşeye rağmen eşim eve alıyolar onları diycene nasılsa eve kabul ettin gidersinde diyor.çevremdekilerde bana nasıl aldın onları o eve diyorlar.çünkü ben o evden ço kötü bişekilde atıldım.kv odaya kitledi kendini biz taşınmayıncada çıkmadı.dayanamadım param gitsin yeteri dedim çıktım bende.şimdi evdeyim çalışmıyorum ondanmıdır yoksa herşeyi kabul ettiğimdenmidir bilmiyoum evde hizmetçi gibiyim.azarlamalar laf sokmalar başladı.çocuk ağlasa ben azar işitirim.nasıl herşey bu kadar değişti.ben sayfı duyulan fikri alınan bi insandım ama şimdi hatırım bile sorulmuyor.bende diyorumki madem öyle almayım ailesini eve bu sefer yokum evde deyim hiç görmeyim geldiklerinde.anlasınlar saygısızlık yapmanın bedelini.ama artık işe yaramazmı diyorum çokmu geç kaldım sizce tavır koymaya.önceden tavrımı koyamadım çünkü eşim ben doğum yaptığımda çok mutsuzdu ailesi yok diye benden çıkardı hep sinirini o yüzden o günleri kötü geçirmemek için kabul etmiştim benim ailem geldiğinde onunkiler yokya mahçup kalmasın diyeydi.ama şimdi beni kovanların yalakası oldum resmen hizmet ediyorum babama küfür eden adamın elini öpüyorm. çocuğunuda al git başka yerde doğur diyenler çocuğumu seviyor.en acısıda hepsi parasıı geri alabilme içinmiş bunu öğrendiğimden beri dahada üzülüyorum ben borç ödüyorum oda bi ev daha alacakmış ev arıyor.bu arad klavyem bozuk yanlış yazılanlar çıkmayan harfler oldusa k.bakmayın.
4.5 yıllık evliyim eşimin ailesi sayesinde zor bi nişanlılık geçiridik o zamandan belliydi ama eşimden vazgeçmedim iyi bi insan aslında ailemde çok sever onu bırakmamı istemediler.neyse evlendiğimize ben eşimin kaldığı eve gelin gittim büyük bi hataymış ama şartlar öyleydi aileside köydeler yılda 10-15 gün geliyolarmış odaları kalsın çocuğumuz olunca boşaltır bebek odası yaparız dedi olur dedim boş duracağına gelen kalır dedim.çeyizim o eve yerleşemedi bile evlendiğimiz güne kadar ordaydılar ben uyandığımda bi bekar evindeydim yataklar bile toplanmamıştı hala içimde kaldı yeni gelin evlerini çok kıskanıyorumevlendikten 1 ay sonra gelip bize yerleştiler.kv ve kocası süreli kavga ederler.biz onları ayırırdık falan küfürler havada uçar.çok saygısızdır kp.baktık olmuyo biz bileziklerimi verip kredi çekip ev alalım dedik zaten çalışıyodum o zamanlar.eşimde bekarken para biriktirmiş ama kv düğün için onun parasını kullanmış eşimde madem öle sendeki parayıda ver alalım dedi.ben paralarını alma dediysemde dinletemedim kimseye.neyse biz onlarında parasını katıp borçlanarak bi ev aldık ama sanki evi kv almış gibiydi en ufak bişeyde kovardı hepimizi ben para kattım diye.hergün kavga dövüş var zaten evde ya benle ya eşiyle ya eşimle.neyse 9 ay bizde aldılar.eve gelrim bakardım bi sürü insan var evimde misafir var yada kendileri çıkıp gelmiş köyden oturmuşlar falan.neyse ben hamile kaldım yine geldiler gelin çalışıyo bakarız diye yerleştiler eve.ama yine ben hizmet ediyordum.işten 10 dk geç çıksam kapıyı kitler gelmiyceksin diye kapattım derdi.bende borç bitsin diye çalışırdım o halimle ama akşam eve giremezdim...neyse biz odayı bebek odası yapalım dedik.onlara eşim söylediği anda kv ilk cümlesi verin paramı oldu.ya evden gidin ya paramı verin yada kiracım olun dedi.bende borcunu ödediğim bileziklerimi verdim neden kiracın olayım dedim. oazamn paramı isterim diye tutturdu.hergün ailemi arayıp para istedi.eşime boşanın diye baskı yaptı.hatta hamile kadını nasıl bırakıyım dedi diye evlattıktan reddetti.neyse bizdede para olmadığından 6 aylık hamileyken kış günü taşındık evi satılığa çıkardık.satana kadar görüşmedi bizimle.buz gibi sığına gibi bi eve taşındık 1 günde onu bulduk anca.yavrum dondu o evde bebekken.doğumdan sonra eşim ısrarla çağırdı 1-2 kez geldiler.ama evi satıp parasını alınca barıştı bizimle.çıkıp çıkıp geliyo kalıyolar bizde.bende saf gibi eşimin hatrına bişey demiyordum kabul ediyordum.ama ben yokmuşum gibi davranıyolar bişey isteyecekleri zaman benim konuşamayan çocuğuma söylüyolar baban söyle seni getirsin tvyi aç gibi.gelecekleri zaman haber dahi vermezler eşimi ararlar.görümcemde öyle evde kadınlar arası toplansalar bile eşimi arayıp haber verir gelin diye.o da benimle ne ilgisi var eşimi arayın müsaitse gelir demez.bende huzrsuzluk çıkmasın diye gönderilirim.şimdi bi ev aldık yine krediyle evi alıncada eşimin eski siniri kalmadı herşey yoluna girdiya.benim hamileyken karda kışta ev taşıdığımı,bebeğimizi istemediklerini,aileme hakaretlerini,çocuğumuzun o evde nasıl hastalandığını unuttu.ara diyordu arıyordum şimdi gidelim köye demeye başladı.yani hep bi üstünü istiyor ben yaptıkça fazlasını istiyor.işin kötüsü ben kabul ettikçede bana saygısı azaldı.herşeye rağmen eşim eve alıyolar onları diycene nasılsa eve kabul ettin gidersinde diyor.çevremdekilerde bana nasıl aldın onları o eve diyorlar.çünkü ben o evden ço kötü bişekilde atıldım.kv odaya kitledi kendini biz taşınmayıncada çıkmadı.dayanamadım param gitsin yeteri dedim çıktım bende.şimdi evdeyim çalışmıyorum ondanmıdır yoksa herşeyi kabul ettiğimdenmidir bilmiyoum evde hizmetçi gibiyim.azarlamalar laf sokmalar başladı.çocuk ağlasa ben azar işitirim.nasıl herşey bu kadar değişti.ben sayfı duyulan fikri alınan bi insandım ama şimdi hatırım bile sorulmuyor.bende diyorumki madem öyle almayım ailesini eve bu sefer yokum evde deyim hiç görmeyim geldiklerinde.anlasınlar saygısızlık yapmanın bedelini.ama artık işe yaramazmı diyorum çokmu geç kaldım sizce tavır koymaya.önceden tavrımı koyamadım çünkü eşim ben doğum yaptığımda çok mutsuzdu ailesi yok diye benden çıkardı hep sinirini o yüzden o günleri kötü geçirmemek için kabul etmiştim benim ailem geldiğinde onunkiler yokya mahçup kalmasın diyeydi.ama şimdi beni kovanların yalakası oldum resmen hizmet ediyorum babama küfür eden adamın elini öpüyorm. çocuğunuda al git başka yerde doğur diyenler çocuğumu seviyor.en acısıda hepsi parasıı geri alabilme içinmiş bunu öğrendiğimden beri dahada üzülüyorum ben borç ödüyorum oda bi ev daha alacakmış ev arıyor.bu arad klavyem bozuk yanlış yazılanlar çıkmayan harfler oldusa k.bakmayın. Son düzenleme:
bunlar nasıl insanlar sen nasıl dayandın cnm 
Eşinin ailesi Allahım ya Allah onları ıslah etsin inşAllah 
