- Konu Sahibi Designer31
-
- #201
Merhabalar eşinizin son durumu nedir umarım iyisinizdir Rabbim şifa versin İnşallah
Bir an evvel eşiniz şifa bulur ve sağlıcakla birbirinizi yaşarsınız inşallah. Dualarım sizinleMerhaba arkadaşlar merak ettiğiniz için çok teşekkür ederim öncelikle, siteye öylesine bir gireyim dedim, bir sürü bildirim gördümmutlu ettiniz sağolun
Açıkcası son mesajımdan sonra çok önemli bir gelişme olmadı, hala evden tedaviye devam ediyoruz. 21 günde 1 Ankara’ya gidip kemoterapi alıyoruz, kontroller için de burada sağlık ocağına kan testi yaptırıp doktora gönderiyoruz. Yönlendirmeleri sağlıyor uzaktan, zaten öyle bir duruma geliyorsunuz ki, tüm değerlere sizde hakim oluyorsunuz bir süre sonra. Ama yine de elbette her konuda doktorumuzu dinliyoruz
Aslında Ankara’ya gitme sıklığımızın daha “sık” olması gerekiyordu, fakat kullanmamız gereken bir tane kemoterapi ilacımız yok. Yurtdışından başvuru yaptık, bir buçuk aydır onu bekliyoruz. Ücretli almak istersek; 17.000 TL. Ücretsiz almaya hakkınızın olduğu bir ilacı, eğer ücretini öderseniz “elimizde bi kaç tane var.” diyen eczacılar birliği verecek hemen, ama ücretsiz istediğinde “aaa getirtmemiz lazım.” diyor. Doktora durumu anlattım, inanamadı, reçetelisiniz nasıl vermezler diyor, o kadar karışık bir durum ki, bin türlü dolap döndüğüne eminim ama ispat edemem. Sonuç olarak ücretli almayı da eşim hiç bir şekilde istemiyor, biraz daha gelmezse kayınvalidemle gizli saklı alacağız artık. Bilmiyorum… Bu ülkede her şey çok zor
Asıl önemli gelişme ise; Salı günü olacak. İlk kürden sonra hiç ara biyopsi yapmamışlardı bize. En son %1,5 blast alçak hücre kalmıştı. Kemoterapiler kalan kısmın canını okudu mu, yoksa yan gel yat Osman gibi kocamın vücudunda boşuna mı o kadar yan etkiye sebep oldular onu göreceğiz. Olumlu bir cevap alacağımıza çok umutluyum, neden bu kadar umutluyum, bilmiyorum… Ama sanki “bitti, yendiniz.” diyecekler ve bu kez mutluluktan ağlayacağız gibi geliyor. Bilmiyorum, bu kadar umuda nüks, tekrar, kalıntı hücre ile karşılaşırsak “nakil” dedikleri an beni de acil’e naklederler gibi geliyor
Umudun ve korkunun kol kola yürüdüğü bir yoldayız. Pozitif düşünmekten hiç vazgeçmedik, çok trajik durumlar karşısında bile gülme krizlerine girdik. “Moral” dediler, kalbimde kocaman bir taş taşırken, gülmeyi öğrendim. “Beceremem ben.” dediğim her şeyi pıt pıt pıt halletmeyi. Her şeyiyle inanılmaz bir süreç, bazen biraz delirdiğimi bile düşünüyorum…
Bilmiyorum.
Her şey güzel olsun
Biz de bir gün, diğer hastaların baktığında “iyileşmişler.” diye mutlu olduğu hastalardan olalım. Vücuduna aldığı zehirler şifa olsun, geçsin gitsin hayatımızdan bu hastalık, tam şifasını bulsun kocamÖzetle, çok konuştum biliyorum, bu günümüze çok şükür
Öncelikle Allah sizin gibi hayırlı bir eş versin insana bence eşinizle birbirinizin şansı olmuşsunuz.Merhaba arkadaşlar merak ettiğiniz için çok teşekkür ederim öncelikle, siteye öylesine bir gireyim dedim, bir sürü bildirim gördümmutlu ettiniz sağolun
Açıkcası son mesajımdan sonra çok önemli bir gelişme olmadı, hala evden tedaviye devam ediyoruz. 21 günde 1 Ankara’ya gidip kemoterapi alıyoruz, kontroller için de burada sağlık ocağına kan testi yaptırıp doktora gönderiyoruz. Yönlendirmeleri sağlıyor uzaktan, zaten öyle bir duruma geliyorsunuz ki, tüm değerlere sizde hakim oluyorsunuz bir süre sonra. Ama yine de elbette her konuda doktorumuzu dinliyoruz
Aslında Ankara’ya gitme sıklığımızın daha “sık” olması gerekiyordu, fakat kullanmamız gereken bir tane kemoterapi ilacımız yok. Yurtdışından başvuru yaptık, bir buçuk aydır onu bekliyoruz. Ücretli almak istersek; 17.000 TL. Ücretsiz almaya hakkınızın olduğu bir ilacı, eğer ücretini öderseniz “elimizde bi kaç tane var.” diyen eczacılar birliği verecek hemen, ama ücretsiz istediğinde “aaa getirtmemiz lazım.” diyor. Doktora durumu anlattım, inanamadı, reçetelisiniz nasıl vermezler diyor, o kadar karışık bir durum ki, bin türlü dolap döndüğüne eminim ama ispat edemem. Sonuç olarak ücretli almayı da eşim hiç bir şekilde istemiyor, biraz daha gelmezse kayınvalidemle gizli saklı alacağız artık. Bilmiyorum… Bu ülkede her şey çok zor
Asıl önemli gelişme ise; Salı günü olacak. İlk kürden sonra hiç ara biyopsi yapmamışlardı bize. En son %1,5 blast alçak hücre kalmıştı. Kemoterapiler kalan kısmın canını okudu mu, yoksa yan gel yat Osman gibi kocamın vücudunda boşuna mı o kadar yan etkiye sebep oldular onu göreceğiz. Olumlu bir cevap alacağımıza çok umutluyum, neden bu kadar umutluyum, bilmiyorum… Ama sanki “bitti, yendiniz.” diyecekler ve bu kez mutluluktan ağlayacağız gibi geliyor. Bilmiyorum, bu kadar umuda nüks, tekrar, kalıntı hücre ile karşılaşırsak “nakil” dedikleri an beni de acil’e naklederler gibi geliyor
Umudun ve korkunun kol kola yürüdüğü bir yoldayız. Pozitif düşünmekten hiç vazgeçmedik, çok trajik durumlar karşısında bile gülme krizlerine girdik. “Moral” dediler, kalbimde kocaman bir taş taşırken, gülmeyi öğrendim. “Beceremem ben.” dediğim her şeyi pıt pıt pıt halletmeyi. Her şeyiyle inanılmaz bir süreç, bazen biraz delirdiğimi bile düşünüyorum…
Bilmiyorum.
Her şey güzel olsun
Biz de bir gün, diğer hastaların baktığında “iyileşmişler.” diye mutlu olduğu hastalardan olalım. Vücuduna aldığı zehirler şifa olsun, geçsin gitsin hayatımızdan bu hastalık, tam şifasını bulsun kocamÖzetle, çok konuştum biliyorum, bu günümüze çok şükür
Öncelikle Allah sizin gibi hayırlı bir eş versin insana bence eşinizle birbirinizin şansı olmuşsunuz.
Konunuzu ilk baştan beri okudum ve hiç kötü hissetmedim bence eşiniz bu süreci sağ salim atlatacak. Umarım tüm zorluklar sizin için kolayca geçer. Sağlıklı mutlu huzurlu bir yasaminiz olur birlikte .
Yaaaaa nasıl tatlısınızz, teşekkür ederimAllahım basıl nasıl okudum yazdıklarınızı bir arkadaşımdan gelen haber gibi
Hamdolsun hamdolsun …. İnşallah tez vakitte gözyaşlarınız şükürlere karışsın
Sağlık bakanlığına bir şikayet etseniz?
Duaların çok büyük manen gücü var inanıyorum. Bu forumda o kadar çok kişiye dua ettim ki namaz ve kuran sonraları… gerçekten görümün bu yanı harikaYaaaaa nasıl tatlısınızz, teşekkür ederimBuradan, yakın çevremizden, tanıdıklarımızdan o kadar çok dua aldık ki, duaların gücü hamdolsun
Sağlık bakanlığı değil de yurt dışından gelen ilaçlarla ticaret bakanlığımı çalışma bakanlığı mı ne ilgileniyormuş. Çarşamba günü sabah görmüştüm tekrar yakın zamanda bekliyoruz dediler, inşallah ay sonuna kalmadan gelir
Canım dua edeceğim aklıma her geldikçeAmin, Allah’ın izniyle
Çok sancılı bir süreç gerçekten, inşallah söylediğiniz gibi olur, hamilelerin iyi dileklerinin gerçek olacağına da inanırım ben
Sözler kifayetsiz kalır üzüntünün yanındaBir hafta öncesine kadar küçücük dertlerim, bebeği ne zaman yapmalıyım sıkıntım, iş problemlerim vardı. Bugüne geldiğimizde ise elimde eşim için koyulan bir lösemi teşhisi var. Hiç hakim olduğum bir hastalık değil, çevremde yok, etrafımda olmadı bu güne kadar. Yarın hastahaneye yatış yapıyoruz, Allah’tan süreci çok hızlı ilerlettik. Çok üzgünüm ama ona belli etmemek için elimden geleni yapıyorum. Biliyorum ki bu hastalığın en büyük ilacı moral ve bu süreci geçirebileceği en huzurlu şekilde atlatsın istiyorum.
Şu an en büyük derdim neler yapabileceğim ve Beni nasıl bir süreç beklediği… çok ihtiyacım var desteğinize, bi omuza, yüreklendirilmeye. Güçlü duruyorum ama korkuyorum, sevdiğim adamı acı çekerken gördüğümde gözyaşlarıma hakim olamamaktan, beni ağlarken görmesinden öyle korkuyorum ki…
Amin kızlar hepiniz çok ama çok sağolunBugün yavaş yavaş hazırlıklara başladım, yarın gidiyoruz Ankara’ya Allah’ın izniyle. Dualarınız için Allah razı olsun Kimin duasının ne zaman kabul olacağını, yalnız Allah bilir. Hastanede yattığımız dönemde öyle çok dua edildi ki her yerden, rabbim belki de o duaların hürmetine kemoterapileri hafif atlatmamımızı sağladı. Hamdolsun ne mide bulantısı oldu, ne ateşi çıktı bir kez kemoterapi alerji yaptı gözleri şişti onu da canımız hemşirelerimiz hemen çözüme kavuşturdu, düzelttiler
Bir gün burayı başka bir lösemi hastası veya yakını okursa diye de şunu söylemek istiyorum. Lösemi çeşit çeşit türlere sahip bir hastalık. Aml, kml, all ve kll… Her tür de kendi içerisinde ayrılıyor birbirinden, b hücreli, t hücreli, m2, m3. Bir B hücreli hasta bile, aynı değil. Kromozom bozukluğu var mı, yok mu bunların hepsi önemli detaylar. Hastalığın teşhisi sırasında ki blast hücre oranı, ilk tedaviye verdiği yanıt… Yani hastalık yok, “hasta.” var. Öyle düşünmek lazım, ben çok korkmuştum ilk teşhiste, internetten okudukça karnıma ağrılar girmiş, kalbim sıkışmıştı. Ama sonrasında idrak ettim ki; sosyal medyaya, internete yansımayan binlerce iyileşen hasta var. Twitter, forumlar, Facebook sayfaları instagram her yerde ama her yerde iyileşen hasta aradım. Tanıştım onlarla… Umut aradım, o umudu buldum, umut oldu onlarca hasta bana. Allah’ım kocama da iyilik sağlık tam şifa versin ki, bizde başka hastaların ellerinden tutalım, onlara umut olalım
Rabbim eşinizle koskoca bir ömür ve ahirette güzel bir sonsuzluk versin inşallah. En kısa zamanda başarmasını diliyorum Rabbimden. Gönlünüzü ferah tutun. Her imtihan birşeyler öğretiyor bizlere. Ne güzel söylemişsiniz. Çok şükürMerhaba arkadaşlar merak ettiğiniz için çok teşekkür ederim öncelikle, siteye öylesine bir gireyim dedim, bir sürü bildirim gördümmutlu ettiniz sağolun
Açıkcası son mesajımdan sonra çok önemli bir gelişme olmadı, hala evden tedaviye devam ediyoruz. 21 günde 1 Ankara’ya gidip kemoterapi alıyoruz, kontroller için de burada sağlık ocağına kan testi yaptırıp doktora gönderiyoruz. Yönlendirmeleri sağlıyor uzaktan, zaten öyle bir duruma geliyorsunuz ki, tüm değerlere sizde hakim oluyorsunuz bir süre sonra. Ama yine de elbette her konuda doktorumuzu dinliyoruz
Aslında Ankara’ya gitme sıklığımızın daha “sık” olması gerekiyordu, fakat kullanmamız gereken bir tane kemoterapi ilacımız yok. Yurtdışından başvuru yaptık, bir buçuk aydır onu bekliyoruz. Ücretli almak istersek; 17.000 TL. Ücretsiz almaya hakkınızın olduğu bir ilacı, eğer ücretini öderseniz “elimizde bi kaç tane var.” diyen eczacılar birliği verecek hemen, ama ücretsiz istediğinde “aaa getirtmemiz lazım.” diyor. Doktora durumu anlattım, inanamadı, reçetelisiniz nasıl vermezler diyor, o kadar karışık bir durum ki, bin türlü dolap döndüğüne eminim ama ispat edemem. Sonuç olarak ücretli almayı da eşim hiç bir şekilde istemiyor, biraz daha gelmezse kayınvalidemle gizli saklı alacağız artık. Bilmiyorum… Bu ülkede her şey çok zor
Asıl önemli gelişme ise; Salı günü olacak. İlk kürden sonra hiç ara biyopsi yapmamışlardı bize. En son %1,5 blast alçak hücre kalmıştı. Kemoterapiler kalan kısmın canını okudu mu, yoksa yan gel yat Osman gibi kocamın vücudunda boşuna mı o kadar yan etkiye sebep oldular onu göreceğiz. Olumlu bir cevap alacağımıza çok umutluyum, neden bu kadar umutluyum, bilmiyorum… Ama sanki “bitti, yendiniz.” diyecekler ve bu kez mutluluktan ağlayacağız gibi geliyor. Bilmiyorum, bu kadar umuda nüks, tekrar, kalıntı hücre ile karşılaşırsak “nakil” dedikleri an beni de acil’e naklederler gibi geliyor
Umudun ve korkunun kol kola yürüdüğü bir yoldayız. Pozitif düşünmekten hiç vazgeçmedik, çok trajik durumlar karşısında bile gülme krizlerine girdik. “Moral” dediler, kalbimde kocaman bir taş taşırken, gülmeyi öğrendim. “Beceremem ben.” dediğim her şeyi pıt pıt pıt halletmeyi. Her şeyiyle inanılmaz bir süreç, bazen biraz delirdiğimi bile düşünüyorum…
Bilmiyorum.
Her şey güzel olsun
Biz de bir gün, diğer hastaların baktığında “iyileşmişler.” diye mutlu olduğu hastalardan olalım. Vücuduna aldığı zehirler şifa olsun, geçsin gitsin hayatımızdan bu hastalık, tam şifasını bulsun kocamÖzetle, çok konuştum biliyorum, bu günümüze çok şükür
Aklimda kalmistinir nasil esinizin durumu suan?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?