Destekleriniz için minnettarım, teşekkür ederim hepinize tek tek… Konuyu açtığım günden bu güne tam tamına 206 gün geçmiş… Her günü umut ve korkuyla harmanlanmış bir 206 gün.
Türkkök’ten donörümüz bulundu. Kim bilmiyorum ama varlığına ve sağlığına duacıyım.
Onaylayıp onaylamadığını söylemediler ama ileri uyum testi için kanlarınız gittiyse muhtemelen onaylamıştır dedi doktorumuz. Bugün de arayıp Ekim sonu için NAKİL yatışınız yapılabilir dedi. Öyle heyecanlandım ki… Burada da konumuzu güncellemek istedim. Nakil’den hem çok korkuyorum, hem de gördüm ki bir şekilde bu hastalıkta konu ilik nakline dönüyor. Nüks etmeden, ağır kemoterapileri yıllarca almadan nakil ile tertemiz sağlığına kavuşabilecek olması büyük bir nimet
Böyle teselli ediyorum kendimi, 2 yıl kemoterapi alıp nüks edip nakil olsaydı daha kötü olmaz mıydı? Sevin diyorum kendi kendime, donör bulunmayabilirdi, o olabilirdi, bu olabilirdi. Evet verdi rabbim bir sınav ama çok şükür devasını da verdi. Yüz üstü bırakmadı hiç…
Eşim de tedirgin, Nakil konusu her açıldığında bunalıyor fark ediyorum. Bir kere daha canımız yanacak, zor engebeli bir yoldan geçeceğiz belki ama sonu güzel olacak Allah’ın izniyle.
Nerede tedavi olan, şifa bekleyen hasta varsa rabbim yardımcısı olsun.
Öyle böyle 5 ay geçti, rabbim sağlıkla bu günleri de atlatmayı nasip etsin. Çok yorgunum…
Umarım tertemiz bir nakil olur, sağlığına kavuşur bir an önce. Çok zor bir süreçmiş, insanda psikoloji namına hiç bir şey bırakmıyor 
donör bulunması da çok güzel.
Bu düşünceniz beni o kadar mutlu ki, birine umut olacaksınız, belki bir hayat kurtulacak sayenizde. Çok duygulandım…
