Ben de ilk lojmana taşındığımda kimseyi tanımıyordum, bir de bizimki köyde müstakil köy evi hepsi. Bir gün gittim öğretmenlerden biri arabasını yıkıyordu, selam verdim ayak üstü muhabbet ettik. Ben dışarıdan biraz sert görünen birisiyim, onlar da benden çekinmiş. Sonra gayet arkadaş olduk, tayin alıp gittiler hala görüşürüz. Geçen akşam kapım çaldı bir açtım, o ilk selam verdiğim öğretmen. Köyde düğün vardı ona gelmiş bana da uğramış. Öyle sevindim ki. Özetle ilk adımı bir atmak gerekiyor insanlara. Biraz da yargılıyor gibisiniz, elbet yüzünüze yansıyordur bu. İnsanlar size yaklaşmak istemiyor olabilirler bu yüzden.