Lohusalık

Mimi_hzl

Guru
Kayıtlı Üye
25 Haziran 2014
791
627
303
Selam kızlar

Ben bir hafta önce doğum yaptım, şuan sanırım lohusa depresyonundayım. Tüm özgürlüğüm kısıtlanmış gibi uykusuz geceler neredeyse tuvalete bile gidememe uyumayan bir bebek, eşimle olan hoş sohbetlerimiz baş başa geçen huzurlu zamanlarımız geri gelmeyecek hiçbir şey eskisi gibi olmayacak gibi hissediyorum. Eşimle birbirimizden uzaklaşıcaz ben çocuğa hapsolucam galiba. Bebek yapmak bana göre değilmiş diyorum. Sizce bu sadece geçici bir durum mu yoksa gerçekten güzel günlerim geride mi kaldı, bu durumu yaşamış olanlar var mı, neler yaptınız?
 
Evet merhaba depresyon diyebilirsiniz ben de 3,5 ay önce dogum yaptım..
Öncelikle lütfen sakin ve güclü olun..Meleginizi bolca koklayın onun size ihtiyacı var ve siz artık bir melek annesisiniz..
Su am her sey cok yeni bu hisler inanın cok normal..Benim bebegim kolikti cok zor zamanlar gecirdik inanın aglardım ama bir gülüsü her seyi unutturuyo..
Zor bi sürec sizi bekliyo olabilir ama hep sunu düsünün bitecek ve kuzucuk büyüyüp boynunuza sarılacak..
Degmez mi?
 
Siz yaşadınız mı peki depresyon nasıl atlattınız? Bnmki de çok huysuz hep uyusa diyorum
 
Hayata yeni gelmiş, nerede olduğunu bilmeyen ve sadece annesini tanıyan, sana muhtaç bir insan var yanında. Bir baksana. Uyumayacak, emmeyecek, ağlayacak. Hepsine alışmaya çalışıyor çünkü. Öğrenmeye çalışıyor. Sende onunla birlikte yeni bir insan oluyorsun.

Çok normal bu süreç. 20 aylık bir kızım var. Anneem diyip sarılmasını dünyadaki hiçbir şeye değişmem. Yaşadığım hiçbir an bundan daha güzel değildi. Çok güzel günleriniz olacak. Kurtul bu lohusalık depresyonuna girme korkusundan. Girmedim, girmeyeceğim de. Bu senin elinde.
 
Merhaba,

Yaşadığınız durum geçici. Ben de yaşadım. Zamanla azalarak geçiyor merak etmeyin. Hep öyle kalıcak sanıyordum, hayatım bitti, ben bittim ben öleyim gibi saçma düşüncelerim vardı. Anırarak ağlıyordum abartmıyorum. Her ölen bebek haberinde yastığa kapanıp krize giriyordum. Önüme gelene soruyordum ne zaman geçecek diye, kimi kırk günde dedi, kimi emzirme bitene kadar dedi. Benimki üç ayda geçti. Jinekoloğumu bir daha ancak seneye görebilcem diye bile ağlıyordum. Size verebileceğim tavsiye alabildiğiniz kadar yardım alın. Eşinizden, ailenizden, kayınvalidenizden. Hiç çekinmeyin yardım isteyin. Yemek olur, bebeğe bakmak olur herkesin elinden bir şey gelir. Siz de o arada banyo yapın, çıkın gezin, alış veriş yapın. İnsan içine karıştıkça açılacaksınız. Şu an eşimle biz hep bir kişi eksikmişiz aslında diye düşünüyoruz. Alışveriş yapın, internetten de olsa yapın, müzik dinleyin, komik şeyler izleyin. Uyuyun. Eşim çalışıyor ona kıyamam diye düşünmeyin, doğum ve sonrası hem psikolojik hem fizyolojik olarak ağır bir süreç oluyor bazı kadınlara. En yardıma muhtaç zamanlarımız belki de. Hem de geçici, size seve seve destek olur umarım. Çok güzel günler sizi bekliyor, ihtiyacınız olan sadece zaman. Bebeğiniz ömürlü olsun, Allah analı babalı büyütsün.
 
Güzel günler geride felan kalmadı bebeginle yaşayacak harika günlerin olacak paylaşacağın,öğrenecegin yeni şeyler olacak evet eskisi gibi eşle muhabbet olmucak ama sürekli birbirinize a bak napiyor ,bugün noldu vs... muhabbetin merkezi yavrunuz olacak
Belli bir dönem seni zorlucak bebek ama alisacaksiniz birbirinize
Ben inanılmaz rahatima duskunumdur öyle böyle değil biri baksada rahat etsem derim annem ver Bi gün bende kalsın dese bırakamam yavrusuz uyuyamam ne onla ne onsuz:))
Bu arada ben neler neler çektim ilk bebeğimde ne zirladim sinirden 10 dklik uykuya muhtactim aç,uykusuz,çökmüş Bi anneydim
 
opshi .!.:
bu kosusturmaya alistiginiz zaman. varsa etrafinizda yeni dogum yapmis kisiler onlarla konuşup vakit gecirmek size iyi gelebilir
Genişletmek için tıkla...
Katılıyorum size ne güzel söylediniz buna alıştıgınız da gececek hepsi.yani siz alılacaksınız bünyenız alısacak. Yapacak baska bişey yok.sevgileri olmasa dayanılmaz bu yorgunluklara ama annesi bebeğini senden baska bakacak olan yok sen iyi ol ki bebek te düzelsin büyüsün
 
Evet cidden cok guzel söylemiş. Ayni seyleri cogumuz yasadik aslinda once cok mantiksiz gelmisti 40indan sonra duzelir diyodu herkes.Biseyler duzelmiyodu aslinda alismaya basliyoduk yeni duzene ve zaman gerek gercekten.oglum 1yasina 2hafta once girdi aklima ilk gunleri geldikce cok sukur diyorum.onun gulusu bile yetiyo.iyi olsunda diyorum.
 
Siz daha tazecik yeni bi annesiniz.bu duygulari hepimiz yasadik.hastaneden ciktigimizda yol boyu agladim hicte anlatildigi gibi onu kucagima alinca herseyi unutmadim.sizde kendinizi suclayip uzulmeyin bu belli bi sure sizi zorlayacak.ben nerdeyse 6 aya yakin ebebgin varligina bebekli hayata alisamadim agladim kizdim bagirdim sinirlendim ama gecti.en dibinde en dibini gordum sonra toparlandim.size tavsiyem bugunlerde yeni bi kitap cikti araf annesi diye onu siddetle tavsiye ediyorum cok iyi gelecek size
 
Aynen öyle ben ilk kızımda anlamadım bişey iyi bir bekti yani yer içer uyurdu.ama ikincisi tam bir cadıydı.ne uyku ne bişey mama almazdı sütüm de yoktu biberon almadı 6 ay ağladı yeminle hiçbişey fayda etmedi günlerdir uyumadıgım bilirim ha cok kötüydüm evet sinirli yorgun ama alıştım.şimdi de 2 si kavga ediyor aglıyor uyumuyorlar odalarında alıstırmaya calısıyorum yani hep bişeyler var ve bunlar hiiiiççç bitmiyor.annem hep der ki kızım büyüdükçe dertleri de büyür
 
Size kendi annemin bana söylediğini söyleyeyim mi?
"Daha bunlar ne ki, bunlar en sorunsuz günlerin, hele bi ilk yürüsün, toton da yer görmeyecek. Hele bi dillensin, diretsin-istesin-tuttursun, saçını başını yolasın gelecek, hele bi okul çağına varsın senden o ilk ayrıldığı gün aklın hep onda kalacak, şimdi ne var, gözünün önünde, yattığı yerde. Daha bunlar ne kızım bunlar ne?" asjkhda

Loğusa depresyonumu 10 katı ile çarpmıştı sağ olsun kendisi.
Ama şöyle söyleyeyim, geçiyor ve hiç de öyle dendiği gibi "Daha dur daha dur" olayı yok, her dönemin zorluğu da oluyorsa, kolaylığı da birlikte geliyor, hem birbirinizi daha iyi tanır hale geliyorsunuz, hem de iletişim kurabiliyorsunuz. Kolaylaşıyor, hiç öyle abartıldığı gibi değil, fiziksel yorgunluğu da aşacaksınız, yepyeni bir düzen de oluşturacaksınız, keyif de alacaksınız. Şimdi çok yeni ve karışıksınız, belirsizliği yaşıyorsunuz. Ondan böyle hissetmeniz normal. Baştan annemin bana dediğini yazdım ki, çevrenizde birkaç "Anasın anaaa" azarıyla gelen teyze olursa, hazırlıklı olun diye. Onların dediği gibi olmuyor, korkmayın, güzelleşiyor git gide. :)
 
15. Aydan bildiriyorum geçecek. Herşey daha güzel olacak. Yine zaman ayirabileceksiniz sevdiginiz şeylere. Lohusa depresyonun girmeyen sayişi azdır bence. Ben doğumdan sonra agzindan ateş çıkan bir ejderhaya dönüşmüştüm resmen :) hep kucağımda uyurdu gece gündüz. yemek yiyemedigimden 3 haftada 5 kilo falan vermiştim. Tuvalete gidemezdim. Kendi ihtiyaclarimi geçtim bebeğime mama yaparken bile agladigindan moralim çok bozuyordu. O dönemde insana iyi gelen tek şey bu sürecin geçeceğini biteceğini bilmek bence. Cunku insan hiç geçmeyecek gibi hissediyor. Yalnız değilsiniz. Sabredin. Allah kolaylık versin.
 
Yeni olan duruma uyum elbette değişen ve tepetaklak olan hormonlarla zor olacaktır. Yerinizde olsam iyi bir psikologdan destek alırdım. Çünkü etrafla dertleşseniz akıl veren çok olur ve zihniniz daha da yorulur. Bunun yerine bir uzman sizi dinler ve ruhunuzu dinlendirmede yardımcı olur. Evlendiğimizde nasıl bir şeyler eskisi gibi olmadıysa şimdi de öyle. Mükemmeli aramak yerine süreci yaşamayı seçerseniz daha çabuk rahatlayacaksınız eminim. Kendinize zaman ayırmaya çalışın. Bir çay molasını kitapla değerlendirin mesela. Bebeğinizin bakımını eşinizle ortak yapın. Zaman tanıyın kendinize ve yeni genişleyen çekirdek ailenize.
Bebeğinize ve size sağlıklı bir ömür dilerim
 
Allah analı babalı büyüsün canım her şey olmuş bitmiş bebeğin doğmuş her şey daha güzel olacak bu durumun geçecek emin ol kırkın çıksın bu psikolojide geçecek bebekle çok yalnız kalmamaya bak
 
Feripati .!.:
Siz yaşadınız mı peki depresyon nasıl atlattınız? Bnmki de çok huysuz hep uyusa diyorum
Genişletmek için tıkla...
Yasadım canım belki ileri derece degil cünkü melegim hastalandı hastanede yattı falan onu düsünmekten deprasyona zamanım olmadı diyebilirim..

Lütfen sakin kalın ve bitecegini düsünün tadını cıkarmaya calısın..Esiniz yardım etsin..

Benmki abartmıyorum iki ay her aksam 7-12 arası agladı..Ama simdi bitti gülğcükler sacıyo ve inanın gülerek anımsıyorum..

Güçlü olun siz annesiniz az uyuyacaksınız belki ama degecek..
 
Depresyonda filan degilsin oyle saniyosun. Ilk cocugunsa bu duygular cok normal .. saniosunki hic bisey eskisi gibi olmaz.. eskisi gibi olmuyo zaten ama geciyo bu gunler emin ol.. hele bi kac aylik olsun gor annesi nasil mutlu edecek seni :)
 
Ben de yaşadım lohusa depresyonu. Hergün ağlıyordum. Annelik bana göre değil, hazır değilmişim diye. Şimdi eşimle anıp gülüyoruz. Geçecek merak etmeyin. Sabırlı olun.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

P
Ev sahibi sorunu
2 3 4
Yorumlar
62
Görüntüleme
2K
labellevie
O
  • Kilitli
İLİŞKİM KONUSUNDA KAFAM KARIŞIK / RİCA ETSEM OKUR MUSUNUZ FİKRİNİZE İHTİYACIM VAR.
3 4 5
Yorumlar
93
Görüntüleme
3K
MuneMune hesabı doğrulanmış üye.
B
İlaçlı düşük hakkında bilgi almak isteyenler gelsin!!
Yorumlar
18
Görüntüleme
2K
BallYilmaz123
B
Eşimin isteksizliği, hamile kalamama
Yorumlar
13
Görüntüleme
4K
matilda1
M
P
Hamilelik lohusalık ve evlilik
2
Yorumlar
34
Görüntüleme
7K
neeslinurr
N
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…