Lohusa depresyonuna girdim

10 günlük anneyim. İlk bebeğim. Lohusa depresyonuna girdim. Oğlumu çok seviyorum ama sanki alışamıyorum. Geçen gün bebeğim ağlarken eşim ilgileniyordu ve bebek hiç durmuyordu. Allah affetsin o an balkona çıkıp intihar etmek geldi içimden Hem pişman oluyorum hem de kötü şeyler düşünüyorum... Bana bir çare bulun nolur... Hep dua ediyorum ama oğlum ağlayınca çok sinirleniyorum. Sonra oğlumun yüzüne bakınca pişman olup neden böyle bir cani anneye geldin diyorum, ona acıyorum Bunalımdayım. Annem babam eşim hep geçecek bütün bebekler böyle olur diyor ama çok zorlanıyorum.


Siz de bunları yaşadınız mı?

Evet yaşadım ve geçiyor. Rahatliyorsun sonradan. Büyük bir yenilik yaşadın kolay degil, zamanla alisacaksin.

derdinizin çaresi doktor.

gonca1907 .!.:

10 günlük anneyim. İlk bebeğim. Lohusa depresyonuna girdim. Oğlumu çok seviyorum ama sanki alışamıyorum. Geçen gün bebeğim ağlarken eşim ilgileniyordu ve bebek hiç durmuyordu. Allah affetsin o an balkona çıkıp intihar etmek geldi içimden Hem pişman oluyorum hem de kötü şeyler düşünüyorum... Bana bir çare bulun nolur... Hep dua ediyorum ama oğlum ağlayınca çok sinirleniyorum. Sonra oğlumun yüzüne bakınca pişman olup neden böyle bir cani anneye geldin diyorum, ona acıyorum Bunalımdayım. Annem babam eşim hep geçecek bütün bebekler böyle olur diyor ama çok zorlanıyorum.


Siz de bunları yaşadınız mı?

Genişletmek için tıkla...

Psikolojik destek almanızı öneririm. Yazdığınız şeyler ciddi. Ailenizden yardım istemekten çekinmeyin. Emin olun geçecek. Allah analı babalı büyütsün

Her insanın yaşadıkları bir değil elbet bende ki durum daha farklıydı oğlumu kucağıma alırken hep ona zarar verecekmişim hissiyatı vardı okul arkadaşım ise abartmıyorum çocuğu rahat 1 ay kabullenmekte güçlük çekti.
Durumun geçici olduğunu bil.
Mesela bak şuan sana bu mesajı yazıyorum yani iletişim kuruyoruz.
Ağlamakta onun iletişim yolu.
O yönden bakarsan belki işleri biraz daha hafife alabilirsin..
Sabır et ve emin ol doğuran her kadın bu yahut buna benzer şeylerle karşı karşıya geliyor..

Kesinlikle destek alın ihmal etmeyin. Bu bir hastalık öyle düsünün kendinizi suçlamayın siz bebeğinizin başına gelebilecek en güzel şeysiniz

Hepinizden Allah razı olsun.

Sürekli ağlıyorum. Dayanılmaz bir acı var sanki üstümde. Oğlumu çok seviyorum ama bu zamanlar çok zor.

Sanki o hiç büyümeyecek, hep böyle küçük kalacak, hep ağlayacak, hiç 40 günlük olmayacak, hiç 3 aylık olmayacak ve ben hep ağlayacağım gibime geliyor

Annemde kalıyorum sağolsun bama bakıhorlar bebeğime bakmamda yardımcı oluyorlar. Peki sonrası diyorum? Oğlumla başbaşa kalınca ona bakabilecek miyim

Lohusa depresyonunu yaşamayan anne yoktur sanırım. Doğum yapmadan önce "pff tırt ne saçma depresyon mu olur" diyordum gördüm ebemi 40 gün boyunca dolu dolu yaşadım her an her saniye ağlıyordum, sanki dünya dönmeye insanlar hayatına devam ediyormuş da ben bir köşede unutulmusum gibi geliyordu. Eşim annem kv herkes bencil pislikti gözümde hepsi üzerime titriyordu ama bana yetmiyordu kimse beni anlamıyor gibi geliyordu. Çok şükür bitti gitti cidden geçiyor. Üzülmeyin diyeceğim ve nekadar etkili olacak bilmiyorum ama cidden üzülmeyin dikkatinizi başka şeylere verin süslenin kendinize bakım yapın dışarı çıkın eğlenin. Yalnız değilsiniz hepimiz bu yoldan geçtik

lohusa depresyonu oldukça tehlikelidir.hiç hafife almadan ve geciktirmeden psikolojik destek alın.

Valla biz 3 ncü aya girdik
Ben hâlâ çıkamadım bunalımdan
Ben de bakabilecek miyim kaygısı yaşıyorum ama piskolojim bozuk
Onla alakalı
Zamanla geçer merak etmeyin ama intihara teşebbüs varsa tabi uzman desteği alın

birdelimuallime .!.:

Lohusa depresyonunu yaşamayan anne yoktur sanırım. Doğum yapmadan önce "pff tırt ne saçma depresyon mu olur" diyordum gördüm ebemi 40 gün boyunca dolu dolu yaşadım her an her saniye ağlıyordum, sanki dünya dönmeye insanlar hayatına devam ediyormuş da ben bir köşede unutulmusum gibi geliyordu. Eşim annem kv herkes bencil pislikti gözümde hepsi üzerime titriyordu ama bana yetmiyordu kimse beni anlamıyor gibi geliyordu. Çok şükür bitti gitti cidden geçiyor. Üzülmeyin diyeceğim ve nekadar etkili olacak bilmiyorum ama cidden üzülmeyin dikkatinizi başka şeylere verin süslenin kendinize bakım yapın dışarı çıkın eğlenin. Yalnız değilsiniz hepimiz bu yoldan geçtik

Genişletmek için tıkla...

Hıhh aynı şeyleri yaşıyorum. Annem eşim babam çok yardımcı ama onlar beni hiç anlamıyor gibime geliyor. Sürekli ağlayasım var. Normalde gece uyuyan biri değildim ama bebek olduğu günden beri gece inanılmaz uykum geliyor ve bebekten dolayı tabi ki uyuyamıyorum. Bu da beni fena üzüyor. Ne yapacağımı bilemiyorum.


Sizlerin msjları biraz içimi rahatlattı. Allah razı olsun.

gonca1907 .!.:

Hepinizden Allah razı olsun.

Sürekli ağlıyorum. Dayanılmaz bir acı var sanki üstümde. Oğlumu çok seviyorum ama bu zamanlar çok zor.

Sanki o hiç büyümeyecek, hep böyle küçük kalacak, hep ağlayacak, hiç 40 günlük olmayacak, hiç 3 aylık olmayacak ve ben hep ağlayacağım gibime geliyor

Annemde kalıyorum sağolsun bama bakıhorlar bebeğime bakmamda yardımcı oluyorlar. Peki sonrası diyorum? Oğlumla başbaşa kalınca ona bakabilecek miyim

Genişletmek için tıkla...

Bende kizim hic buyumuycek zannediyordum.gun sayiyordum resmen.hatta buyuk cocuklar gorunce nasil buyudu benimki niye buyumuyor fln diyordum.kizimla tek kalmaktan bende korkuyordum durmazsa napicam diye.inan hepsi gecici ilerde bu hallerini ozleyeceksin bile.

Ben de yaklaşık 9 ay önce doğum yaptım ve bebeğim kolik bir bebekti. Sürekli ağlıyor ve hiç susmuyordu. O dönemler hiç geçmeyecek kızım hiç buyumeyecek ve hep ağlayacak gibi geliyordu. Tam 6 ay evden çıkmadım ve o ağladikca ben de onunla ağladım. Üstelik tek baktım kızıma. Herkes bana geçecek diyordu ama bana o an hiç inandırıcı gelmiyordu ancak zamanla ağlamalar azaldı, büyüyordu ve bebeğimle daha fazla iletişim kurmaya başladıkça o dönemlerin sonu geldi, bana geçecek diyenlere şimdi hak veriyorum.Kesinlikle zor bir süreç ama inan bana geçecek sadece biraz sabır...

Sadece geçecekmiş nasılsa demeyin ve mutlaka doktora gidin. Aslında tehlikeli bir durumdasınız. Hissettiklerinizi sevdiklerinizle paylaşın. Durumdan haberleri olsun. Ona göre yardımcı olsunlar. Ve herkes yaşıyor denmiş ama herkes yaşamıyor. Ben yaşamadım. Çevremdeki dostlarım yaşamadı.

İntiharı düşünme kısımı sıkıntılı. Lohusa psikozu olabilir mutlaka tedavi alın tehlikeli birşey.

Kıyamam ya nasıl sarılmak istedim sana
Canım benim
Geçecek bunlar
Inan bana en güzel zamanların ablacım
Bak ben 3. Kızımın doğumuna girdiğimde eşim görevdeydi yanımda bile değildi
Kv yanımdaydı bana baktı Allah bin defa razı olsun hakkını ödeyemem
Yine de eşini istiyor insan bende bu yönden çok üzülmüştüm ama geçti
O dünyanın en güzel hediyesi bak rabbim nasip etmiş trilyonun olsa tırnağını yaratamazsın
Hayat bitmedi
hayatın berbat bir hal almadı
Inan bana evlat sevgisi üstüne sevgi yok
Bak bu halin geçici inan geçecek
Istersen yardım al
Bebeğine sarıl onu kokla nasıl miş kokuyor o şimdi bak burnuma geldi çok isterdim bir oğlum olsun olmadı 3 kız verdi rabbim şükürler olsun
Dua et şu an senin duan çok makbul biliyor musun inan bana geçecek bitecek sende bir başkasına bunları yazacaksın
Rabbim yavrunu sana bagislasin olur boyu sağlık ve mutluluk versin size canım benim

gonca1907 .!.:

10 günlük anneyim. İlk bebeğim. Lohusa depresyonuna girdim. Oğlumu çok seviyorum ama sanki alışamıyorum. Geçen gün bebeğim ağlarken eşim ilgileniyordu ve bebek hiç durmuyordu. Allah affetsin o an balkona çıkıp intihar etmek geldi içimden Hem pişman oluyorum hem de kötü şeyler düşünüyorum... Bana bir çare bulun nolur... Hep dua ediyorum ama oğlum ağlayınca çok sinirleniyorum. Sonra oğlumun yüzüne bakınca pişman olup neden böyle bir cani anneye geldin diyorum, ona acıyorum Bunalımdayım. Annem babam eşim hep geçecek bütün bebekler böyle olur diyor ama çok zorlanıyorum.


Siz de bunları yaşadınız mı?

Genişletmek için tıkla...

Yaşadım
Hatta burada konum vardı
Geçiyor ...
Bebeğim 8 bucuk aylık oldu geçmeyen tek şey onun ağlaması

ama alışılıyor bu tempoya ve bebeğini deli gibi seviyorsun

yaşadıkların çok normal
Geçeceğini bil olur mu ve Sakin ol herkes yaşıyor bunları ...

Yazdıklarınız beni motive ediyor. Hepinizden Allah razı olsun.

gonca1907 .!.:

Yazdıklarınız beni motive ediyor. Hepinizden Allah razı olsun.

Genişletmek için tıkla...

Geçecek merak etme, ben sevmiyordum bile...annelik meşakkat dolu, yoğun emek, yoğun pişmanlık ve iletişim kurmaya başladıkça yoğun kahkaha, yoğun endişe... Bir duygu karmaşası, ruh çalkantısı.
En iyi günlerin diyenlere aldırma, ben yaşadığımın bile farkında değildim. Ciddi manada rüyadayım ve çıkamıyorum falan zannediyordum. Benim gibi yoğun kimse yaşamamıştır sanırım fazla ayrıntı vermeyeyim. 6 ay sonrası daha aydınlık ve gittikçe bağlanıyorsun. Yorgunluk ise bir kaç sene devam elbette özbakımını karşılayamayan bir canlı yorucu olacaktır :)

Geçecek ve çok mutlu olacaksınız ki ikinciyi bile düşüneceksin onca şeye rağmen :)